menu

ABBA - The Album (1977)

mijn stem
3,68 (305)
305 stemmen

Zweden
Pop
Label: Polar

  1. Eagle (5:50)
  2. Take a Chance on Me (4:00)
  3. One Man, One Woman (4:35)
  4. The Name of the Game (4:51)
  5. Move On (4:43)
  6. Hole in Your Soul (3:41)
  7. Thank You for the Music (3:49)
  8. I Wonder (Departure) (4:32)
  9. I'm a Marionette (4:05)
  10. Eagle [Single Edit] * (4:25)
  11. Take a Chance on Me [Live] * (4:25)
  12. Thank You for the Music [Doris Day Version] * (4:03)
  13. Al Andar [Spanish Version] * (4:43)
  14. I Wonder (Departure) [Live] * (4:27)
  15. Gracias Por La Musica [Spanish Version] * (3:49)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 40:06 (1:05:58)
zoeken in:
avatar van novalepidoptera
4,5
Mooi album, favorieten zijn; Eagle, One Man, One Woman, Hole in your Soul, I,m a Marionette, Take a Chance on Me. er staan verder geen slechte nummers op dus 5*****

avatar van deric raven
4,0
Benny en Björn worden vaak gezien als de creatieve motor van ABBA.
Natuurlijk zitten de melodieën sterk in elkaar.
Soort van popmuziek vermengt met een musical georiënteerde aanpak.
Verder weten ze elementen van de heersende stromingen er in te verwerken.
Zonder dat het een te cliché achtig geheel wordt.
The Album onderscheid zich wel van de rest van hun werk.
Wat ze hiervoor deden werd gedragen door een aantal nummers.
Maar van een stabiel geheel was nog geen sprake.
Echt niet alles uit de ABBA koker klinkt perfect.
Ook zij hebben moeten groeien.
Bij de albums hierna drukten de mannen nog meer hun stempel in de composities.
Het lijkt allemaal zo eenvoudig, maar het zit geniaal in elkaar.
Een stuk beter dan op The Album.

Toch is dit voor mij naar Souper Trouper de beste ABBA plaat.
De draagkracht ligt hier vooral bij de zangeressen Agnetha en Anni-Frid.
Zij zijn het die de nummers die extra impuls geven.
Voor mijn gevoel wordt er nog niet zoveel geëxperimenteerd met koortjes en laagjes.
Het totaal vormt een puur geheel.
Al zal ik zeker niet alles kunnen ontleden.
Daar leent de muziek zich voor mij niet voor.
Ben dan ook geen geleerde popprofessor.
Er zit een soort van onbevangenheid in de vrouwenzang.
Nog geen problemen in de relaties.
Men straalt het uit dat er plezier aan beleefd wordt.
Met I´m A Marionette als enige uitzondering.
Hierbij hoor je wel het uitgebalanceerde leven in terug.
Het altijd in het nieuws staan.
De positie die het winnen van het Eurovisie Songfestival hun gegeven heeft.
Iets wat als een warme, wollen, verstikkende deken hun zal blijven achtervolgen.

avatar van laxus11
4,0
Eagle is voor mij het een na beste nummer van ABBA na The Day Before You Came

avatar van Angelo
4,0
Ik denk dat dit album prima demonstreert hoe veelzijdig ABBA als groep was. Er wordt gelijk hoog ingezet met Eagle als opener van deze plaat. Een popnummer met een ietwat psychedelisch randje dat qua opbouw en structuur zo ijzersterk in elkaar steekt, dat hij ongetwijfeld beschouwd mag worden als één van hun beste nummers. Als je dit classificeert als “gewoon popnummer” doe je het nummer te kort. Uit het vaatje “tijdloze en aanstekelijke deuntjes van ABBA” tapt Take a chance on me. Vooral de melodie en de samenzang van de dames tijdens het refrein zijn de twee mooiste kenmerken van dit liedje. One man, one woman lijkt een tekstueel toch een soort van poging te zijn om het huwelijk van Agnetha en Björn een opkikker te geven, want die moet zo ongeveer rond deze tijd langzaam maar zeker in een neerwaartse spiraal te zijn terecht gekomen (in 1978 verliet Agnetha hun woning, in 1979 vroeg het echtpaar een scheiding aan en in 1980 was deze definitief). “One man, one woman / One life to live together / One chance to take that never comes back again / You and me, to the end” – het lijkt toch een voorbode te zijn van hun falende huwelijk. Toch is het Frida die de coupletten mag inzingen.

