Van Morrison - Astral Weeks (1968)

Niets voor mij dit, eerder saai. Maar aangezien dit ook zo een wereldplaat is volgens lijstjes ben ik hem maar gaan proberen. Zonder succes. Dus 2*

Eigenlijk ben ik alweer een beetje snel geweest met mijn conclusie. Ik heb zopas 3 nummers beluisterd en vond ze alledrie prachtig.
Ik zal binnenkort het album opnieuw gaan beluisteren.

Een plaat die ik reeds vele jaren in bezit had maar nooit aandacht schonk. De rede daarvoor was dat de eerste luisterbeurt mij zodanig teleurstelde dat ik dat album nooit nog zou gaan beluisteren. Het was traag, zeurderig en veel te lang.


Dit album kreeg uiteindelijk toch een 2de kans zoals elk album dat bij mij krijgt. Ik ging de lyrics erbij halen en zette een hoofdtelefoon op om elk detail te kunnen horen.
De muziek was/is gewoon prachtig. Diverse instrumenten vloeien als 1 geheel in elkaar. Van zingt tevens met een enorme passie.

Je hoeft niet eens de lyrics te snappen om de pijn, vreugde of twijfel te verstaan.

Toen ik het album voor het eerst hoorde was ik ongeveer 19 jaar ofzo en enkel geintresseerd in hitlijstenmuziek zeg maar. Nu ben ik 23 jaar en ben ik kwa smaak helemaal omgeslagen, ook de 'volwassenere' leeftijd zal wel meespelen. Sommige passages in de teksten begrjipt ieder gevoelig mens wel. Maar bij mij zijn het dus vooral de instrumenten die het doen. Bijzonder origineel, het lijkt chaotisch maar dat is het niet.

Leg je neer sluit de ogen en droom mee met de dromerige teksten. Als je er tijd voor maakt hoor je gewoon 8 prachtige composities van een toen jonge man die vol twijfels zit en het moeilijk lijkt te hebben met de liefde.
Net zoals ik nu trouwens

Ik haal er toch een halfje af. Het doet me niet meer zo fantastisch aan als in het begin, en ik begin me soms zelfs te ergeren aan Madame George, een nummer dat veel te lang duurt naar mijn mening.

Nog steeds een zeer geweldig album, maar niet perfect meer.

3,5*

Ik voel dat dit een groeier is!

....en

En nu krijgt 'ie 4*

Oh, al bijna 4,5* hoor

Dit is nieuw voor mij... Oude nieuwe muziek... Ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken. Na 8 keer luisteren dringt het nog niet bepaalt tot me door, maar ik denk dat dit wel een goed album moet zijn... Nog maar een keer luisteren.

1 van de beste platen ooit. Van Morrison weet een bijzondere sfeer te ontwikkelen. Het klinkt alsof hij pijn heeft in het ene nummer tot verdriet in het volgende. Hij klinkt ook onzeker op sommige nummers. Vocaal gezien is dit een absoluut meesterwerk, weinig mensen kunnen met hun stem gevoel in zulke abstratce nummers brengen.

Ik ben wel een beetje bang voor andere Van Morrison platen. Dit is echt steengoed en ik heb het gevoel dat de rest van zijn back catalogue niet tot aan deze enkels reikt.

Moondance is ook niet slecht maar die plaat haalt het niveau van astral weeks al lang niet meer.

En toch vind ik Moondance stukken mooier dan deze
Mag het qua niveau beter zijn, maar qua gevoel kies ik toch voor de andere

Las laatst hier dat iemand die live dvd at montreux saai vond ... Welnu die is werkelijk fantastisch ..

Ik ga eens kijken of ik dat van dvd naar cd kan krijgen: 2 heerlijke concerten met een fantastische band ..
Die 3 of 4 keer dat ik he m live gezien heb zijn in feite een stuk minder als deze opnames ...

