Joey Bada$$ - B4.DA.$$ (2015)

Dat heb ik juist niet. Het album heeft voor mij geen enkele houdbaarheidsdatum. Vind het een solide album, maar ik heb dus geen enkele behoefte om het album vaker te luisteren.

Ik vind het gemiddelde wel erg hoog hier. Het album is wat mij betreft redelijk vlak. Nergens echt uitschieters naar beneden, maar ik hoor ook zeker geen echte hoogvliegers. Goede tracks staan er zat op, zoals Paper Trail$ en Christ Conscious, maar ik hoor in dit album niet de klassieker die anderen er blijkbaar wel in horen.

4 sterren is toch niet gelijk een klassieker? Waarom kan een album nooit meer een keer gewoon dope zijn. Mensen halen altijd zo snel de term klassieker/classic van stal.

Niet dat ik het de beste man niet gun, maar wát word hij (nog steeds) onterecht gehyped zeg. Zijn mixtape moest één van de betere mixtapes van de afgelopen jaren zijn. Persoonlijk vond ik het een heus snooze fest. Dit album is zeker een stap de goede richting in en een verbetering ten opzichte van zijn eerdere werk, maar ik zal het niet vaak gaan luisteren. Daarvoor is er te weinig variatie en weten de tracks nooit echt lang mijn aandacht te houden.

Dat heb ik ook met zijn tapes en mijn gevoel bij het album was hetzelfde maar naarmate ik het album vaker ben gaan luisteren, raakte ik meer in de ban van de sfeer van het album en de flow en het stemgeluid van Joey Badass, dat op zijh minst apart te noemen valt.

Prefereer juist mixtape Joey

Zojuist voor het eerst geluisterd, en ik pen gelijk even een korte mening neer want dit is een dikke meevaller. Ik vond zijn mixtapes verre van geweldig en heb dit album dan ook een tijdje links laten liggen, maar ik heb er zeker geen spijt van dat ik toch een poging heb gewaagd. Tussen al het 'contemporary hiphop'-geweld heeft B4.DA.$$ een fijn 'ouderwets' geluid. Qua productie doet dit net als 1999 (what's in a name?) denken aan de sound die veel underground hiphop van rond de eeuwwisseling had, maar waar die mixtape veelal gerecyclede of anders weinig verheffende producties bevatte, zijn ze hier dik in orde. Joeys raps zijn dat ook: veel variatie in flow in stemgeluid, het gaat allemaal in een lekker tempo en ook tekstueel (al vind ik dat nooit zo belangrijk) heb ik me geen moment verveeld. Het is knap hoe het album over de gehele speelduur trouw blijft aan het verleden, zonder een moment echt gedateerd te klinken. Voor het eerst sinds ik het indrukwekkende Survival Tactics hoorde geloof ik er weer in dat Joey Bada$$ daadwerkelijk tot de voorhoede van jong hiphoptalent behoort.

Geweldig debuut van Joey Bada$$!

1999 was een sterke mixtape maar om eerlijk te zijn is er bar weinig van blijven hangen bij mij. Dit album is gevarieerder dan zijn debuutmixtape. Sinds B4.Da.$$ het daglicht zag wordt dit album geregeld gedraaid door me, 1999 niet (nooit eigenlijk). Rejex en Summer Knights (+ EP) zijn onbekend voor mij.

Geen enkele skipwaardige nummers op dit excellente album. Paper Trail$ (DJ Premier!), Piece of Mind, Big Dusty, Hazeus View, Like Me, Belly of the Beast en On & On worden hier het meest afgespeeld. De rest moet voor deze tracks niet onderdoen.

Ook de bonustracks worden met plezier gedraaid. Teach Me is een vreemde eend in de bijt, maar wel een plezierige. Tof, vrolijk feestnummertje!

Vooral de moeite waard voor liefhebbers van 90's (New York) Hip Hop.

