menu

Low - I Could Live in Hope (1994)

mijn stem
4,12 (286)
286 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Vernon Yard

  1. Words (5:45)
  2. Fear (2:12)
  3. Cut (5:43)
  4. Slide (3:46)
  5. Lazy (5:35)
  6. Lullaby (9:46)
  7. Sea (1:45)
  8. Down (7:24)
  9. Drag (5:11)
  10. Rope (6:11)
  11. Sunshine (2:59)
totale tijdsduur: 56:17
zoeken in:
avatar van Paalhaas
4,5
Dit is Low op zijn puurst. Een zeer bescheiden album qua instrumentatie, maar ze weten er zoveel mee te bereiken! Dit is nou echt een schoolvoorbeeld van 'Less is more'. Veel mensen vinden de traagheid storend, ik vind het juist een pre. Het geluid is zo uniek, zo ontegenzeggelijk Low! Er staat bovendien bij mijn weten geen slecht nummer op dit album. Nog altijd mijn favoriet, al klopt Trust de laatste tijd wel aan de deur.
Heerlijk om bij in slaap te vallen... 4,5/5

avatar van Paalhaas
4,5
Wat jammer toch dat de latere albums van Low zo alom gewaardeerd worden hier en 15 stemmen of meer hebben, maar dat niemand de moeite neemt om het vroege werk uit te pluizen. De eerste drie albums zijn echt heel erg goed...

avatar van Yak
4,5
Yak
Paalhaas schreef:
Wat jammer toch dat de latere albums van Low zo alom gewaardeerd worden hier en 15 stemmen of meer hebben, maar dat niemand de moeite neemt om het vroege werk uit te pluizen. De eerste drie albums zijn echt heel erg goed...


Ik ben begonnen bij The Curtain Hits The Cast, maar Hope en Long Division heb ik nooit kunnen vinden, niet in de shops en ook niet op SLSK. Ik zou ze erg graag eens horen.

avatar van herman
4,5
Ik heb deze wel liggen, maar er nog niet goed genoeg naar geluisterd om een rechtvaardige stem uit te kunnen brengen.

avatar van Paalhaas
4,5
Yak schreef:
Ik ben begonnen bij The Curtain Hits The Cast, maar Hope en Long Division heb ik nooit kunnen vinden, niet in de shops en ook niet op SLSK. Ik zou ze erg graag eens horen.

Ik had na 5 seconden een hit op slsk Zet die 2 anders in je wishlist, dat werkt geheid.

avatar van The Scientist
4,5
Ik wil ook wel eens weten wat dit is, ben hem ook al aan het pindakazen

avatar van Yak
4,5
Yak
Ik heb Long Division en I Could Live in Hope intussen binnen, en ook direct besteld bij Amazon. Jawel, gewoon op Amazon, ze zijn toch niet zo onvindbaar als ik dacht.

Vooral omdat ik Low nu al zo vaak live heb gezien, en omdat ze met groot genoegen hun oude werk blijven spelen, heb ik al veel nummers van die eerste twee platen live gehoord. Ik zal de albums binnenkort eindelijk eens gaan beluisteren.

avatar van Paalhaas
4,5
Yak schreef:
Ik heb Long Division en I Could Live in Hope intussen binnen, en ook direct besteld bij Amazon. Jawel, gewoon op Amazon, ze zijn toch niet zo onvindbaar als ik dacht.


avatar van Paalhaas
4,5
Paalhaas schreef:
Er staat bovendien bij mijn weten geen slecht nummer op dit album.

