Dire Straits - Communiqué (1979)

Ik hou het op de eerste twee albums. Alleen op het vierde album van Dire Straits staat het met kop en schouders beste nummer wat ze ooit hebben gemaakt: "It Never Rains"....

Mijn keuze toch echt: … “Telegraph Road”.

Een lekker en relaxt album. Hoor hier ook wat een klein beetje JJ Cale in dit album.
De eerste drie nummers en het laatste nummer zijn de hoogtepunten van het album voor mij.

In de zomer van 1978 tijdens de hoogtijdagen van de punk was daar ineens een hippe single die je regelmatig op de radio hoorde en kon zien op Toppop. Ik heb het over Sultans Of Swing. Fantastisch nummer met de gitaar in de hoofdrol. Een cool nummer van een ongelooflijk onhippe band genaamd Dire Straits. Ik was 11, te jong om platen te kopen maar ik hield van muziek en de Top 40 over mijn oude Philips buizenradio sloeg ik nooit over.

Nog geen jaar later was daar Communiqué. Ik leerde de plaat medio jaren '80 kennen en als ik de berichten zo lees is het de minste Dire Straits album. Ik vind het na Making Movies juist hun sterkste. Het opent al ijzersterk met Once Upon A Time In The West, News en Where Do You Think You're Going. En daar blijft het niet bij. De sfeer op dit album is lekker laid back (Follow Me Home). Volgens de critici de invloeden van JJ Cale die ik daarna ook intensief ben gaan beluisteren. Het gitaarspel van Mark Knopfler is zowieso smullen. Het is zoals Willy DeVille ooit zei net alsof hij de snaren kust.

Inmiddels ben ik bezig de oorspronkelijke cd's aan te vullen met de remasters. Het enige verschil wat ik hoor is een iets helderder geluid. Als je de volle mep moet betalen kan je ze beter gebruikt aanschaffen wat ik dus ook deed.