The Kooks - Inside In / Inside Out (2006)

Simpel vrolijk vermaak. Niets mis mee, maar wereldschokkend is het niet.

Toch jammer dat deze band zich totaal niet ontwikkeld heeft, dit was toch een lekker plaatje om mee te beginnen.

Hoe bedoel je? Ze klinken tegenwoordig juist best wel anders.

Wat mij betreft in positieve zin trouwens, maar ik gok dat jij het gewoon niet de juiste ontwikkeling vindt. Ze zijn namelijk juist iets meer in mijn straatje geraakt.

Meer van hetzelfde, alleen wat gepolijster en minder goed. Bij Konk waren ze mij al kwijt.

Een erg leuk en aanstekelijke album. Leuke speelse nummers, prima zang en nummers om mee te zingen.

Destijds was dit wel een lekker fris album , maar moet nu toch ook wel erkennen dat de vadertje tijd niet mals is geweest voor dit plaatje . Ach niet alles heeft een eeuwigheidswaarde zullen we maar zeggen. 2 sterren

Ik heb eigenlijk wel zin om dit album te luisteren. Ik had vroeger een hekel aan The Kooks, maar heb inmiddels toch toe moeten geven dat She Moves in Her Own Way een erg leuk nummer is.

Maar de rest ken ik amper.

Na lange lange tijd nog een keer geluisterd, om te beoordelen of ik hem bewaren moest of dat ie naar de kringloop kan. Dat laatste is het geval; man o man, dat ik dit ooit ok vond. Dit is Jack Johnson meets - tjsa, wat eigenlijk?. Seaside is een leuke intro. Daarna is het kommer en kwel. Vervelende zang, nog ergere songwriting; het wil gevat en pakkend zijn, het is echter kazig en steeds weer een variatie op hetzelfde. De meeste nummers duren niet langer dan 2,5 min maar hangen je toch al halverwege de keel uit. Nee, deze vliegt de deur uit.

Om in 2027 een heel lekker nummertje te horen, van wie is het ook alweer oh ja The Kooks, die cd heb ik in de kast staan en vervolgens kan je hem niet vinden...

Een degelijk album met enkele goede songs. Er staan jammer genoeg ook wat mindere liedjes op.

Heerlijk album met de nodige dynamiek, maar ook oprecht. Je hoort de gitaren er heel duidelijk door, knappe productie! De band nam tijd om eerst live ervaring op te doen en te concentreren op het songschrijven. Je hoort die akoestische gitaar er regelmatig door, en dat maakt het wel mooi. Af en toe wat blues, maar uiteindelijk wel een eigen moderne sound. Stevig debuutalbum!

Aangenaam plaatje. Niet alles is even boeiend, maar liedjes als Seaside, Naive, She Moves in Her Own Way en Ooh La zijn zeker de moeite waard om nog eens op repeat te zetten. 3,5 sterren.