Mindscapes schreef:
Ik ben benieuwd naar wat die wending van het "luisteren met nieuwe oren" in gang heeft gezet.
Wat een prachtige openingszin is dat, want je kunt hem interpreteren als "wat was de oorzaak van die wending?", maar ook als "wat heeft die wending voor gevolgen gehad?" Ik ga er van uit dat je het eerste bedoelt, en de aanleiding was een heel prozaïsche, namelijk de ontdekking dat
Deadwing in de MusicMeter-top-250 stond (en staat, momenteel op nummer 200) terwijl ik hem zelf niet eens op de plank had staan. Dus toen heb ik hem een tweede kans gegeven, en nadat ik er helemaal voor was gevallen ben ik terug gaan werken naar het vroegere werk. Ik ben bij PT ingestapt met
In absentia en
Stupid dream, maar het werk dáárvoor vond ik altijd te vaag en te weinig gestructureerd, dus dat heb ik grotendeels aan mij voorbij laten gaan, maar na
Deadwing heb ik ook
On the Sunday of life,
The sky moves sideways en
Signify weer ontdekt of herontdekt. Misschien dat ik die albums nu beter kan waarderen omdat ik in de tussentijd veel heb geluisterd naar andere muziek met minder duidelijke compositorische structuren, zoals Soft Machine en Tangerine Dream. Van Steven Wilson ben ik ook het latere werk blijven volgen, en een tijdje geleden heb ik ook
Hand. Cannot. Erase. weer gedraaid, en ik kon me gewoon niet voorstellen dat ik dat ooit níét goed heb gevonden, echt letterlijk alsof de persoon die dat geen 5* gaf een andere "ik" was (uit een ander multiversum, om met Marvel te spreken).
En als ik jouw openingszin volgens de tweede interpretatie lees... nou, er is nog een hoop mooie muziek te ontdekken, en dan is deze ervaring met Porcupine Tree een goede motivatie om ook in de toekomst nóg meer zonder vooroordelen te luisteren. Mocht jijzelf daarentegen hun oudere platen weer eens ter hand nemen, veel plezier!