Echter, afsluiter 'Sunshine', een Low-adaptatie van de traditional die u misschien kent, is maar matig en valt wel degelijk uit de toon op dit album.

avatar van Toon1
4,5
Extreem "simpele" en trage muziek mag ik toch wel zeggen. Alle tracks lijken op elkaar en de muziek kabbelt maar voort. Beste nummer op dit album vind ik "Lullaby". Maar dit album vraagt zowiezo al enkele luisterbeurten voor een definitieve score dus ik zal hem nog een paar keer moeten draaien. (En "Sunshine" is niet echt een bijstergoede afsluiter) 3.5*

Toine Rorije
Toon1 schreef:
En "Sunshine" is niet echt een bijstergoede afsluiter

Ja idd, Ik had hem vandaag op staan en eigenlijk wilde ik er wel een halfje bij doen, maar Sunshine stak daar nog even een stokje voor

avatar van Yak
4,5
Yak
Ik heb wel eens een review gelezen van iemand die tegen dit toen nog onbekende album opliep, en bij het horen van Words echt aan de grond genageld stond van verbijstering. Ik geloof dat dat voor mij ook wel had kunnen gelden was dat mijn eerste kennismaking met Low geweest. Wát een onbeschrijflijk mooi nummer! En zo staan er op dit album nog wel heel wat meer pareltjes, neem nou Slide, het doodkalme door Mimi gezongen Lullaby wat ontaardt in een grootse ontlading, "Sarah, you're lazy", het grimmige Rope. Maar ook de nummers die ik nu niet met name noem doen er nauwelijks voor onder.

Zeer kaal, zeer spaarzaam, zelden meer dan snare, hihat, bas, gitaar en zang. Het kenmerkende, gepatenteerde Low-geluid. Sunshine hadden ze voor mij mogen skippen want Rope sluit het album perfect af. Voor de rest: hulde. 4,5*

Los van dit alles: mijn 1000ste stem, huzzah!

vanson
Had 'Lullaby' niet eigenlijk op 'Disintegration' van The Cure moeten staan....?

doet me altijd denken aan dat album,
prachtig nummer

avatar van The Scientist
4,5
Low.. ja, wat ik met de band heb weet ik niet precies, maar vaak gaat het me allemaal net wat te traag en pakt het me nauwelijks... Dit album soms ook, maar aan de andere kant.. dit album op het goede moment opzetten doet wonderen.

Lekker vloeiende bas en enorm gevoelig gezongen teksten, een plaatje voor als het een beetje tegenzit op een dag, en dan is ie ook echt heel mooi. Vooral Words en Lullaby zijn echt prachtige nummers... als die nummers eenmaal in je hoofd zitten...

Draai dit dus als je trage muziek wilt, waar veel in te ontdekken is

Mijn eerste luisterbeurt en man: wat ben ik hier weg van!
Zo prachtig gezongen, gevoelig, zo heb ik ze graag!
Deze zal hoog staan in mijn top 10.
Meer van dit!!

4.5 sterren om te beginnen

Grtz Rollytje

avatar van Jazper
4,0
Sunshine is een beetje een jammer einde. Maar voor de rest een prachtig subtiele, wat dromerige plaat. 4*.

avatar van mic
4,5
mic
Heeft wel iets bezwerends deze plaat.
Erg simpel qua muziek, maar het klopt wel.
Met name de samenzang vind ik erg mooi.

avatar van Cygnus
4,5
Na een zeer geslaagde kennismaking met het album The Curtain Hits The Cast wist ik één ding zeker: meer van dit! En meer is er gekomen. Waar een album als Secret Name me nog niet gegrepen heeft doet deze dat wel.

Low klinkt op deze plaat opgewekter dan op The Curtain, voor zover je bij deze band van opgewekt kunt spreken. De prachtige sfeervolle gitaarlijnen (Lullaby!) en de combinatie van een mannen- en een vrouwenstem vormen een prachtig geheel.

Ik verhoog deze naar 4,5 *. Ik denk echter niet dat deze doorgroeit naar 5*, want er staat 1 gedrocht op dit album, Sunshine. Een volledig misplaatste cover na 10 pareltjes. Bij mijn eerste luisterbeurt schrok ik bijna, zo groot is het contrast met de rest van de plaat.

avatar van Yak
4,5
Yak
Cygnus schreef:
... want er staat 1 gedrocht op dit album, Sunshine. Een volledig misplaatste cover na 10 pareltjes. Bij mijn eerste luisterbeurt schrok ik bijna, zo groot is het contrast met de rest van de plaat.


