menu

Life of Agony - River Runs Red (1993)

mijn stem
4,02 (183)
183 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Roadrunner

  1. This Time (5:42)
  2. Underground (4:41)
  3. Monday (1:31)
  4. River Runs Red (1:55)
  5. Through and Through (3:06)
  6. Words and Music (5:13)
  7. Thursday (2:10)
  8. Bad Seed (5:40)
  9. My Eyes (2:47)
  10. Respect (4:16)
  11. Method of Groove (5:17)
  12. The Stain Remains (4:31)
  13. Friday (3:35)
totale tijdsduur: 50:24
zoeken in:
bennerd
Berichten verplaatst naar Life of Agony

2,5
EGpower schreef:
PS: LOA kan geroemd worden om de duizelingwekkende tempowisselingen, zonder de groove te verliezen.


Ik ben het hier niet mee eens. Ik stoor me echt aan het inkakkende tempo net wanneer het nummer begint te lopen. Was mid 90'er jaren Biohazard fan en las kortgeleden de link tussen de band. Is ook duidelijk hoorbaar vind ik. Zowel Life of Agony als Biohazard vind ik inmiddels redelijk gedateerd, maar destijds goed.

Ik trek deze muziek minder dan destijds, maar er staan een aantal nummers op die ruim voldoende scoren: This time, River runs red en My eyes.

Ben blij dat de bonus nummers niet meetellen voor de waardering, scheelt een halve *.

Keith Caputo solo live gezien een aantal jaar geleden met een meer reguliere zangstem wat me beter beviel. Ga zijn solo platen nog maar eens checken dan.

avatar van xrockerx
5,0
Don Cappuccino schreef:
Vandaag gekocht, ik wilde hem al lang hebben. Heel goed debuut met heerlijke zware riffs met wat hardcore- en Black Sabbath-invloeden. De zang van Keith Caputo is echt geweldig, niet vaak hoor je zo´n stem, alleen Michael Poulsen van Volbeat zit in de buurt.

De interludes skip ik, dat vind ik echt irritant tussendoor. De eerste keer is dat niet erg maar daarna wordt het vervelend. 4,5 ster.


gelieve geen troep als volbeat te noemen in een life of agony topic

avatar van milesdavisjr
4,0
Voor de hardcore scene was dit album destijds een wat vreemde eend in de bijt. Dat had met name te maken met de zang van Keith Caputo. Hij had een haast opera achtige manier van zingen. Het was even wennen maar uiteindelijk heb ik deze plaat grijs gedraaid. De groove die in elk nummer terug te horen is deed mij op en neer deinen. Ik kon hier niet bij stil zitten. This Time, het loodzware Bad Seed, Words and Music, heerlijke nummers. Waar Pinkpop en Lowlands in mijn ogen de laatste jaren een waardeloze line-up hebben zou ik tekenen voor een terugkeer van deze 'ultieme' festivalband op 1 van bovengenoemde happenings.
Keith heet trouwens tegenwoordig Mina Caputo en brengt albums uit van een veel kalmer kaliber.

avatar van ASman
5,0
Life of Agony leverde met River Runs Red een debuut af van topklasse. Eentje met nog steeds een enorme, maar verdiende status in de underground. Het mag dus geen verrassing weten dat de band eigenlijk nog steeds teert op het ontzag dat deze River Runs Red opwekt (telkens ik ze live zag, bestond ongeveer 2/3 van de set uit nummers van dit album). De vrij eigenzinnige mix van thrash, NY hardcore en doom slaat nog steeds in als een bom, Caputo's krachtige theatrale vocalen en de catharsis-beladen lyrics wekken nog steeds dezelfde pijnlijke emoties op. Na dit album ging de band een andere koers varen, eentje waarbij ze mij zijn kwijtgeraakt. Dit album vindt van tijd tot stond echter nog steeds zijn weg naar mijn platenspeler en heeft nog niet aan kracht ingeboet.

avatar van james_cameron
4,0
Geweldig debuut; daarna niet meer overtroffen door de band. Unaniem sterke songs, met veel emotie en energie gebracht. De unieke stem van zanger Keith Caputo maakt het geheel in stijl af. Ook bijna 25 jaar na dato nog steeds een topper.

avatar van Zagato
Luister dit album voor het eerst (ja, shame on me), het doet me een beetje aan Type O Negative denken. Gaan de puristen mij nu stenigen?

avatar van ASman
5,0
Zagato schreef:
Luister dit album voor het eerst (ja, shame on me), het doet me een beetje aan Type O Negative denken. Gaan de puristen mij nu stenigen?


Niet verwonderlijk. Deze River Runs Red werd geproduceerd door Josh Silver, die de keyboards in Type O Negative verzorgde. Qua vibe kent deze plaat wel zijn raakvlakken met bepaald TON materiaal, maar beide bands hebben wel een eigen sound. Zo zijn er op dit album meer elementen uit de groove metal te bespeuren dan er ooit in TON zaten.
Dit is voor mij nog steeds het enige album van Life of Agony dat ik kan en wil accepteren.

avatar van DargorDT
5,0
Leuk, die TON-referentie. Luister even naar Bad Seed, vanaf 3:11. Denk de rest van het album even weg, en je zit midden in een zich langzaam voortslepende Type O Negative-epic. Echt hoor.

Voor de rest vind ik het erg meevallen, de sound is donker, maar ik hoor toch vooral verschillen. Wat ASman al verwoordde.

avatar van trebremmit
3,5
Ik kan dat nergens vinden, maar op Method of Groove speelt Biohazard toch mee?

avatar van milesdavisjr
4,0
Ik kan dat nergens vinden, maar op Method of Groove speelt Biohazard toch mee?


