Lunatic Soul - Walking on a Flashlight Beam (2014)

Dit is er eentje om naar uit te kijken. Ik ben bijzonder gecharmeerd van de eerdere Lunatic Soul projecten van Mariusz Duda van de Poolse progrock band Riverside. Totaal andere muziek maar echt goed. Ben benieuwd.

Ik sluit me bij Broem aan, en kijk ook uit naar dit album

Laten jullie me eens weten of Lunatic Soul in de zelfde trend is als Riverside? Ik zou misschien deze plaat op vinyl pre orderen. Het zou volgens Duda zelf zijn beste werk zijn. Donkere composities maar heel melodieus, kortom het best geschreven werk. Heel ambitieus dus.

Ik ben gecharmeerd door Riverside zelf. Misschien ook wel voor deze Lunatic Soul!

Lees de Posts bij de andere albums van Lunatic Soul maar eens. Totaal niet vergelijkbaar met zijn werk bij Riverside. Lunatic Soul heeft een sterk elektronische - Ambient achtige stijl. Wel erg goed, maar niet vergelijkbaar.

Cold klinkt weer heerlijk ben er benieuwd hoe het geheel gaat klinken.

Er komen links en rechts al wat reviews uit en ze zijn allemaal lyrisch.

En wij maar wachten.

Lunatic Soul – Mariusz Duda tanzt auf Lichtstrahlen ? Musicheadquarter.de

Cold is werkelijk prachtig. Mooiste nummer van LS tot dusver, wat mij betreft.

De teaser bezorgt me ook kippevel.

Weekje nog...

Ik zie dat Mindscapes al heeft gestemd maar nog niets heeft geschreven. Maakt me nieuwsgierig. Album om naar uit te kijken.

Recensie is geschreven en volgt wanneer de volgende iO-editie nu eenmaal verschenen is

Alhier een volledige stream van het album.

Een eerste luisterbeurt bevalt goed. Het album klinkt toch wezenlijk anders dan de vorige maar ook weer zo bekend. Simpelweg heerlijk

Het klinkt zo fantastisch Lunatic Soul. Album groeit wel aanzienlijk, voor mijn gevoel naar de laatste nummers toe maar ook met meerdere beurten.

De laatstse twee songs had ik niet eens geluisterd omdat ik de eerste nog even moest laten landen. Maar ze zijn weer machtig mooi. Ik hoop dat ik hem op 5 sterren krijg voor mezelf, maar ben er nog mee bezig.

Gutter's refrein is zo mooi...

Kende dit niet. Eerste indruk is heel positief. Stem volgt later; eerst een paar keer horen. En zo ook riverside ontdekt......geweldig allemaal

Bloedmooi! Mariusz Duda's beste werk tot nu toe. en ja, Riverside meegerekend!

Wow, ik krijg geen genoeg van Gutter! Dit is zonder meer het beste werk van Lunatic Soul to nu toe.

Perfectie! Kan er geen genoeg van krijgen. 5*

Prachtige sfeervolle plaat van Mariusz Duda. Ook ik raak maar niet uitgeluisterd, Strebge en HezzardNL.

Ja, zeker 5 sterren. Hier ook Cutter, mijn hartslag resoneert met de baslijn.

Het constant aanhikken tegen de climaxen, de lagen, op bouwen, melodieën.

Ook het openingsnummer ontvouwt zich tot een verschrikkelijk catchy eind.

5* met gemak.

Wat een fijne ontdekking weer zo vlak voor de Sinterklaasverlanglijstjes. Kan er zomaar eens op belanden deze, heerlijk zeg!

Ik ben nou niet echt een onverdeeld Riverside-fan en eerder werk van Lunatic Soul kon me maar matig boeien, maar dit zou wel eens mijn plaat van het jaar kunnen worden. Vanaf de eerste luisterbeurt zijn er talloze fraaie basloopjes en andere pakkende melodielijnen te ontdekken en is er een bijzondere balans tussen hard en zacht - nou ja, echt hard wordt het nooit maar dat hoeft ook niet. Wel duister, intrigerend, veel interessanter dan eerder werk van deze Pool dus. Deze ga ik nog vaak draaien.

Eerste paar draaibeurten erop zitten. Heel even wennen aan de wat afwijkende stijl die ik op zijn voorgaande albums hoorde. Het album pakt me echter goed vast. Het is 'iets' meer poppy (sorry voor die term) maar nergens te veel. Het experimentele, soms ambientachtige van Impressions hoor ik niet terug. Het is daarom meer een coherent album als de voorgangers. Ik vind het ontzettend knap wat deze Mariusz weer gemaakt heeft. Gutter is vooralsnog mijn favoriete song. Erg lekker. Vinyl versie heb ik binnen, dat zal zeker perfect klinken.