Eens, onbegrijpelijk dat dat nummer er nog achteraan is gefrommeld.

avatar van BlueVelvet
4,5
Ook volledig eens. Heb ik nog maar één keer volledig geluisterd, sinsdien zet ik de cd steevast uit na nummer 10.
Erg lelijk.

djeffibrelich
Alle berichten hier afgelezen en het klopt , en ik ben het er mee eens
jammer dat sunshine er op staat.
wel beter dat het liedje de afsluiter is en niet dat ie tusen die andere prachtige nummers in staat.
dat had ik namelijk veel erger gevonden.
ik heb dit album van low een paar keer geluisterd afgelopen week en ik kan er geen genoeg van krijgen.
prachtige trage en minimalistische muziek.

solliciteerd voor een plek in mn suffe top tien

avatar van KampF
Deze moet ik nog proberen. Things we Lost in the Fire vind ik een heerlijk trage plaat, een perfecte uithuiler voor als er iets mis zit. Ik ben benieuwd

avatar van musicfriek
5,0
Oei, dit is wel heel erg mooi. Slide vind ik erg goed. Inderdaad: less is more, helemaal eens met die uitspraak. Ik voel gewoon dat hier een hele hoge score uit gaat komen.

avatar van Lukas
4,5
Bij muziekkeuze speelt je stemming doorgaans een grote rol. In een hele vrolijke bui luister je doorgaans andere platen dan als het net uit is met je vriendin. Heel logisch natuurlijk. Zo heb je meer uitersten: sommige muziek is heerlijk voor op de achtergrond, maar je moet er toch niet aan denken tijdens Rain Dogs van Tom Waits hard aan het werk te moeten zijn. Ik bedoel maar, muziek zit vol tegenstellingen en verschillen in geschiktheid op een bepaald moment.

Je hébt ze natuurlijk wel, van die platen die werkelijk op elk moment van de dag en in iedere stemming langs kunnen komen. I Could Live in Hope komt wat mij betreft voor dat predikaat in aanmerking. Dat maakt het meteen moeilijk een fatsoenlijke recensie te tikken, want dit is een prima plaat voor op de achtergrond, zoals gezegd. Dat betekent dat het zo tijdens het tikken van deze regels lekker voortkabbelt en niet al te zeer op de voorgrond treedt. Zeer aangenaam. Je hoeft niet op te letten om toch een erg fijne luisterervaring te ondergaan.

Maar goed, ik ken deze plaat inmiddels toch wel wat langer dan vandaag, dus dat ie op de voorgrond ook bevalt, weet ik inmiddels maar al te goed. In wat aandachtiger luisterbeurten (u weet wel, ogen dicht, licht uit, geluid net iets te hard) blijkt I Could Live in Hope alleen nog maar sterker. Zo is het ook al met stemmingen. Vrolijkheid wordt absoluut niet belemmerd door het vanuit dat perspectief aangenaam voortkabbelende tripje, de melancholicus haalt zijn hart op via prachtige, met hartzeer doorspekte slowcoreballades en een heuse bozerik wordt tot bedaren gebracht door de bezwerende toon, maar zal daar door de ook volop aanwezige climaxen beslist niet negatief over denken.

En ja, hoe klinkt dat dan? Twee woorden kun je in alle stemmingen wel terughoren: rustgevend en coherent. Het is allemaal bijzonder traag wat Low op deze plaat laat horen. Denk aan de Red House Painters, maar dan nog wat meer... low. Het is allemaal nog net wat ingetogener dan je je zonder deze plaat kan inbeelden. Muzikaal lijken de nummers in eerste instantie wat vlak, maar al snel krijgen ze door de prachtige melodieën en gitaarpartijen heel wat kleur op de wangen. Naast het fantastische gitaarwerk, dat soms licht galmt en soms (tweede deel Lullaby) postrockachtige climaxen kent, valt de nadrukkelijk rol van de bas op. Veel intro's beginnen met bas en een pas later invallende gitaar. Ook tijdens de nummers tieren de dikke snaren welig.

