menu

Faith No More - King for a Day, Fool for a Lifetime (1995)

mijn stem
3,89 (331)
331 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Slash

  1. Get Out (2:16)
  2. Ricochet (4:28)
  3. Evidence (4:53)
  4. The Gentle Art of Making Enemies (3:28)
  5. Star A.D. (3:23)
  6. Cuckoo for Caca (3:41)
  7. Caralho Voador (4:00)
  8. Ugly in the Morning (3:04)
  9. Digging the Grave (3:03)
  10. Take This Bottle (4:57)
  11. King for a Day (6:35)
  12. What a Day (2:36)
  13. The Last to Know (4:26)
  14. Just a Man (5:36)
  15. Evidence [Version en Español] * (3:58)
  16. Absolute Zero * (4:05)
  17. Greenfields * (3:42)
  18. I Started a Joke * (3:01)
  19. Spanish Eyes * (2:59)
  20. I Won't Forget You * (4:10)
  21. Hippie Jam Song * (4:56)
  22. Instrumental * (5:00)
  23. I Wanna Fuck Myself * (2:55)
  24. Evidence [Versão Em Português] * (3:56)
  25. Digging the Grave [Live in los Angeles 27th April 1995] * (3:13)
  26. The Gentle Art of Making Enemies [Live] * (3:39)
  27. Faith No More Interview * (9:28)
toon 13 bonustracks
totale tijdsduur: 56:26 (1:51:28)
zoeken in:
Ozric Spacefolk
Oh okay. Vind 1,5 miljoen verkochte cd's nog steeds ontzettend veel.
Daarbij vind ik de info op wikipedia discutabel.

Wat ik denk, dat ze daar bedoelen, is dat het mainstream-succes van de band over was.

4,0
Klopt, in ieder geval was het verkoopsucces van de plaat minder dan voorheen en nam de populariteit van de band af, dat merkte ik ook in die tijd. Vond ik onterecht, net als jij als ik naar je 5 score kijk.

Ik zou er ook wat voor over hebben om 1,5 miljoen platen te verkopen, maar voorlopig blijft de populariteit van mijn eigen liedjes steken op maximaal 217 youtube views

avatar van Ernie
4,5
I deserve a reward
cause I'm the best fuck that you ever had
and if I tighten up my hole you may never see the light again

Een held die Mike Patton

avatar van kaztor
4,5
Vooral de stem waarmee hij dat nummer zingt...

Ozric Spacefolk schreef:
Wie zegt dat deze flopte?

Volgens mij was het een knaller van een hit en de singles ook.


Nouja, singles...

Evidence maakte in ieder geval hier een magere oogst (Tipparade).

Ik denk dat het album het wel goed deed, maar we zaten toen ook nog in 1995.

avatar van sierrra
4,5
Evidence was mijn kennismaking met FNM. De rest van hun muziek bleek van een iets ander genre, maar kon mij gelukkig ook erg bekoren. Dit album blijf ik ook nog altijd hun beste album vinden. Het is erg afwisselend en heeft daarnaast een bepaalde sfeer die ik op andere FNM albums wat mis.

Ozric Spacefolk
Digging the Grave deed het toch erg goed, naar mijn idee.

In elk geval in de kroegen waar ik kwam. Dat zegt niets over de top-40, natuurlijk.
Maar het alternatieve en rockplubliek lustte dit wel, toentertijd.

Mr.Bungle
Ik was geïntrigeerd door de hoes en heb toendertijd dit album bij mijn bieb geleend,ik wist niet wat ik met de sound aan moest en was in de war,toch ben ik dit blijven lenen,ik kan me nog herinneren dat het nummer Gentle Art... mij imponeerde,op een bepaald moment begreep ik het totaal plaatje,en kan ik niets anders zeggen dan GENIAAL,wat mij betreft op gelijke hoogte met Angel Dust,door deze plaat ook de muzikale wereld van Mr.Patton ontdekt en nog veel meer in de war geraakt maar wel lekker hehe

avatar van Sleepy House
3,5
Faith No More was altijd wel te vinden voor wat verandering. Met The Real Thing braken ze door en charmeerden ze het publiek, waarna ze een ware U-turn namen met Angel Dust (wat vooral in Amerika voor gemengde reacties zorgde) en met King for A Day... Fool for A Lifetime gingen ze weeral een andere (lees: experimentele) kant op. Ik denk dat dit de reden is waarom dit album voor gemengde gevoelens zorgt bij menig fan, misschien was dit wel de verandering te veel...

