bikkel2 schreef:
Nu Genesis het boek toch echt gesloten heeft na de tour afgerond te hebben, heb ik Seconds Out, die ik al jaren niet meer beluisterd had, weer eens een paar draaibeurten gegeven.
Ik ben er wel blij van geworden en realiseerde mij dat eigenlijk niets in de weg staat om dit met 5 sterren te belonen.
De sfeer die hier gecreëerd wordt en de uitermate sterke songs (met een aantal onbetwiste highlights) is uniek te noemen.
Steve Hackett nog in de band, Phil Collins als frontman en regelmatig in duet met de van Frank Zappa's band bekende drummer Chester Thompson, het is allemaal perfect.
Het was in het stadium dat de progrock nog de overhand had, maar de songmaterige nummers al enigzins in zicht waren.
De teksten/ thema's zouden vluchtig realistischer worden en Hackett verliet de band toen dit album de platenzaken had bereikt.
Zo luisterend is het gebodene ook waanzinnig goed. Hoog technisch peil, wat bij Genesis nooit verzand in gefreak, maar functioneel is.
The Musical Box is een epic wat wel alle kanten opvliegt, maar het sterke is dat het van het begin tot het einde vermakelijk blijft.
Melancholisch, theatraal en Collins vertrouwd zingend.
Misschien had Gabriel net wat meer expressie, maar hij brengt het meer dan uitstekend. Het kwam dan ook goed uit dat enige raakvlakken in de stemmen er altijd waren.
Eigenlijk dus alleen maar goud wat blinkt en wellicht een afsluiting van een periode.
Uiteraard veranderde Genesis en veel vakbroeders deden mee. Logisch ook gezien de opkomst van nieuwe stromingen in de popmuziek, en deze registratie verscheen net op het punt dat new wave en punk zich nestelden in het muzikale landschap van eind 70er jaren.
Het kon nog net en is daarmee een prachtig livedocument.
Ik herhaal mijn statement van een jaar geleden! Dit is, voor mij uiteraard, het beste livealbum aller tijden met A Live Record van Camel op 2! Phil staat er alsof hij nooit anders heeft gedaan en hij weet de Gabriel songs zijn eigen touch te geven. En let wel, het zijn geen kleine schoenen die hij moest vullen!
De rest is in optima forma.
Speciale aandacht voor Banks, die zowel prachtige partijen speelt als een ondergeschikte rol kan aannemen om Hackett te laten gloriëren als Hackett die hier misschien wel zijn mooiste solo’s neerlegt!
44 jaar later nog altijd adembenemend,