menu

AC/DC - The Razors Edge (1990)

mijn stem
3,44 (300)
300 stemmen

Australiƫ
Rock
Label: ATCO

  1. Thunderstruck (4:52)
  2. Fire Your Guns (2:53)
  3. Moneytalks (3:45)
  4. The Razors Edge (4:22)
  5. Mistress for Christmas (3:59)
  6. Rock Your Heart Out (4:06)
  7. Are You Ready (4:10)
  8. Got You by the Balls (4:30)
  9. Shot of Love (3:56)
  10. Let's Make It (3:32)
  11. Goodbye & Good Riddance to Bad Luck (3:13)
  12. If You Dare (3:18)
totale tijdsduur: 46:36
zoeken in:
avatar van Tribal Gathering
3,0
De eerste 5 nummers zijn de beste nummers. Daarna verzand het weer teveel in een comfortabele standaard, waarin ze zich blijkbaar thuisvoelen, maar waar ik nou niet echt opgewonden van wordt.

Een EP was beter geweest.

De beste AC/DC albums met Brian Johnson blijven voor mij Blow up your video en met name Back in Black. De absolute toppers zijn echter Let there be rock en Powerage, rauwe boogie-rock in optima-forma.

avatar van Sir Spamalot
3,5
Klassiek AC/DC-album in die zin dat er geen hoogtepunten noch dieptepunten opstaan, maar zeker geen AC/DC-klassieker in die zin dat dit een onvergetelijk album is. Ik zeg met opzet "album" want AC/DC blijft voor mij een albumband zoals ze zelf ook aangeven. Ze weten wel de beste nummers van dit album uit te kiezen voor de daaropvolgende toer: Thunderstruck, Fire Your Guns, The Razor's Edge, Moneytalks en Are You Ready.
Volgende zaken staan mij echt niet aan: het belachelijk kinderlijke drumwerk van Chris Slade dat vele klassen onder dat van Phill Rudd en Simon Wright is. Ook een speciale vermelding voor de teksten van titelsong "The Razor's Edge": waar trekt dat op? Dan vind ik de teksten van Moneytalks veel beter gevonden.
Mijn conclusie: tot en met nummer 7 prima album, vanaf nummer 8 gaat het achteruit. Een 3,50 is voor mij voldoende.
Edit: ook zo'n raar gevoel dat vele mensen enkel maar AC/DC kennen door het gigantisch succes van Thunderstruck?

avatar van Ronald5150
3,0
Ondanks dat ik Bon Scott een veel betere zanger vind, is "The Razors Edge" best een aardig album. Na "Back in Black" een van de betere met Johnson op de vocalen. De eerste vier nummers zijn mijn inziens de sterkste, met "Thunderstruck" als mijn persoonlijke favoriet. Daarna wordt het toch wel wat minder. De geknepen stem van Johnson gaat me steeds verder tegenstaan, ondanks de prima muzikale invulling van de gebroeders Young op gitaar. Uiteindelijk vind ik "The Razors Edge" een voldoende, maar weet me zeker niet over de gehele linie te overtuigen. Wel zet AC/DC zich met "Thunderstruck" direct weer op de kaart in de jaren 90, en dat is toch knap!

avatar van frolunda
3,5
Toch één van de betere albums met Brian Johnson al haalt The Razors edge het natuurlijk niet bij Back in black of zelfs For those about the rock.Tegelijkertijd hun meest commerciële en glad geproduceerde.Desondanks toch een lekker album al gaat het niveau op het eind wel behoorlijk naar beneden.Got you by the balls,Thunderstruck en Moneytalks zijn hier in huis de persoonlijke favorieten.

avatar van Pietro
3,5
Toen ik een jaar of 12 was en bij een klasgenoot op visite was, zag ik eens wat fragmenten van de video Live at Donington die zijn oudere broer toen aan het bekijken was. Ik werd direct getriggerd door de sound van deze band en dat heeft er voor gezorgd dat ik in mijn tienerjaren een groot deel van de discografie van AC/DC ben gaan verzamelen. Ik was gefascineerd door deze band, wat vooral te danken was aan de track Thunderstruck. Wie was toch die aparte kerel in dat schooluniform die zo geweldig gitaar kon spelen? En die zanger die de noten uit zijn lijf brulde? Technisch gezien misschien niet de beste zanger, maar wel iemand die daar met hart en ziel stond te zingen en er zichtbaar plezier in had.

The Razors Edge werd het eerste album van AC/DC dat ik kocht. Ik zag ‘m voor een paar gulden liggen in de lokale platenzaak en volgens mij was het een tweedehands exemplaar. Het was niet een plaat die me direct omver blies, omdat het toch wel wat anders klonk dan het live-materiaal. Toch smaakte Thunderstruck mij ook hier goed en hetzelfde gold voor nummers als Fire Your Guns, Shot of Love en Rock Your Heart Out. De karakteristieke, no nonsense hardrocksound van de band komt hier weer goed naar te voren. Met Thunderstruck behaalde band weer een grote hit na ruim tien jaar.

AC/DC doet ook hier niets nieuws en blijft trouw aan zijn sound, maar toch waardeer ik die aanpak wel. Tegenwoordig vind ik The Razors Edge zeker niet een van de beste platen uit het oeuvre van AC/DC, want het materiaal met Bon Scott vind ik over het algemeen beduidend beter. De platen met Brian Johnson scoren overal wel een voldoende voor mij, maar met uitzondering van Back in Black zet ik ze zelden nog op. Toch zal The Razors Edge voor mij altijd een speciale plek houden, omdat dit mijn eerste AC/DC-album was: 3,5*.

avatar van Film Pegasus
3,5
AC/DC was een stevige rockband in de jaren '70 en dat klonk ook zo in hun muziek. En dat heeft niet alleen te maken met de aanwezigheid van Bon Scott. De rockmuziek was in de jaren '80 ook veranderd met meer blonde glam hardrock. Ze zochten toch wat naar een balans met het verleden (en verlies van Bon Scott) en de nieuwe rock (en de nieuwe zanger Brian Johnson). Met The Razors Edge blijken ze hun nieuwe weg te hebben gevonden. Het klinkt wat minder krachtig, maar de fun en het rock 'n roll gehalte is terug in hun muziek. Dat levert een leuk feestalbum op met hits als Thunderstruck en Moneytalks. Wat commerciëler misschien, maar ook garant voor leuke festivals.

avatar van Mr. Rock
3,5
Album dat geweldig begint met vier absolute knallers. Houd dat niveau vast en dit is zomaar het beste album van AC/DC. Zover komt het uiteindelijk niet, omdat het album vooral aan het einde inzakt met nogal inwisselbare nummers. Are You Ready en Shot of Love zijn nog sterke songs maar het meeste kruit heeft AC/DC toch na dat eerste kwartier wel verschoten.

Productioneel is dit wellicht wel het beste AC/DC-album. Lekker vol. Johnson schreeuwt de longen uit z'n lijf. Neigt hier wel meer naar Donald Duck dan op andere albums maar dat stoort verder niet.

Het titelnummer reken ik tot het beste werk van de band. Hier durven ze van hun standaard riedeltje af te stappen. Een wat dreigende sfeer in het begin, via voor AC/DC-begrippen veel tempowisselingen opbouwend een stevig beukend rocknummer.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:09 uur

geplaatst: vandaag om 20:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.