Het zou zonde zijn King for A Day... hierop af te rekenen, net zoals het jammer zou zijn om deze bizarre verzameling aan genres te verketteren. De kracht van dit album zit hem juist in die diversiteit.

De opvolger maken van een geniaal album als Angel Dust, is sowieso al een flinke klus. Dat FNM koos voor het experiment getuigt van lef. Naar mijn bescheiden mening hoeft King for A Day... zeker niet onderdoen voor eerder genoemde.

edit* De titel en de hoes van deze plaat mogen er trouwens ook zijn!

avatar van gigage
4,0
Die Mike Patton is van alle markten thuis en dat maakt dit album een fun listen. Het lijkt hem dan ook geen enkele moeite te kosten om zowel een Evidence te zingen om daarna in the gentle art... I never felt so much live te "schreeuwen". Vervolgens in Star A.D. komt er een Tom Jones uithaal zo lijkt het, maar dat kan ook door de blazer sectie komen dat ik dan daar aan moet denken.
En toch mis ik af en toe zijn kwajoep helium stemmetje zoals op de real thing. hoewel het zo heel af en toe de kop op lijkt te steken.
Er staan echte takkeherrie songs op zodat het grote publiek niet alles zal kunnen waarderen, maar de band vliegt nergens uit de bocht en staat als een huis. Die baslijnen zijn weer eens een genot om te volgen. Maar er staan ook wat mellow popsongs tussen dus ook niet elke (heavy-) rock fan gaat de cd uitzitten zonder het eea te skippen. Ook na al die jaren kan mij (meerendeel van ) dit album echt bekoren. Hoogtepunt: Diggin' the Grave

avatar van Leptop
4,5
Echt een heel erg goed album, zeer gevarieerd, snoeihard soms en dan weer poppy. Zeker geen allemansvriend. Naar boven afgeronde 4,5* voor mij.

avatar van james_cameron
3,5
Een tegenvaller na het geweldige Angel Dust, maar met terugwerkende kracht toch best wel een oké album. Het geluid is hier meer transparant en minder verstikkend, wat soms goed en soms wat ongelukkig uitpakt. Bepaalde songs zijn hierdoor wat aan de kale en doorzichtige kant, wat afbreuk doet aan de impact. Er zijn al met al flink wat sterke tracks en er is heel veel afwisseling qua songmateriaal, maar met schreeuwerige missers als Cuckoo For Caca en Ugly In The Morning kan ik helaas weinig.

Ozric Spacefolk
Ik vind Angel Dust niet slecht. Ik draaide hem helemaal stuk toentertijd.

Maar King for a Day is en blijft mijn favoriet. Productie is top-notch en het gitaarspel spreekt me veel meer aan. Ook blijven de songs bij mij veel meer hangen.

Alleen blijft Kindergarten wel mijn favoriete song, en die staat niet op deze plaat.

avatar van Ernie
4,5
Het is toch een zeer sterk album naar mijn bescheiden mening.

De muzikale afwisseling die bij de eerste luisterbeurten vooral een paar "what the fuck momentjes" opleverden vind ik nu juist een enorme plus bij deze King for a Day, Fool for a Lifetime.

Als ik echt een minpunt moet aanduiden is het "What a Day" maar voor de rest is elke song hier wel goed tot schitterend. De stem van Patton slingert hier ook alle kanten op van zachte ballads tot gewoon hysterisch schreeuwen. Op Angel Dust deed ie dat ook al met succes maar hier komt het nog meer tot uiting wat een meestervocalist deze man is.

