menu

Gary Moore - Blues Alive (1993)

mijn stem
3,93 (57)
57 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Blues
Label: Virgin

  1. Cold Day in Hell (5:34)
  2. Walking by Myself (5:01)
  3. Story of the Blues (7:32)
  4. Oh Pretty Woman (4:23)
  5. Separate Ways (5:27)
  6. Too Tired (4:53)

    met Albert Collins

  7. Still Got the Blues (6:40)
  8. Since I Met You Baby (2:58)
  9. The Sky Is Crying (8:50)
  10. Further on Up the Road (5:35)
  11. King of the Blues (6:14)
  12. Parisienne Walkways (6:59)
  13. Jumpin' at Shadows (5:50)
totale tijdsduur: 1:15:56
zoeken in:
EVANSHEWSON
Deze plaat ken ik wel, al heb ik ze niet. Momenteel zit ik de DVD "Gary Moore & The Midnight Blues Band, LIve at Montreux 1990" te bekijken en te genieten van zoveel mooie blues. Een strak spelende band en een Moore die goed op dreef is.

Deze plaat is qua sound en drive daar goed mee te vergelijken. Héél lekker jawel.

Opmerking : Ik zit me wel wat te ergeren aan het véél te veel haar op de beste man zijn hoofd en zou er de schaar willen inzetten, het is gewoon geen zicht. Beetje Bennie Jolink, ook al zo'n leuke gozer met een idioot kapsel...
Mààr dat doet gelukkig geen afbreuk aan de show. Aan te raden trouwens, die DVD !

4 sterren voor deze mooie liveplaat! Favo's ; Oh Pretty Woman, The Sky is Crying en Further on Up The Road.

****

avatar van Sjaan
wel belangrijk hoe dat haar zit inderdaad.........

5,0
woo veel reacties


avatar van Lamontagne
5,0
Dit is toch wel genieten geblazen hoor zag destijds dat het album uitkwam het hele concert ik geloof dat het in Parijs was met BB King erbij schitterend.

zo hoort een gitaar te klinken!!!

avatar van BB King
4,0
Fantastische liveplaat van deze kanjer.
mooie setlist en mooi gespeeld.

Rust in vrede gitaargod!

avatar van west
4,0
Dit is echt helemaal geweldig! Wat een sublieme live plaat, wat een fantastische gitaarsolo's van Gary Moore! En trouwens ook prima zang.

Mocht je hier komen kijken of dit het aanschaffen waard is: volmondig ja.

ElsenaarMetal
mijn eerste plaatje van Gary Moore. word er erg blij van. Luisterde vooral naar Rock - Metal. Maar begin steeds meer andere muziek te luisteren. en deze blues plaat is toch wel erg goed!
moet maar eens wat meer van hem zoeken bij de Plato.

4*

avatar van Ronald5150
4,0
Live is Gary Moore op zijn best. Waar zijn blues op de studioplaten wellicht wat gepolijst over komt, is het rauwe randje live wel aanwezig. Deze liveplaat illustreert dat van begin tot eind. Van de bluesrockers tot de slow blues nummers, etaleert Moore zijn fantastische gitaarspel. De begeleidingsband klinkt als een klok en bestaat louter uit doorgewinterde muzikanten. De toevoeging van een blazerssectie zorgt voor meer dynamiek en voorkomt dat het teveel ontaart in gitaarpatserij. Ook eert Moore twee van zijn blueshelden. Albert King en Albert Collins krijgen een mooi eerbetoon, waarbij de laatste nog een riedeltje meespeelt. Uitstekende liveplaat van een veel te jong gestorven gitarist.

avatar van Twinpeaks
5,0
Moore zoals ik Moore horen wil.Rauw en puur .Ook de band is retestrak.Moore laat zijn gitaar janken en kreunen en neemt op de juiste momenten gas terug.5 sterren waarvan er 1 is voor jeugdsentiment.

avatar van ricardo
4,5
Deze live plaat heb ik al dagen in de speler van de auto zitten, en kan er maar geen genoeg van krijgen. Wat een perfect geluid, en super gitaarspel, en natuurlijk zijn warme stem die er perfect bijpast.

Dit is gewoon bluesrock op zijn best!


scenery
Beste Ricardo, Je hebt helemaal gelijk. Fantastische CD. sorry van mijn eerdere berichten.

scenery
Ik vind ook dat de beste man een hele goeie afwisseling kent tussen rustige blues en daarna weer stevige blues voorbeeld Seperate ways en Walking By Myself. De man kan echt een ongelofelijk lekkere vette blues sound uit zijn gitaar toveren Live komt dat heel goed tot zijn recht.

avatar van rolandobabel
3,5
Deze plaat heeft een hoog "kijk eens, mamma, hoe goed ik gitaar kan spelen" - gehalte. Bijvoorbeeld parisienne walkways wordt bijna om zeep geholpen omdat mr. Moore zonodig zo lang mogelijk een toon wil aanhalen. Dit zou ik indrukwekkend moeten vinden, maar niet zonder reden heb ik op cassette dit altijd ingekort tot een noot van een paar seconden. Verder degelijke bluesplaat en de versie van Still got the blues is natuurlijk heel mooi. Wat bluesrock betreft zijn de Red Devils toch beter blijven hangen dan deze plaat...

