menu

Madonna - Rebel Heart (2015)

mijn stem
3,27 (81)
81 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Dance
Label: Interscope

  1. Living for Love (3:38)
  2. Devil Pray (4:05)
  3. Ghosttown (4:09)
  4. Unapologetic Bitch (3:51)
  5. Illuminati (3:44)
  6. Bitch I'm Madonna (3:47)

    met Nicki Minaj

  7. Hold Tight (3:37)
  8. Joan of Arc (4:01)
  9. Iconic (4:33)

    met Chance the Rapper en Mike Tyson

  10. HeartBreakCity (3:33)
  11. Body Shop (3:39)
  12. Holy Water (4:09)
  13. Inside Out (4:23)
  14. Wash All Over Me (4:00)
  15. Best Night * (3:33)
  16. Veni Vedi Vici * (4:39)

    met Nas

  17. S.E.X. * (4:11)
  18. Messiah * (3:22)
  19. Rebel Heart * (3:21)
  20. Beautiful Scars * (4:19)
  21. Borrowed Time * (3:24)
  22. Addicted * (3:33)
  23. Graffiti Heart * (3:39)
  24. Living for Love [Paulo & Jackinsky Full Vocal Mix] * (7:14)
  25. Living for Love [Funk Generation & H3drush Dub] * (6:07)
  26. Autotune Baby * (4:00)
  27. Living for Love [Dirty Pop Remix] * (4:59)
  28. Living for Love [Thrill Remix] * (5:11)
  29. Living for Love [Offer Nissim Dub Mix] * (7:12)
toon 15 bonustracks
totale tijdsduur: 55:09 (2:03:53)
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,0
Als 14-jarig ventje raakte ik in de ban van Prince en omdat mega-sterren in de jaren '80 wel een ding waren zorgde ook Madonna ervoor dat ze mijn aandacht wist te vangen.
Ze boeide me, ook al werd ik niet zo wild van Like a Virgin als dat ik deed van Purple Rain.
True Blue was van hetzelfde laken een pak, maar ik was zo'n mega-fan van Prince dat dat album in de categorie 'leuk' viel en ik het best vond dat mijn zus dat album kocht (uiteraard heb ik nu haar lp en heb ik de cd uiteindelijk zelf ook een paar jaar na release gekocht).

Like a Prayer was andere koek: dat vond ik gewoon een ijzersterk album en dat vind ik nog steeds. En toen was het over. Ik volgde niet meer wat ze deed en het feit dat ze in Europa toch wat van haar mega-status verloor werkte ook niet mee om haar echt op de voet te volgen... tot 1998..... de nieuwe nog uit te komen Madonna zou iets bijzonders worden en de single Frozen maakte dat dubbel en dwars duidelijk: ik keek reikhalzend uit naar een nieuwe Madonna. Wat??? Ja, echt. Ook voor mij een nieuwe ervaring en het album loste al mijn verwachtingen in. Sindsdien ben ik haar weer gaan volgen met wisselende resultaten. Het ene album beviel me beter dan het andere.

Vanaf Hard Candy ging het toch wel wat mis voor mij: sterke nummers afgewisseld met vreselijke draken. Een Madonna die geforceerd hip ging doen. Nu deed ze dat altijd wel maar ze was iedereen op slimme wijze toch wel een slag voor en het klopte: een perfect neusje daarvoor had ze wel en dat was voor mijn gevoel weg. MDNA bracht daar geen verbetering in: een zeer afwisselend album in mijn oren.

Hoe dan ook betrap ik me er telkens weer op dat ze het voor elkaar krijgt nummers voor te schotelen die zeer snel in mijn hoofd nestelen en daar niet meer uit kunnen komen of ik dat nu wil of niet.

En dan het gedoe rondom Rebel Heart: blijkbaar is haar boosheid toch serieus gezien de arrestatie die volgde na het lekken, maar 100% zeker ben ik nooit bij deze dame. Hoe is het mogelijk dat nu alle 25 nummers van de super deluxe cd naar buiten zijn gekomen ruim voor de release. Zou het dan toch?? Aandacht heeft ze in elk geval weer wel.

Het doet er niet toe, ook niet of trouwe fans wel braaf wachten tot de echte release. Als ik het kan beluisteren dan doe ik dat. En zo geschiedde.

De klok telt 1 uur en 37 minuten. Het is nogal een zit en dan weet je van tevoren al dat het een album gaat worden dat alle kanten op gaat, dat kan niet missen zeker ook als je de 6 nummers kent die al naar buiten zijn gebracht.

