Radiohead - OK Computer (1997)

OK Computer is pretentieus in die zin dat ze diverse stijlen in dit album verwerken maar gaat hierin niet te ver. Radiohead moet het nooit hebben van oeverloze bombast of experiment of gepiel per vierkante meter, bij Radiohead staan de song, sfeer en emotie centraal en zijn de arrangementen of experimenten in dienst daarvan.

Voor mij toch een album met ups en helaas ook te veel downs. Er zitten wel fijne nummers bij zoals Subterranean Homesick Alien en Climbing Up The Walls, en nummers die ok zijn (No Surprises, Karma Police, Paranoid Android, Lucky, Exit Music en Let Down). Maar ik heb ook het probleem dat ik bij bepaalde nummers gemengde gevoelens heb, sommige delen van nummers vind ik goed, andere dan weer wat minder. Paranoid Android is zo een voorbeeld van een nummer (met een wat zeurderig / traag middenstuk). Ik denk dat dit voor mij een 3.0* of 3.5* zal worden, de exacte notering hangt nog af van wat toekomstige luisterbeurten raad brengen.

OK Computer is het mooiste album aller tijden. Het enige album dat me van top tot teen raakt, elke keer weer. Met de release van OKNOTOK vorig jaar werden drie juweeltjes uit de kluis toegevoegd die deze schatkist zo mogelijk nog mooier hadden gemaakt. I Promise is mijn favoriete song van 2017.

Heb het ook meerdere keren geprobeerd maar nee krijg het er ook niet in .... Las hierboven meerdere keren de term ZEURDERIG. Ik wil daar nog DRAMMERIG aan toevoegen.

Wat een geweldige, zeurderige en drammerige plaat!

Ik kan het niet helpen, maar als ik aan de jaren '90 denk, heb ik meteen deze muziek in mijn hoofd.

Lange tijd genoten van deze plaat. Smaken veranderen. 5* > 4*
Een dikke 8/10. Paranoid Android wordt ook wel de 'Bohemian Rhapsody' van Radiohead genoemd. Geweldig nummer. Helaas is de tweede helft van het album wat minder.

Dit is denk ik muziek die je moet pakken of niet. Muziek gemaakt door robots en dan heb ik het niet over de autotune. Ik heb hetzelfde gevoel als bij de smashing pumpkins, ze zijn zo druk bezig om muzikale perfectie te maken dat ze vergeten er emotie en melodie in te leggen.
Het is puur smaak maar ik kan dit niet hoger dan 1,5 sterren geven. Of oke vooruit 2,5 dan omdat ik wel zie dat het complex in elkaar zit, het doet me alleen totaal niks. Snap niet waarom dit zo hoog staat. Maargoed again smaak

Dat ze muzikale perfectie nastreven is inderdaad erg duidelijk op dit album. Maar dat dit ten koste zou gaan van melodie (zie Karma Police of No Surprises) of emotie (Exit Music ) ontgaat mij. Moet inderdaad met smaak te maken hebben!

Wat mij betreft is de grote sterkte van dit album de contrasten tussen de nummers, terwijl ze naadloos op elkaar aansluiten. De prachtige climax van exit music gevolgd door een zeer rustig sfeervolle let down. Het onheilspellende climbing up the Wells waarna we de intieme no surprises te horen krijgen. Die contrasten maken dit zo'n meelevend album en dan zitten er ook nog eens parels als lucky tussen 5*****

Dit is eigenlijk gewoon één van hun meest toegankelijkere albums.
Perfectie is uiteraard hoorbaar ( niets mis mee) maar het is geen moeilijkdoenerij.
De 3 albums hierna vergen een stuk meer geduld en begint het experimenteren echt.

Al het goede van dit album is al genoemd, heb niet veel toe te voegen. Geweldig album met een een kille/koude atmosfeer. Eerste keren beluisteren was een waar avontuur. Voor mij duidelijk waarom dit wordt gezien als een van de beste en invloedrijke albums uit de muziekgeschiedenis.

Ps, betreft Electioneering. Ben ik de enige die dit een tof nummer vind? Naar mijn mening vind ik dit juist een fijne oppepper na de melancholische/kille sectie van dit album (SHA tm Fitter Happier). Ook qua lyrics vind ok dit ook goed in het verhaal van dit album passen.
Het loopt ook zo lekker over naar het duistere Climbing Up The Walls.

Neen, vind het ook een goed nummer. Geeft me wat Black Keys vibes. Kan niet stilzitten als ik dit nummer hoor.

Electioneering is het meest onderschatte nummer van deze plaat wat mij betreft, een van mijn favorieten!

Heb 'm op cd in huis gehaald vorig jaar vanwege 20 jarig jubileum en hoge notering in verschillende lijsten.

Idem.

Gemaakt door robots? Huh? Ik hoor hier echt een hoop menselijke emotie in, en ook zat melodie. Ik zou een dergelijke reactie eerder verwachten bij Autechre ofzo.

recent weer eens beluisterd en dan maakt de plaat echt minder los dan voorheen en moet ik ook wel even zoeken naar wat ik voorheen zo goed aan vond. Dat is op zich geen nieuwe sensatie want dat heb ik met meerdere platen gehad en is normaal verschijnsel. Normaal gesproken blijven de echt grote platen die door de tijd groot zijn geworden makkelijker overeind en dat is toch een verschil bij deze.

Heerlijk nummer vind ik nog steeds krijg er meteen zin van om de docu te kijken Zag op Streamwijzer alleen dat de documentaire over Radiohead - Meeting People Is Easy - niet online staat... Hopelijk komt ie binnenkort op een streamingdienst, en dan raad ik jullie allen ook zeker aan om hem te zien! Al helemaal als je fan van dit nummer bent.