menu

David Lee Roth - Eat 'em and Smile (1986)

mijn stem
3,82 (75)
75 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Warner Bros.

  1. Yankee Rose (3:52)
  2. Shyboy (3:25)
  3. I'm Easy (2:06)
  4. Ladies' Night in Buffalo? (3:58)
  5. Goin' Crazy! (3:08)
  6. Tobacco Road (2:28)
  7. Elephant Gun (2:25)
  8. Big Trouble (3:56)
  9. Bump and Grind (2:31)
  10. That's Life (2:42)
totale tijdsduur: 30:31
zoeken in:

avatar van viking1
Dit was samen met u2(joshua tree)golden earring(somting heavy.....) Mij eerste cd's!
Vond hem toe niet veel aan en nog niet.
Vond 'n leuke hoes ,en veel keuze hadden we toen nog niet in ons kleine cd/lp zaakje in appingedam.

Was een inpuls aankoop,een van mijn weinige echte miskopen.heb de cd overigens nog steeds maar draai hem bijna nooit.
Waardeer hem door de jaren heen wel iets meer maar n topper zal hij voor mij niet worden.
Ben ook niet echt n david fan,bij van halen kan ik hem nog wel pruimen.
Maar solo ondanks de inbreng van steve op gitaar ist niet helemaal mijn ding.
Dan maar gewoon van halen en dan ook nog het liefst met sammy!
Op uiteraard hun eerste album naar die zijn geweldig.
Maar deze ligt dik onder de stof achter in de cd kast ha.

avatar van iggy
5,0
Nu maar hopen dat ze geen pornotheek in Appingedam rond deze tijd hadden (1986).
Leuke hoezen zat in die zaken

Ik zou zeggen zet hem nog eens op dude.

avatar van viking1
Haha,nee iggy die hebben we niet in appingedam.
En helaas ook geen cd/ lp zaak meer!

Ach ja vroeger kocht ik nog wel es wat inpulsief en ja ook wel es op de hoes of ik hoorde n nummer op de radio of wat bij vrienden.

Heb deze vaak geprobeerd en moet bekenen dat dit niet helemaal mijn ding is,staan tuurlijk 'n paar leuke pakkende songs op.
Maar heb niet zo veel met davids zang talent.
Hou meer van andere rock zangers.
Tuurlijk ist muziekaal dik inorder,maar niet mijn ding.
Maar 't blijft 'n leuke hoes ha........sorry dude!

avatar van gigage
3,5
Bij Van Halen vaak die discussies over DLR vs Sammy. Maar waarom zijn die DLR adepten niet massaal overgestapt naar zijn solo werk?
Stevie Vai doet toch echt zijn best om hier een rockplaat in te spelen naar voorbeeld van Eddie. Pakkende riffs, niet al teveel poespas en puntige soloos. Eigenlijk zou David zelf iets meer in bedwang gehouden moeten worden (I'm Easy) en Vai wat meer mogen excelleren. Dan hadden ze het album gelijk wat voller gekregen, nu een punt aftrek vanwege de speelduur, voor straf

avatar van iggy
5,0
gigage schreef:
Dan hadden ze het album gelijk wat voller gekregen, nu een punt aftrek vanwege de speelduur, voor straf


Dan is het maar goed dat je (nog) geen berichtjes geschreven hebt bij de eerste 6 van Van Halen. Want met een gemiddelde duur van rond 32 min zullen die cd's ook wel niet ontkomen aan je straf punten.

Maar je hebt wel een punnt. Slechts 30 min en de fun is over. VEEL te kort natuurlijk.

avatar van Deranged
Heel leuk album. Grappige Sinatra cover ook. De manier waarop ie het doet alleen al is humoristisch.

avatar van gigage
3,5
Iggy schreef
Dan is het maar goed dat je (nog) geen berichtjes geschreven hebt bij de eerste 6 van Van Halen. Want met een gemiddelde duur van rond 32 min zullen die cd's ook wel niet ontkomen aan je straf punten