avatar van De buurman
4,5
Wat een ongelooflijk lekkere plaat is dit toch. Moore was in mijn ogen een fenomenale gitarist. Die blazers maken het helemaal af. Dit is blues naar mijn hart.

avatar van FrodoK
3,5
Lekkere liveplaat. Bombastische blues met ballen

avatar van Rinus
4,0
Top setlist en uitvoeringen van een van mijn all-time gitaar helden. Als blues gitarist staat Gary, samen met Walter Trout, Joe Bonamassa, Luther Allison, BB King, Rory Gallagher en Buddy Guy op eenzame hoogte.

avatar van gaucho
Rinus schreef:
Top setlist en uitvoeringen van een van mijn all-time gitaar helden. Als blues gitarist staat Gary, samen met Walter Trout, Joe Bonamassa, Luther Allison, BB King, Rory Gallagher en Buddy Guy op eenzame hoogte.

Nou, zo eenzaam is het dan kennelijk ook weer niet op die hoogte. Hij bevindt zich daar in goed gezelschap.

Inhoudelijk ben ik het overigens wel met je eens. Alleen van Luther Allison ken ik weinig, dus daar kan ik niet over oordelen. Ik mis alleen Stevie Ray Vaughan in je lijstje.

avatar van Rinus
4,0
gaucho schreef:
(quote)

Nou, zo eenzaam is het dan kennelijk ook weer niet op die hoogte. Hij bevindt zich daar in goed gezelschap.

Inhoudelijk ben ik het overigens wel met je eens. Alleen van Luther Allison ken ik weinig, dus daar kan ik niet over oordelen. Ik mis alleen Stevie Ray Vaughan in je lijstje.


Stevie ben ik inderdaad helemaal vergeten. Shane on me. Eigenlijk kan Roy Buchanon er ook wel bij. Gary verkeerd inderdaad in goed gezelschap.??

avatar van Rogyros
4,0
gaucho schreef:
(quote)

Nou, zo eenzaam is het dan kennelijk ook weer niet op die hoogte. Hij bevindt zich daar in goed gezelschap.

Inhoudelijk ben ik het overigens wel met je eens. Alleen van Luther Allison ken ik weinig, dus daar kan ik niet over oordelen. Ik mis alleen Stevie Ray Vaughan in je lijstje.

Als je wat meer van Luther Allison wil horen, dan kan ik je Luther Allison - Live in Chicago (1999) aanraden. Dan hoor je wel wat die man in zijn mars had. Ik denk wel dat Rinus zich hierin kan vinden.

3,5
En de begeleidende band bestaat uit : Tommy Eyre keyboards, Andy Pyle bass, Graham Walker drums, Martin Drover trompet, Frank Mead alt sax, Rick Pentalow tenor sax, Rick Payn bariton sax, Candy MacKenzie en Carol Thompson backing vocals.Albert Collins trad op in Too tired.

avatar van RonaldjK
3,5
Aan Blues Alive kun je het niet zozeer merken, maar Gary Moore bereikte met zijn overstap naar de blues de Champion's League van de popmuziek, zelfs al brak hij er niet grootscheeps mee door in de Verenigde Staten.
Zo gaat de groep in 1990 in gezelschap van Albert Collins backstage op bezoek bij de Rolling Stones. Die zijn niet alleen zeer geïnteresseerd in welke snaren Collins gebruikt, ze blijken ook Moores Still Got the Blues te kennen én te waarderen, aldus Harry Shapiro in diens bio over Gary Moore.

Hierboven noemt ouwekock de bezetting op die we op Blues Alive horen. Een meer dan solide band ondersteunt Moore, die weliswaar volop improviseert (intro van Walking By Myself), maar de studioversies niet verandert in ellenlange jamversies; al is Parisienne Walkways met zijn gitaarsolo wel een gevalletje voor de liefhebber.

Ondanks gehoorproblemen, het gevolg van jarenlang luid spelen zonder gehoorbescherming, trekken Moore en zijn band in juni en juli 1992 door Europa; in augustus echter dwingt de blessure hem een pauze in te lassen. De opnamen voor Blues Alive zijn dan al voltooid.
Na de eerste tourmaand al keert de groep voor een dag terug naar Londen, om op uitnodiging van Mick Jagger te fungeren als huisgroep op National Music Day in de Hammersmith Odeon. Op 28 juni speelt op 'Celebration of the Blues' het Charlie Watts Quintet en Ronnie Wood staat met Buddy Guy op de planken (Richards was niet door Jagger uitgenodigd, te duur om hem met zijn entourage te laten overvliegen). Ook treden bluesreuzen Jimmy Rogers, Pops Staples en Otis Rush op; met de laatste speelt Moore een duet.
In november zijn Moore en zijn band terug in Londen voor een concert in de Town & Country Club, waar B.B. King te gast is. Hier de beelden.

Grote namen te over. Het neemt echter niet weg dat ik niet wild-enthousiast word van Blues Alive, omdat ik dan toch de heftige gitaaruitspattingen uit zijn fusion- en hardrockperiode mis. De verschillen met de studioversies zijn me te klein.

Moore bereidde zich vervolgens voor op een derde bluesplaat, waarop hij wilde samenwerken met zijn maatje Jack Bruce. Dit kreeg met de aansluiting van drummer Ginger Baker echter een onverwachte wending. Op naar BBM.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:09 uur

geplaatst: vandaag om 08:09 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.