menu

Kurt Vile - Wakin on a Pretty Daze (2013)

mijn stem
3,94 (467)
467 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Matador

  1. Wakin on a Pretty Day (9:34)
  2. KV Crimes (3:57)
  3. Was All Talk (7:43)
  4. Girl Called Alex (6:20)
  5. Never Run Away (3:26)
  6. Pure Pain (5:09)
  7. Too Hard (8:05)
  8. Shame Chamber (4:48)
  9. Snowflakes Are Dancing (3:23)
  10. Air Bud (6:31)
  11. Goldtone (10:26)
  12. Never Run Away (String Synth) * (3:24)
  13. NRA Reprise * (1:33)
  14. Feel My Pain * (6:19)
  15. Snowflakes Extended * (5:41)
  16. Wedding Budz * (4:14)
  17. The Ghost of Freddie Roach * (6:22)
  18. [Reprise Reprise] * (1:53)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 1:09:22 (1:38:48)
zoeken in:
avatar van GothicBowie
4,0
kurt-vile-walking-on-a-pretty-daze

Met zijn vierde album Smoke Fire for My Halo sloeg Kurt Vile , na het uitbrengen van een paar heel experimentele gitaarplaten, een toch wat meer naar een groot publiek gerichte weg in. Intussen heeft hij ook al wat bekendheid verworven en stond vorig jaar bijvoorbeeld op Cactus Festival. Is deze vijfde plaat Wakin on A Pretty Daze dan een eerste stap naar eeuwige roem?

We moeten zeggen, en treurig zijn we daar niet om, op commercieel vlak zal ook Wakin on A Pretty Daze geen gensters slaan, maar in verlengde van zijn vorig album brengt hij hier weer een verzengd mooi plaatje uit. De lekker snijdende, soms lange, gitaarsolo's en warme stem van Kurt Vile blijven ook hier weer de rode draad doorheen het geheel. Het ' jaren '70 'gevoel zoals in het verleden is ook nu, net als de experimentele kant, is nog steeds aanwezig. Nee, er worden geen nieuwe wegen ingeslagen of zo. Kurt levert hier een oerdegelijk schijfje af dat bevestigd wat we al wisten.

lees het volledig verslag :
Kurt Vile - Wakin On A Pretty Daze - Snoozecontrol.be

avatar van Kaaasgaaf
5,0
In één klap vijf sterren wat mij betreft. Dit is veruit mijn meest gedraaide plaat van het moment, en dat zegt wel wat, want er komt toch behoorlijk veel moois uit dezer dagen (vind ik althans). Bovendien draai hem zeker driemaal daags van begin tot eind, zonder mij een moment te vervelen, en voor een volwaardige dubbelaar van zeventig minuten met dit soort dromerige gitaarmuziek is dat toch wel een behoorlijke prestatie te noemen. Kurt Vile is een artiest met een geheel eigen stijl, maar toch heeft elke plaat weer een heel eigen sfeer. Waar op de voorganger Smoke Ring For My Halo zang en muziek een desolate eenheid vormden, daar zit dat desolate nu vooral in de stem en contrasteert de muziek op bijzondere wijze door een geheel eigen weg te volgen, loom en avontuurlijk tegelijk. Dit is echt een album om helemaal in weg te zakken. Elke luisterbeurt ontdek je weer nieuwe dingen. Ook werkt de afwisseling tussen korte liedjes en lange stukken ontzettend goed. Dit mag dan een lang album zijn, er staat geen noot teveel of te weinig op, hij klopt gewoon van begin tot eind.

avatar van DirkM
4,5
Voor muziekblog http://mousique.nl/ heb ik een recensie geschreven over deze plaat:

Mijn grootste ontdekking van het afgelopen muziekjaar kwam uit onverwachte hoek. Met releases van grote namen als Arcade Fire, The National, Thom Yorke’s Atoms For Peace en Nick Cave en zijn Bad Seeds als concurrentie, leek het niet voor de hand liggend dat een mij nog onbekende artiest bovenaan mijn jaarlijst zou eindigen. Toch heeft Kurt Vile het voor elkaar gekregen, tegen alle verwachtingen in.

Want Vile doet eigenlijk niets nieuws. Hij maakt lo-fi rock in de traditie van Neil Young. Niet erg hip, origineel of vernieuwend. Ook moet hij het niet van zijn briljante stem hebben; zijn zang klinkt zelfs regelmatig nonchalant, op het luie af. In dat opzicht doet Vile soms wat denken aan Lou Reed. Is de productie dan zo goed? De wat gruizige productie past mooi bij de muziek, maar er worden geen nieuwe wegen ingeslagen. Het is ‘gewoon goed’. Al met al geen recept voor een topalbum dus.

Wat maakt Wakin On A Pretty Daze dan zo’n sterke plaat? Kurt Vile beheerst de kunst van de herhaling perfect. De plaat meandert heerlijk en heeft een soort algemene loomheid en traagheid over zich, iets zwoels. Met name het openingsnummer, Wakin On A Pretty Day, waarin Vile een aantal thema’s op telkens nieuwe wijze eindeloos door elkaar weeft, kan ik blijven luisteren. Overtuigd van de kwaliteit van zijn muzikale ideeën durft hij het aan om nummers net even langer door te laten lopen dan we gewend zijn.

Was All Talk bijvoorbeeld, waar volgens de criticus gerust anderhalve minuut vanaf hadden gekund. Maar Vile en zijn Violators dachten daar anders over, en terecht. Wat bereikt Kurt Vile dan met de vele herhalingen en de lange speelduur van zijn nummers? Kurt Vile heeft geen haast en de luisteraar wordt door hem uitgenodigd om 70 minuten lang even in zijn tempo te leven. In een wereld waarin alles snel moet en tijd geld is, is het een verademing je te laten meenemen in de wereld van Vile, waarin je de telefoon zonder zorgen van de plank kan laten rinkelen. De wereld draait ook wel door als je niet opneemt.

In zijn wereld kun je haast achteloos dezelfde teksten blijven herhalen. Over een meisje dat Alex heet. “She and Mark they were happily wed / hey, at least in my head.” Steeds weer zingt Vile “I think about them all the time”, als om het ongeluk te bezweren. We kennen het verhaal van Alex en Mark niet. Vile vertelt het ons ook niet. Maar de suggestie doet zijn werk.

Het knappe is dat Wakin On A Pretty Daze nergens in de valkuil van de eenzijdigheid trapt. Ja, het kabbelt, maar op een goede manier. Zelden heb ik iets zo prachtig horen kabbelen. En de broeierige, zomerse sfeer houdt de plaat fier overeind. Ook in januari.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:02 uur

geplaatst: vandaag om 23:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.