Billy Graziadei van Biohazard wil nog wel eens een moppie meespelen op dit nummer als Life of Agony aan het toeren is. Ik heb nergens kunnen achterhalen of de leden van Biohazard destijds een rol speelden op River Runs Red, maar er staat mij ook iets bij dat dit wel het geval is.

avatar van Tav74
5,0
Een van de absolute 90's klassiekers. Het heeft ook in alles de vibe van een typisch debuutalbum waar de pure flow, emotie en rauwe energie van de oefenruimte nog in zit, muziek die ontstaan is en niet bedacht.

LOA heeft daarna meer erg goed werk afgeleverd, maar deze blijft onovertroffen.

avatar van Johnny Marr
xrockerx schreef:
(quote)


gelieve geen troep als volbeat te noemen in een life of agony topic

Ja inderdaad, alsjeblieft niet zeg! Volbeat, Don Cappuccino? Seriously?

avatar van Don Cappuccino
4,5
Johnny Marr schreef:
Volbeat, Don Cappuccino? Seriously?


Qua stem hè, niet de muziek, en gaat om de vroege Volbeat van de eerste plaat, die nog een stuk meer metal was.

avatar van Edwynn
4,0
Volbeat is gewoon een vrolijke jongens Life Of Agony.

Altijd al geweest.

avatar van xrockerx
5,0
ASman schreef:
(quote)


Niet verwonderlijk. Deze River Runs Red werd geproduceerd door Josh Silver, die de keyboards in Type O Negative verzorgde. Qua vibe kent deze plaat wel zijn raakvlakken met bepaald TON materiaal, maar beide bands hebben wel een eigen sound. Zo zijn er op dit album meer elementen uit de groove metal te bespeuren dan er ooit in TON zaten.
Dit is voor mij nog steeds het enige album van Life of Agony dat ik kan en wil accepteren.


Deelde ze ook geen drummer ten tijden van de eerste plaat (deze dus)?

avatar van xrockerx
5,0
Edwynn schreef:
Volbeat is gewoon een vrolijke jongens Life Of Agony.

Altijd al geweest.


Ik gruwel van die band dus zie er geen vergelijking in

avatar van Edwynn
4,0
xrockerx schreef:
(quote)


Deelde ze ook geen drummer ten tijden van de eerste plaat (deze dus)?


Sal Bruscato verliet Type O Negative voor Life Of Agony.

avatar van ASman
5,0
xrockerx schreef:
(quote)


Deelde ze ook geen drummer ten tijden van de eerste plaat (deze dus)?


Ik zie dat Edwynn reeds het antwoord geboden heeft

Overigens ben ik de opvolger "Ugly" de laatste jaren ook wel gaan waarderen. Een stuk "grungier" nog dan dit album en je ziet duidelijk de richting waarin de band hun sound gaandeweg zal laten evolueren, maar het songmateriaal is ook daar zo goed als over de hele lijn sterk.

Volbeat is natuurlijk moderne macho hard rock, maar ik als trainingspak-drager kan daar wel het nodige genot in vinden (althans in de eerste vier albums voornamelijk)

bennerd
Edwynn schreef:
Volbeat is gewoon een vrolijke jongens Life Of Agony.

Altijd al geweest.
Ik heb nu al sinds afgelopen zaterdag moeite met die uitspraak.

avatar van Edwynn
4,0
Balen

avatar van Edwynn
4,0
Volbeat vind ik trouwens ruk. Van Life Of Agony kan ik vooral deze en Ugly goed hebben.

Maar ik kan me niet onttrekken aan het idee dat Volbeat elementen overneemt in haar eigen dingetje. Dat mensen dat niet trekken is voor mij niet nieuw. Ik zei hier ooit dat ik vond dat Jon Bon Jovi erg veel Tom Petty verwerkt in zijn muziek. Nou, heb ik geweten. Zoiets bestaat natuurlijk niet want Bj is superkut en TP supergaaf en vooral geaccepteerd als serieuze muziek. Pettty zou zich vooral omdraaien in zijn graf als ie dood was. ( was hij toen nog niet geloof ik). En wat dies meer zij.

Het zal wel jongens. Alsof makers van kutmuziek ook altijd naar kutmuziek luisteren en niet door andere dingen geïnspireerd kunnen raken. Lelijke mensen worden ook gewoon verliefd op knappe mensen. Het is dan nog wel altijd de vraag wat knap en wat lelijk is en wat mooi is en wat niet.

avatar van milesdavisjr
4,0
Eens, ik trek Volbeat ook niet. Dat de heren invloeden van andere bands in hun muziek verwerken is niet meer dan logisch. Life of Agony deed en doet dat immers ook. Je ontkomt daar bijna niet aan. Dat is ook niet erg. Life of Agony kwam uit de New York hardcore scene, maar was een wat vreemde eend in de bijt. Meer alternative dan hardcore en Caputo leek wel op een operazanger. Desalniettemin werden de heren gerespecteerd in de heersende scene van destijds, hoewel de deuren werden geopend naar een mainstream publiek met Ugly. River Runs Red onderscheidt zich van veel snellere hardcore platen uit dezelfde periode door zich te richten op zware trage grooves, een band als Biohazard maakte daar ook al naam mee. Ook zo'n collectief die zijn stempel drukte op Caputo en consorten. Conclusie; iedereen wordt door iedereen beïnvloedt op muzikaal gebied - groot of klein - dat is geen verwijt naar artiesten maar een constatering.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:53 uur

geplaatst: vandaag om 16:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.