Mijn recensie voor iO Pages

TIP

Mariusz Duda kennen de meesten als brein van Riverside. Een kleiner deel kent hem ook als Lunatic Soul, zijn alter ego/soloproject met een meer oriëntaalse en elektronische inslag en de afwezigheid van elektrische gitaren. Met die elektronica valt het hier nog best mee en voor de eerste keer horen we lijken zelfs af en toe een elektrische gitaar te horen, al staat die nergens in het cd boekje vermeld... De volledigheid gebiedt me te zeggen dat Walking On A Flashlight Beam conceptueel strikt genomen plaatsvindt vóór Lunatic Soul I en II – een prequel. De eerlijkheid gebiedt me dan weer te zeggen dat ik niet onverdeeld van m’n stoel val van dit werkje (dit was bij Riverside’s laatste wel even anders), maar dat klinkt negatiever dan ik bedoel. Wie de Night Sessions op de bonusdisc van de laatste Riverside weet te appreciëren, kan zich gerust aan Lunatic Soul wagen.

WOAFB is niet echt anders dan de overige LS-platen. Stem en instrument zijn in balans en als je van de andere platen hield, dan ook van deze. De interessantste passages vind je in het eerste drietal nummers en de afsluiter terug, wat mij betreft het beste lied van de schijf (met dat heerlijk drumritme in 5/4). Tekstueel handelt het geheel over zelf opgelegde eenzaamheid en isolatie in je donkere slaapkamer, omringd door films, internet en games, terwijl buiten de zon schijnt. “I sleep in my ivory cage, with shutters down,” zingt Duda in Pygmalion’s Ladder. Met 12 minuten is dat meteen het langste lied, maar er is beter materiaal te vinden op WOAFB (de afsluiter met naar het einde z’n prachtige climax toe bijvoorbeeld). Treehouse is dan weer best toegankelijk en kan een Riverside-ballade zijn à la Conceiving You.

Waar LS I en II en het instrumentale Impressions steeds de grens van een stevige drie kwartier respecteren, kan deze met z’n 64 minuten misschien iets te lang overkomen bij een eerste kennismaking. Sommige gitaar- en (vaak weer uitstekende) baslijnen houden wat te lang aan en variëren misschien niet genoeg om de luisteraar helemaal vastgekluisterd te houden. Duda voert zijn concepten rond mind, life en memories zowel in Riverside als in Lunatic Soul steeds erg degelijk uit en dit schijfje bekoort me echt wel.

Hij heeft met LS I en II en Impressions echter al sterk vergelijkbaar materiaal uitgebracht en WOAFB mocht misschien wat pittiger worden gepeperd. Geen vette krent, wel een tip, omdat Duda steevast oerdegelijke kwaliteit aflevert. Instaplied: de afsluiter, een juweeltje!

Poeh, dit is goed. Heel erg goed. Echt indrukwekkend goed.

Prachtig album weer van deze geweldige artiest!

Voor mij een stuk toegankelijker dan LS II met als absoluut hoogtepunt Gutter. Die drums die inkomen richting het einde vind ik zo mooi .. Zeker een nummer voor de Lunatic top 5!

Sfeervolle plaat, zonder zwakke momenten, en met als hoogtepunten Gutter en de afsluitende track.
Geen meesterwerk, wel meer dan goed, dus ik durf 4,5* uit te delen.

Vierde album alweer voor dit soloproject van Mariusz Duda van Riverside en wederom de moeite waard. De ingetogen progressieve rock met electronische elementen klinkt ook ditmaal weer sfeervol en lekker dreigend, met fraai opgebouwde songs die slechts sporadisch tot uitbarsting komen. Hier en daar aan de langdradige kant, maar overwegend meeslepend en haast hypnotiserend.

Ik vind Mariusz Duda, al dan niet ingetogen, een behoorlijk groot talent. De eerste indrukken van deze plaat zijn meer dan prima. Je moet er wel even voor gaan zitten en je mee laten voeren. De derde grote ontdekking van dit jaar! Ik vind vooral zijn stem erg mooi!

Edit: Bah... kippenvel bij Gutter en koud is het echt niet in de kamer!

Edit2: Deze Lunatic Soul is er weer eentje van de buitencategorie, al vind ik niet alles even sterk. Echter... ongeveer acht minuten wat minder op ruim een uur schitterende muziek... is te verwaarlozen, toch? En ja, die stem hè...

Halfje erbij en dan is het op!

Mariusz Duda (Riverside, Lunatic Soul) en Mick Moss (Antimatter, Sleeping Pulse) zijn zangers die ik het liefst hoor in de (progressieve) rockmuziek. Het is iedere keer weer genieten met een hoofdletter als ik deze prachtige stemmen hoor.

Ik vind vanaf het begin bij zowel Lunatic Soul en Riverside Mariusz zijn stem een groot pluspunt. Op deze vind ik dit vooral bij de nummers Gutter ( mijn absolute favoriet hier! ) en Sky Drawn in Crayon.

Vooral kippevel als je probeert mee te zingen!