Radiohead - OK Computer (1997)

Man of War is inderdaad echt een episch nummer, dat ze hier zo lang op hebben kunnen zitten!

En inderdaad I Promise is ook heel mooi.

Ik hou van Radiohead. Maar ik vind The Bends, Kid A en In rainbows beter dan OK computer. Laatst genoemde heeft gewoonweg te veel zeikerige nummers (4, 6 t/m 9).
Maar ik sta alleen hierin, ik weet t.

Hm misschien iets te veel van het goede, maar ik kom wel in de buurt, dus helemaal alleen sta je niet! Vind In Rainbows en The Bends ook net dat stapje beter dan OK Computer. A Moon Shaped Pool komt ook aardig in de buurt

Slowchat verwijderd.

Commentaar op het verwijderen van de slowchat ook verwijderd.

Omdat het voor een prikkie was. En voor de nieuwe nummers. En... dat ondanks de nog altijd vrij zeurderig zingende Thom Yorke. Maar wat een mooi geheel is de Hi-Res 24Bit remaster van dit voormalige 'mormel' geworden, zeg! Excusez le mot! Ik zal gelijk maar die oude CD opruimen!

Nou ben ik er al een tijdje uit wat betreft cd's kopen en word ik een ouwe ... (en ben Spotify fan) maar ik heb deze OKNOTOK voor mijn oudste zoon (Hoera ! Mijn muzikale opvoeding werpt zijn vruchten af !) gekocht via een website. Maar nu krijg ik deze cd (wat hij wilde) in een soort verwaarloosbaar kartonnen doosje. Zijn de cd's van vandaag de dag niet meer in een plastieken doosje verkrijgbaar ? Of is dat bij de dubbele cd's anders ?

Prachtig die ´nieuwe´nummers. Vooral ´I Promise` en `Man of War´ vind ik zeer de moeite. ´Lift´ had ik op basis van de live versies iets meer van verwacht. Desondanks een prima nummer.

Ik vind de 2 cd versie van OKNOTOK ook wat tegenvallen. Een schamel kartonnetje met zelfs niet het oorspronkelijke boekje. Beetje jammer.

Ja, de verpakking valt tegen, ik vind ook dat er minimaal een boekje bij moet zitten....Maar wat is die tweede cd goed zeg, drie fantastische nieuwe nummers en ook de andere nummers zijn geweldig.....Tsja en de eerste cd blijft ook na twintig jaar fascinerend...

mmmmh...ik vind duidelijk andere nieuwe nummers boeiend:
vooral 'meeting in the aisle' en (in mindere mate) 'a reminder' zijn de nummers die zó op het oude schijfje hadden gepast.
naast Kid A is dit toch echt een meesterwerk. Maar ja, ik hou heel erg van de 'beetje zeurende' Yorke.

Hah, ja over die andere nummers heb ik het nog niet gehad. Maar die ken ik dan ook al 20 jaar
Maar die zijn ook geweldig. Polyethylene en Melatonin zijn hier favoriet.

Wow, wat is I Promise bloedmooi. Eén van de mooiste B-kanten ooit? Ze konden van OK Computer gerust een dubbelaar maken wat mij betreft, wat een niveau...

Heb nooit gedacht waarom sommige dit als beste album van Radiohead beschouwen. Oke het is meesterlijk maar ik vind The Bends en zeker In Rainbows toch stukken beter.

Alles valt en staat op de tijd dat iets uitgebracht wordt.
Dit album viel op door onderscheidend te zijn en heel sterk opvallende songs.
Het was de doorstart naar meer artistieke vrijheid en dat pakte de band ook met beide handen aan.
The Bends vind ik ook een wereldplaat, maar dat zijn Kid A en In Rainbows ook.
Dit is zeker niet hun sterkste, maar wel hun kick off tot nog meer ontwikkeling.

Sterk staaltje hoor, die 2e CD van OKNOTOK, en wat jammer dat veel van die nummers ons zolang onthouden zijn. Als dit als los album was uitgekomen, was ie nu al, na slechts enkele luisterbeurten, in mijn favoriete Radiohead albumlijstje in ieder geval boven King of Limbs, Amnesiac en Hail to the Thief geëindigd, misschien nog wel hoger...

OK Computer heb ik altijd een sterke plaat gevonden, maar nu is het kwartje echt volledig gevallen. Ik begrijp waarom deze plaat op de eerste plek aller tijden staat. OK Computer klinkt alsof het de voorgaande muziekgeschiedenis volledig heeft geabsorbeerd en het herbouwt naar iets nieuws. Nummers die ongekend diep gaan en magische hoogtepunten die aan elkaar geregen worden. Vooral Let Down is ontzettend gegroeid bij mij en is inmiddels samen met No Surprises mijn favoriete nummer van de plaat. Wat een geniaal arrangement, alsof je Steve Reich en The Beatles met elkaar laat samenwerken.

