menu

Panda Bear - Panda Bear Meets the Grim Reaper (2015)

mijn stem
3,45 (142)
142 stemmen

Verenigde Staten
Electronic / Rock
Label: Domino

  1. Sequential Circuits (3:39)
  2. Mr. Noah (4:16)
  3. Davy Jones' Locker (0:37)
  4. Crosswords (3:39)
  5. Butcher Baker Candlestick Maker (3:10)
  6. Boys Latin (4:15)
  7. Come to Your Senses (7:26)
  8. Tropic of Cancer (6:15)
  9. Shadow of the Colossus (0:20)
  10. Lonely Wanderer (4:22)
  11. Principe Real (4:57)
  12. Selfish Gene (5:07)
  13. Acid Wash (3:46)
totale tijdsduur: 51:49
zoeken in:
Nihilisme
Ik kan niet wachten. Hier de trippy, spooky video van Mr Noah.

UnknownPleasure
en de hele EP is al te beluisteren. prachtig. maar er is niets waar ik zoveel naar uitkijk dan naar deze LP

avatar van Dance Lover
Mr. Noah klinkt alvast geweldig!

Zin in dit album!

avatar van KampF
Bij de eerste luisterbeurt van Mr Noah werd ik er weer bij bepaald waarom Panda Bear bij mij op nummer 1 staat

Zin in!

avatar van KampF
Dit zijn kennelijk de lyrics van Mr Noah:

This dog got bit on a leg
He got a really big chip on a leg
Don't want to get outta bed
Less he feel like it justified

Here comes the loaf again
Drip a lot, drop a lot
Become an oaf again
Trip a lot, trip a lot
So wide to the other side
Shuts an eye
But he stays like a stump inside
Hey hey hey

Upon the gusts he glide
Brittle mind, gentle mind
Toward a bigger sign
Every time, every time
So much for the safest vibe
Tossed aside
But he burns like a blaze inside
Hey hey hey

Ik kon het al lastig volgen

UnknownPleasure
voor degene die geïnteresseerd zijn in een paar ( live versies van nummers die er heel waarschijnlijk op staan

Boys Latin

Tropic Of Cancer

Come To Your Senses

Selfish Gene

ik probeer er zo weinig naar te luisteren, want het vele luisteren ernaar heeft mijn ervaring met Tomboy wel een beetje verpest. maar ook nu gaat dat moeilijk worden want het klinkt héééél fijn.

UnknownPleasure
HIJ IS GELEKT

avatar van IllumSphere
3,5
OK BEDANKT OM HET TE MELDEN!!!

UnknownPleasure
GEEN PROBLEEM

UnknownPleasure
ongelooflijk goed. elk nummer. Mr Noah misschien wel de minste van het stel. Principe Real heeft me verrast want daar was ik niet zo'n fan van ten tijde van de bootlegs. Lonely Wanderer is Noah op zijn puurst, TOC & Selfish Gene zijn een van zijn beste nummers ooit geschreven. ik ben helemaal overdonderd. let op ; hard draaien en de bas nog iets hoger zetten

avatar van Rain King
oh damn, deze stelt niet teleur

avatar van KampF
Tropic of Cancer, wow.............

3,5
Boys Latin is zo heerlijk en zó catchy. Geweldig.

avatar van peterjames777
4,0
Man man, wat een album! Heerlijke binnenkomer in 2015. Boys Latin, Mr Noah, Principe Real, Tropic of Cancer, Sequential Circuits, allemaal fan-tas-tische songs. Dromerig, doch urgent en uitdagend.

avatar van Koston
3,5
Come to Your Senses ook een heerlijk mooi nummer

avatar van Urbanoetang
3,0
Poeh, dit was een hele goede manier om 2015 te beginnen. Misschien zelfs beter dan Person Pitch.

avatar van herman
3,0
Geproduceerd door Sonic Boom (afsplitsing van Spacemen 3). Dat maakt me wel benieuwd.

3,5
Jep, goeie productie hoor. Bevreemdend geheel, soms zelfs wat druk. Niet de zang is druk, wel alle andere elementen in de muziek. Even laten bezinken dit. Het is wel goed, hooguit iets te lang, denk ik.

avatar van nikon42
5,0
Als Brian Wilson toch eens 40 jaar later zou zijn geboren zou het waarschijnlijk klinken zoals dit.

avatar van bram1610
4,5
herman schreef:
Geproduceerd door Sonic Boom (afsplitsing van Spacemen 3). Dat maakt me wel benieuwd.


Sonic Boom werkte volgens mij ook al deels mee aan Tomboy, maar is blijkbaar nog iets meer van invloed geweest op Grim Reaper. Als ik het zo hoor, mogen deze mannen nog wel een tijdje samen blijven werken.