4*

Wat is dit een schandalig goed album voor zo'n jonge ''binnenkomer'' deze jongen brengt mij echt direct terug naar de East coast 90's doet me als snel weer denken aan een mobb deep en een Big L.
Het enige waar ik bij dit album eigenlijk op kan bitches is op de titel van het album...ik vind persoonlijk een beetje een mixtape titel maar goed.

het album reflecteert goed het talent en de veelzijdigheid van Joey, hij komt met verschillende rijmschema's en verschillende flows ook zijn breath control is geweldig. de beats gaan van funky en soulvol naar donker en grimey maar het klinkt totaal niet onsamenhangend. Het gene wat ik wel erg jammer vind is de keuze van Teach me als bonustrack...deze track had heel rap geschrapt moeten worden, maar goed verder ga ik erg lekker op dit album! voornamelijk Christ Concious en Escape 120.

Ik ben benieuwd of Joey dit niveau vast kan houden, dit album is echt een aanrader voor iedereen.

Waar al veel van de artiesten die ik tegenwoordig liefheb mij al weten te bekoren (Action Bronson, BBNG, Earl, Kendrick, Tourist), lukt dat Bada$$ nog helemaal niet. Ik vind dit een langdradig album met producties vaak van middelmaat, afgrijselijke R&B-refreintjes die rond de eeuwwisseling al niet meer konden en een gastheer die de boel nog probeert te redden. Dat lukt heb ook wel, alhoewel hij zich verslikt in teveel van hetzelfde met als resultaat toch een wat saaie MC met veel potentie.

Maar goed, hopelijk is dit dan zo'n album dat je op je moet laten inwerken.

Vind het echt een heel sterke plaat. Lyrics, onderwerpen, flow, charisma, overwegend sterke samplebased beats. Echt mijn smaak dit, gruwelijk overtuigende MC vind ik Joey. Laatste bonustrack had weggelaten mogen worden, maar verder weinig op aan te merken.

Heb het hele album nog niet gecheckt, maar naast de ijzersterke single No. 99 is Paper Trail$ wel fantastisch, zeg. Primo is de laatste jaren sowieso goed bezig, natuurlijk met Prhyme maar ook veel toffe, losse producties. Maar dit is wel een hoogstandje van hem, Premier still got it! Joey maakt er ook perfect gebruik van overigens.

Ik vind het opmerkelijk dat je Teach Me verschrikkelijk vindt en Escape 120 wel tof vindt. Ik vind beide nummers juist een beetje op elkaar aansluiten qua sfeer. Teach Me neigt eerder naar een pakkende single, maar in mijn ogen is het geen misplaatst nummer.

[quote]Justinx schreef:


Ik snap je punt helemaal, beide hebben wel een "radiohit" gevoelig randje, alleen bij Escape 120 voel ik de speed up beat wel heel erg lekker en bij Teach me voelt de featuring met kiesza net iets "te" corny aan.. zeker geen slecht nummer hoor, heb er ook een beetje in moeten groeien. Maar zal bij mij niet op repeat staan..

Escape 120 heeft gewoon een super dope loop

Middelmatige rapper die geforceerd '90's wil zijn. Zoals zo veel van dit soort rappers (ik zal geen namen noemen) ligt de nadruk op stoer doen of echt willen lijken. Premier dat ooit mijn favoriete producer was komt met och heb je hem weer producties. Soms hoor ik hem wel iets leuks doen maar vervolgens de rest af te raffelen met dertien in een dozijn productie en net als Pete Rock behoorlijk dood gebloed is.

Ik hou van 90's maar dit omhoog gevallen ventje boeit mij totaal niet.

Beetje naïeve mening als je het mij vraagt, FRIPI. Dat je Joey een middelmatige rapper vindt, prima. Maar waarom gelijk zo beoordelend dat die ie stoer wil doen en echt wil lijken. Bij 98% van de rappers ligt de nadruk toch op stoer doen?

Daarnaast klinkt Joey (voor mij) allesbehalve geforceerd? Ik vind dat er momenteel weinig tot geen (mainstream) rappers zijn die zoveel passie en plezier in hun muziek weten te leggen als Joey. Daarnaast onderscheid Joey zich wel degelijk met een sterke flow. Natuurlijk, aan alles merk je dat zijn succes op de '90-sound leunt, maar waarom is het dan gelijk geforceerd als hij die sound in een hedendaags en eigen jasjes steekt?

