menu

Judas Priest - Rocka Rolla (1974)

mijn stem
3,05 (102)
102 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Metal / Rock
Label: Gull

  1. One for the Road (4:40)
  2. Rocka Rolla (3:05)
  3. Winter (3:03)
  4. Deep Freeze (1:56)
  5. Winter Retreat (1:31)
  6. Cheater (2:57)
  7. Never Satisfied (4:50)
  8. Run of the Mill (8:33)
  9. Dying to Meet You (6:16)
  10. Caviar and Meths (2:00)
  11. Diamonds and Rust * (3:12)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 38:51 (42:03)
zoeken in:
avatar van Mr. Rock
3,5
Mr. Rock schreef:
Ach ja, het is allemaal nog niet heel veel hier. Echt slecht is het niet, maar vergeleken met het werk wat hierna komt valt dit toch wel een beetje in het niet. Alleen de directe opvolger SWoD is al vele malen beter. 2.5* voor de paar redelijke nummers zoals One for the Road, Rocka Rolla en Never Satisfied.


Tegenwoordig denk ik er eigenlijk totaal anders over. Het is natuurlijk nog geen metalplaat, maar wat kan je verwachten in 1974? Het is wel gewoon een prima jaren zeventig rockalbum met vleugjes Led Zeppelin, vleugjes Pink Floyd, en ook wat typische eigen stijlelementen. Erg fijn album, zo bij nader inzien.

avatar van Jany
5,0
Misschien ben ik een vreemde eend in de bijt, maar ik vind dit het beste album dat Judas Priest ooit heeft gemaakt. Ik volg ze wel al vanaf het prille begin en ben door de jaren mee geëvolueerd naar hun later werk, maar er is geen één ander album waar Rob Halford nog zo mooi zingt als op deze debuut plaat. Lekker ouderwetse hardrock een 5 voor mij!

avatar van Kondoro0614
3,0
Dit Judas Priest album is de opener van mijn nieuwe marathon, echter ook het debuut album van de heren uit het Verenigd Koninkrijk en dit debuut album is me toch wat minder in de smaak gevallen dan werken die ik ken van JP. De band is zoekende, dat kun je hier veel lezen maar dat hoor je ook wel echt in het verschil van de nummers, al maakt dit nummers niet persé slecht, het is nog niet de Judas Priest die we gewend zijn en dat maakt echt niet veel uit. Dit album kent alsnog heerlijke nummers en dan toch kijkend naar het titelnummer 'Rocka Rolla' en 'Never Satisfied'. Na het tweede nummer kent het album vooral wat rustigere nummers (als was de bonustrack 'Diamonds And Rust' wel weer wat harder en die klonk ook niet verkeerd) en sluit dit debuut album zich rustig af.

Opletten als je dit album via Spotify gaat luisteren (wat ik veelal ook doe), dan zijn de nummers Winter, Deep Freezem, Winter Retreat, en Cheater samengevoegd tot één nummer. En jammer genoeg vond ik Deep Freezem en Winter Retreat echt verschrikkelijk!

avatar van Kronos
3,0
Kondoro0614 schreef:
Dit Judas Priest album is de opener van mijn nieuwe marathon,...

Leuk. Ik ben nu met de discografie van Scorpions bezig, maar Judas Priest is de volgende op mijn lijstje.

avatar van Kondoro0614
3,0
Kronos schreef:
(quote)

Leuk. Ik ben nu met de discografie van Scorpions bezig, maar Judas Priest is de volgende op mijn lijstje.


Scorpions staat ook nog bij mij in de wachtrij?. JP komt binnenkort met een nieuw album en ze komen hier weer live dus dat was voor mij al gauw de reden om alles te luisteren, ik wil ze live nog een keer meemaken.

avatar van Kronos
3,0
Matig debuut van Priest. Het heeft zijn momenten maar is meestal te flauw. Wetende dat Sabbath rond deze tijd al vijf loodzware monsters op de wereld had losgelaten klinkt Rocka Rolla nergens naar. Het heeft ook niet de finesse om met meer rockgerichte tijdgenoten te concurreren. Ach, het is een begin van veel moois.

