menu

Arena - Songs from the Lions Cage (1995)

mijn stem
3,64 (72)
72 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Verglas

  1. Out of the Wilderness (8:02)
  2. Crying for Help I (1:22)
  3. Valley of the Kings (10:11)
  4. Crying for Help II (3:09)
  5. Jericho (6:51)
  6. Crying for Help III (4:24)
  7. Midas Vision (4:37)
  8. Crying for Help IV (5:06)

    met Steve Rothery

  9. Solomon (14:38)
totale tijdsduur: 58:20
zoeken in:
avatar van Torch
3,5
leunt nog teveel op de oude Marillion sound, en de instrumentale 'filler' (crying pt 1-3) is niet door te komen.
Paar geweldige tracks (1, 3 maar vooral 9), dat dan weer wel....

avatar van ChrisX
Ik snap de Marillion vergelijking op zich wel (de Pointer connectie en het feit dat Steve Rothery mee doet) maar ik hoor op deze plaat een nog veel grotere Pallas invloed. Marillion heeft nl. zelf nooit zo bombastisch / orchestraal geklonken, maar Pallas heeft dat van nature wel in zich.

En.... voormalig Pallas toetsenist Mike Stobbie produceerde deze plaat en regelde ook dat men de Pallas mellotron mocht gebruiken

Omayyad
ChrisX schreef:
En.... voormalig Pallas toetsenist Mike Stobbie produceerde deze plaat en regelde ook dat men de Pallas mellotron mocht gebruiken

Ik ken veel types Mellotron, maar van dit type heb ik nog nooit gehoord...

avatar van vigil
2,5
Omayyad schreef:
(quote)

Ik ken veel types Mellotron, maar van dit type heb ik nog nooit gehoord...


een beetje kenner weet precies wat een pallasmellotron is hoor

avatar van c-moon
3,5
Verdienstelijk debuut van Arena, toen: Mick Pointer, Clive Nolan, Keith More, Cliff Orsi en John Cason (vocals). De sound ligt idd (zoals Torch al meldde) nog dichtbij de Marillion-familie, maar dan twee keer zo bombastisch. Op deze eerste plaat, en in mindere mate op "Pride", komt dat toch wel naar voren...

Maar het is een aardig werkstuk, deze eersteling van Arena!
Met favorieten "Solomon", "Crying for Help", natuurlijk ook de crowdpleasee "Jericho" en natuurlijk... "Midas Vision"!

Enige minpuntje hier vind ik de zang van John Carson. Zijn stem vind ik veel minder passen bij Arena dan die van Paul Wrightson en later Rob Sowden. Arena moet dat ook gedacht hebben, want op het tweede album (Pride) is ie er al niet meer bij....
Ik hoop altijd stiekem nog dat deze plaat nog eens opnieuw ingespeeld wordt, nu met Sowden, maar voor mijn part mag't ook Wrightson zijn... ;--)

avatar van bonothecat
4,0
Na de leuke recensies van C-Moon en het vooruitzicht op hun concert in Zoetermeer, ook maar weer eens de cd's van Arena uit de kast gepakt. Arena heb ik ontdekt via Marillion en Pendragon. De referentie aan Clive Nolan en Mick Pointer op het cd-hoesje maakte mij erg nieuwsgierig. En ik vond dit meteen prachtig. Het doet mij eigenlijk helemaal niet aan Marillion denken. Het is inderdaad veel bombastischer. En de crying for help stukjes, die overigens op Pride doorgaan, vind ik erg leuk. 4* blijven staan.

avatar van itbites
4,0
Ik vind het ook niet Marillion-achtig, en ik moet zeggen dat ik de zang wel zijn charme vind hebben. Valley of the Kings, Solomon en met name Crying for Help IV vind ik geweldig.

avatar van Gert P
4,5
Mooie cd van deze groep met afwisselde stuken muziek.

avatar van notsub
4,0
Solomon is een monster van een nummer, super gewoon. De opbouw en dramatische tekst passen goed bij de band. Dan staan er nog meer mooie nummers als Midas Vision en Valley Of The Kings. De Crying For Help tussenstukjes geven het album wat extra rustpuntjes, maar zonder dat het echt stoort. Qua zang is Arena later beter voor de dag gekomen, maar dit debuut doet het nog erg goed bij mij.

avatar van Bluebird
4,0
Als Marillion fan was ik aangenaam verrast met dit bandje die zijn eerste werk afleverde in een nogal herkenbare stijl en geluid. Ietwat ongepolijst maar het klinkt vol en overtuigend. Ik moest wel even op de hoes kijken of het inderdaad geen Fish was die hier op meedeed want de stem van Carson lijkt er vaak als 2 druppels water op. De hierboven door notsub genoemde tracks zijn inderdaad de prijsnummers.

