menu

Rush - Caress of Steel (1975)

mijn stem
3,56 (190)
190 stemmen

Canada
Rock
Label: Mercury

  1. Bastille Day (4:40)
  2. I Think I'm Going Bald (3:41)
  3. Lakeside Park (4:10)
  4. The Necromancer: Into Darkness / Under the Shadow / Return of the Prince (12:32)
  5. The Fountain of Lamneth: In the Valley / Didacts and Narpets / No One at the Bridge / Panacea / Bacchus Plateau / The Fountain (19:57)
totale tijdsduur: 45:00
zoeken in:
3,0
Vanaf a Fairwell to Kings ging RUSH bij mij pas echt leven, al gebied de eerlijkheid te zeggen dat ook 2112 daar natuurlijk bij hoort, die ik veel later te pakken kreeg.
De eerste 3 albums vind ik wel aardig maar nog geen echte top. Toch staan hier een paar prima songs op en liet RUSH veel in haar mars te hebben (wat uitgekomen is)

avatar van Dibbel
4,0
Dit derde album van Rush gaat weer een beetje verder dan Fly By Night.
Nieuw zijn de 2 lang uitgesponnen symfonische nummers, waar je halverwege de jaren 70 best mee kon aankomen natuurlijk.

Bastille Day en Lakeside Park vind ik geweldig en geweldiger, en ook I Think I'm Going Bald blijf ik gewoon een lekker rocknummer vinden.
The Fountains Of Lamneth zitten natuurlijk geweldige stukjes muziek tussen, waarbij Geddy Lee zowel hard als zacht zingend overtuigt, maar een geheel vind ik het dus niet.
Zoals iemand al eerder opmerkte, het lijken allemaal losse ideeën die aan elkaar geplakt zijn.
Ondanks dat vind ik die hele kant dan uiteindelijk weer te lang duren.
The Necromancer overtuigt dan weer wel en biedt een mooie afwisseling tussen rustig en stevig.
Is er trouwens nog iemand die bij The Necromancer nà het laatste stukje gesproken woord op ca. 9 minuten een nogal Baba O' Riley gevoel krijgt?

Op vinyl en puntgaaf.

avatar van kaztor
4,5
Ik vind het altijd wel leuk hoe Rush complexe ideeën nastreeft en die vervolgens ook waarmaakt, maar tegelijk heel fijntjes het hele prog-genre voor schut weet te zetten met nummers als I Think I'm Going Bald en A Passage To Bangkok.
Hulde daarvoor!

avatar van Leptop
4,0
kaztor schreef:
Ik vind het altijd wel leuk hoe Rush complexe ideeën nastreeft en die vervolgens ook waarmaakt, maar tegelijk heel fijntjes het hele prog-genre voor schut weet te zetten met nummers als I Think I'm Going Bald en A Passage To Bangkok.
Hulde daarvoor!


Zo had ik het nog niet gezien! I Think I'm going bald is toch wel het minste van Rush ooit...maar als het eigenlijk bedoeld is als een soort van persiflage....dan verrassen de mannen me wederom!

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
In de tijd dat ik alle Rush-albums aan het beluisteren was, ben ik er om de een of andere reden van overtuigd geraakt dat Caress of steel geen essentiële plaat was (met uitzondering van de onvolprezen opener natuurlijk). Aangezien ik Fly by night een ontzettend leuke plaat vond en 2112 een klassieker, had ik me misschien kunnen afvragen of dat wel een gefundeerd oordeel genoemd mocht worden, maar dat heb ik indertijd dus niet gedaan.

Nu toch maar weer eens geprobeerd – en waar kan ik toen in 's hemelsnaam met mijn gedachten hebben gezeten? De drie korte nummers zijn stuk voor stuk en op hun eigen wijze interessant, en de twee langere stukken zijn misschien nog niet zo gepolijst of technisch gecompliceerd als op het hiernavolgende trio albums, maar hebben toch ook al een eigen identiteit met sterke melodieën, sluwe riffs en ijzersterke instrumentale passages.

