Wilco - Yankee Hotel Foxtrot (2002)

De liefde voor de muziek van Wilco is bij mij gaandeweg gegroeid. Vroeger was ik niet zo wild van Wilco, maar dat is toch wel veranderd met de jaren. Het album Yankee Hotel Foxtrot is een heerlijk album dat niet zomaar een verzameling nummers is, maar echt iets wil vertellen, zonder het al te veel te forceren. Je hoort wat invloeden van oude bands, maar het blijft een fris modern album. Heerlijk om te luisteren, dit heb ik al meerdere keren opgezet.

Na eerdere albums met wat meer traditionele pop- en rocksongs vond Tweedy en consorten het tijd voor iets anders. Wat meer experimenteler, wat gelaagder, wellicht wat meer 'arty'. Velen gingen Wilco hierin voor. Zo moest ik - bij het weer eens beluisteren - al bij het eerste nummer gek genoeg ineens denken aan het White Album van The Beatles. Back in the USSR klinkt ons nu vertrouwd in de oren, maar destijds was dat toch geheel anders. Met dit beginnummer maakten zij direct duidelijk dat ze een wat meer experimentele richting uit wilden. Wilco doet iets soortgelijks met het wat experimentele I Am Trying to Break Your Heart. En ondanks dat dit soort nummers afgewisseld worden met wat traditionelere, blijft de nieuw gekozen richting toch duidelijk de overhand hebben.

Destijds vond ik dat prachtig. Nu (vele jaren later) blijft het nog altijd een goed album, maar met name de vele elektronische geluidjes doen mij nu een beetje gekunsteld aan. Dat Wilco na het gelijksoortige vervolgalbum wellicht tot eenzelfde conclusie is gekomen blijkt uit het prachtige Sky Blue Sky. Op dit album zijn die klanken nagenoeg verdwenen en voert de gitaar de boventoon in ook weer meer traditionelere rocksongs. Ik geef daarom de voorkeur aan dit album en aan Being There en Summerteeth.

Een halfje eraf, dus.

13 september verschijnt de deluxe-editie, bestaande uit 82(!) tracks. Heel veel Tweedy/Bennet moois belooft dat dus.

Volgens mij zijn het 82 niet eerder uitgebrachte tracks. Nog mooier dus

Ik wist dar ze veel ongebruikt materiaal hadden maar dan is er toch echt achterlijk veel op de pkank blijven liggen? Kan me trouwens niet voorstellen dat alles van Cars Can't Escape niveau is.

Een groot deel hiervan zal wel onuitgebracht live materiaal zijn denk ik.

Op de Being There en Summerteeth uitvoeringen staan shows van 25 songs. De boxen zelf beslaan 58 resp. 66 nummers (inclusief oorspronkelijke albums).

De tracklist van de versie met 51 tracks staat al op de streamingdiensten. Daarop in elk geval inderdaad een groot aandeel live-uitvoeringen.

22 tracks zijn live, de 3 CDs met de 'Building YHF' tracks zijn het meest interessant.

Die mooie making-of docu had men er ook wel bij mogen doen.