musician schreef:
Misschien dat 4,5 **** weer wat té overdreven is, maar het gemiddelde van 3,08 is aan de onderkant ook weer te laag. Met 2 honderdste puntwinst ben ik in ieder geval tevreden.
Onbegrijpelijk dat ik dit album jaren ongeroerd in de kast heb laten staan terwijl het toch eigenlijk alleraardigst is.
De waarheid is dat ik na Old Ways halverwege de jaren '80 eventjes méér dan genoeg had van Young en dat ik, gezien de recensies, pas weer aanhaakte bij Freedom en het jaar daarna uiteraard Ragged glory.
Ik heb Life later nog eens gekocht, het waarschijnlijk afgezet tegen Ragged glory en heb het daarna weinig draaiminuten meer gegeven. Ik heb overigens meer Young albums waar weinig krasjes op zijn te bespeuren. Landing on water (ook pas later gekocht), Mirror ball moet ik ook weer eens aan beginnen.
Een enorm oeuvre, dat van Young, maar eigenlijk val ik altijd terug op dezelfde 10, 15 albums. En ik heb het gevoel dat eenzelfde lot is beschoren voor bijvoorbeeld Chrome dreams II en Fork in the road. Dat draai je dan nog veelvuldig bij aanschaf omdat het nieuw is. En ook al zijn beide albums niet slecht, ze komen bij de Neil Young cd's te staan en komen dan vervolgens niet snel meer uit hun hoesje. Als albums al wat jaren oud zijn en je koopt ze dan, dreigt al helemaal dat het na één of twee keer draaien snel met ze gebeurd is.
De nummers van Life waren mij dus opgevallen vanwege het live album Cow Palace waar 7 van de 9 nummers van Life op staan. Dus ik ben er maar weer eens voor gaan zitten en Life is toch eigenlijk helemaal geen slecht album van Young. Hij zit ongelukkig te wezen bij platenmaatschappij Geffen, dat Young verwijt geen typische Young albums te willen maken, zodat de verkopen van zijn albums sterk achterblijven bij de verwachtingen. Young schrijft dan bijvoorbeeld de volgende tekst op Prisoner's of Rock 'n Roll:
People tell us that we play to loud
But they don't know what our music's about
We never listen to the record company man
They try to change us and ruin our band.
That's why we don't wanna be good
That's why we don't wanna be good
We're prisoners of rock and roll.
When were jammin' in our old garage
The girls come over and it sure gets hot
We don't wanna be watered down
Takin' orders from record company clowns.
That's why we don't wanna be good
That's why we don't wanna be good
We're prisoners of rock and roll.
We're prisoners of rock and roll.
Gelijk één van de betere nummers van Life en er wordt behoorlijk stevig op gespeeld, net als bij het nummer wat er na komt, Cryin' eyes.
En ik weet niet eens of er zo heel anders wordt gemusiceerd dan op andere albums van Young + Horse. Ik vreesde even een 80's productie, maar dat is ook niet waar. Misschien een keyboardje zoals middenin Around the world. Maar voor de rest wordt daar gewoon stevig doorgespeeld, ook een prima nummer.
Sterker nog, er staat met Inca Queen volgens mij een verscholen Neil Young klassieker dat waarschijnlijk aan menig Young fan voorbij is gegaan. Zo'n nummer wordt dan ook vergeten omdat Life uiteindelijk natuurlijk vrij kritisch is ontvangen. Maar het raakt in de vergetelheid, Young zelf haalt Inca Queen van zijn repertoire (het staat wel nog op Cow Palace) maar eigenlijk verdient het gewoon een rehabilitatie.
Neil Young is op dit album prima bij stem en de nummers zijn helemaal niet zo zouteloos als de critici destijds schreven.
Prima verhaal.