Persoonlijke favorieten ten huize Ernie zijn Ricochet, Evidence, The Gentle Art of Making Enemies, Digging the Grave en de ronduit prachtige meeslepende afsluiter Just a Man.

4,0
toch maar weer eens aangezet deze gouwe ouwe...
vond dit toen al het beste van FNM, toch moet ik zeggen dat de tragere nummers me echt niets meer doen nu....

leuke teksten blijven het wel

Don't look so surprised
Happy birthday...Fucker
Blow that candle out,
We're gonna kick you

avatar van P8371G
4,0
Wat blijft dit toch ook een goed album! Na het Fenomenale Angel Dust Album,
met deze echt zeer afwisselende Cd komen , ik vind deze plaat nog steeds helemaal TOP.
Van harde tracks tot rustigere nummers die ook zeker de moeite zijn.
Waar vind je tegenwoordig nog zo een afwisselende plaat van 1 artiest?
Mijn favorieten : Ugly In The Morning,Cuckoo For Caca,Evidence,Gentle ART Of Making Enemies.
En King For A Day (Draai dit nummer met je speakers vol open,dan is het een super nummer!,)
4 sterren voor deze plaat.

avatar van jurado
4,5
..toch bijna net zo goed als Angel Dust.
De productie is ook een stuk minder gedateerd, het klinkt na 21(!!) jaar nog steeds fris en open.
Toch heb ik overall iets meer met Angel Dust wellicht wordt dit in de toekomst toch stiekem wel mijn favoriete FNM album.

avatar van Funky Bookie
4,0
Wat gevarieerder album dan Angel Dust. Mike laat alle facetten van zijn zang horen: van metal gekrijs tot sterke zang. Dit album staat vol hele fijne nummers. Voor mijn gevoel misschien wel de beste FNM plaat.

avatar van E-Clect-Eddy
5,0
Gisteren is de Deluxe versie uitgekomen met remasters van de nummers en maar liefst 13 bonustracks. Straks even luisteren, ook van Album of the Year is er een Deluxe versie verschenen.

avatar van kaztor
4,5
E-Clect-Eddy schreef:
Gisteren is de Deluxe versie uitgekomen met remasters van de nummers en maar liefst 13 bonustracks. Straks even luisteren, ook van Album of the Year is er een Deluxe versie verschenen.
Mastering schijnt niet je-van-het te zijn. Ik zou aanvankelijk ook voor de Deluxen gaan, maar na het lezen van wat berichten ben ik achter een Ebay deal van $12, Original Album Classics (The Real Thing, Brixton Academy, Angel Dust, deze en Album Of The Year) gegaan.
We hadden alle albums toen we nog in Nederland woonden, maar toen leek het me al verstandiger om dat setje later na de verhuizing aan te schaffen. De eerste twee albums met Chuck Mosely zijn dus wel meegegaan.

De nieuwe remasters schijnen iets harder te klinken en er zijn ook wat problemen met de snelheid en de individuele masterings van sommige nummers.
De bonusnummers heb ik apart gedownload.

avatar van Timmy28
3,5
Ja dit was en is toch wel een nummer dat op repeat ging...digging the grave??

avatar van trebremmit
4,0
Dit was mijn eerste gekochte album van Faith No More, ik kende eerst alleen Midlife Crisis van hun, maar toen Digging the Grave en Evidence vaak op de radio werden gedraaid heb ik deze op cd aangeschaft. Kan ook zijn dat ze veel op MTV kwamen trouwens, want ik zie dat Digging the Grave hier nooit in de top veertig heeft gestaan, en Evidence alleen in de tipparade. Tegenwoordig hoor je ze eigenlijk nooit meer op de radio, ja alleen met Easy en Epic af en toe misschien nog.
In het begin moest ik wel een beetje wennen aan de gekte van Patton, maar dat kwam al snel goed, wat een zanger is het toch, hij kan veel, wat je goed hoort op dit album.