Wat me opvalt is dat het krampachtige hip doen zoals op de draak Bitch I'm Madonna minder vaak voorkomt dan verwacht. Ja, natuurlijk, Madonna heeft altijd al proberen mee te doen met de moderne tijd en dat is nu niet anders maar nummers als Devil Pray[i] (ik vind dat een prachtige popsong) of [i]Ghosttown (idem) zijn in het rijtje Madonna nummers echt zo beroerd niet, sterker: ik vind dat tot haar betere nummers behoren.

Maar er staan meer betere momenten op. Joan of Arc klinkt lekker, in Holy Water duikt Vogue op ingenieuze wijze op en Body Shop is een lekker vreemd, pittig popnummer. Ze heeft het over I saw a Ray of light in het nummer met Nas (Veni Vedi Vici) dus ook daar haalt ze haar verleden even aan.
Wash All Over Me is een dik aangezette Madonna ballade die het misschien niet haalt bij klassiekers als Live to Tell maar die allerminst krampachtig overkomen. Het is puur Madonna. Ook Messiah is zeker niet slecht: ze zingt er behoorlijk krachtig op terwijl we heus wel weten dat Madonna geen sterzangeres is (zacht uitgedrukt): het sfeertje van dat nummer pakt me gelijk.
De uiteindelijke versie van titelsong Rebel Heart vind ik minder dan de demo-versie jammer genoeg. Wat een lekker nummer vind ik dat toch en die is nu helaas een beetje doodgeproduceerd. Dat gitaartje komt niet lekker uit de verf en het lijkt of de emotie uit het nummer is gehaald. Ik berg mijn demo-versie dus zeker niet op! Maar misschien is het een kwestie van wennen omdat ik de demo al goed vond. Ook Addicted vind ik wat minder uitpakken in de uiteindelijke versie helaas.

Dit zijn wat voorbeelden van nummers waar het is eens niet van Bitch dit en bitch dat is. Ze kan het wel, maar zou het vaker moeten doen want helaas staan er ook nummers tussen waar ik vooralsnog niet veel mee kan (Beautiful Scars bijvoorbeeld is mij wat te nikserig) en ook een paar die het nooit zullen gaan worden voor mij zoals het genoemde nummer met Nicki Minaj of Autotune Baby die ik gewoon niet leuk vind. Tienerpop liedjes hoeven voor mij niet en heeft ze volgens mij ook niet nodig getuige haar album Ray of Light.

Rebel Heart is daarmee een album geworden dat toch net was serieuzer overkomt dan MDNA of Hard Candy. Het is geen Like a Prayer, Ray of Light, Music of Confessions on a Dance Floor maar ik ben toch eigenlijk best wel positief verrast. Ik had me ingesteld op een album vol drakerige tienerpop en dat valt alleszins mee. Met 25 nummers kun je wachten op nummers die je niet ziet zitten en ik weet ook heus wel dat ik Madonna niet moet gaan vergelijken met een debuut van Benjamin Clementine, om maar eens iets te noemen. Madonna is een status aparte in de aERo-wereld. Ik draag haar niet op handen, nooit gedaan, maar ik heb wel een zwak voor haar. Madonna is een genre op zich zou ik haast zeggen, wat natuurlijk een belachelijke opmerking is gezien het feit ze altijd moet steunen op buitenstaanders en ze op op dat vlak helemaal niet bijzonder is, en toch is er iets aan haar dat me net even meer boeit dan al die zangeressen na haar (ik noem geen namen).

Ze laat je in elk geval wel flink kiezen: wordt het het basispakket, een deluxe cd, toch de superdeluxe cd of blijf ik voor vinyl gaan. Goedkoop zal het wel niet zijn in elk geval. De extra tracks op de super deluxe versie zijn prima, maar voelen toch wel een beetje aan als terechte bonustracks (zijn het vaak ook niet voor niets). Er is nog tijd om hier over te twijfelen zullen we maar zeggen.