68/100

avatar van namsaap
3,0
Dit album van JP tot vandaag altijd links laten liggen. Toch maar eens opgezocht, maar wat klinkt dit allemaal ongeïnspireerd en mat. De metalmachine die JP zou worden is hier nog nergens te horen.....Gelukkig leert de geschiedenis ons dat het beter werd .
54/100

avatar van RuudC
4,0
Je hoeft dit niet per se goed of geweldig te vinden, maar de lage score bewijst toch wel dat er aardig wat bekrompen metalheads rondlopen. Nee, Priest speelt hier geen metal, maar dat mag geen reden zijn om te roepen dat het kut, totaal onrelevant of weet ik wat is. De band is hier absoluut nog zoekende en heeft ook nog veel te leren, maar dit album mag er eigenlijk best wezen. Het is heel lekkere bluesrock. Soms gaat het wat sneller, maar het grootste deel is lekker loom, dromerig en fuzzy. Rob Halford hangt nog veel in de lagere regionen, maar ook die kant van zijn stembanden vind ik tof. Psychedelica viert hoogtij op Winter Retreat en de prachtige ballad Run Of The Mill. Priest spiekt bij Led Zeppelin, Black Sabbath, Uriah Heep en zelfs Pink Floyd. Ik moet natuurlijk ook zeggen dat ik dol ben op die oude sound. Overweldigend is het materiaal niet. Een aantal songs missen een doel, maar over het algemeen is Rocka Rolla wel een aangename verrassing.

avatar van lennert
3,0
Goed, met een nieuw Priest-album (mogelijk ook het laatste Priest-album?) uit dit jaar, was een Judas Priest marathon ook een goed idee. Ik heb enkele albums van deze band, maar om de een of andere reden heb ik me er nooit zoveel in verdiept als ik wel bij Iron Maiden heb gedaan. Als ik het debuut nu zo hoor, zou ik dat op basis hiervan ook niet extra gaan doen. Het kabbel allemaal maar wat voort en gaat nergens diep of spannend. Ik hoor wel veel mooie geluiden (gitaarmelodietjes, drums of basloopjes) maar geen goeie nummers. Alsof de band wel heeft geluisterd naar Led Zeppelin, Black Sabbath en Pink Floyd, maar geen idee heeft wat ze hier precies mee moeten doen. Ik schrok bij Cheater even wakker door het gitaarwerk, maar ergerde me daar weer alsnog aan de tekst. Run Of The Mill en Dying To Meet You zijn aardig, maar meer ook niet. De uitgesponnen psychedelische stukjes zijn mooi, maar missen gitaarwerk dat er echt iets van maakt. Het luistert weg, maar ook niet meer dan dat.

avatar van namsaap
3,0
RuudC schreef:
Je hoeft dit niet per se goed of geweldig te vinden, maar de lage score bewijst toch wel dat er aardig wat bekrompen metalheads rondlopen.


Magere argumentatie. Ruim tweederde van de stemmers vindt dit album toch minimaal drie sterren waard. Voor een album van, een naar mijn mening, matig niveau nog een optimistische score. De metalheads zitten in het andere deel?

avatar van RuudC
4,0
namsaap schreef:
(quote)


Magere argumentatie. Ruim tweederde van de stemmers vindt dit album toch minimaal drie sterren waard. Voor een album van, een naar mijn mening, matig niveau nog een optimistische score. De metalheads zitten in het andere deel?



Misschien wat verkeerd verwoord, want het gaat me ook om de reacties. Hier, maar ook op andere sites, willen toch veel mensen je doen geloven dat dit album afschuwelijk slecht is.

avatar van Kronos
3,0
RuudC schreef:
Nee, Priest speelt hier geen metal, maar dat mag geen reden zijn om te roepen dat het kut, totaal onrelevant of weet ik wat is.

