Bruce Springsteen - Darkness on the Edge of Town (1978)

Periode '75/'78 Bruce zit verwikkeld in een juridisch conflict met Mike Appel, waardoor zijn creativiteit op pause stand komt te staan. Je word "bedankt" Mike of toch je word bedankt Mike
Na de grandeur van Born to Run, waarin er een hype ontstaat rondom Bruce, is dit ten tijde van Darkness on the Edge of Town aardig afgenomen. Mede ook door het opkomen van de punk periode. Bombast is uit.

Soit, zal ie gedacht hebben, i've got something else under my sleave....tadaah zie heer de klassieker van Bruce, ook onder mensen die hem verder niet zo moeten, word dit over het algemeen als zijn meesterwerk gezien. Destijds 29 en zijn artistiekste zoniet beste album afgeleverd. Deze donkere plaat is er een van bijna louter hoogtepunten.

Met Badlands word je automatisch deze plaat ingetrokken, daarna het venijnige Adam raised a Cain, Andre Rouvout eat your heart out.
Something in the night, prachtig, sfeerrijk en ondertussen gaat de zon onder.
In Candy's room, god wat heb ik dit nummer vaak snoeihard gedraaid, op momenten dat ik zelf ook snoeihard ging.
Racing in the street, schitterend en verhalend, waar blijft de film? Regelmatig in de nachtelijke uurtjes alleen dit nummer opgezet. Op tracks staat nog een soortgelijk nummer, die ws. de voorloper van dit nummer is geweest. Klassieker pur sang.
The promised land...er is licht in de duisternis. In de sfeer van This land is your land van Woody Guthrie.

Early in the morning Factory whistle blows, man rises from his bed and put on his clothes.....Geen woord te veel en zeer treffend omschreven met dito sfeer gezongen. Bruce's zijn Working class hero.
Streets of fire..alweer die sneer naar de donkere kant van de samenleving.
Prove it all night...maar ook weer het verlangen naar hoop, trouw en liefde.
There's a Darkness on the Edge of Town. Gelukkig maar zou ik zeggen. De ene man zijn smart ligt de ander aan zijn hart.

Moet nodig maar weer eens kritisch kijken naar mijn favo's van The Boss. Dit is top.

Racing in the Street : briljant !

Madjack 71, mooi stukje tekst en voor mij is dit ook zijn magnus opus.

inderdaad
mijn op 1 na favoriete nummer van hem!
en dit is mijn op 1 na favoriete album van hem.
jammer dat hij het nummer nooit speel als ik in de zaal zit

Ook ik heb dat pareltje nog niet live gehoord... Maar gelukkig wel de solopiano-versie van "Incident"...

Ik ben juist verliefd geworden op het nummer nadat ik het op de Rising tour in de Kuip hoorde !

Briljant Bruce Album uit ''78'' . Dit is typisch zo'n plaat die lekker doorleeft , gemeend klinkt en tekstueel gewoonweg ontroert.
Hij ziet het vanuit een standpunt van de normale arbeider , zonder echt uitzicht op een beter leven , de autoritten , de liefdesperikelen.
Het loopt als een rode draad door op deze plaat.
En dan de muziek. De trouwe E.Streetband in bloedvorm. Als geheel een droomband. Geen noot of slag te veel en altijd de juiste groove en functionaliteit.
Het beste werk is hier op te vinden. Stevige rockers , de door piano van Roy Bittan's perfect ingevulde melanchonische nummers.
Een album met een verhaal. Godzijdank speelt hij heel regelmatig nog veel live van ''Darkness'' .
1 van zijn beste deze.

Adam Raised A Cain - knaller van een song, heerlijke lead en schitterende (rauwe) zang van The Boss.

In mijn doorlopen van het Springsteen oevrue heb ik mezelf voorlopig nog makkelijk gemaakt en gewoon zijn bekendste mij nog niet bekende albums af gegaan, The River en deze heb ik het dan over. Waar die eerste me net wat te lang is (vooral de eerste cd van dat album pakt me niet echt, waar de tweede prachtige nummers heeft) is deze plaat net evenwichtiger, en beter. Misschien zelfs wel beter dan Nebraska. Vind het prachtig hoe Springsteen de andere kant van 'The American Dream' hier bezingt, wat bij mij die typische all American sfeer en gevoel van de minder rijke regionen in het land teweegbrengt. Over het algemeen vind ik dat een heel mooie sfeer om in te vertoeven.

Vind deze samen met Nebraska toch wel zn beste (beide op vinyl).
Verplichte kost !

Inderdaad, die lead heeft iets onheilspellends. Samen met Racing in the Street mijn favoriet van dit meer dan voortreffelijke werkje. Tippen aan Born to Run kan ie nog niet maar wat niet is, kan nog komen.