Ozric Spacefolk
Net geen voldoende, want hier mankeert gewoonweg teveel aan...

De drums zijn slecht... De timing van Pointer is erbarmelijk... Ook klinken de toms en de snare te diep en dat irriteert enorm...

Nolan tovert het ene cliché geluidje na het andere uit zijn toetsenborden...
Carson kan mij als zanger echt niet bekoren, hij klinkt als Fish, maar hij haalt een hoop dingen net niet, heb ik het idee...

Het klinkt rot, maar ook Keith More vind ik niet zo goed, de enige goede solo die op deze plaat staat is door Steve Rothery ingespeeld...

Dan de composities en de teksten; kinderachterig en waarom moeten de songs allemaal zo lang zijn?!?
De Crying for Help interludes zijn typische 'skip'-nummers, op nummer IV na dan...

Solomon werkt mijns inziens nog net...

Ozric Spacefolk
Nog even over de drumpartijen... Hoe kom je op het idee om Midas Vision zo saai in te drummen... Die vent maakt het nummer nog trager en vervelender dan het al is...

avatar van Casartelli
3,0
Casartelli (moderator)
Ozric Spacefolk schreef:
Solomon werkt mijns inziens nog net...

Solomon is wat mij betreft juist de grootste miskleun van de hele plaat. Zoals daar een paar totaal niet bij elkaar passende stukken aan elkaar zijn geknoopt, compleet met cliché-outro erbij, dat is foute neo-/retroprog ten voeten uit.

Mijn favoriet is Valley of the Kings (hoewel meer de eerste dan de tweede helft).

Ozric Spacefolk
Ik vind Solomon ook maar middelmatig tot slecht... Maar kan je dan nagaan, wat ik van de rest vind, wat ze op deze plaat hebben gezet...

Echt, de solo van Rothery is het enige echte lichtpuntje...

avatar van Ricardo74
5,0
Naar mijn mening de beste plaat van Arena. Niet origineel maar wel goede songs. Vooral Solomon is een geweldig nummer. Goed, Pointer is een zeer zwakke drummer maar Keith Moore is een gitarist die tot de absolute top behoort. Ik heb die man 2 keer live gezien en dat was het nivo van Van Halen, Satriani of Vai. Echt een top gitarist! Hierboven wordt beweert dan Rothery de enige goede solo speelt maar daar ben ik het niet mee eens. Rothery is een goede sfeervolle gitarist maar Keith Moore is vele malen beter. Hij heeft o.a. Lenny Kravitz begeleid, Tine Turner, Paul McCartney, Michael Schenker en Elton John. Onderschat deze beste man niet. Eigenlijk is Arena ver onder zijn spelnivo.
Maar al met al toch een lekkere plaat in het genre.

avatar van AstroRocker
3,5
De eerste plaat van Arena. Via kennisen hoorde ik voor het eerst van deze band. Wat mij meteen opviel was dat de zang van John Carson erg op die van Fish lijkt. Ook muzikaal zijn er raakvlakken met Marillion.
Goede nummers zijn Valley of the Kings, Jericho en het lang uitgesponnen Solomon. De Crying for Help nummers vind ik niet veel aan, behalve dat keyboardstuk van deel drie, die is wel erg gaaf. Dit album geef ik 3,5 ster.
Minpuntjes zijn het simpele drumwerk en een beetje een doffe productie (maar ok, het zal natuurlijk wel low budget geweest zijn). Maar als eerste cd een goed begin.

avatar van ChrisX
Ozric Spacefolk schreef:
Nog even over de drumpartijen... Hoe kom je op het idee om Midas Vision zo saai in te drummen... Die vent maakt het nummer nog trager en vervelender dan het al is...


