menu

Karnivool - Asymmetry (2013)

mijn stem
3,79 (72)
72 stemmen

Australiƫ
Rock
Label: Sony

  1. Aum (2:21)
  2. Nachash (4:49)
  3. A.M. War (5:17)
  4. We Are (5:55)
  5. The Refusal (4:54)
  6. Aeons (7:18)
  7. Asymmetry (2:36)
  8. Eidolon (3:44)
  9. Sky Machine (7:48)
  10. Amusia (0:54)
  11. The Last Few (5:15)
  12. Float (4:16)
  13. Alpha Omega (7:56)
  14. Om (3:51)
totale tijdsduur: 1:06:54
zoeken in:
avatar van Mindscapes
4,0
Mijn recensie voor iO Pages

Karnivool heeft met Asymmetry een ruwe sfeerschets met wonderbaarlijk doordachte details afgeleverd. Het overtreffen van voorganger Sound Awake was een helse klus, maar de Australiërs zijn er toch in geslaagd om een evenwaardig, edoch bijzonder verschillend resultaat te presenteren. Word je bij het begin verwelkomd door het ambient geluidslaagje Aum, sporadisch gedragen door Ian Kenny’s engelenstem, krijg je daarna het moeilijk verteerbare trio van Nachash, A.M. War en The Refusal op je bord. Single We Are is een aanstekelijk instapnummer en wordt verbeeld door een prachtige kortfilm. De eerste helft van het album werd ook door ondergetekende als zwaar, chaotisch en ontoegankelijk bevonden. Let op, niet “metal”, maar eerder een onafgewerkte instrumentale razernij op steroïden. Maar wat is een eerste luisterbeurt…

In dit geval zeer misleidend. Treed binnen bij Aeons en de sfeer keert integraal om; dat verklaart ook de titel van de plaat. De schoonheid en filosofie zitten in elk lied verstopt onder een aanzienlijk laagje vernis. Chaos en agressie maken plaats voor poëtische melancholie. Visueel vergelijk ik vele passages graag met het einde van een apocalyptische rampenfilm waarin een grote stad ten onder gaat, maar waarin kanonschoten en wanhoopskreten gedempt zijn en vervangen door zachte klassieke muziek. Metaforisch en apocalyptisch, zo vallen de diepzinnige teksten te omschrijven. In Aeons vraagt Kenny zich af of zijn longen zich met vuur zullen vullen, wanneer hij eindelijk weer zal kunnen ademen, aangezien het in zijn aderen brandt. Of wie er zal overblijven wanneer hij weer zal kunnen zien, als de rook oplost. En dat ‘chemical fires will signal we’re dead’.

Deze plaat loopt over van tragische, maar tegelijk hoopvolle emoties. Die worden nu eens geprojecteerd door scheurende discordantie, dan weer door fragiele soundscapes. Steeds weer verheft de stem van Ian Kenny het geheel naar hogere sferen (luister maar naar Float). Aeons, het kortere Eidolon, Sky Machine, Alpha Omega en een zo goed als à capella Float zijn echte aanraders. Nostalgische afsluiter Om deed me denken aan Anathema’s Internal Landscapes: een oude man die praat over het verleden, geruggesteund door subtiele warme pianoklanken, en de hoop op een zonnige toekomst die langzaam wegkwijnt.

Ondanks het schijnbare pessimisme, wil je Asymmetry meteen opnieuw beluisteren. Na deze 67 minuten is de wereld een prachtige desolate plek, waarin de geschiedenis vervaagd is, maar ze vormt ook een wit blad dat je weer ten volle kan beschrijven. Aan ons om de inhoud te bepalen. Da’s Karnivool’s boodschap.

avatar van stoepkrijt
4,0
De eerste helft is duidelijk beter dan de tweede, maar dan nog is dit gewoon een prima album. We Are en Aeons zijn hier duidelijk favoriet, omdat het én interessante en goede composities zijn én de nummers lekker stevig zijn. Ook A.M. War en Nachash voldoen aan die twee criteria (en zijn dus erg sterke nummers), maar die andere twee zitten gewoon nóg wat knapper in elkaar en zijn wat afwisselender. Wel jammer dat dit album als een nachtkaars uitgat met het saaie Float, het moeilijk op gang komende Alpha Omega en het rare Om.

Asymmetry bevalt dus prima. Ik ben nu erg benieuwd geworden naar Sound Awake.

Jav-
Kan me moeilijk voorstellen dat die gaat tegenvallen, gezien je positieve woorden voor Asymmetry!

avatar van Mindscapes
4,0
stoepkrijt Sound Awake is wat mij betreft by far het beste Karnivool-album (staat ook op 2 in m'n top 10). Asymmetry was moeilijk om in te komen, maar is een waardige opvolger. Sowieso is Sound Awake echt wel onovertroffen. Gewoon al het dyptiek Deadman-Change, pure perfectie gewoon. Iets beter gestructureerd ook. Bij Asymmetry vind ik de tweede helft dan weer een pak beter dan de eerste. We Are en Aeons, maar zeker ook Sky Machine, Eidolon (wat een enge videoclip!), Float (vind ik net zo'n prachtig fragiel lied), Alpha Omega en de mooie, dromerige afsluiter Om. Mijn recensie hieronder beschrijft het uitvoeriger. Als je AM War en Nachash echt zo hoog hebt zitten, zal hun debuut Themata je ook wel aanspreken. Kortere, to the point nummers met wat meer hardcore (is dat de juiste term?) elementen.

avatar van stoepkrijt
4,0
Inderdaad Mindscapes, dit album is moeilijk om in te komen. Zeker voor iemand die de band nog niet kent. Zeker de eerste helft staat vol met behoorijk chaotosche en tegendraadse composities. Maar ondertussen weet ik ze wel aardig te waarderen.

