menu

Neil Young - A Letter Home (2014)

mijn stem
2,68 (81)
81 stemmen

Canada
Folk
Label: Third Man

  1. A Letter Home (Intro) (2:17)
  2. Changes (3:56)
  3. Girl from the North Country (3:31)
  4. Needle of Death (4:57)
  5. Early Morning Rain (4:24)
  6. Crazy (2:16)
  7. Reason to Believe (2:46)
  8. On the Road Again (2:22)
  9. If You Could Read My Mind (4:04)
  10. Since I Met You Baby (2:13)
  11. My Hometown (4:08)
  12. I Wonder If I Care as Much (2:31)
totale tijdsduur: 39:25
zoeken in:
avatar van devel-hunt
2,0
iggy schreef:
Wat vind jij zijn laatste topper dan?


Rust never sleeps

avatar van henk01
2,0
Neil Young - Prairie Wind was wat voor mij zijn laatste topcd. Uiteraard blijf ik Neil wel volgen want daar is zijn staat van dienst te indrukwekkend voor.

avatar van Rudi S
3,0
iggy schreef:
Wat vind jij zijn laatste topper dan?


A letter home, toch wel ja

avatar van iggy
0,5
devel-hunt schreef:
(quote)


Rust never sleeps


Da's lang geleden Devel.
Prairie Wind ken ik eigenlijk niet zo goed. Binnenkort maar eens beluisteren.

Hendrik68
Ik vind Prairie Wind zeer goed, maar kan me niet voorstellen dat jij hem waardeert. Ik ben het wel met je eens dat Le Noise de laatste topper was.

Maar even terug naar dit album. Is deze al ergens te beluisteren? Ik zie hem niet op Spotify namelijk.

avatar van iggy
0,5
Er staan een paar nummers op Youtube

Hendrik68
OK dank je. Zal eens kijken.

avatar van Ducoz
4,0
Het album staat er ook in zijn geheel op.

Edit: stond

avatar van Savant
Mr. Pono maakt krakkemikkig klinkende plaat. Lekker authentiek voor geen meter klinkend. How typical. Met zo'n pias heb je geen pono meer nodig.

avatar van Ducoz
4,0
Het zal wel weer een opwelling van Mr. Young zijn geweest. Op Jimmy Fallon laat hij de machine zien, samen met Jack White, waar in hij het opnam. Een recording booth uit de 40's, zo klinkt de kwaliteit van deze nummers ook. Zoek maar eens wat op van Woody Guthrie of the Carter Family.
Neil was in Nashvile met zijn electrische auto en Jack ook, beide bestuurders van electrische auto's. Ze ontmoette daar en toen kwam de machine ter sprake. Neil zal zijn gitaar wel in de kofferbak hebben gehad en dacht 'gelijk maar even wat nummers opnemen dan!'. Hij koos dan ook voor nummers uit of rond de tijd van zo'n booth. Veelal 'rechtenloos' en dus snel op plaat te proppen zonder met rechten te hoeven klooien. Zal wel in de week voor Record Store Day zijn opgenomen, direct zijn geperst en verscheept. Typisch Neil.

avatar van pet
2,0
pet
Sommige bands/mensen lijken al sinds het begin van de muziek te bestaan. De Rolling Stones, Paul McCartney, Bob Dylan en deze Neil Young om er maar een paar te noemen. Allemaal mogen ze (ruim) met pensioen, maar brengen ze nog steeds nieuwe muziek uit. Over het algemeen vind ik dat ze lang niet kunnen tippen aan hun oudere werk uit de jaren '60 en '70, met deze Neil Young als uitzondering. Dit is namelijk een van de weinigen waarvan ik het nieuwe werk nog echt goed vind, en deze man staat ook bovenaan mijn lijstje om nog eens live te zien. En dus was ik wel erg benieuwd naar dit album.

Ja, het is een cover album. Nee, daar ben ik meestal niet echt over te spreken. Maar dit is dan weer gedaan met Jack White, waar ik dan weer wel erg over te spreken ben. En de artiesten die gecoverd worden spreken me ook wel aan, met onder meer nummers van Bob Dylan, Bert Jansch en Tim Hardin. Maar dan zet ik het album op, en val eigenlijk meteen van mijn stoel van verbazing. Het is geen 1935 meer mensen! Hoe kun je eerst Pono (de mp3-speler die muziek op super hoge kwaliteit afspeelt) bedenken, en daarna een album met zulke slechte kwaliteit uitbrengen. Ja, het is authentiek en opgenomen in een mobiele opname-studio met ouderwetse opname methodes. Maar dan nog... Ik heb LP's die 10 jaar op een vochtige zolder hebben gelegen, krommer zijn dan een hoepel en meer krassen hebben dan de krab-paal van de kat, en nog beter klinken dan dit.
Goed, als je dan eindelijk door de krassen, kraken en andere krakkemikkige geluiden bent heen geworsteld kun je (soms, als je geluk hebt) de muziek horen. In principe alleen Neil Young , akoestische gitaar en soms een mond-harmonica. En Jack White dan? Die zingt nog even mee op On The Road Again en I Wonder If I Care As Much, en heeft natuurlijk geholpen bij de productie. En dat klinkt soms wel aardig, zoals op Needle Of Death, Reason To Believe of If You Could Only Read My Mind. Maar de rest van de nummers voegen niet heel veel toe aan de originelen, iets wat wel noodzakelijk om een cover-album geslaagd te maken.