The name of the game blijft ook een geweldig nummer. Wat is het eigenlijk? Pop/soft-rock of pop/disco (zonder toeters en bellen)? De instrumentatie vind ik in ieder geval geweldig. Erg minimalistisch en tegelijkertijd erg vol van geluid. Move on zal vast niet in de boeken gaan als één van hun beste nummers, maar het is zeer goed luisterbaar. Zweedse schlager met hier en daar “onze” Nederlandse palingsound. Het gesproken gedeelte tijdens het intro lijkt overigens zo te zijn weggelopen uit een nummer van Boney M. (of kopieerde Boney M. nou juist ABBA in een nummer als bijv. El Lute)? Hoe dan ook, het toont des meer aan dat ABBA geen enkel genre schuwde. Iets wat tevens blijkt uit het pseudo-(glam)rock nummer Hole in your soul. Ook geen topper uit de ABBA-discografie, maar er valt prima naar te luisteren. Waarom Thank you for the music als één van hun grootste klassiekers wordt gezien, heb ik nooit begrepen. Ik vind het echt een gedrocht. Naast het vreselijke (en zeikerige) refrein, heeft het nummer ook iets afstotelijks. I wonder (departure) en I’m a marionette zijn dan weer sublieme composities. De melancholieke sfeer zorgt ervoor dat ze beide een musicalachtige sfeer hebben. Zonder een vergelijking te maken, doet het laatste me nummer vreemd genoeg een beetje denken aan Bohemian rhapsody van Queen – al slaat het natuurlijk nergens op dat ik het hier opschrijf, maar toch.

Wat je ook van dit album vindt, je kan ze niet betichten van een gebrek aan variatie. Ik kan me goed voorstellen waarom ABBA destijds één van de grootste popgroepen was (al is dit album natuurlijk ver voor mijn tijd) en waarom ABBA ook anno 2011 nog zo geliefd is. Dit album is ruim dertig jaar later in ieder geval zeer genietbaar. Toont ook maar weer aan hoe goed ze alle vier waren, een goede combi.

avatar van chevy93
4,0
Prima beschreven!

Ik zal dit album ook weer eens opzetten.

avatar van Brunniepoo
4,0
Het eerste echt goede album van ABBA nadat ze met Arrival eindelijk een redelijk consistent werk hadden afgeleverd.
Eagle en The name of the game zouden allebei zomaar in mijn ABBA top5 kunnen staan, de rest is wel wat minder en soms zelf matig (One man, one woman). De 3 scenes komen helaas niet echt lekker uit de verf, al is I'm a marionette zeker een aardig nummer.

avatar van musiquenonstop
4,5
Kan het buiten dit album af met een greatest hits van deze groep wel af. Opener Eagle zet gelijk de toon met een zee van geluid, en tot in de puntjes verzorgd, grote klasse.

The Name Of The Game is veruit mijn favoriete ABBA song, laat geweledige producers aan het werk horen. Helaas lijkt Hole In Your Soul op de smurfen op tilt, anders had mijn stem hoger geweest.

Ozric Spacefolk
Uitstekende plaat van deze Eurosongfestivalwinnaars met een uitzonderlijk lange adem.

Veel meer diepgang dan we gewend zijn op deze plaat die al even oud is als ik...