Bruce Springsteen heeft heel wat prachtige albums op zijn palmares en deze hoort er ongetwijfeld bij. Dit album is iets meer ingetogen dan "Born To Run" maar de zeggingskracht en passie zijn gebleven. Doorleefd met prachtige teksten over de minder bedeelden in de Amerikaanse samenleving die verlangen naar een beter leven. De begeleiding van E. Street Band is zoals altijd functioneel, alleen had de productie iets dynamischer gemogen.

Klopt LucM de productie op dit album is niet echt bijster goed. Tijd voor een Re-master?
Verder is de bombast van Born to Run hier nagenoeg verdwenen (alsook de hype rondom zijn persona). Na de tijd die de rechtzaak met Mike Appel hem heeft gekost en de opkomst van de punk, was bombast hier niet echt op zijn plek. Dit is punk zover Bruce punk kon zijn; maatschappij kritisch, de gewone man en ruw, rauw en snauwend. Born to Run mag dan als zijn Magnus Opus gezien worden, deze vind ik toch dieper in mijn ziel snijden.

Er wordt al lang over gepraat en komt waarschijnlijk dit jaar.
"When last year came and went without a release, conventional wisdom had it that the project was shelved indefinitely. Not so, according to a Billboard.com article today, which reports that "a deluxe reissue" of Springsteen's 1978 classic is still "in the works" and, as Jon Landau says, "not that far from completion."

Hopen maar !

Zie ook: Bruce Springsteen Prepping 'Darkness' Reissue - billboard.com

Misschien wel in een 41st anniversary box zoals met BornToRun? Dat zou fantastisch zijn.

Dat is fijn: dan hebben we de box pas in 2019!

Heeft Opa ook nog wat om naar uit te kijken na z'n pesjoen ......

Opvallende gitaarsolo's op dit album! Heb dit album vandaag voor het eerst beluisterd en klint erg goed. Voorlopig vier sterren maar dat zal snel hoger worden.

Eerst vondt ik dit album helemaal niks ( K Was evengoed geen fan)
Maar nu is het 1 van mijn lievelings abums

Dit album is wel heel erg goed. Ik heb met dit album hetzelfde als met Magic: als de plaat af is, wil ik hem opnieuw draaien. Heerlijk!

Geweldig album!

Persoonlijk vind ik dit het beste album van The Boss, nog beter dan bijv. 'the river' en 'born to run'. 'Adam raised a cain', 'something in the night', 'candy's room', 'racing in the street', 'streets of fire' en het titelnummer steken boven de rest uit. Helaas schrijft Bruce ze zo niet meer.

zoals veel van de beste albums heel erg moeilijk om een beste track uit te kiezen en ook heel moeilijk om een minst favoriete track uit te kiezen

Daarom dus ook 5 sterren. Geen enkele zwakke nummer.

Hét Bruce Springsteen meesterwerk!! Deze plaat weet van de eerste tot de laatste noot te boeien, en zit geen enkele zwakke broeder tussen. zijn beste plaat, hoewel Born to run, Nebraska en The river met een kleine afstand volgen.

Ligt bij mij ook erg dicht bij elkaar. Een favoriet Bruce album kiezen is gewoon onmenselijk.. Geweldig zoals hij de mooiste nummers over vaak doodgewone zaken en mensen weet te maken. Zo deze plaat nog maar eens opgooien, dan wordt ik eindelijk echt wakker denk ik .

Ik ben zelf een hele grote Bruce 'fan', ben pas 14 jaar en heb alles van hem in huis liggen. Dit is het beste album was Springsteen in zijn tijd heeft gemaakt.

Het doet mijn volwassen hart deugd om te lezen dat een 14 jarige alles van The Boss in huis heeft. Destijds was voor mij Born in the U.S.A mijn binnenkomer. Maar kort daarna ontdekte ik dat mijn oudere broers ook The River en Darkness on the Edge of Town op lp hadden, die ik gretig draaide op mijn kamertje. Het grootse van Badlands, het ruwe schuurpapier van Adam, het donkere van Something, het stuwende van Candy, het epische van Racing, de folklore van Promised, het maatschappelijke van Factory, het roekeloze van Streets en het sensuele van Prove it, dit alles is Darkness on the Edge of Town voor mij.

De plaat die voor mij nèt dat tikkeltje mist dat The River, Born To Run, The Rising of Magic dan wéér wel hebben. Tenminste zoals ik deze plaat ervaar.... Maar je hoort me met **** niet klagen, dat spreekt.

Nou Patrick,

Zoals ik het ervaar, heeft dit album juist nèt wel dat tikkeltje, wat het boven de andere, door jouw genoemde albums, doet uit steigen.

Dit album heeft dat rauwe, gedrevene en geinspireerde dat m.i dan Magic weer minder heeft. The River is zekers goed, maar hier en daar te vrijblijvend. Born to Run is Bruce's klassieker en The Rising is m.n opvallend door de tijd, plaats en persoon geheel van het concept. Maar 4* prima hoor Father. Deze laatst weer gedraaid en ik wordt er gewoon hees van.