Eerste album van Kate Bush dat ik lang op een bandje heb gehad, want opgenomen van een vriend.
Ergens rond de eeuwwisseling heb ik hem als LP op de kop kunnen tikken in de kringloopwinkel voor 1 gulden
.
Helemaal puntgaaf en van een meisje geweest, die erg zuinig op haar platen was
.
Op de (geplastificeerde!) binnenhoes heeft zij namelijk het artikel/interview met Kate Bush uit de Muziek Express van maart 1978 geplakt. Jongens doen dit niet.
Ik kon mij dit artikel ook nog goed herinneren, ik heb pas een jaar of 3 geleden mijn oude Muziek Expressen (1978 t/m 1982) bij het oud papier gezet
.
Zo weten we nu zeker (het is een interview) dat Kate vanaf haar 14e liedjes probeerde te schrijven en dat David Gilmour door een vriend van de familie werd uitgenodigd om naar haar te komen luisteren en zij daar doodzenuwachtig voor was. En zij daarna een demo mocht opnemen met 3 nummers, waarvan er 2 op deze LP terecht zijn gekomen.
Dat was in 1975 reeds.
Zij kreeg een platencontract en 3000 Pond mee om van te leven en in alle rust songs te schrijven.
Ook leuk om te weten is dat Kate thuis vroeger Cathy werd genoemd en dat zij op 30 juli jarig is, dezelfde dag als Emily Bronte (de schrijfster van het boek Wuthering Heights).
Haar favoriete songschrijvers zijn David Bowie, Stevie Wonder, Bryan Ferry en George Gershwin.
En ze heeft daadwerkelijk modern dance gestudeerd, vandaar die al die fraaie bewegingen in haar clips. Ook voelt zij zich aangetrokken door Japanse kunst, hetgeen overduidelijk in het hoesontwerp is terug te zien.
Ondertussen blijft dit een van de hoogtepunten van de late jaren 70.
Album dat de tand des tijds glansrijk heeft doorstaan (hoewel er toch enkele glazuurmomenten
op staan
) en nog steeds klinkt als een klok vanaf vinyl (producer Andy Powell).
Wuthering Heights blijft een bonafide klassieker, waarbij ik fijne herinneringen bewaar aan de clip
en The Man With The Child In His Eyes is wat mij betreft een van de mooiste liedjes aller tijden.
Andere hoogtepunten zijn Moving, Strange Phenomena, Oh To Be In Love, James And The Cold Gun, The Kick Inside en Them Heavy People.
En eigenlijk geen inzakkertjes of opvullertjes.
Een van de allerbeste vrouwelijke debuten ooit van dit kleine meisje met de unieke stem, die alle 13 songs zelf schreef.
En nee, de gitaarsolo in Wuthering Heights is niet van David Gilmour (had zomaar gekund), maar van Ian Bairnson.
En 4,5 ster zekers nog.