Dan schrijf je nog in de opening dat je het nieuwe werk van meneer Young nog echt goed vind, en dan krijg je zo'n album voor geschoteld. Zullen we maar gewoon afspreken dat dit album nooit bestaan heeft? Dan kan ik dit afdoen als een (hele) slechte droom, en bij het volgende album gewoon weer zeggen dat ik het nieuwe werk van Neil Young echt goed vind.

Overgenomen van mijn blog: Pat-sounds

avatar van crazyhorse
Helemaal eens met pet.
Ik heb al de originele nummers is doorgelicht en ik moet zeggen het is op zich een mooie verzameling van nummers.
Maar die nummers dan met zo'n verschrikkelijk slechte opnamekwaliteit zo op te nemen moet toch ieder verbazen.
Als deze nummers in een goeie kwaliteit waren opgenomen zou het een mooie aanvulling zijn op Neil's ouvre, maar helaas is dit toch teleurstellend.

Hendrik68
Misschien was het juist wel de bedoeling met die sound de boel op te schudden. Ik heb hem van het weekend ook in zijn geheel beluisterd. Als liefhebber van vooroorlogse blues vind ik die geluidskwaliteit eigenlijk juist wel grappig. Ik zeg wel vaker dat een goede song door elke geluidsdrager goed klinkt. De meeste covers zijn wat mij betreft prima te verteren. Needle of death is zelfs fantastisch. Enige misperen zijn Reason to believe en If you could read my mind. De eerste is alleen door Brainbox ooit goed gecovered, maar voor de rest moet iedereen gewoon van Tim Hardin afblijven. If you could read my mind vind ik sowieso al geen mooi nummer, dus ook niet als Neil hem speelt. Voor de rest valt het best mee allemaal.

Stijn_Slayer
Mee eens, Hendrik.

Die kwaliteit is ook een beetje bewust gedaan om de noodzaak van Pono te benadrukken. Ik vind het in die zin wel een creatief grapje.

avatar van IntoMusic
1,0
Grappig dus om gewoon eens te downloaden en daarna naar de linkerbovenhoek te slepen in het prullenbakje...

avatar van Stalin
A Letter Home

Stream via de website van NRC.

…and it’s tough to imagine Young gives a shit about what you or I think of it. I suspect he’s already sketching out the next left turn.


Zo is het maar net.
Neil doet al een halve eeuw precies wat hij wil en heeft schijt aan wat anderen vinden.
Waarvoor hulde

avatar van Rudi S
3,0
Stalin jij hebt 'm dus net geluisterd,

avatar van RoenHetZwoen
Ligt hier al enkele weken op de TurnTafel; gekocht bij Third Man Records: https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10270791_10203772099728522_667117439174549032_n.jpg
Schitterende plaat van Neil alweer. En voor wie niks begrijpt over Pono (en dat zijn er duidelijk velen), en wat zit te lachen met de klank van deze plaat: hier een link waarin Neil het allemaal klaar en duidelijk uitlegt: Neil Young Wants You To Truly Hear Music : NPR

avatar van IntoMusic
1,0
Ik hear wel truly music door mijn iPod en dan een album die bedoeld is om naar te luisteren... Neil heeft natuurlijk al vanaf de start van zijn indrukwekkende carriere schijt aan alles en iedereen. Dat boeit mij dan (met respect) weer niet, want het gaat om de muziek die ik opzet. Begin nu toch ineens Fork in the Road meer te waarderen .