Ja, Rebel Heart valt mee en is eigenlijk een behoorlijk lekkere plaat geworden. Beoordelend als echte popplaat (en dat moet je doen vind ik) verdient ze zeker geen heel lage beoordeling van mijn kant, integendeel.
Dat de onvoldoendes vast wel weer flink zullen volgen si zo voorspelbaar als wat, maar de tijd dat ik me daar wat van aantrek moet nog komen

Nog leuker gaat het worden als er nu alsnog een compleet andere versie komt: in dat geval heb ik niks gezegd

avatar van jabba
4,5
Ik vind het een heerlijke plaat. Ik ben nog van de oude garde (lees jaren 80). Ze heeft heerlijke platen gemaakt (waar Like a Prayer en Ray of Light eruit springen), en platen gemaakt die me niet konden bekoren, (Erotica, American Life en Hard Candy).
Maar Rebel Heart vind ik weer eens een fijne plaat, met als uitschieters (voor mij althans), Ghosttown, Devil Pray, en Rebel Heart.

avatar van Waste Management
4,5
Ik had al een tijdje geleden een mini-review over ''RH'' geplaatst. Maar nu heb ik een volledige review.
Ik heb de ''RH''-versie met 19 tracks.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Living for Love (03:38)
De opener en 1ste single van ''RH". Eerst vond ik 't nummer verschrikkelijk, maar naar vaker er na geluisterd te hebben ben ik 't beter gaan vinden. Een fantastisch Pop/Dance nummer met een piano erbij. Videoclip is wel leuk.

Devil Pray (04:05)
De demo vond ik al fantastisch, maar deze is ook. En geproduceerd door Avicii. Coupetten zijn goed, bridges zijn geweldig en die mannenstem na de refreinen maakt ‘t nummer helemaal top. Een nummer dat over drugs gaat en men denkt als ze stoned zijn dat ze dichter bij God komen, geweldig.

Ghosttown (04:08)
Wat een prachtig nummer is deze, en de 2de single van ''RH''. Madonna’s stem klinkt lekker warm in de coupletten + de bridges, en de refreinen zijn krachtig, ook de middle-8 is goed, Is een Power-Pop ballad die mij zeker ligt. Verhaal luidt naar 2 mensen die proberen te overleven na een aanslag in een stad, en de videoclip is prachtig. Mooi nummer.

Unapologetic Bitch (03:51)
Een Reggae/Dancehal nummer met Dubstep-invloeden, die mij doet denken aan de Reggae-nummers van Rihanna zoals: ‘’Man Down‘’, ‘’Watch ‘N Learn‘’ en ‘’No Love Allowed‘’. Qua muziek is ‘t goed, maar qua tekst vind ik ‘t een beetje matig. Vraag me af naar wie ‘t nummer gericht is. Ik moet ‘t nummer wat vaker opzetten.

Illuminati (03:45)
‘’Illuminati’’ is een Electro-Pop nummer met Hip-Hop-invloeden en met een donker sausje eroverheen en is geproduceerd door Kanye West, en de tekst is geniaal. Madonna liet al eerder weten dat ze beschuldigd word dat zij bij de Illuminatie hoort, terwijl dat niet zo is en dat weet Madonna ook. Madonna zingt niet alleen, maar rapt ook (zoals ze dat ook deed met een paar nummers op 't album ''American Life (2003)''. Top.

Bitch I’m Madonna (feat. Nicki Minaj) (03:48)
Denk dat dit nog steeds genoeg zegt. Een heel slecht nummer.

Hold Tight (03:38)
Nummer lijkt erg veel op ''Baby Don't Lie'' van Gwen Stefani. Opzich een leuk nummer maar deze skip ik vaak.

Joan of Arc (04:02)
Weer een ballad. Een akoestisch pop nummer met een zomerse tint, deze luistert lekker weg. Madonna's stem klinkt lekker. Coupletten zijn goed en de refreinen zijn meezingend, middle-8 is ook goed. Heerlijk nummer.

Iconic (feat. Chance the Rapper & Mike Tyson) (04:34)
Deze zou een goeie opener zijn voor de ''Rebel Heart-Tour''. Intro is vet, met name Mike Tyson, Madonna zowel in de coupletten, bridges en refreinen en Chance the Rapper in de middle-8. Nummer heeft een heerlijke beat, ik luister vaak naar deze. van. Lekker nummer.

HeartBreakCity (03:34)
Alweer een ballad, een piano ballad met Hip-Hop-invloeden en met een koor op de achtergrond, en gaat over dat Madonna's hart gebroken is. Verder heb ik niets met deze. Heel af en toe luister ik hier naar.

Body Shop (03:39)
Een vreemde is deze. Een Pop nummertje met Indie-invloeden. In de coupletten is Madonna bijna niet te verstaan. Ook een slecht nummer.