Judas Priest is toch vooral een naam binnen de metal muziekgeschiedenis. Ik zie niet meteen in welke zin dit album daarin relevant zou zijn, noch daarbuiten.

Het neersabelen omdat het geen metal is kan bekrompen overkomen. Maar in feite is dat niet anders dan This Wicked Nest van Helstar afschrijven omdat het geen mooie melodieuze power metal is.

Uiteindelijk gaat het om smaak en verwachtingen. Gelukkig mogen we daarin bekrompen zijn en hoeven we ons niet te verdiepen in bijvoorbeeld raga's uit de klassieke Indiase muziek.

avatar van RuudC
4,0
True, maar ik mag ook mensen bekrompen noemen. haha

Maar je weet heel goed dat ik This Wicked Nest niet afgebroken heb omdat ze geen power metal spelen op dat album.

avatar van Lau1986
3,5
Een prima debuut van de band. Je hoort dat de band nog zoekende is, maar ze brengen het allemaal met veel enthousiasme en drive. Er is heerlijk gitaarspel te horen en mooie uitstapjes van meer snellere rock n roll naar langzame psychedelische stukken. Leuk album.

avatar van ZAP!
Hier zijn ze nog iets meer Jesus Priest, maar Judas ligt zeker al op de loer en het is ook nog es goed aan te horen.

De opener is een lekker (hard)rocknummer en een goede indicator voor wat komen gaat: veel hoekige riffjes en lekker sologitaarwerk met prima zang terwijl drums en bas een solide basis leggen.
De 'Winter' trilogie lijkt wel een Sabbath nummer, lang niet verkeerd. Het vreemde outro smaakt mij ook best.
'Cheater' klinkt weer meer als een Zep nummer.
De epic 'Run of the Mill' pakt voor mij de hoofdprijs, waar Halford op het einde nog wat gaat gillen like Gillan in 'Child...'.
In het begin van 'Dying...' zet Rob een al te potsierlijke stem op, verder wel een prima nummer.
'Caviar...' presenteert dan nog een fijn coda.

Nee, dit is geen debuut om je voor te schamen. Allerminst. Een dikke 7 à kleine 8, als ik zou stemmen.

avatar van james_cameron
3,0
Dit debuut is meer bluesrock dan metal, maar door de hier reeds typerende zang van Rob Halford zit het Priest-gevoel er toch al direct in. Het songmateriaal is helaas nog niet zo bijzonder en de boel kabbelt maar een beetje door, wat wel afbreuk doet aan de pret. Lekker gitaarwerk en bij vlagen een indrukwekkende passage, maar de band opereert hier duidelijk nog niet op de top van hun kunnen.

avatar van B.Robertson
3,5
Aan Priest moest nog nader vorm worden gegeven, wat op Sad Wings of Destiny beter geschiedde en er moest nog snelheid gemaakt worden, wat met de komst van Les Binks geschiedde. Op Rocka Rolla is de teneur wel gezet dat het doorgaans geen vrolijke muziek is, met Dying to Meet You als goed voorbeeld. Pas later ging men wat meer uit een vrolijker vaatje tappen. Never Satisfied en Rocka Rolla vind ik goede songs met het lang uitgesponnen Run of the Mill als hoogtepunt. Het nummer straalt een bepaalde droefheid uit. Over het algemeen mag ik graag naar dit debuutalbum luisteren. Al is het verre van een mijlpaal in de muziekhistorie.

avatar van hellboy123
3,0
In september wordt deze plaat alweer 50 jaar. Het lijkt inderdaad nog niet echt op de latere Priest, maar toch zitten er al genoeg lekkere momenten in om van te genieten. Prijsnummers zijn voor mij Run of the Mill en het titelnummer Rock Rolla.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:54 uur

geplaatst: vandaag om 22:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.