On a different note, Tropic of Cancer is waarschijnlijk het beste nummer dat Panda Bear ooit gemaakt heeft. Ik laat het album nog even inzinken, maar ik ga ervan uit dat dit weer richting de 4,5-5* gaat.

avatar van Noverca
Zitten een aantal supernummers bij. Genieten hoor. Boys Latin en Come To Your Senses zijn mijn favorieten tot nog toe.

avatar van Kaaasgaaf
3,5
De afgelopen dagen flink geobsedeerd aan het raken door dit album. Het is mij wel net een paar nummers te lang, waardoor het neigt in een brei te vervallen en dat is zonde, want een aantal liedjes behoren echt tot zijn beste werk (Tropic Of Cancer misschien wel het ontroerendste wat hij ooit schreef). De serene perfectie van Person Pitch zal hij wel nooit meer bereiken, maar ik vind het juist sterk dat hij dat ook niet lijkt te proberen. Net als het sterk ondergewaardeerde Tomboy is dit meer een schizofrene trip langs verschillende sferen en dat smaakt bijzonder goed.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Nooit echt een liefhebber geweest van Animal Collective en alles er om heen, maar toen ik Mr Noah hoorde ging er een knop om. Die belachelijke pakkende zangmelodie van Lennox bleef gruwelijk in mijn hoofd hangen. Voor de rest is dit sowieso een geweldige plaat die van begin tot eind boeit. Kleurrijke psychedelica, mooie vocalen, lekkere beats. Ook heel veel liefde voor de betoverende fase in de vorm van Tropic of Cancer en Lonely Wanderer. Het is bewonderenswaardig om in het midden van de plaat ineens na de drukte alles stil te zetten, maar het werkt ongelofelijk goed. Deze ga ik origineel kopen en ik ga me weer eens in Animal Collective verdiepen.

avatar van Agony
1,5
Vermoeiend plaatje. Komt nergens lekker los. Zang zeurt maar een beetje voort. Bijvoorbeeld: Dat "Mr. Noah" kabbelt in hetzelfde monotone tempo door en wordt nooit spannend. "Boys Latin" is echt een verschrikking van een track. Dat je dit op plaat durft te zetten. "Lonely Wanderer" evenzo. 4.19 minuut lang een soort ambient soundscape. Ik zou bij het opvolgende "Principal Real" blij worden omdat er weer eens een beat voorbij komt. Tjonge, wat een overschatte wannabe hippe indie band is dit. Next!

avatar van The Eraser
Agony schreef:
Vermoeiend plaatje. Komt nergens lekker los. Zang zeurt maar een beetje voort. Bijvoorbeeld: Dat "Mr. Noah" kabbelt in hetzelfde monotone tempo door en wordt nooit spannend. "Boys Latin" is echt een verschrikking van een track. Dat je dit op plaat durft te zetten. "Lonely Wanderer" evenzo. 4.19 minuut lang een soort ambient soundscape. Ik zou bij het opvolgende "Principal Real" blij worden omdat er weer eens een beat voorbij komt. Tjonge, wat een overschatte wannabe hippe indie band is dit. Next!


Tjah, als ik naar je stemmenlijst kijk, zie ik enkel typische rock/metal platen en wat conventionele popmuziek, dus het verwondert mij helemaal niet dat je dit slecht vindt.
Ik vind dit juist veel spannendere, creatievere muziek dan de zaken waar jij naar luistert. Maar goed, misschien ben ik wel een wannabe hippe indielover

Zo op het eerste gehoor vind ik dit beter dan het ook al niet misse Tomboy. Iets exotischer, warmer (misschien doordat de man nu in Portugal woont) en dynamischer.

Het trio Boys Latin, Come To Your Senses en Tropic Of Cancer is ronduit geweldig!

thrm
Ik kan alle begrip voor zijn mening opbrengen (zonder de achtergrond van zijn overige muzieksmaak erbij te controleren of ik op basis daarvan zijn mening bij voorbaat kan diskwalificeren - ik blijf bezig). In de loop der jaren heb ook ik mij, aangemoedigd door de veelal juichende recensies, meerdere malen gewaagd aan het werk van Panda Bear en het Animal Collective-collectief. Sterker nog, op festivals heb ik een aantal shows van hen mee mogen maken - en nooit is het mij duidelijk geworden waar de diepere aantrekkingskracht onder die enorme laag pretentie zich bevindt. Ook de jongste vrucht uit dit kamp heeft dit niet bewerkstelligd. Wat mijn oren horen is niet meer dan een enorm rommelige bak aan onuitgewerkte ideeën die enigszins willekeurig bij elkaar gegooid zijn. Een dertig seconden durend intermezzo van een drone? Wel ja joh, gewoon een balancerend element in het kader van een groter geheel. Een expressieve afspiegeling van het één of het ander. De pretentie druipt er werkelijk vanaf en dat is natuurlijk koren op de molen voor de muziekluisteraar die zichzelf graag als onconventioneel en onderscheidend, zo niet verheven, ziet. Dat smaken verschillen en dit pure speculatie is van mijn kant is begrijp ik ook wel, maar na jarenlang empirisch onderzoek is dit de meest plausibele conclusie die ik kan maken. Anders kan ik de charme van de werkelijk aan alle kanten ervan af druipende pretentie ook niet verklaren. Zelfs een zogeheten puur en direct emotioneel nummer als 'Tropic of Cancer' wordt totaal ontsierd door de eindeloze neiging van meneer Panda Bear om met vervelende echo en herhaling zijn vocalen zo irritant mogelijk uit te sputteren.