Wat ik tot nu toe van Themata en Sound Awake heb gehoord is inderdaad vrij stevig en dat ligt me beter dan die rustige/gevoelige nummers. Ik had je recensie een paren dagen terug al gelezen en daar kan ik me best in vinden, behalve dan wat betreft die laatste nummers

Maar....hardcore? Dat zal toch niet? Hooguit een beetje metal lijkt me, desnoods nu-metal. Ach, ik zal het binnenkort wel horen.

Jav-
Geen hardcore, ik denk dat Mindscapes bedoelt dat het wellicht wat ruiger is.

avatar van Mindscapes
4,0
Vorig jaar heb ik een semester in Tromso (Noorwegen) gestudeerd, waar ik me in die periode heb aangesloten bij de muziekredactie van het plaatselijk studentenkrantje en ik dacht "hmm, laat ik de nieuwe Karnivool maar eens in het Engels de hemel in prijzen". Geschreven in november, maar nog steeds actueel wat mij betreft. Het is een vertaalde variatie op mijn eerdere Nederlandstalige recensie hier op MuMe. Hier gepubliceerd: http://www.utropia.no/?p=25799.

Karnivool has delivered a rough atmospheric sketch with tremendously bright details. Surpassing their predecessor Sound Awake was an almost impossible task anyway, but nonetheless the Aussies managed to present an equally inspiring and thrilling masterpiece, although very different. Think of Tool and TesseracT dating Explosions in the Sky, Mogwai and Sigur Ros, carried by polyrhythmic structures and huge emotional devotion.

The first seconds consist of an ambient aural layer: the sound of the universe breathing, according to the band. Be prepared, because after that you get smashed in the face by Nachash, A.M. War and The Refusal; with We Are offering a beautiful breathing space through its wonderful and catchy vibe. Asymmetry is a very… asymmetric album. At first glance, the first five songs are like an unfinished fury on steroids. Not metal, just rough and chaotic. But what’s a first listen… In this case? Very misleading. Enter song six, Aeons, and notice the complete change in atmosphere. Chaos and aggression make way for poetic melancholy. Here vocalist Ian Kenny wonders if he’ll ever be able to breathe again, when his lungs fill with fire. Cause in his veins it’s burning. When he’ll see again, who will still remain here? In the end, he sings about chemical fires signalling we’re dead. Asymmetry is tragic, but don’t we all agree that sad songs are often also the most beautiful? If 2013 had one best album to offer, it would be this one, in my humble opinion. Why?

Listen to those last two sentences of We Are. It’s among the best the album has to offer. You’ll picture the end of an apocalyptic disaster movie in which a big city is flooded (style The Day After Tomorrow) and replace the sounds of panic, waves, gunshots and cries of despair by soft classical music. Asymmetry should definitely be listened to from beginning to end, like you’d read a book or watch a movie. On the other hand, there are signs of hope. Fragile soundscapes and tearing-apart discordance epitomise them. The one recurring element is Ian Kenny’s magical voice, always fitting to the soul of the song, whether it be the rough first half or the mesmerising second half of the record. Just listen to Float. This song, along with We Are, Aeons, Eidolon, Sky Machine and Alpha Omega are among the best of the album.

The nostalgic ending song Om makes me think of Anathema’s Internal Landscapes: an old man, at the end of his life, reminiscing about the past, his regrets and how the world is changing so fast. The song is carried by soft and warm piano sounds and the hope for a sunnier future is vanishing with every second. Despite the apparent pessimism, you just want to start Asymmetry all over again from track one. After these 67 minutes, the world seems like a desolate place in which history has been erased, but it also provides a clear blank sheet you can write on according to your own ideals. Our task is to decide on the content, that is Karnivool’s message.

avatar van Sake
4,0
Dit album laat zich niet snel temmen, vooral in vergelijking met de voorganger Sound Awake. Voornamelijk in de eerste helft luistert het regelmatig iets stroever en is de sound een stuk rauwer, waardoor deze plaat bij mij een tijdje uit de spotlight verdween. Nu vond ik me de afgelopen week in de herfstsfeer meer ontvankelijk voor deze klanken en kan ik het toch wel heel erg waarderen. Het album voelt minder als een geheel, maar is daarmee wel iets dynamischer dan SA. Hun debuutalbum is me nog onbekend, maar als ik de andere reacties mag geloven, zou een luisterbeurt geen verspilde moeite zijn.

Ik ga ze zien in Valkenburg, waanzinnig veel zin in. Één van de beste bands ter wereld in hun genre.

Klap op de vuurpijl zou zijn dat ze stiekem een nieuw album gemaakt hebben en dat gaan promoten?

avatar van MetalDad
malheur schreef:
Ik ga ze zien in Valkenburg, waanzinnig veel zin in. Één van de beste bands ter wereld in hun genre.

Klap op de vuurpijl zou zijn dat ze stiekem een nieuw album gemaakt hebben en dat gaan promoten?

Zit ze nu voor de eerste keer te luisteren. Komen op Graspop dit jaar. Maar dat had je ws al ontdekt...
Ben in ieder geval erg nieuwsgierig naar de eerste 2 albums. Maar eerst deze "even" wegslikken.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:07 uur

geplaatst: vandaag om 00:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.