En wat The fountain of Lamneth betreft, misschien zijn het inderdaad "allemaal losse ideeën die aan elkaar geplakt zijn" zoals hier al vaker is opgemerkt, maar wanneer al die ideeën zo goed zijn maakt me dat hier eigenlijk niet zo veel uit (okee, met uitzondering van die drumsolo dan – maar die hoort er tegelijkertijd toch ook helemaal bij). Mooiste moment: de lyrische eerste noten waarmee Alex Lifeson op 15'25 de gitaarsolo inzet.

Prachtige plaat, totaal onterecht door mij verontachtzaamd.
 

avatar van spinout
4,0
Eén van Rush's beste albums. There, I said it.

3,0
spinout schreef:
Eén van Rush's beste albums. There, I said it.


Alles goed verder met je

avatar van ChiefRocka
5,0
Neal Peart schreef:
(quote)


Alles goed verder met je


Zo gek is zijn mening toch niet als je het mij vraagt. Tuurlijk ''I Think I'm Going Bald'' mag dan een tegenvallend nummer zijn. Maar de rest van het album is toch bijzonder sterk ondanks de vele kritiek die er op is. In mijn ogen toch ook zeker het meest ondergewaardeerde album van Rush. En verdient zeker meer credits dan het over het algemeen krijgt.

avatar van Rudi S
4,0
Helemaal mee eens.

avatar van Red Rooster
4,5
Dit album is wat minder consistent dan het erop volgende meesterwerk ‘2112’, waar conceptueel en songtechnisch alles in de juiste verhouding op zijn plaats valt. ‘Caress Of Steel’ is hiervoor de proeftuin. De band zoekt, wikt en weegt. Dit levert het bij vlagen briljante ‘The Necromancer’ op en zelfs twee klassiekers, waaronder ‘Bastille Day’ en ‘Lakeside Park’. Misschien nog wat ruw en rommelig, maar het heilige vuur, de ‘Ehrgeiz’ en inspiratie is hier (reeds en nog) in al haar glorie aanwezig. En dat raakt me, daar waar de (veel) latere albums me soms te routineus en voorspelbaar toeschijnen. De ‘Eeuwige Bron’ (naar Ayn Rand’s ‘The Fountainhead’ – een belangrijke inspiratie) lijkt tegenwoordig enigszins opgedroogd.

Daar is hier nog weinig van te merken. Ook tekstueel horen we hoe Neil Peart zich ontwikkelt als een bezield en begenadigd schrijver. “Life is just a candle and the dream must give it flame.” Die droom werd uiteindelijk werkelijkheid. .

avatar van Tony
3,0
Ik wist niet dat Neal Peart in Rush zit...

avatar van iggy
3,0
@ hmaeghs. Wederom ben ik het wel redelijk eens met je.

Toch blijft Carres en ook Fly By Night te veel hangen in die proeftuin. Dat deze twee platen enorm belangrijk zijn gebleken is duidelijk. Zonder Fly/Carres geen 2112. Maar dat is geen nieuws.
En inderdaad The Necromancer en ook The Fountain of Lamneth hebben zeker hun momenten. Maar ook even goed zwakke momenten. Een proeftuin dus. Of een band die zwaar groeiend is. Bij 2112 zijn die momenten er nauwelijks nog.

Vanaf 2112 zie ik ook een band die verdomd goed weet waar ze mee bezig zijn.
Daar bedoel ik mee te zeggen dat de stap van Carres naar 2112 bij wijze van twee stappen op de ladder zijn . En de volgende stap naar A Farewell een stap is. Maar goed dat is mijn mening.

Nu maar hopen dat The Godfather van Rush het met me eens is

avatar van Red Rooster
4,5
Tony schreef:
Ik wist niet dat Neal Peart in Rush zit...