avatar van mauricez
4,0
thrm schreef:
Ik kan alle begrip voor zijn mening opbrengen (zonder de achtergrond van zijn overige muzieksmaak erbij te controleren of ik op basis daarvan zijn mening bij voorbaat kan diskwalificeren - ik blijf bezig). In de loop der jaren heb ook ik mij, aangemoedigd door de veelal juichende recensies, meerdere malen gewaagd aan het werk van Panda Bear en het Animal Collective-collectief. Sterker nog, op festivals heb ik een aantal shows van hen mee mogen maken - en nooit is het mij duidelijk geworden waar de diepere aantrekkingskracht onder die enorme laag pretentie zich bevindt. Ook de jongste vrucht uit dit kamp heeft dit niet bewerkstelligd. Wat mijn oren horen is niet meer dan een enorm rommelige bak aan onuitgewerkte ideeën die enigszins willekeurig bij elkaar gegooid zijn. Een dertig seconden durend intermezzo van een drone? Wel ja joh, gewoon een balancerend element in het kader van een groter geheel. Een expressieve afspiegeling van het één of het ander. De pretentie druipt er werkelijk vanaf en dat is natuurlijk koren op de molen voor de muziekluisteraar die zichzelf graag als onconventioneel en onderscheidend, zo niet verheven, ziet. Dat smaken verschillen en dit pure speculatie is van mijn kant is begrijp ik ook wel, maar na jarenlang empirisch onderzoek is dit de meest plausibele conclusie die ik kan maken. Anders kan ik de charme van de werkelijk aan alle kanten ervan af druipende pretentie ook niet verklaren. Zelfs een zogeheten puur en direct emotioneel nummer als 'Tropic of Cancer' wordt totaal ontsierd door de eindeloze neiging van meneer Panda Bear om met vervelende echo en herhaling zijn vocalen zo irritant mogelijk uit te sputteren.


Wat een totale onzin. Pretentie? het is gewoon een lekkere plaat. Dat jij dat niet begrijpt, prima. smaken verschillen. Maar ga niet lopen roepen dat lefhebbers hiervan zich "onconventioneel en onderscheidend" zien (zo vaag is deze plaat immers ook weer niet).

En seriously, empirisch onderzoek? waar dan?

avatar van Agony
1,5
The Eraser schreef:
(quote)


Tjah, als ik naar je stemmenlijst kijk, zie ik enkel typische rock/metal platen en wat conventionele popmuziek, dus het verwondert mij helemaal niet dat je dit slecht vindt.
Ik vind dit juist veel spannendere, creatievere muziek dan de zaken waar jij naar luistert. Maar goed, misschien ben ik wel een wannabe hippe indielover

Ja, ik luister graag naar rock/metal. Wat zegt dat dan? Ik ben verder een redelijke allesvreter, maar Fink, Bjørn Riis, Imagine Dragons, Beck, Hozier, The Killers, Kadebostany mogen dus niet omdat het conventionele popmuziek is?! En daarom is mijn menig over deze plaat niet meer relevant? Vreemd.

avatar van The Eraser
Agony schreef:
Ja, ik luister graag naar rock/metal. Wat zegt dat dan? Ik ben verder een redelijke allesvreter, maar Fink, Bjørn Riis, Imagine Dragons, Beck, Hozier, The Killers, Kadebostany mogen dus niet omdat het conventionele popmuziek is?! En daarom is mijn menig over deze plaat niet meer relevant? Vreemd.


Waar zeg ik dat je mening irrelevant is? Het enige wat ik geconcludeerd heb, is dat je meestal in een andere muzikale hoek te vinden bent.

avatar van The Eraser
thrm schreef:
De pretentie druipt er werkelijk vanaf en dat is natuurlijk koren op de molen voor de muziekluisteraar die zichzelf graag als onconventioneel en onderscheidend, zo niet verheven, ziet. Dat smaken verschillen en dit pure speculatie is van mijn kant is begrijp ik ook wel, maar na jarenlang empirisch onderzoek is dit de meest plausibele conclusie die ik kan maken. Anders kan ik de charme van de werkelijk aan alle kanten ervan af druipende pretentie ook niet verklaren.


Dus eigenlijk luister ik er - misschien onbewust - gewoon naar om mij verhevener te kunnen voelen dan de rest. Bedankt voor deze psychologische analyse

Neen hoor, het is het kleurrijke klankenpalet en de heerlijke zanglijnen die het me hier doen. De expressionistische sfeer die Lennox steeds weer weet op te roepen is haast ongeëvenaard.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:21 uur

geplaatst: vandaag om 18:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.