Ik meen 1 berichtje ergens maar inderdaad, daar wil ik bij VH nog wel eens over gaan zeiken.
Ik lees zo vaak ergens dat de band de aandacht van de luisteraar niet kan vasthouden op een album van tegen het uur. Geven ze ook zo een punt minder.
Hier is het als je de koffie hebt ingeschonken moet je flink blazen wil je je tweede bakje nog voor het eind op hebben

avatar van mastermeter
5,0
Ik begrijp niet dat er zo weinig aandacht is voor dit album.is vanaf het begin een groot feest door dave , stevie en billy.was in die tijd voor mij een topper.blijft na bijna 30 jaar nog steeds fijn omte horen.

avatar van De buurman
4,0
David Lee Roth was echt nog 100% the man hier, de standaard waar alle LA hardrockzangers langs gemeten werden. Echte classic Van Halen feel hier. Ik vind Skyscraper nóg beter, misschien wel teveel een kunstwerkje. Dit is rauwer, heeft meer ballen, veel meer een echte feestplaat.

Het treurige is, Roth zou nog steeds zo kunnen zingen als hij zou willen. Het is allemaal binnen een bereik dat hij nog steeds aan zou moeten kunnen. De man die nu bij de Van Halentjes staat te zingen herken ik bijna niet meer als het fenomeen dat hij in de eighties was. Medio jaren '90 is hij het spoor toch wat bijster geraakt.

Maar iedereen die hem in topvorm wil horen, gewoon de eerste zes VH platen en zijn eerste twee soloplaten aanschaffen.

avatar van gigage
3,5
Waarom denk je dat Roth nu nog dat bereik heeft? Voor de rest ben ik het wel met je eens hoor. Alleen denk ik dat het voor Roth de enige kans is om nog een groot publiek te bereiken door nu bij de Nijmeegse broertjes te spelen.

avatar van De buurman
4,0
Zo zong hij tien jaar geleden nog.

The Roth Show: Coming Soon [David Lee Roth] - YouTube

Klinkt me een stuk aangenamer in de oren dan dat hoge geforceerde gepiep op de laatste VH cd en op bijvoorbeeld DLR band, eind jaren '90. Volgens mij moet hij het zichzelf wat makkelijker maken en weer wat lager gaan zingen.

Ik ben geen zangtechneut, maar hij zong altijd het lekkerst tot de A (op de b-snaar van een gitaar). Tegenwoordig zoekt hij het vaker in de regionen tussen de A en de E op diezelfde snaar, laten we zeggen meer de Brian Johnson range. Dan moet het volgens mij ook te doen zijn om weer wat lager te gaan zingen, zoals hier. Daar klinkt hij vele malen beter, als je het mij vraagt.

avatar van Edwynn
4,0
Je punt over de zang snijdt hout. Ook David Lee Roth is, hoe energiek ook, gewoon ouder geworden. Wat hij doet, kan niet comfortabel zijn. En ik weet niet hoe het live klinkt maar als hij dat avond aan avond twee uur volhoudt, ligt hij binnen no-time naast Jantje Smit op de poliepenbehandeltafel. Met wat rustiger zingen in een lagere range, is niets mis. Eventuele problemen met volume kun je in de mix prima aanpassen.

avatar van iggy
5,0
gigage schreef:
Alleen denk ik dat het voor Roth de enige kans is om nog een groot publiek te bereiken door nu bij de Nijmeegse broertjes te spelen.


Dat is absoluut zo. De laatste keer dat ik hem live gezien heb was in Paradiso en de 013. In Paradiso was het nog flink druk. Maar in de 013 waren hooguit 100 mensen aanwezig. Roth heeft het solo ook niet kunnen waarmaken. Afgezien van zijn begin periode dan.

avatar van De buurman
4,0
Paradiso was ik ook! Vond het geweldig, maar hij was in die tijd een beetje een karikatuur van zichzelf geworden, natuurlijk. Op Slam Dunk na, heeft hij volgens mij uitsluitend VH songs gespeeld. En waren er echt maar 100 in Tilburg....? Shocking...

