menu

Status Quo - The Frantic Four Reunion 2013 (2013)

Alternatieve titel: Live at Hammersmith Apollo

mijn stem
4,45 (19)
19 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Universal

  1. Intro / Junior's Wailing (4:15)
  2. Backwater (4:19)
  3. Just Take Me (4:26)
  4. Is There a Better Way (3:49)
  5. In My Chair (3:12)
  6. Blue-Eyed Lady (3:55)
  7. Little Lady (3:09)
  8. Most of the Time (3:13)
  9. (April) Spring, Summer and Wednesdays (4:12)
  10. Railroad (5:48)
  11. Oh Baby (4:43)
  12. Forty-Five Hundred Times (5:13)
  13. Rain (5:04)
  14. Big Fat Mama (5:27)
  15. Down Down (5:57)
  16. Roadhouse Blues (6:49)
  17. Don't Waste My Time (4:27)
  18. Bye Bye Johnny (6:42)
totale tijdsduur: 1:24:40
zoeken in:
4,5
Ik kan me het optreden van Judas Priest tijdens de turbo tour nog herinneren, waar het geluid in de IJsselhal destijds geweldig was. En mijn eerste echte concert was tenslotte Status Quo in de IJsselhal tijdens hun End of the Road Tour, en ik kan me niet herinneren dat het geluid toen slecht was. Aangezien het mijn eerste echte concert was, ervaarde ik het toen wel als hard

Dus Hans, zie maar of je alsnog gaat.

Ik ga een aantal dagen eerder ook nog naar TheFrantic Four in Oberhausen, maar ik kon dit extra concert in de IJsselhal, wat voor mij vrij dicht bij huis is, zeker niet laten liggen.

avatar van kareltjemusic
2 dagen na Zwolle komen ze in Antwerpen, waren nog volop kaarten verkrijgbaar.
Ga er in ieder geval heen.

avatar van vielip
4,5
Zwolle en 2x Hammersmith deze ronde. Ik had er nog een hele rits bij aan kunnen plakken maar ik vind het mooi zo.

avatar van musician
4,0
Ik kan mij de drive wel voorstellen, de vier mannen die het oude succes van de jaren '70 als kwartet nog eens over wilden doen. Het ging om de concerten, de lol van het muziek maken.

Vooral nu vrij plotseling Rick Parfitt recent is overleden, bleken de optredens eigenlijk ook gelijk het definitieve einde van de band in te luiden.
Wat het mooi maakt, dat ze het toch nog hebben gedaan.

Hoewel muzikaal er verder weinig aan de hand is, het enthousiasme aanwezig en er voor Quo liefhebbers natuurlijk veel te halen, verbaas ik mij er een beetje over, dat de set nogal overeen komt met Status Quo Live (1977).

Sterker nog, ik haal daar een puntje voor af. Want als je dan toch denkt voor het laatst in deze samenstelling te zullen spelen, en je hebt zoveel geweldige hits gehad in de jaren '70, dan mis ik er eigenlijk nogal wat.

En had de originele live dubbelaar dan nog tenminste Roll over lay down, hun grootste klassieker schittert hier door afwezigheid.
En dat geldt natuurlijk ook voor Paper plane, Mean girl, Caroline, Break the rules, Mystery song, Rockin' all over the world, Again and again en Whatever you want. Als kleine greep uit het immense oeuvre aan hits.

Daar hadden de trouwe fans wel een beetje recht op en als al natuurlijk niet alles kon worden gespeeld is daarentegen een herhaling van zetten van het Live album uit 1977 bij mij in ieder geval niet favoriet: die LP's hadden we al in huis en, tegen elkaar afgezet, waren ze toen iets beter ook.

avatar van vielip
4,5
Ik denk dat je gemist hebt dat het uitgangspunt voor de setlist van deze tournees het Live! album was. Dus dat het veel overeenkomsten heeft met dat album.....tsja
Verder vond ik, als best wel Quo fan zijnde, het juist een verademing dat ze eigenlijk maar 1 of 2 hits speelden; Down down en Rain (de tweede tour in 2014 speelden ze ook Caroline maar eigenlijk is dat hier nooit een echte hit geweest). Toegegeven; Roll over lay down had wat mij betreft ook gespeeld moeten worden. Maar verder? Dat ze nummers als Blue eyed lady en Oh baby (nooit eerder live gespeeld), April, spring, summer and wednesdays, Railroad en Most of the time (begin jaren 70 voor het laatst gespeeld) en DE combi Backwater/Just take me (in 84 voor het laatst gespeeld) deden maakte het voor de trouwe fans juist tot een groot genot.
Rossi en Parfitt zeiden destijds ook; als je alle hits wilt horen dan ga maar naar de huidige Quo.

avatar van musician
4,0
vielip schreef:
Ik denk dat je gemist hebt dat het uitgangspunt voor de setlist van deze tournees het Live! album was. Dus dat het veel overeenkomsten heeft met dat album.....tsja

Maar wat is dan de toegevoegde waarde van dit album ten opzichte van het Live album dat al was uitgebracht in 1977?

Dusdanig, dat het een beoordeling oplevert van richting de 5*****?
"Dan ga je maar naar de huidige Quo" geldt dus eigenlijk omgekeerd ook voor de cd The Frantic Four Reunion: niet nodig, want reeds een beter en echt in de tijd passend live-verslag uit 1977

avatar van vielip
4,5
Dit album is een leuke souvenir voor diegenen die bij de concerten aanwezig waren. Niks meer niks minder wat mij betreft. Natuurlijk is het Live! album beter. Maar daarop staan dus een handvol nummers niet die je hier weer wel krijgt. En dat is dan gelijk de toegevoegde waarde in mijn beleving; een aantal nooit eerder of zelden live gespeelde nummers. Je kon trouwens ook van elk concert gelijk na afloop een 2cd kopen bij de merchandise. Die opnames waren naar mijn mening beter dan deze officiële release. Maar dat terzijde...

Gast
geplaatst: vandaag om 06:00 uur

geplaatst: vandaag om 06:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.