Holy Water (04:09)
Een Electro-Pop nummer en is ook geproduceerd door Kanye West. In 't nummer heeft Madonna precies de zelfde stem als in 't nummer ''Human Nature'' van 't album ''Bedtime Stories (1994)''. Wat mij al een paar jaar opvalt is dat Madonna 't woord ''Bitch'' vaak gebruik, niet alleen in deze maar bij een hoop nummers en op Facebook en Instagram. Luister niet vaak naar deze.

Inside Out (04:23)
Een Electro-Pop ballad die mij helaas niet ligt. 't enige wat ik boeiend vind is de refreinen. Ik hou niet zo van ballads met bliepjes erin. Deze skip ik ook vaak.

Wash All Over Me (04:00)
''WAOM'' is een piano ballad met een koor op de achtergrond. Coupletten zijn goed, bridges ook en 't refrein is prachtig. Voor mij de ''Masterpiece'' van ''RH''. Mooi.

Best Night (03:34)
Een zwoel pop nummer met Hip-Hop-invloeden. Coupletten zijn goed, maar 't refrein is saai en herhalig. Deze skip ik dus ook.

Veni Vidi Vici (feat. Nas) (04:40)
Is een Akoestisch Pop/Hip-Hop nummer met ook een donker sausje eroverheen.
In 't nummer komen de namen van oude hits van Madonna tevoorschijn. Een nummer waar ze op terug kijkt naar haar (muzikale)verleden. Coupletten waar ze in rapt zijn goed, de refreinen ook. Nas vind ik ook goed in zijn rapstuk. Fantastisch nummer.

S.E.X. (04:11)
Weer een zwoel nummer, maar met een beat en met Hip-Hop-invloeden. Deze vind ik echt geweldig. Nummers (deze + ''Holy Water'' en ''Best Night'') die over sex gaan, daar is Madonna goed in. Coupletten en refreinen zijn fantastisch en in de middle-8 geeft ze een lesje (A lesson in sexology). In de middle-8 lijk 't wel dat ze haar grill in heeft. En 't einde van 't nummer is leuk gedaan. Verder een te gek nummer.

Messiah (03:22)
De demo van 't nummer vind 100 keer beter dan de uiteindelijk versie, zoals ik al eerder zei: Ik hou niet van ballad met bliepjes erin. Mijn moeder is ook helemaal weg van de demo, voor haar is deze de ''Masterpiece'' van ''RH''. Ook een ballad. Ook weer een skip nummertje.

Rebel Heart (03:21)
De titel-track van 't album. De demo (die meer Dance was) vond ik eerst veel beter dan de uiteindelijke versie, die echter een Akoestisch Pop nummer is geworden. Ben de laatste tijd meer van de albumversie gaan houden, die luistert toch iets lekkerder weg. Fantastisch nummer.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Opmerking(en):

01. 't album kent veel ballads (niets mis mee).
02. Vele nummers bevatten Hip-Hop (daar hou ik van).
03. Op vele websites word ''RH'' beschreven als een Pop/Dance plaat. Daar ben ik 't niet mee eens. Ik vind 't meer een Pop/Urban plaat.
04. Een prima album om naar te luisteren.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mijn favorieten zijn:

01. ''Illuminati''.
02. ''Iconic (feat. Chance the Rapper & Mike Tyson)''.
03. ''Ghosttown''.
04. ''Veni Vidi Vici (feat. Nas)''.
05. ''Wash All Over Me''.
06. ''S.E.X.''.
07. ''Joan of Arc''.

avatar van west
3,5
Ooit hoorden mijn vrienden en ik in de Ben Liebrand mix ene Madonna met Borderline. Die hebben we op vakantie in Renesse veel gedraaid. Vreemd genoeg werd hier in Nederland eerst Holiday een hit, daarna toch ook Borderline. De vele stemmingen die daarbij horen, zien we bij Madonna terug en horen we ook in haar muziek. Er zitten verschillen tussen en in de albums. Wel knap dat ze al sinds de jaren '80 mee blijft doen en dat ze zich in 2015 toch weer verbetert heeft, want dit album is heel wat beter dan de vorige twee.