Wat betreft Premier en Pete ben ik het overigens met je eens.

Ok

Harderwiek

98% van de westcoast rappers wel. Er is wel degelijk een verschil tussen opscheppen dat je de beste bent (Brag N Boast) en stoer in de trant van ik ben gangster. (THUG waarvan de meeste mensen niet eens de echte betekenis weten)

Hij rapt geforceerd en helaas door iets te veel compressie op de vocalen klinkt het hakkelig waarbij delen van een woord meer afgekapt wordt of te veel afgeknepen wordt. (Bij house muziek ook wel het zuig effect van compressor) Ik moet wel zeggen dat dat meer het technische gedeelte is van de mix (kan ik hem niet kwalijk nemen). Naast de ietwat geforceerde rap heeft hij een vrij irritante/zeikerige stem (net als Wayne, Kanye en velen anderen) dat in de VS bestempeld wordt als nag vocal sound. Brother Ali heeft dat ook maar zijn visie is beter heeft er een rauw randje op zijn stem zitten.

Tuindorp Hustler Underground Gangsters

Hahahahaha

Is dat nu André 3000 die ik hoor op Escape 120?
Jajajaja het is Raury ik weet het wel. Bazentrack .

Dit album is heel nice. In dit album laat hij zien hoe het is om als MC te groeien. Hele dope tracks (wel wennen, eerlijk gezegd. Vooral het zingen), coole lyrics en dope beats (Paper Trail$ ).

Wat ik met wennen bedoel is dat na het eerste keer luisteren ik de klik niet geleek kreeg omdat ik 1999 had geluisterd. Het is eigenlijk vergelijkbaar met die mixtape, maar zwaar gemoderniseerd. Dat is ook nodig.
Het heeft me uiteindelijk zeer blij gemaakt.

4 sterren: niet alle nummers hebben me even blij gemaakt.
Wel: Like Me, Paper Trails, Hazeus View en Christ Consious

Die cover van Rae Sremmurd is ook wel nice

Plaat vol knallers dit, man wat een goede rapper. Die laatste track blijft jammer, maar vooral op de eerste helft van dit album ga ik los.

Moeite met het kiezen van de favorieten bij deze hoor. Fijn oor voor beats ook die Joey.

Eerste avondklokavond begonnen met nog eens deze plaat in zijn geheel te checken. Blijft fijn. Ook fan geworden van Black beetles en OCB, al zit de meeste overtuiging voor mij nog altijd in de eerste helft van het album.

Begint erg sterk maar staan later ook wel wat missers/niemendalletjes op. Zal hem wel meenemen mocht ik m voor een prikkie tegenkomen, maar geen must have voor mij.

Na herluistering toch wel positiever. Gewoon een sterke plaat, zeker productioneel.

N.a.v. het luisteren zojuist van dit album gewoon een account aangemaakt.
Luister rap min of meer autistisch on /off met periodes.
Opeens zat k met Winne en Kevin (Rdam) en viavia kwam k uit bij deze gozer. Nooítvan gehoord, dus dat zegt genoeg denk.
Veel lui noemen de 90's sound en daar vind k me wel in.
Ook hoor je invloeden - moest bij een van de eerste tracks direct aan Mos Def (Black on both sides) denken.
Verderop komt plots een haas 1 op 1 donkere slome Cypress Hill voorbij.
Nah goed. Voor zo'n jonge hond als Joey is dit toch echt knap. Plus, de laatste tijd lijken al die 'Drakes' en consorten (J. COLE) allemaal een patent te hebben op de sound van Jay Z 's Blueprint 1. (evenals dus de eerder genoemde Winne.
Alsof ze letterlijk de beats in een studio mashie hebben gegooid en dachten: mooi, want klinkt lekker gepolijst.
Behalve dat Jay Z er echt een kunstwerkje van maakte en al die copy cats maar zo zo blijfen.
Hoe dan ook, Joey dus heeft geen last van het Blueprint "probleem". Fijn album, fris ondanks idd de "oudere" signatuur, terwijl het menneke zelf nog zo jong was.