Tja, je gaat er van uit dat hij het ook gedrumd heeft en dat zal hij in essentie ook wel gedaan hebben maar de boel is wel op ee getriggerd drumstel ingespeeld, dat kun je nl. aan de klank wel horen. En vervolgens is alles in de computer lekker strak getrokken. Er zijn stukken op dit album waar Pointer zeker een extra arm zou moeten hebben gehad om het zo te moeten hebben ingespeeld. Een stuk als Solomon heeft hij live ook nooit zo kunnen spelen als dat hij deed op plaat en zeker niet tijdens de eerste Arena shows weet ik uit ervaring. Pas ten tijde van The Visitor was zijn spelnivo zodanig op peil dat het goed klonk en zelfd beter dan tijdens zijn tijd bij Marillion.

Enige minpuntje hier vind ik de zang van John Carson. Zijn stem vind ik veel minder passen bij Arena dan die van Paul Wrightson en later Rob Sowden. Arena moet dat ook gedacht hebben, want op het tweede album (Pride) is ie er al niet meer bij....

John Carson is zelf opgestapt omdat hij niet wou touren. Arena is gestart als project, niet met de insteek om te gaan touren als volwaardige band. Toen dit veranderde heeft Carson zijn conclusies getrokken. Voor mij is hij nog steeds DE zanger van Arena.

avatar van pachag
4,5
Ik heb veel goeie herinneringen aan dit album. Toen ik serieus muziek begon te luisteren behoorde dit tot één van de eerste cd's die ik hoorde. Dat was op vakantie bijna 15 jaar geleden. Daar zit je dan, tussen de bergen. Heerlijk zonnetje erbij en dan dit album in mijn vertrouwde discman. Nog steeds denk ik aan die vakantie als ik naar dit album luister. ("Contagion" was overigens één van de andere cd's die ik op die vakantie mee had genomen.)

Er is voor een Neo-Prog enthousiasteling veel te genieten. Out Of The Wilderness begint wat dat betreft meteen goed. Na een (toegegeven) wat matig intro begint Clive Nolan na een minuutje zo'n typisch synthesizer-loopje te spelen. Dat komt drie minuten later weer terug en daar gaat mijn hart toch wel sneller van kloppen. (Misschien ben ik zo'n simpele ziel, maar ik kan het niet helpen.) Als John Carson op driekwart van het nummer "Who gives a damn!" uitroept en daarmee het optimistisch klinkende gitaarstuk inluidt dan weet ik dat Arena en ik een uurtje plezier tegemoet gaan en dit is niet eens het beste nummer van de cd.

Valley Of The Kings komt daar eerder voor in aanmerking. Nog voor er een zin gezongen wordt, is de eerste gitaarsolo een feit. Ik vind Keith Moore dus wel degelijk een goede gitarist. Maar het is wederom Clive die met de eer gaat strijken en alweer zo'n heerlijke synth-solo voor ons achterlaat. Ondersteund door akoestische gitaar en mellotron. Ik vind het prachtig. Ook bij dit nummer slaat de melancholische mineur tegen het einde om naar een opgetogen majeur waardoor je achterblijft met een hoopgevend gevoel.

Jericho wordt samen met Solomon nog steeds live gespeeld. Dit nummer is daar ook gewoon geschikt voor. Na een ingetogen gitaarstuk gaat halverwege het nummer het opzwepende gedeelte beginnen. "Gonna turn the tide against you! Gonna make this private revolution!"

Midas Vision heeft een prima Gilmour-achtige gitaarsolo maar is verder niet opzienbarend. Het past niet helemaal in de rest van het album, vind ik.
De Crying For Help 'intermezzi' zijn samen goed voor een kwartier sympathieke 'zweverige' muzak. Het kabbelt af en toe net iets te lang door. Crying For Help IV is de uitzondering. Dit is gewoon een lekker nummer in de traditionele Neo-Prog stijl.