avatar van gigage
3,5
Dat is wel vaak het lot van artiesten die solo gaan. De naamsbekendheid verkoopt volgens mij meer tickets dan een goed album. Guns n Roses staat in Ahoy en Slash in HMH bijvoorbeeld. Ik weet niet waar de fictieve Axel Rose Band gestaan zou hebben maar ik denk niet in het Ahoy
Bij de vele Live shows van de reunited VH line-up op utube krijg ik het idee dat de eerste 3 a 4 songs wat minder soepel gezongen worden dan die later op de avond.
Sammy mocht nog wel eens een eigen song spelen (Only one way to rock), dat zou voor DLR eigenlijk ook moeten gelden. Even Yankee Rose ertussendoor, ego's opzij zetten, zijn ondertussen oud (en wijs?) genoeg

avatar van iggy
5,0
Ik meen nog een paar solo nummers. Maar inderdaad de setlist bestond voor zo'n 95% uit VH nummers. Toen had de Hulk Hogan look zijn intrede gedaan ha ha.
Er waren ook wat geruchten dat Roth de boel wilde afblazen. Schijnbaar had hij weinig trek om voor een handvol mensen op te treden!

avatar van iggy
5,0
[quote]gigage schreef:
Dat is wel vaak het lot van artiesten die solo gaan. De naamsbekendheid verkoopt volgens mij meer tickets dan een goed album. /quote]

De eerste 2 tours in Europa deden het best goed ('88 en '91). Met name die van '91. Maar de tour van Your Filthy Little Mouth ('94) werd gecanceld. In Amerika hetzelfde verhaal.

avatar van gigage
3,5
Oh ok, dan ben ik gewoon onvoldoende op de hoogte van de escapades van Diamond Dave. Had hij wel een live album van mogen uitbrengen dan hahaha

buizen
Supergoed album. Echt een klassieker. En wat een line-up! Met Steve Vai, Billy Sheehan en Greg Bissonette in de gelederen!
On stage een knettergekke show. Lee Roth hoefde nergens rekening mee te houden zoals bij Van Halen, het was nu zijn eigen band.
Het gitaarwerk en de ritmesectie tillen alle nummers naar een higher level.
Een beter debuutalbum had David Lee Roth zich niet kunnen wensen.

Heb 'm in Ahoy Rotterdam zien optreden met deze band. Skyscraper was toen ook al uit.
Geweldig concert.
Op een gegeven moment kwam ie van achter hoog uit de zaal met een kabelbaan over het publiek zwevend weer on stage terecht. We hadden 'm al een tijdje gemist op het podium, en er was nog wel een flightcase over de grond rollend door het publiek vervoerd maar dat in die kist geen apparatuur maar David Lee Roth zat besefte je pas later. Een Hugo de Groot'je.
Niet korte tijd later stortte zijn soloproject ineen.
Voor het album met hier en daar een Louisana-/Mississippiesfeer een ruime 4 sterren.

avatar van iggy
5,0
buizen schreef:

Op een gegeven moment kwam ie van achter hoog uit de zaal met een kabelbaan over het publiek zwevend weer on stage terecht. We hadden 'm al een tijdje gemist op het podium, en er was nog wel een flightcase over de grond rollend door het publiek vervoerd maar dat in die kist geen apparatuur maar David Lee Roth zat besefte je pas later.


Nu vergis je je toch buizen. Achterin de zaal stond een boxring, waar hij een nummer zong. Om vervolgens op een surfboard (gewoon gedragen door roadies) te klimmen en al zingend (california Girls) op dat surfboard weer richting podium werd gedragen. En hoppa weer het podium op.

buizen
Oh ja, het was met een surfplank, iggy.
Maar het ging er vooral (in mijn beleving) ook om hoe ie nou ineens van het podium elders terecht kwam (achterin die zaal). Hij is echt in een kist - over de vloer rollend - vervoerd, zo'n flightcase; we moesten er nog voor opzij waar wij stonden.

buizen
Dit album is er ook speciaal voor de Spaanstalige markt (denk ook aan Zuid Amerika) met jawel Spaanse zang uitgebracht. Inclusief begeleidende MTV-clips in het Spaans.
Luistert toch heel anders. Gewoon niet meer het vertrouwde album.

avatar van freakey
3,5
buizen schreef:
Dit album is er ook speciaal voor de Spaanstalige markt (denk ook aan Zuid Amerika) met jawel Spaanse zang uitgebracht. Inclusief begeleidende MTV-clips in het Spaans.
Luistert toch heel anders. Gewoon niet meer het vertrouwde album.

deze dus David Lee Roth - Sonrisa Salvaje (1986)

