Zeker, dat bevestig ik ook, in aansluiting op de kritiek van mensen die dat kennelijk anders zien. Maar ik snap nu dat je mijn wat onhandige formulering ook anders kunt lezen...
Kronos schreef:
Wat Music from the Elder betreft, dat album vind ik in retrospect wat tegenvallen. Dat komt omdat ik meer muziek ken om mee te vergelijken. Sommige nummers blijven goed maar het is niet zo origineel als ik ooit dacht. Daar komt nog dat het in stijl geen consistent album is. Mijn favorieten zijn Dynasty en Unmasked. Niet toevallig de albums die ik als snotneus het eerst leerde kennen.
Ik herken dat wel. Ik was een vergelijkbaar soort snotneus (@
Rudi S: inderdaad, rond 1980 mocht je dat nog gewoon zijn
) en na de aanschaf van Dynasty - en voorafgaand de bijbehorende singles - vond ik Music from The Elder een zeer verrassende Kiss-plaat met proggy-invloeden. We noemde dat toen nog symfonische rock.
Ik vergeleek het toen een beetje met de betere albums van Rush en the APP, maar terugkijkend is het, hoe verrassend het destijds ook was, een wat onevenwichtig album. Maar ik mag 'm nog steeds zo af en toe opzetten.
Ook bij bij wint het jeugdsentiment het: Dynasty staat bij mij op 1, omdat dat ondanks de ronduit commerciële invalshoek een plaat was met merendeels sterke nummers, een betere productie dan voorgaand werk en ook opvallend beter drumwerk. Dat laatste had een duidelijke oorzaak, die ik pas veel later begreep (lees: Anton Fig).
Music from The Elder zou bij mij eveneens een tweede plaats halen in mijn Kiss-lijstje, net voor Revenge, denk ik. Unmasked vond ik destijds, en nu nog, een tegenvaller. Een pop-invalshoek mag best van mij, maar ik vond de meeste nummers gewoon niet zo sterk. Al heb ik nog wel het singletje van Shandi, wat volgens mij zo'n beetje het aardigste nummer van de plaat.
Om toch nog een beetje on-topic te blijven: dit Monster vond ik wel weer redelijk sterk, na een hele reeks zwakkere platen. Al heb ik 'm niet fysiek aangeschaft en betwijfel ik of het daar ooit van gaat komen.