Stijn_Slayer
RoenHetZwoen schreef:
Ligt hier al enkele weken op de TurnTafel; gekocht bij Third Man Records: https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10270791_10203772099728522_667117439174549032_n.jpg
Schitterende plaat van Neil alweer. En voor wie niks begrijpt over Pono (en dat zijn er duidelijk velen), en wat zit te lachen met de klank van deze plaat: hier een link waarin Neil het allemaal klaar en duidelijk uitlegt: Neil Young Wants You To Truly Hear Music : NPR


Er is geen relatie tussen niets begrijpen van Pono en de klank van deze plaat. Pono kent een compleet andere techniek dan Voice-O-Graph en het zijn totaal verschillende media.

avatar van RoenHetZwoen
Ik leg die relatie, omdat anderen ze ook leggen: ze lachen Neil nu al uit met Pono vanwege de sound van deze plaat. Pono gaat gewoon de master tapes ter beschikking stellen. Geen mastering proces meer dus voor cd - mp3 - LP of wat dan ook; via Pono gaan we het geluid krijgen zoals de artiest het op band gepleurd heeft; ook al is dat via ouderwetse technieken, zoals hier op 'a letter home' het geval is.

Stijn_Slayer
De ironie/grap wordt niet helemaal opgepikt, dat ben ik met je eens. Men zegt: 'waarom maakt hij eerst met een hoop bombarie Pono en dan dit?' En vervolgens vergeten ze die vraag te beantwoorden.

Het is eigenlijk wel apart hoe er anders tegen een muziekalbum wordt aangekeken dan tegen bijv. een artikel of een schilderij. Schilders en schrijvers maken ook wel eens een kritisch/luchtig/komisch tussendoortje, gewoon omdat ze op dat moment de behoefte voelen dat te uiten. Bij een muziekalbum wordt er dan toch strenger naar gekeken.

avatar van Bonk
2,0
Stijn_Slayer schreef:
De ironie/grap wordt niet helemaal opgepikt, dat ben ik met je eens. Men zegt: 'waarom maakt hij eerst met een hoop bombarie Pono en dan dit?' En vervolgens vergeten ze die vraag te beantwoorden.

Het is eigenlijk wel apart hoe er anders tegen een muziekalbum wordt aangekeken dan tegen bijv. een artikel of een schilderij. Schilders en schrijvers maken ook wel eens een kritisch/luchtig/komisch tussendoortje, gewoon omdat ze op dat moment de behoefte voelen dat te uiten. Bij een muziekalbum wordt er dan toch strenger naar gekeken.


Ik zie de ironie/grap wel, maar vind het zoals eerder gezegd gewoon geen humor. Heb het weer eens geprobeerd vandaag, maar snap echt niet waarom je bewust een plaat zo laat klinken. Het leidt af, roept irritatie op en maakt de nummers slechter dan ze in potentie zijn. Ik weet dus oprecht het antwoord op de vraag niet. Ik vergeet hem niet te beantwoorden, ik kan hem niet beantwoorden (hoewel ik hem anders zou formuleren).

Dat maakt ook dat ik het wat anders vind dan een luchtig tussendoortje, want dat was een goed klinkend coveralbum geweest. Trouwens erger ik me net zo erg aan slecht geschreven, niet goed afgeronde novelletjes van Stephen King (mijn favoriete schrijver), maar dat terzijde.

avatar van musician
Stijn_Slayer schreef:
De ironie/grap wordt niet helemaal opgepikt, dat ben ik met je eens. Men zegt: 'waarom maakt hij eerst met een hoop bombarie Pono en dan dit?' En vervolgens vergeten ze die vraag te beantwoorden.

Het is eigenlijk wel apart hoe er anders tegen een muziekalbum wordt aangekeken dan tegen bijv. een artikel of een schilderij. Schilders en schrijvers maken ook wel eens een kritisch/luchtig/komisch tussendoortje, gewoon omdat ze op dat moment de behoefte voelen dat te uiten. Bij een muziekalbum wordt er dan toch strenger naar gekeken.

Dat is niet zo gek, het aantal albums dat verschijnt ligt gemiddeld beduidend lager dan dat van schilderijen of boeken.
Nu is Young nog een positieve uitzondering, wat betreft uitgebrachte albums. Maar ik vind het erg raar om inderdaad op de bres te springen voor de ontwikkeling van Pono en de muziekliefhebbers vervolgens met dergelijke kwalitatieve rotzooi op te schepen. Ik zie er de humor gewoon niet van in.

Al jaren sleep ik altijd Neil's albums bij de release mijn huis binnen. Maar ik geloof dat ik er nu maar eens even mee wacht. Misschien ga ik hem binnenkort op Spotify beluisteren. Ieder zijn eigen humor, zeg ik dan.

avatar van devel-hunt
2,0
Stijn_Slayer schreef:
De ironie/grap wordt niet helemaal opgepikt, dat ben ik met je eens. Men zegt: 'waarom maakt hij eerst met een hoop bombarie Pono en dan dit?' En vervolgens vergeten ze die vraag te beantwoorden.

