Camel - The Single Factor (1982)
mijn stem
104 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Deram
-
No Easy Answer (2:59)
-
You Are the One (5:25)
-
Heroes (4:52)
-
Selva (3:34)
-
Lullabye (0:59)
-
Sasquatch (4:44)
-
Manic (4:28)
-
Camelogue (3:44)
-
Today's Goodbye (4:10)
-
A Heart's Desire (1:11)
-
End Peace (2:55)
-
You Are the One [Edited Version] * (3:41)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur:
39:01
(42:42)
0
geplaatst: 12 november 2009, 22:22 uur
Bluebird heeft het volledig bij het rechte eind!
In zijn beoordeling ga ik mee. Het is een wat fragmentarisch klinkende Camel, waarbij de voorganger Nude veel complexer en overwogener was - met een duidelijk thema -.
En juist door het ontbreken van een thema zijn de nummers wat los-zand achtig.
You are the one is een prima nummer, Heroes idem.
Selva evenaard bijna de gebroeders Knopfler.
Today's goodbye is de topper, maar...waarom wordt die geweldige gitaarsolo weggedraaid? Heren van Camel: Dit was een potentiele klassieker (even klassiek als Lady Fantasy), maar wat gebeurt er.
De producer denkt weer eens met z'n vingers aan de knoppen te zitten...foei.
En wat doen jullie: heren van Camel. Jullie kijken toe en laten het gebeuren.
Hierdoor een on-samenhangend geheel. Jammer
In zijn beoordeling ga ik mee. Het is een wat fragmentarisch klinkende Camel, waarbij de voorganger Nude veel complexer en overwogener was - met een duidelijk thema -.
En juist door het ontbreken van een thema zijn de nummers wat los-zand achtig.
You are the one is een prima nummer, Heroes idem.
Selva evenaard bijna de gebroeders Knopfler.
Today's goodbye is de topper, maar...waarom wordt die geweldige gitaarsolo weggedraaid? Heren van Camel: Dit was een potentiele klassieker (even klassiek als Lady Fantasy), maar wat gebeurt er.
De producer denkt weer eens met z'n vingers aan de knoppen te zitten...foei.
En wat doen jullie: heren van Camel. Jullie kijken toe en laten het gebeuren.
Hierdoor een on-samenhangend geheel. Jammer
0
geplaatst: 26 november 2009, 10:46 uur
dynamo d schreef:
Heroes is het beste nummer van Camel ooit! Kippenvel. Niet gezongen door Camel-frontman Andrew Lattimer maar door Chris Rainbow. Chris Rainbow, één van de beste zangers aller tijden _o_ , doet ook de lead vocals op het nummer 'The Turn of a Friendly Card' van The Alan Parsons Project (APP). Ook APP-bassist en mede-zanger, David Paton, speelt mee op dit album.
Ander topnummer: You are the One (wel met lead vocal: Lattimer).
(quote)
Heroes is het beste nummer van Camel ooit! Kippenvel. Niet gezongen door Camel-frontman Andrew Lattimer maar door Chris Rainbow. Chris Rainbow, één van de beste zangers aller tijden _o_ , doet ook de lead vocals op het nummer 'The Turn of a Friendly Card' van The Alan Parsons Project (APP). Ook APP-bassist en mede-zanger, David Paton, speelt mee op dit album.
Ander topnummer: You are the One (wel met lead vocal: Lattimer).
deze plaat had dan ook net zo goed van Alan Parsons Project kunnen zijn, en zo klinkt die ook.
"heroes" is een zeiknummer met verschrikkelijk katachtig gejank en past beter bij BZN dan bij Camel.
staan wel enkele goede stukken op zoals Sasquach en Manic
0
geplaatst: 15 september 2011, 22:07 uur
Ik heb het album eigenlijk jaren in de kast laten staan en ik weet niet waarom. Ja, nooit vervangen op cd en niet meer toekomen aan het draaien van LP's.
Recent aangeschaft als album van het uitstekende label Esoteric.
Bij het doornemen van het boekje lees ik over de aanwezigheid van de Alan Parsons getrouwen (bassist) David Paton en (zanger) Chris Rainbow.
Verder: de multi-instrumentalist Anthony Philips (ex Genesis) en Mike Oldfield drummer Simon Philips. Peter Bardens.
Geen klein gezelschap.
Ik heb ook nooit een hekel gehad aan The Single factor. Maar als album tussen Nude en Stationary traveller ten onrechte gewoon veel minder beluisterd. Muzikaal zit het er ook echt tussenin.
Esoteric heeft er geluidstechnisch een mooi album van gemaakt. Ik realiseer mij dat het geen Snowgoose is of Moonmadness maar ik kan op het (veel minder bejubelde) The Single factor toch maar weinig kritiek leveren. Geen zwakke nummers en Latimer moet ook mee met z'n tijd.
Het stemgeluid van de laatste hóórt natuurlijk bij Camel. Dat is iets anders dan beweren dat hij beter kan zingen dan Chris Rainbow. De zangpartijen van Rainbow bij The Alan Parsons project zijn ook allemaal klassiek geworden omdat die albums de klassieke status hebben bereikt.
Dus Rainbow ter ondersteuning inhuren lijkt mij een prima idee.
Recent aangeschaft als album van het uitstekende label Esoteric.
Bij het doornemen van het boekje lees ik over de aanwezigheid van de Alan Parsons getrouwen (bassist) David Paton en (zanger) Chris Rainbow.
Verder: de multi-instrumentalist Anthony Philips (ex Genesis) en Mike Oldfield drummer Simon Philips. Peter Bardens.
Geen klein gezelschap.
Ik heb ook nooit een hekel gehad aan The Single factor. Maar als album tussen Nude en Stationary traveller ten onrechte gewoon veel minder beluisterd. Muzikaal zit het er ook echt tussenin.
Esoteric heeft er geluidstechnisch een mooi album van gemaakt. Ik realiseer mij dat het geen Snowgoose is of Moonmadness maar ik kan op het (veel minder bejubelde) The Single factor toch maar weinig kritiek leveren. Geen zwakke nummers en Latimer moet ook mee met z'n tijd.
Het stemgeluid van de laatste hóórt natuurlijk bij Camel. Dat is iets anders dan beweren dat hij beter kan zingen dan Chris Rainbow. De zangpartijen van Rainbow bij The Alan Parsons project zijn ook allemaal klassiek geworden omdat die albums de klassieke status hebben bereikt.
Dus Rainbow ter ondersteuning inhuren lijkt mij een prima idee.
0
geplaatst: 31 oktober 2016, 14:08 uur
Kor schreef:
Gisteren na jaren dit album weer eens opgezet, ik was in de keuken bezig, en daarna gingen we eten met de tweede helft van de CD. De combinatie muziek, stemming en het juiste moment was blijkbaar optimaal, want ik vond het album best mooi. Goed, niet de beste Camel, maar toch, zo nu en dan dacht ik, waarom vond ik dit destijds maar een zwak Camel album?
Ik zal 'em toch eens vaker draaien.
Gisteren na jaren dit album weer eens opgezet, ik was in de keuken bezig, en daarna gingen we eten met de tweede helft van de CD. De combinatie muziek, stemming en het juiste moment was blijkbaar optimaal, want ik vond het album best mooi. Goed, niet de beste Camel, maar toch, zo nu en dan dacht ik, waarom vond ik dit destijds maar een zwak Camel album?
Ik zal 'em toch eens vaker draaien.
* denotes required fields.