Tame Impala - Lonerism (2012)

Het is geen vernieuwende band, maar 'Apocalypse Dream' en op de vorige plaat 'It Isn't Meant to Be' klinken toch vrij uniek. Ik kan zo snel geen nummers met zo'n sound voor de geest halen, maar misschien dat iemand aanbevelingen heeft.

Ben ik met je eens Stijn. Ik heb het idee dat men elkaar een beetje naschreeuwt wat Tame Impala betreft, zonder dat er echt concrete voorbeelden te noemen zijn. Tsja, in alle muziek, en in alle gedragingen van een mens, is de invloed van voorgangers te benoemen, maar ik kan niet zeggen dat Tame Impala hierin excelleert. Moet ik een voorbeeld noemen? Ogden's Nut Gone Flake wellicht, of Blue Jay Way, maar dat zijn enkel nummers.

Af en toe snap ik de vergelijkingen ook niet. Floyd werd hierboven genoemd en dat vind ik al niet zo'n sterke vergelijking, maar zelfs bands als Cream worden genoemd. Kom op, even de oren uitspuiten!

Ja, komt nog bij dat een band als Pink Floyd, of de Beatles, niet over één kam te scheren is, terwijl dat voor Tame Impala wel het geval is En trouwens, de vergelijking van Aazhyd betreffende dat nummer van Status Quo en Elephant van Tame Impala vind ik wel heel erg zwak zeg, de tering, ze hebben enkel beiden een soort van voortstuwende gitaarr(riff?), althans, zo klinkt het in mijn ongeoefende oren, die trouwens nog steeds een beetje rood worden bij het beluisteren van Feels Like I'm Only Going Backwards.

Op zeker een aantal nummers van deze plaat klinkt de zanger heel erg als een John Lennon kloon. Ik probeer met open oren hiernaar te luisteren, maar de overeenkomsten met van alles en nog wat uit eind jaren 60 / begin jaren 70 zijn overduidelijk.

Nu heb ik helemaal niets tegen oude invloeden in je muziek verwerken (integendeel), maar het wordt anders als je daar zelf niets aan toevoegt. Sterker nog: waar die oude bands nieuwe grond verkenden, zijn de nieuwe bands vooral brave copy cats. Vooral geen gekke dingen doen.

Animal Collective wel eens beluisterd of The Flaming Lips? Komen dicht in de buurt van de Tame Impalas of wellicht andersom

Probeer MMOSS eens Of Unknown Mortal Orchestra II

Animal Collective ben ik niet dol op. Van The Flaming Lips heb ik alleen Yoshimi, maar die vind ik hier niet echt op lijken.

MMOSS is zo gaaf. Ik heb beide albums in huis; erg verslavende pop/rock met een psychedelisch randje.

'Lonerism' haalt nog steeds een goed gemiddelde op MM en heeft aan kracht niets ingeleverd. Over een aantal jaar zal het vast besproken worden in een aflevering van 'Classic Albums'. Let op mijn woorden Ik ben benieuwd of 'Hobo Rocket' (Pond), dat binnenkort zal uitkomen, enigzins kan worden vergeleken met 'Lonerism'.

Nou nou nou dat gaat dan weer wat ver voor mij. Lonerism is zeker een goed album, maar eigenlijk vond ik Beard, wives denim van Pond vorig jaar al het niveau van Lonerism benaderen.

@ Stijn_Slayer: Als je Half Full Glas of Wine van Tame Impala luistert is het eerste waar je aan denkt toch wel Cream. Ze hebben daarentegen wel een evolutie doorgemaakt en op dit album is Cream inderdaad helemaal niet meer te horen.
@ Obscure Thing: Bwah, ik vond Beard, Wives, Denim van Pond ook een zeer sterk album maar voor mij haalt hij toch nog niet het niveau van deze Lonerism, daarvoor heeft BWD nog teveel mindere nummers, terwijl ik bij dit album niet het gevoel heb dat er echt mindere nummers op staan.

Ik vind het toch wel echt een bijzonder sterke plaat hoor. Het album voelt coherent aan, maar de nummers zijn afzonderlijk (op die korte intermezzo na) stuk voor stuk ook bijzonder goed. De gitaarexplosie in Endors Toi, het magnifieke popliedje Feels Like We Only Go Backwards of het stoïcijnse geluid van Elephant behoren allen tot mijn favoriete stukken muziek van 2012.

Mind Mischief

Iemand ook een lachgas deja vu bij be above it?

Nu je het zegt - die trillingen/echo's, ja

Music to Walk Home By wordt flink onderschat. Klasse nummer. Niet voor niets de favoriet van de band zelf..

Wat is dat Endors toi toch een geweldig en uniek -correct me if I'm wrong- nummer. Elephant was een sterke single. De rest heb ik te weinig geluisterd, wordt wel es tijd na een jaar.

Herinner me dat ik deze voor de eerste keer hoorde tijdens een warme zomerdag in de auto met de ramen naar beneden en dat hij meteen op z'n plaats viel. De drukkende hitte en deze lonerism vormden een mooie combinatie. Nu zijn we in de winter en deze plaat voert mij terug naar die dag maar past ook weer wonderwel bij de natte koude die buiten heerst. Zullen we het erop houden dat de thema's van de plaat (zelfverkozen eenzaamheid, altijd het gevoel hebben er niet bij horen, je alleen voelen te midden van een mensenmassa en tegelijk comfort proberen te vinden in al deze gevoelens) toch een snaar raken bij mij.
Tame Impala is vooral (eigenlijk zelfs alleen) de plaat van Kevin Parker die alles zelf heeft ingespeeld als ik het bijhorende boekje moet geloven. Alles is gedrenkt in zo'n mooie wazige sfeer, om maar niet het woord psychedelisch te moeten laten vallen (te laat).
Wou hem toen bij die eerste beluistering nog niet beoordelen want wist dat hij nog ging groeien en dat deed hij. Voor mij voorlopig net geen 5* plaat maar het scheelt toch niet veel.

Ik sluit mij voor 100% aan bij de reactie van popstranger. Het verhaal achter 'Lonerism' is een uiterst persoonlijk verhaal en raakt mij. Mooi om te lezen dat anderen ook getroffen zijn door de muziek en het onderliggende gevoel.

Dank!

Nieuw nummer

Dat belooft weer een heerlijk album te gaan worden

Ik ben precies minder fan van dat nieuw nummer...is er trouwens sprake van een nieuw album?

Ja later dit jaar volgens mij, ik hoop in mei ofzo. Tame Impala is natuurlijk echte zomermuziek.

Let It Happen is supervet!

Nieuw nummer klinkt niet verkeerd.

Commercial geneuzel, gaat snel vervelen. 2 luisterbeurten & je bent die cd beu, beland in de schuif om daar een stille stoffige dood te sterven.

Oei het grote publiek heeft Tame Impala gevonden en dan komen ook de haters uit de kast. Ik ken geen enkele plaat die ik een 0,5 zou geven.

Commercieel

Groot publiek zou ik mezelf niet willen noemen. Heb cd gevonden in een afprijsbak in de locale fnac paar jaar geleden. Btw tis enkel mijn mening hoor je moet jezelf niet persoonlijk aangevallen voelen.Ben niet zo thuis in mainstream.

Er is niets mainstream aan deze plaat dus je opmerking slaat op een tang als een varken.

Ik vind dat altijd een zeer loze opmerking. Wat is er mis met mainstream? Als veel anderen het goed vinden is het opeens niet goed meer?