4,5
Tijdloos document waarop DLR als zijn invloeden laat gelden. De opvolger is wat gestroomlijnder maar op deze plaat staan de nummers op zich en vormen een bont geheel. Grotere verschillen als tussen Going crazy en Ladies nite of tussen Shy boy en That's life zul je niet vaak op een album tegen komen. Ik kreeg en krijg er maar niet genoeg van. Ladies'night en Big Trouble zijn de favorieten maar dat hadden er ook een stel anderen kunnen zijn behalve bump and grind. Met de tijdsduur van een Van Halen album wordt het ook niet gauw teveel.

avatar van OzzyLoud
4,0
Na de release van EP Crazy From The Heat werd steeds heftiger beweerd dat Dave gewoon bij Van Halen zou blijven..... achteraf gezien had je kunnen weten hoe laat het dan is...... Eruit geschopt of zelf eruit gestapt zal wel nooit duidelijk worden maar het was wel duidelijk dat Dave´s ego groter was geworden dan Van Halen. Het kwam als grote schok voor mij toen het nieuws naar buitenkwam van mijn all time favourite band. VH was ten dode opgeschreven was mijn eerste reactie. Daarna kwam de geruchtenstroom op gang wat/wie Dave zou gaan vervangen. Das effe teveel om hier nu te vermelden maar uiteindelijk werd het dus Sammy Hagar. Nou dat moet ik nog maar zien dacht ik, Diamond Dave gaat 'm vermorzelen....... Maar aan de andere kant zou (voormalige) VH fans er wel 2 albums in 1 jaar voor terugkrijgen! Als Eat 'M And Smile uitkomt in de zomer van '86 is VH al triomfen aan het vieren met 5150.
Maar dit album met rijzende sterren Steve Vai (gitaar) en Billy Sheehan (bass) kon bij mij zeker een dikke dreun verkopen aan VH (al zou ik het toen wel hebben ontkent... ). Dit was eigenlijk het oude vertrouwde VH zonder de broertjes; in your face, stoer en vol overgave. Het opent supersterk met Yankee Rose en Shyboy (wat eigenlijk een cover is van Talllas, band van Billy). De volgende 4 nummers zijn ook rake klappen, incl het heerlijke I'm Easy. Elephant Gun vind ik wel een beetje een miskleun maar dat wordt weer goedgemaakt met het lekkere lazy Big trouble en het opzwepende Bump and Grind.
That's Life had voor mij niet gehoeven maar het is wel typisch Dave alla het EP uit '85.
Voor de toenmalige die hard VH fans was deze slag wel voor Dave, alleen Van Halen had een groter,breder publiek bereikt met 5150 en daar zou David Lee Roth nooit van kunnen winnen.

avatar van Zagato
4,0
DLR op zijn best. Vai past heel goed bij de nummers (i.t.t. het Whitesnake album dat hij vol priegelde). Het voelt als een VH album. Daarnaast kwam het album uit in 1986 en gezien de kwantiteit van goede albums in dat jaar is het knap dat Eat 'em and Smile zich bij mij staande heeft weten te houden.

avatar van Queebus
3,5
Vreet ze op en lach! Ongetwijfeld een sneer naar Van Halen waar Diamond Dave ontslagen werd of zelf op stapte. Van Halen sloeg later terug met OU812 (oh, you ate one too?).

DLR solo dus. Alleen redt ie het niet maar om Van Halen te bestrijden huurt hij de beste imitators (volgens Eddie) in. Little Steve Vai, een ongelofelijke virtuoos op de 6 of 7 snaren en basbeest Billy Sheehan plus houthakker Greg Bissonette.

Leuk en vermakelijk album. Dave en band zijn goed in vorm, de eerste slag lijkt voor hen maar de oorlog is hiermee nog niet gewonnen. Het moddergooien naar elkaar werd bijna een zielige vertoning. In plaats daarvan hadden de fans 2 bands waarvan ze konden genieten. En eerlijk gezegd vond ik in de tweede helft van de eighties DLR wel wat interessanter.

Zack
DLR huurde dan wel super muzikanten in , maar daarmee maak je nog niet direct een beresterk album.

Songmateriaal is matig (eerder luchtig dan heavy ook nog eens) , misschien een feestje voor de één , maar voor mij maakt dat een album niet tot een classic zoals Van Halen by far wel was....

Ik vind het dat jaar verschenen Van Halen album ook een stuk beter ,hoewel het al wat meer mainstream was , maar ik ben dan ook niet puur Hardrock of Metal.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:51 uur

geplaatst: vandaag om 16:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.