Ozric Spacefolk
Met name Eagle is echt pop met een hoofdletter P...

3,5
Mooie plaat van ABBA, één van de betere albums, geen slechte nummers op de laatste twee na *3.5

avatar van nico1616
4,5
Beste Abba-album. Kant A is gewoon perfect met mijn favoriete Abba-nummer Eagle. Het synthesiserriedletje doet me zo in gedachten wegvliegen...

Kant B is wat minder en bevat, naar goede Abba-traditie, een aantal missers. Thank you for the music vind ik tenenkrullend melig en Hole in your soul, nouja, Abba gaat niet zo goed samen met rock en roll.

De musicalinvloeden in de laatste twee nummers kan ik ook wel smaken.

avatar van musiquenonstop
4,5
nico1616 schreef:
Thank you for the music vind ik tenenkrullend melig en Hole in your soul, nouja, Abba gaat niet zo goed samen met rock en roll.


Hole In Your Soul mist de plank voledig maar vind Thank You For The Music toch een ander verhaal, ook niet echt mijn muziek maar wel een evergreen van jewelste lijkt me. En dan ook nog een tekst die Agnetha op het lijf is geschreven, dan heb ik daar toch een zwak voor.

kanjedateten
Goed album van AbbA, ik vind Move On erg leuk. De bonustracks vind ik daarentegen echt verschrikkelijk dus dan gaat deze snel uit de cd speler.

avatar van deric raven
4,0
Ik ben nu veel ABBA aan het luisteren, en kom meestal lager uit met de beoordeling.
Veel nummers hebben een te hoog BZN gehalte.

avatar van Simon Smith
4,0
Simon Smith (crew)
Dan blijft The Visitors er toch bovenuit steken, vind je niet? (Laagste BZN-gehalte)

avatar van dazzler
4,0
Met een BZN gehalte wordt waarschijnlijk een zekere softheid bedoeld.
Want qua gelaagdheid, melodie en harmonie staat ABBA ver boven de concurrentie.

The Visitors klinkt wat moderner omdat ABBA met synths gaat stoeien,
maar hun beste songs staan naar mijn aanvoelen op Super Trouper (1980).
En dan kijk ik verder dan de singles.

avatar van deric raven
4,0
Super Trouper vind ik ook het beste, daar staan ook nummers op die op BZN lijken (The Way Old Friends Do), maar als geheel sterker.

avatar van ChrisX
deric raven schreef:
Ik ben nu veel ABBA aan het luisteren, en kom meestal lager uit met de beoordeling. Veel nummers hebben een te hoog BZN gehalte.


Nee, moet je omdraaien: BZN nummers hebben een te hoog ABBA gehalte, maar dan niet van hetzelfde nivo

avatar van deric raven
4,0
Dat klopt inderdaad.
Je hoort bij BZN duidelijk de invloed van ABBA terug.

avatar van nico1616
4,5
deric raven schreef:

Je hoort bij BZN duidelijk de invloed van ABBA terug.


Hmmm, zoals W.F. Hermans zou zeggen: zoals een mislukte pudding op een geslaagde pudding lijkt

avatar van bikkel2
3,5
ABBA in hun toptijd en steeds meer groeiende.
Hun sound was volkomen uniek en hoe frivool het allemaal klonk, de nummers zaten razend knap inelkaar. Veel complexer dan je aanvankelijk zou denken.

Ik heb het bij andere albums ook wel eens gepost, ABBA was voor mij echt een hitmachine.
De singels waren top en de albumtracks vaker toch wat minder aansprekend.
Toch zijn de albums altijd degelijk en vanaf Arrival altijd ruimschoots voldoende.
Her en der wel eens een verdwaald flutliedje, maar meestal kwalitatief dik in orde.
Eagle en The Name Of he Game behoren moeiteloos tot hun beste werk.
Take A Chance On Me is weer wat lichter en huppeliger, maar tevens heel aanstekelijk.
Verder vind ik het complexe I'm A Marionette ook erg geslaagd.