Berichten verplaatst naar Muziek > Toplijsten en favorieten > Toplijsten (centraal topic)

Geheime berichtjes op dit album. Zie Radiohead verbergt 8 bit bericht in heruitgave OK Computer - hifi.nl
Lol

Deze week maar weer eens geprobeerd. Radiohead heeft in theorie alles wat me zou moeten grijpen. Helaas is Radiohead voor mij de verkering met de mooie vrouw die nooit echt van de grond komt. Soms moet je accepteren dat wat er niet in zit er uiteindelijk ook niet uit komt. Het zal me niet in dank worden afgenomen, maar zeurderig, onsamenhangend en pretentieus zijn de eerste dingen die bij me opkomen, ook na een keer of 10 luisteren. ** een katterig gevoel en de hoon van de liefhebbers zullen mijn deel zijn.

Helemaal niet hoor. Prima onderbouwd.
Er zijn genoeg mooie vrouwen op deze wereld om allemaal een leuke partner te vinden

Ik zoek er nog een dus stuur maar door Maartenn

Berichten verplaatst naar De Site > Algemeen > Hoe bepaal jíj het aantal sterren dat je een album geeft?

Bericht verplaatst naar Radiohead

Wat betreft OK Computer heb ik een andere mening, maar je hebt het toch wel goed omschreven. Bij latere Radiohead-albums had ik ook vaak het gevoel: het is geweldig, origineel, grensverleggend maar... de vonk wil niet overslaan. En dat heb ik bij veel meer Groten Der Aarde. Bijvoorbeeld bij de Velvet Underground, The Doors en U2. Allemaal vast en zeker briljant, maar net als bij een mooie vrouw kan ik er geen kwartier naar luisteren.

Kan me prima vinden in je opinie. Ik krijg het er niet in, kan me niet bekoren. I tried..... really.

Zoals slechts enkelen vind ik Radiohead zo immens overroepen. Het woord 'pretentieus' past perfect bij de band. Ook 'zeurderig' past. Natuurlijk is het niet slecht, maar de band kan onmogelijk in mijn top 100 komen. Stemmen zal ik maar niet doen.

Tsja, sorry hoor maar dit soort berichten worden ook wat pretentieus en zeurderig.

Je kan de immense ophemeling ook pretentieus en zeurderig noemen. Gelukkig toch dat meningen mogen verschillen.

Ik had er aanvankelijk ook weinig mee. De inmense lof voor dit album maakte mij eerder achterdochtig.
Ik vond Thom Yorke ook een zeurkous.
Bij mij viel het kwartje uiteindelijk wel en vind hun discografie over het algemeen inventief en intens. Het pretentieuze vind ik erg meevallen. Het experimentele karakter dat Radiohead tentoonstelt is naar mijn idee functioneel uitgevoerd. Maar goed, ieder zijn mening natuurlijk.

OK Computer is pretentieus in die zin dat ze diverse stijlen in dit album verwerken maar gaat hierin niet te ver. Radiohead moet het nooit hebben van oeverloze bombast of experiment of gepiel per vierkante meter, bij Radiohead staan de song, sfeer en emotie centraal en zijn de arrangementen of experimenten in dienst daarvan.

Voor mij toch een album met ups en helaas ook te veel downs. Er zitten wel fijne nummers bij zoals Subterranean Homesick Alien en Climbing Up The Walls, en nummers die ok zijn (No Surprises, Karma Police, Paranoid Android, Lucky, Exit Music en Let Down). Maar ik heb ook het probleem dat ik bij bepaalde nummers gemengde gevoelens heb, sommige delen van nummers vind ik goed, andere dan weer wat minder. Paranoid Android is zo een voorbeeld van een nummer (met een wat zeurderig / traag middenstuk). Ik denk dat dit voor mij een 3.0* of 3.5* zal worden, de exacte notering hangt nog af van wat toekomstige luisterbeurten raad brengen.

OK Computer is het mooiste album aller tijden. Het enige album dat me van top tot teen raakt, elke keer weer. Met de release van OKNOTOK vorig jaar werden drie juweeltjes uit de kluis toegevoegd die deze schatkist zo mogelijk nog mooier hadden gemaakt. I Promise is mijn favoriete song van 2017.