Iedere keer als Neil Young een slechte plaat maakt, en dat zijn er inmiddels behoorlijk veel, suggereer jij dat het een bewuste keuze van Young is om met iets heel slechts te komen, een grap of op zijn minst ironisch bedoeld. Maar Neil Young is geen grappenmaker, in tegendeel. Je bent bij Neil Young in vergelijking hoe je soms van leer trekt bij andere artiesten wel héél mild. Geeft niet, dat zijn trekjes van fans, heb ik bij bepaalde artiesten ook last van, niets menselijks is mij vreemd, maar het valt me op.

avatar van Rudi S
3,0
Wat mij betreft ben ik het acht van de tien keer niet met Pitchfork eens.
Nu slaan ze wat mij betreft de spijker op zijn kop.
Neil Young: A Letter Home | Album Reviews | Pitchfork
Pono en dit zijn 2 verschillende dingen, dit album vind ik dan wel weer een fan dingetje.
Je kunt best voorstander van high end Hifi zijn en toch een rammelende plaat maken.
De hoes (studio ) zegt genoeg.
Smaken zullen altijd verschillen, zo vind ik Le Noise en Psychedelic Pill sterke albums , maar daar zijn de meningen ook over verdeeld.

Stijn_Slayer
devel-hunt schreef:
(quote)

Iedere keer als Neil Young een slechte plaat maakt, en dat zijn er inmiddels behoorlijk veel, suggereer jij dat het een bewuste keuze van Young is om met iets heel slechts te komen, een grap of op zijn minst ironisch bedoeld. Maar Neil Young is geen grappenmaker, in tegendeel. Je bent bij Neil Young in vergelijking hoe je soms van leer trekt bij andere artiesten wel héél mild. Geeft niet, dat zijn trekjes van fans, heb ik bij bepaalde artiesten ook last van, niets menselijks is mij vreemd, maar het valt me op.


Voorspelbaar weer, deze reactie. Lees je zo slecht (er staan meer reacties van mij dan die van 22 mei) of haal je er een soort pervers genot uit? Het is wel duidelijk dat je Human Highway, de clips bij Everybody's Rockin' en bijv. Live in A Rusted Out Garage niet gezien hebt. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden van een ironische of grappende Neil Young te vinden, al dan niet voortkomend uit ergernis.

Waarom zou dit trouwens een slechte plaat zijn? Ik stoor mij ook niet aan de opnamekwaliteit. Ik heb veel oude bluescd's in de kast staan die nog veel erger klinken. Zoals ik in een eerder bericht al typte, vind ik dat het voor een aura van authenticiteit zorgt. Net zoals een verkleurde foto mooi kan zijn.

Je had trouwens ook zo mijn lage NY-stemmen kunnen vinden als het je zo bezighoudt:
Are You Passionate 2,5
Dead Man 2
Fork in the Road 2
Freedom 3
Landing on Water 2
Lucky Thirteen 3
Mystery Train 2,5
Trans 3
Americana 2
Arc 2,5
Life 3
Year of the Horse 3

En kijk nu eens naar je eigen stemmen bij The Beatles. Zelfs bij Neil Young heb ik maar drie keer 5* uitgedeeld.

Stijn_Slayer
Bonk schreef:

Ik zie de ironie/grap wel, maar vind het zoals eerder gezegd gewoon geen humor. Heb het weer eens geprobeerd vandaag, maar snap echt niet waarom je bewust een plaat zo laat klinken. Het leidt af, roept irritatie op en maakt de nummers slechter dan ze in potentie zijn. Ik weet dus oprecht het antwoord op de vraag niet. Ik vergeet hem niet te beantwoorden, ik kan hem niet beantwoorden (hoewel ik hem anders zou formuleren).


Zijn bedoeling is dat je nu denkt 'hoe zou dit in optimale kwaliteit klinken?', 'dit nooit meer!' of misschien wil hij benadrukken wat voor enorme sprong de techniek heeft gemaakt.

Ik zou op zich ook wel even met een gitaar dat hokje in willen duiken. Ik vind het wel wat hebben, maar ik hoor ook wel dat A Letter Home geen Comes A Time is.

avatar van Rudi S
3,0
Dit heeft toch ook iets te doen met zijn samenwerking met Jack White, die bezit die telefooncelopnamstudio toch?
Ouwe leidjes met een oude techniek.

Stijn_Slayer
Ja, White heeft die Voice-o-Graph laten restaureren, Third Man Records is zijn label en White is een klein beetje betrokken bij de muziek op dit album. Ik denk wel dat het idee in Amerika wat beter aanslaat. Amerikanen houden vaak wel van die vintagespullen.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:34 uur

geplaatst: vandaag om 09:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.