Door alle woesternij van deze tijd loop ik rustig door de stad. De wereld raast om me heen, mensen met iPods die naar hippe (gehypte) indie bandjes luisteren passeren mij om zo snel mogelijk van A naar B te gaan. Billboards met artiesten die vandaag opkomen en morgen niet meer zijn doen duf af tegen het mooie Utrecht waardoor ik loop. Utreg me stadsie daar gebeurt van allerhand, het bruist aan elke kant in het hartsie van ons land...

Maar ik laat me niet kennen, ik loop rustig, kalm en beheersd langs de mooie grachten, terwijl Astral Weeks klinkt...
"If I ventured in the slipstream, between the viaducts of your dreams.." waarnaar vervolgens het vrolijke Sweet Thing komt...

Alzo loop ik verder, nummer na nummer.

Aan het eind van mijn wandeling denk ik "Heerlijk, die rust"...
"Van, wat is het toch goed dat ik je nu mag horen".

4,5*

mooi stukje kampf.
maarre..nog maar niet in je top-10?

op 10.

22okt:

14 jan:

Geef het tijd Davez....zelfde niveau, andere invulling

Ik blijf hem ook nog maar even proberen. Maar misschien dat ik Moondance ook maar 's moet luisteren en dat dat beter bevalt. Daarvan had ik iets op de radio gehoord en dat vond ik geweldig, maar Astral Weeks vond ik dus niet veel aan... (2*). Maar goed, ik zal volharden.

Een nobele instelling, maar als het echt niet klikt, zou ik hem gewoon wegleggen. Gooi hem in dat geval over 10 jaar nog eens op, wie weet...

De 5* is genoteerd. Ik had nog wat 'moeite' om de laatste 3 nummers te verwerken, maar nu heb ik toch echt ontdekt hoeveel variatie er eigenlijk in zit. Ballerina is daarvan echt de uitblinker, ook hoe Van steeds weer uit weet te halen, zonder dat het verkeerd klinkt. Pracht stembanden. Prachtplaat.

Mag ik eenieder die de titeltrack een warm hart toedraagt van harte uitnodigen de cover van de Secret machines eens te draaien? Wie hem uitzit, wint een gevulde koek.

En een stroopkoek van mij voor Jeff Buckley's 'The Way Young Lovers Do' cover. Tututututudu!

Voor mij geen stroopkoek Ga een halfje terug zelfs, 2,5*
Vind dat er zwaar overdreven wordt met dit album
Alle respect voor Van Morrison, maar hij heeft echt betere dan deze.

Die vind ik dan wel weer best aardig.

het eerste album wat ik luisterde van Van Morrison was moondance en niet bepaald een groot succes...

vond het niet zo heel bijzonder en na een paar keer luisteren de moed opgegeven dat het ook wat zou worden. Vandaag toch maar moondance een 2de kans gegeven en dat pakte al iets beter uit, toen ook meteen maar astral weeks gedownload...

Astral weeks vind ik eigenlijk een stuk beter.
moeilijk om uit te leggen, maar de sfeer is anders en dit album kon k na enkele malen luisteren al 4,5 ster geven

vooral beside you is schitterend

maandag maar na de plaatselijke platenzaak en mogelijk kan ik er na nog meer malen luisteren er meer zinnigs over zeggen

Schijnt heel bijzonder te zijn, maar doet mij niet zoveel. Ik krijg nogal hoofdpijn van dit geneuzel, en moet heel snel harde metal draaien ter compensatie. Waaraan het ligt dat deze me zo tegenvalt vogel ik nog wel uit. 2 sterren voor de moeite.

als ik de reacties een beetje lees en goed versta, is dit een album die tijd nodig heeft om gewaardeerd te worden.
dit geldt dan ook voor mij, hoop ik.eerste indruk is dat ik Moondance een stuk lekkerder vind.vooralsnog een 3.0.

Is dit een beetje geschikt voor de lente?

hmm... ligt eraan wat je van plan bent te gaan doen deze lente.

Dit is eigenlijk een album voor de rest van je leven.