Met name het middenstuk van dit album is van een onovertroffen niveau. Slide zuigt je als het ware definitief mee in deze plaat (tenzij je m op de achtergrond aan hebt staan natuurlijk, dan kabbelt ie gewoon lekker door ). Vanaf dan kan het niet meer stuk. Het prachtige Lazy, het verbazingwekkende, misschien zelfs wel onovertroffen Lullaby, het korte maar krachtige Sea en het wondermooie Down. Rustgevend dus, en coherent. En op ieder moment een goede keus. Een echte 24/7 plaat dus, die dan ook 5/5 en een toptiennotering verdient.

avatar van musicfriek
5,0
Prachtig geschreven stuk, Lukas

Ben eigenlijk best wel verwonderd dat dit album nog zo weinig stemmen heeft, deze muziek is een unieke luisterervaring. Eerste paar keren deed het me vrij weinig en kan me voorstellen dat mensen het als saai of eentonig ervaren, maar de doorzetter zal flink beloond worden. Telkens bij de eerste tonen van Words word ik onmiddelijk in deze prachtige I Could Live in Hope gezogen, kippenvel alom. Dit album geeft je een waanzinnig lekker gevoel, mits je het toelaat.

Heel langzaamaan kruipt deze richting nummer 1 in mijn top 10.

5*

avatar van reptile71
musicfriek schreef:
Prachtig geschreven stuk, Lukas

Ben eigenlijk best wel verwonderd dat dit album nog zo weinig stemmen heeft, deze muziek is een unieke luisterervaring. Eerste paar keren deed het me vrij weinig en kan me voorstellen dat mensen het als saai of eentonig ervaren, maar de doorzetter zal flink beloond worden. Telkens bij de eerste tonen van Words word ik onmiddelijk in deze prachtige I Could Live in Hope gezogen, kippenvel alom. Dit album geeft je een waanzinnig lekker gevoel, mits je het toelaat.

Heel langzaamaan kruipt deze richting nummer 1 in mijn top 10.

5*

Kan het me wel voorstellen. Het pakt mij ook, maar ken het nog niet zo goed. Zet het album net voor het eerst op.

basketballerke
Heeft mij ook wel een tijdje geduurd voordat ik deze echt goed op waarde kon schatten. Luister 'm nu denk ik ongeveer anderhalve maand. Tot deze week had ik hem maar ongeveer zes keer gehoord, saai eentonig, kil. Maar omdat hij ietsje meer onder de aandacht lijkt te komen nu weer een keer opgezet, en wat blijkt. Dit is een prachtige plaat. Words, Lullaby, Drag, Down, allemaal nummers die tot grote favorieten kunnen uitgroeien. Maar hier staat wat mij betreft niks slechts op, misschien alleen dan die laatste. Hij voelt nog steeds wat kil en koud aan naar mijn gevoel, maar dat maakt deze plaat voor mij zo sterk. Ook een top 10 plekje maar, ten koste van Sylvan, die weet me toch niet echt naar de strot te grijpen, deze wel.

avatar van Dudeness
2,5
Vind er voorlopig niet veel aan...

2.5

4,5
N.A.V. de rescensie van Lukas maar eens gepindakaast.
Ik had precies hetzelfde als wat Yak had. Na het eerste nummer zat ik in m'n stoel genageld. Heel vreemd, heel rustig, maar heel mooi. Van daaraf is het eigenlijk allemaal hetzelfde. Ik vind het prachtige muziek.
4,0*

Gish
Alweer een pareltje ontdekt via MM.
Traag ? ja, maar wel bloedmooi.
Latere albums vind ik trouwens wat minder.

3.5 for start

Gast
geplaatst: vandaag om 13:32 uur

geplaatst: vandaag om 13:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.