avatar van ZAP!
4,5
Ik mis nog wat bonustracks, o.a. 'The big kahuna'...

avatar van milesdavisjr
3,5
Het album van de heren dat ik met de jaren wat meer ben gaan waarderen. Ooit de single gekocht van het geweldige; Evidence. Nog steeds vind ik dat een onweerstaanbaar nummer. Patton vind ik daarnaast een van de beste zangers die het genre rijk is. Hij croont, fluistert, schreeuwt, maar dat doet bijna altijd zuiver. Echter met nummers als Cuckoo for Caca, Ugly in the Morning, Star AD, en Get Out kan ik niet veel, ik hoor Patton veel liever wat gecontroleerder zingen. Voorganger Angel Dust was uitgebalanceerd, bevat veel goede songs en blijft voor mij de sterkste schijf van de heren. Echter dit album bevat ook een aantal prima nummers. De laatste 4 songs kunnen mij na het al genoemde Evidence het beste bekoren, hoewel The Last to Know wel een herhalingsoefening is. Er wordt gas teruggenomen, de songs zijn wat stemmiger en Patton speelt zijn sterkste troef uit, met gevoel voor timing en melodie laat hij horen waarom hij juist ooit Mosley verving als zanger. Het mooie King for a Day en afsluiter Just a Man zijn uitstekende composities. Een ruime voldoende voor een album dat niet kan tippen (in mijn ogen en oren) aan de geweldige voorganger.

avatar van ZAP!
4,5
ZAP! schreef:
Ik mis nog wat bonustracks, o.a. 'The big kahuna'...
En 'Das Schützenfest'.

avatar van ZAP!
4,5
"Don't let me die with that silly look in my eyes."


‘King for a Day… Fool for a Lifetime’ was de lang geanticipeerde opvolger van mokerslag ‘Angel Dust’. Jim Martin werd per fax bedankt (de muzikale koers op 'Angel Dust' stond hem kennelijk al niet aan, al wordt zijn grote invloed op het nummer 'Jizzlobber' wel openlijk en ruimhartig toegegeven) en Pattons Bungle maatje Trey Spruance mocht invallen - hij kreeg echter geen fotootje in het cd-boekje. Weer ging de band naarstig op zoek naar nieuwe paden. Patton zei indertijd zoiets als “Als je ‘Angel Dust’ beschouwd als een plaat waarbij we tijdens het maken we aan de downers zaten, dan is ‘King…’ de plaat waarbij we aan de uppers waren.” Deels volg ik dat wel, maar je kan deze plaat moeilijk vrolijk noemen. Ook niet alle nummers zijn een schot in de roos, wat mij betreft, dus ga ik ze even langs.

Opener ‘Get Out’ is weinig mis mee, maar tot de klassiekers behoort ie niet. ‘Ricochet’ is al beter, maar toch mis ik nog wat. ‘Evidence’ is perfectie, klaar. ‘The Gentle Art of Making Enemies’ idem. ‘Star A.D.’ is een vreemde eend in de bijt en ben ik nog altijd niet over uit, maar meestal hoor ik ‘m graag. ‘Cuckoo for Caca’, weer perfectie, net als ‘Caralho Voador’ (wat Portugees schijnt te zijn voor vliegende lul), ‘Ugly in the Morning’ (dat einde!) en ‘Digging the Grave’. De ballad ‘Take This Bottle’ is het eerste echte struikelblok, als b-kantje had het prima gewerkt… Het titelnummer en ‘What a Day’ zijn weer top. ‘The Last to Know’ vind ik wat minder, maar nog steeds een prima song. ‘Just a Man’ is een heerlijk kitschy epic, compleet gospel koortje.

Favorieten: ‘Evidence’, Cuckoo for Caca’, ‘Caralho Voador’, ‘Digging the Grave’ en het titelnummer. Indertijd waren er ook nog wat bonus tracks op singles die van mij ten faveure van een 'Take This Bottle' zo op de plaat hadden gemogen, zoals in het bijzonder ‘Greenfields’ (een cover van The Brothers Four) en het hilarische ‘Das Schützenfest’. Maar dat was dus niet zo en moet ik hard zijn...