Maar het beste is voor het laatste bewaard: Solomon.
Het is weer lekker overladen met mellotron-koren. "Back to paradise!" en dan die slepende gitaarsolo. Ik hou er wel van! Tekstueel lijkt het te gaan over iemand die zich verraden voelt. Een vriend verandert in een vijand. Bedrog, misleiding, leugens: het zijn wel een beetje de tekstuele stokpaardjes van Clive. Dan gaat het vervolgens over het bekende verhaal van twee moeders, een doodgeborene en een levende baby. De twee vrouwen beweren beiden de moeder van het levende kind te zijn. Koning Salomo neemt de beslissing: "Cut the child in half, give a piece to each woman", etc. Dit alles bezien vanuit het kind. Dan komt een geweldig instrumentaal gedeelte (bijna vier minuten) met zeer gave gitaar- en toetsensolo's.
Na het instrumentale intermezzo wordt de vraag gericht tot de luisteraar: "Does it matter to you?". Ik ben altijd dol op die laatste drie minuten. Alle muzikale middelen worden uit de kast getrokken. Sommigen noemen dit bombastisch. Het zij zo. Ik vind het een geweldige manier om een kwartier spectaculaire muziek mee te beëindigen.

Tja, het album heeft misschien wat kleine 'foutjes'. De instrumentaaltjes passen niet helemaal bij de rest. Ook Midas Vision wil ik nog wel eens overslaan. De zang komt af en toe niet helemaal over. Toch wil ik dit album niet minder dan 4,5 ster geven. "Songs From The Lions Cage" staat wat mij betreft zeker garant voor 40 minuten genieten. Het is echt wel één van de betere Neo-Prog albums van de jaren negentig.

avatar van vielip
4,0
Sinds kort deze op cd in huis. Meegenomen voor €2,- dus tja...Ik kende de band eigenlijk pas vanaf het album The visitor. Heb me om de één of andere reden nooit aan werk van daarvoor gewaagd. En nu ik deze cd luister denk ik; waarom niet?? Dit klinkt namelijk meer dan prima! Ik lees hierboven het één en ander aan kritiek maar ik herken daar niks van. Altijd dat gedram over hoe slecht of beperkt Pointer is. Heb ik totaal geen problemen mee. Ik vind hem perfect bij Arena passen. Hoeft ook helemaal niet zo ingewikkeld en freaked up allemaal in mijn ogen en oren. Maar goed, ieder z'n mening uiteraard. Dit album dan weer; de Crying for help stukjes vind ik, hoewel niet origineel, leuk gedaan. Het stoort of onderbreekt de flow in ieder geval niet. Solomon, Midas vision, Jericho en Valley of the kings vind ik echt prachtsongs. Mooie productie ook.

Leonidas5
Mee eens. Prima plaat van Arena dit, vind het ook niet op marillion lijken, lekkere uitgesponnen symfo uit het boekje en een duidelijke opmaat naar een aantal meesterwerken hierna. 4 sterren

avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
Ik vind het allemaal eigenlijk niet zo bijzonder. Alles klinkt lekker, het geluidsbeeld is aangenaam en na een paar keer draaien stoor ik me ook niet meer zo aan de vele malen dat ik aan Fish, Tony Banks en Genesis moet denken, maar de melodieën vind ik gewoon niet zo sterk en de arrangementen springen er maar zelden echt uit – eigenlijk ga ik alleen bij de instrumentale gedeeltes van het openings- en slotnummer rechtop zitten. Misschien heb ik onderhand teveel prog gehoord en raakt het redelijk goede daardoor ondergesneeuwd doordat ik op een gegeven moment het kaf van het koren wil scheiden, maar ik hoor hier gewoon te weinig bijzonders in, ondanks de onbetwijfelbare ambitie. Zelfs de solo van Steve Rothery komt niet uit de verf op deze melodie en met deze begeleiding.

Dit is een klassieker man

avatar van vielip
4,0
BoyOnHeavenHill schreef:
I Misschien heb ik onderhand teveel prog gehoord en raakt het redelijk goede daardoor ondergesneeuwd doordat ik op een gegeven moment het kaf van het koren wil scheiden,


Die gedachte bekruipt mij ook regelmatig. Dat maakt het beoordelen best lastig vind ik. Maar echt slecht vind ik het doorgaans niet snel bij een proig band. Maar dat het af en toe heel veel op elkaar lijkt daarin kan ik je geen ongelijk geven.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:08 uur

geplaatst: vandaag om 22:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.