Goede plaat , en leuk om in de collectie te hebben.

avatar van Simon Smith
4,0
Simon Smith (crew)
In welke zin vind je I'm a marionette complex?

avatar van bikkel2
3,5
Het is een vrij orchestraal nummer met een paar tricky breaks en het pianospel van Benny Anderson is gewoon bijzonder knap.
Je hoort in zijn spel klassieke invloeden.

Tuurlijk zijn er veel complexere songs, maar verzin het maar eens.
Ook de luchtige songs van ABBA zitten razend knap inelkaar.
Echt niet zo gestroomlijnd.

avatar van paulmccuytney
3,0
Ik ben over het algemeen niet zo'n Abba-man. Goede mainstream-muziek, maar niet meer dan dat. Toch heeft dit Zweedse viertal enkele fantastische nummers gemaakt en daar is bijv. Eagle één van. Bovendien heb ik prachtige (vakantie)herinneringen aan dit liedje, aangezien ik in de zomer van 1980 tijdens een rondreis door het westen van de USA de Grand Canyon bezocht. En dat net bij schemer wat toch al een fascinerende blik gaf. Precies, maar dan ook precies schalde op dat moment het behoorlijk sfeervolle Eagle uit onze autoradio. Right place, right time dus.
Take a chance on me, Name of the game en Thank you for the music zijn de andere hits. Kortom: voor slechts 1 track een heel album kopen is gekkenwerk, want dan kun je beter een compilatie aanschaffen.

4,0
The Eagle is met afstand ABBA's beste nummer. Prima uitzondering tussen al die poppy nummers

avatar van Running On Empty
4,0
Best een leuk plaatje hoor. Zonder meer de beste van ABBA.

avatar van Mjuman
Oh, nou je 't zo zegt, vind ik dat NIET. Dit is eigenlijk veel meer een soort companion van ABBA - The Movie destijds. Hier worden nergens bruggen geslagen zoals bij Arrival (traditionele Zweedse folk en pop) of Voulez-vous (pop en dipso), The Visitors (pop - biografie - mystery); bij dat laatste album laten Benny en Björn zicht sterk inspireren door The Shining (zowel boek van Stephen King als film van Stanley Kubrick).

avatar van Simon Smith
4,0
Simon Smith (crew)
Mjuman schreef:
bij dat laatste album laten Benny en Björn zicht sterk inspireren door The Shining (zowel boek van Stephen King als film van Stanley Kubrick).

Interessant! Licht eens toe?

avatar van Mjuman
Simon Smith schreef:
(quote)

Interessant! Licht eens toe?


Bij dat album schreef ik in aug 2008:

Mjuman schreef:
De cd-versie is uitgebreider. Ik heb een aantal cd's van Abba als digipack (kartonnen doosje) - daar staan leuke bonus-nummers op. Zoals bij Voulez-vous bijv."Gimme, gimme, gimme".

Ik vind deze plaat qua kwaliteit vergelijkbaar met Voulez-vous.

Ten tijde van deze plaat was Björn Stephen King aan het lezen, met name "The Shining"; hij was daarvan erg oonder de indruk. De hoesfoto met de schilderijen ademt dezelfde sfeer als de lounge-bar van het hotel in "The Shining" (Jack Nicholson); dit is niet toevallig.

"The day before you came" is een paar later ook nog eens (met veel gevoel voor humor) gecoverd door BlancMange.


De bedoelde scene met Nicholson is wel een essentiële scene - hij zit in een lege hotelbar en zegt (ongeveer): "I 'ld sell my soul for a drink" en dan zit ie opeens in een volle bar, ca 30 jaar terug en een barman schenkt hem een borrel in.

avatar van edje1969
4,0
Koptelefoon op en dan Eagle............

Gast
geplaatst: vandaag om 06:23 uur

geplaatst: vandaag om 06:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.