Ze heeft van alles uit de kast getrokken aan producers en schrijvers, zodat het niveau hoog genoeg zou zijn. Dat is meestal gelukt, op een paar dipjes na, zoals dus de te zoete liedjes Hold Tight & Joan of Arc. Vaak zijn de dance nummers het beste, maar ook een nummer als Heartbreak City mag er zijn. Daarvoor staat het sterke Iconic, een goed nummer, net als openingssong Living For Love, single Ghosttown, Unapologetic Bitch & het donkere Kanye West nummer Illuiminati. Jammerlijk grof is de tekst van Holy Water, je nog steeds zo profileren wordt een beetje sneu.

Ook Nas doet mee op bonustrack Veni Vidi Vici, waar niks mee mis is. Een andere bonustrack Best Night is trouwens één van de beste nummers van de plaat. Duidelijk is dat je een versie met bonustracks moet hebben van deze plaat, want ook S.E.X. en Messiah zijn goed. En zo heb je (soms zappend) een heel aardige Madonna plaat in 2015. Wie had dat 32 jaar geleden gedacht in 1983?

avatar van Gert1980
3,0
Onlangs dit album weer eens opgezet, maar vijf jaar na de release kan ik nog steeds maar één ding zeggen; man man man, wat een zooitje troep is dit.
Madonna was hier al een aardig tijdje de weg kwijt , Hard Candy (2008) en MDNA (2012) brachten ons al niet veel, maar met deze draak ging het wel écht goed mis. Zelfs het universum probeerde haar dit te vertellen; het uitlekken van de demo's in december 2014, haar val tijdens de Brit Awards begin 2015 en toen de verkoopcijfers van deze schijfjes.

De eens zo grote Madonna met die geweldige neus voor het zetten van trends, compleet de weg kwijt, wanhopig vastgrijpend aan allerlei huidige trends en zielig wanhopig gedrag (hup, laten we maar weer eens een tiet laten zien, om over die grillz nog maar te zwijgen). Hoe kan het zo verkeren...
Is dan alles slecht op dit album? Nee, zo erg is het ook weer niet. Devil Pray, Ghosttown, Heartbreak City en Messiah zijn erg mooi. Ietwat overgeproduceerd, maar mooi! Joan of Arc, Unapologetic Bitch en Best Night klinken gewoon erg lekker en sommige van zojuist genoemde nummers hebben iets van oudere Madonna albums in zich qua klank. Maar dan heb ik het dus over zeven nummers, zeven van de negentien (even van de deluxe versie uitgaande). Zeven, waarvan er maar vier écht mooi zijn.
Bij veel andere nummers wachtte ik op een climax die maar niet ging komen. Iconic is hier het beste voorbeeld van, het begint allemaal erg veelbelovend, maar laat je onverzadigd achter.

Wat ik ten tijde van de release van dit album het meest beschamend vond was dat veel fans op de diverse fan fora beweerden dat dit album beter zou zijn dan Ray of Light.
Mijn inziens bewijst zoiets durven beweren dat Madonna haar meeste fans, net als de dame zelf, flink de weg kwijt zijn.

Twee ** voor de moeite.

avatar van S1998
5,0
Even terug in de tijd… Als 15-jarige jongen ontdekte ik dit album toen ik Ghosttown op de radio hoorde (waarschijnlijk een van de weinige keren dat dit liedje gedraaid werd, maar oké…). Natuurlijk kende ik Madonna, maar ik had me nooit echt verdiept in haar muziek. Toen ik het album voor de eerste keer opzette, ging er een heel nieuwe wereld voor me open. Dit album werd zelfs mijn ‘summer album’ van 2015. Vooral van het nummer ‘Wash all over me’ kon ik geen genoeg krijgen!
Door de jaren heen heb ik altijd wel nummers beluisterd van Rebel Heart. Tijdens de eerste lockdown herontdekte ik het nummer ‘Rebel Heart’ en doet me nu terugdenken aan het moment waarop de wereld letterlijk op slot zat.

Om de een of andere reden heeft dit album me gelijk vanaf het begin gepakt. Hoogtepunten: Living for love, Ghosttown, Hold Tight, Joan of Arc, Icon, HBcity, Inside out, Wash all over me en Rebel heart.

De beats (veel werk van Avici), Madonna’s stem, de sfeer en de teksten. Voor mij is dit echt mijn favoriete Madonna album, ook al zullen heel veel Madonna fans dit nooit begrijpen… Het feit dat dit album (nu al) nostalgische gevoelens opwekt, maakt het natuurlijk alleen maar leuker. Bovendien ben ik door dit album, de rest van Madonna’s albums gaan ontdekken.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:21 uur

geplaatst: vandaag om 01:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.