4,5*, en dat is te danken aan toch een meerderheid van tracks die makkelijk de maximale score halen.

avatar van milesdavisjr
3,5
King for a Day, Fool for a Lifetime heb ik in de loop der jaren wat beter leren waarderen, ofschoon het in mijn ogen nog steeds geen topper is. Het is de plaat waarop Patton helemaal los gaat en dat ligt niet altijd lekker in het gehoor. De man heeft een fenomenale strot maar in enkele songs zit hij bij mij flink in de irritatiezone, wellicht dat vele liefhebbers daarin een charme zien, voor mij geldt dat niet. Star A.D., Cuckoo for Caca en Ugly in the Morning, deze nummers skip ik automatisch, ik kan er niks mee. Daar staan echter wel weer enkele toppers tegenover; Evidence is de beste song ooit door de heren geschreven, de jazzachtige setting, de broeierige sfeer, een croonende Patton, dit is Faith No More in optima forma. Het titelnummer is ook fantastisch, de akoestische stukken vormen een mooi contrast met de hardere passages. Just a Man vormt de stemmige afsluiter en blijft ook een boeiende song. De productie is top, dat is een pluspunt t.o.v. van de wat wollige sound van zijn voorganger, maar de wisselvalligheid van het songmateriaal breekt op den duur op, daarnaast vormen de 2 voorgangers wat mij betreft een coherenter geheel.

Tussenstand:

1. Angel Dust
2. The Real Thing
3. King for a Day, Fool for a Lifetime
4. Introduce Yourself
5. We Care a Lot

avatar van Edwynn
4,0
Het is nog altijd een fris klinkend album. Ik vind wel dat de gekte er een beetje vanaf is bij Faith No More. In Cuckoo For Caca horen we er nog wel flink wat van terug. Samen met het net zo gekke Gentle Art Of Making Enemies is dat toch wel mijn favoriet hier. Digging The Grave is leuk, maar ook weer een beetje je standaard alternative 90's rockdingetje. Het gekreun, oh sorry, ik bedoel: gecroon in Star A.D. en Caralho Voador vind ik wat minder. Op Evidence ben ik ook niet zo gek. Maar skippen doe ik ze eigenlijk ook niet. Gewoon een prima album.

avatar van hnzm
4,0
Afwisselende plaat, of wat mij betreft: wisselvallig. Het jazzy Evidence, het funky Star A.D. en het rustige Caralho Voador zijn de momenten die ik minder trek. Mijn favorieten: de agressieve tracks Cuckoo for Caca, Ugly in the Morning en Digging the Grave. Ik sluit me aan bij commentaar van anderen over deze tracks: Mike Patton gaat helemaal los, is leip/geschift/maniakaal/hysterisch.

avatar van Ernie
4,5
hnzm schreef:
Afwisselende plaat, of wat mij betreft: wisselvallig. Het jazzy Evidence, het funky Star A.D. en het rustige Caralho Voador zijn de momenten die ik minder trek.


Daar ben je me kwijt, Evidence is een absoluut hoogtepunt Top 5 nummer van Faith No More naar mijn inziens.

avatar van hnzm
4,0
Daar ben je me kwijt, Evidence is een absoluut hoogtepunt Top 5 nummer van Faith No More naar mijn inziens. [/quote]

Ik heb de statistieken pagina bekeken en zie dat jij niet de enige bent die er zo over denkt. Er zijn veel mensen die Evidence als favoriete track hebben aangeklikt. Ik heb hem nogmaals beluisterd. Het komt door mijn allergie voor bijna alles wat richting jazz gaat. Blijkbaar houden we om andere redenen van FNM. Ik vooral voor de hardrock invloeden.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:38 uur

geplaatst: vandaag om 14:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.