Ik ook niet. Bedankt, is aangepast.

3,0
Tony schreef:
Ik wist niet dat Neal Peart in Rush zit...


Goed opgemerkt dit is ook een test. Jij bent de eerste

Maar iedereen van (gelukkig) een andere mening hebben. RUSH ging bij mij aps echt leven bij A Farewell to Kings ( al vind ik 2112 ook een schoonheid). Daarvoor vind ik ze minder boeiend

avatar van Tony
3,0
Ik heb me al vaker afgevraagd waarom je voor Neal ipv. Neil hebt gekozen in je usernaam, maar als zelfs hmaeghs hierin mee gaat doen, is het tijd om in te grijpen.

avatar van Leptop
4,0
Maar wie is nu The Godfather van Rush?

avatar van iggy
3,0
The Godfather van Rush is natuurlijk Neal Peart he he

Maar af en toe verrast hij ook wel weer. Met een wat minder dwingende mening ha.

3,0
iggy schreef:
The Godfather van Rush is natuurlijk Neal Peart he he

Maar af en toe verrast hij ook wel weer. Met een wat minder dwingende mening ha.



avatar van Rudi S
4,0
The Fountain of Lamneth is dan toch The Godfather vd Rush Epic's
En Into the valley begint echt heel mooi, maar

III. No One At the Bridge
The coldness grips my skin (die regel gezongen door Geddy is prachtig).

Neil Part (Nico) verdient wel een Godfather titel de echte (Drummer) kwam er pas later (2e album)
bij en bracht de mythologie en Ayn Rand binnen, oh ja en iets ingewikkeldere muziek.

Jeugd liefde gekregen van Kees Baars

avatar van iggy
3,0
Kees Baars ha.
The good old days.
Hanneke Kappen en Alfred Lagarde.
Hoe heette die dude ook alweer die op de woensdag middag prima radio maakte?

avatar van AstroRocker
4,0
Henk Westbroek??

avatar van iggy
3,0
Naa. Verdimme de man maakte vaker hele specials over bands.
We zullen er wel afgedonderd worden.
Maar dat maakt niks uit.

Vincent van Engelen?

avatar van iggy
3,0
Theo Stokkink zijn compaan dacht ik. Kan dat?
De Theo Stokking show toch?

Volgens mij hebben deze 2 nooit samen op de woensdagmiddag gezeten in één show. Volgens mij heb je gelijk dat Theo Stokkink veel interviews en specials had met bands / artiesten. Maar mooie tijden op de radio. Maandagavond Ad Visser met Supercleandreammachine, dinsdag De Verrukkelijke 15 en daarna het Betonuur. Met daarin de eerste maal dat Rush gedraaid werd op de nederlandse radio. Om maar weer on topic te blijven natuurlijk.

avatar van iggy
3,0
En Van Halen om maar weer of topic te blijven ha.

good old times

3,0
Alfred Lagarde draaide altijd TOWER van Angel....

avatar van DargorDT
4,0
Dibbel schreef:

Is er trouwens nog iemand die bij The Necromancer nà het laatste stukje gesproken woord op ca. 9 minuten een nogal Baba O' Riley gevoel krijgt?


Yep, ik hoor het ook.

Voor het eerst sinds tijden luister ik nu weer naar Caress of Steel, toch een wat ondergewaardeerd album vind ik. Ook ik liet het album lang links liggen. Het Led Zeppelin-sausje van de eerste cd's is verdwenen, en ervoor in de plaats horen we de Rush die zich opmaakt om het geweldige 2112 te schrijven. Maar ze moesten eerst nog oefenen, en dat werd dus Caress of Steel. De twee epics zijn mijn favoriet. Alleen al voor The Fountain of Lamneth geef ik 4 sterren! Die drum-passage vanaf 4:30 (ongeveer) is fantastisch!

I think I'm Going Bald is inderdaad een van de minste Rush-nummers, ook al is het niet slecht.

avatar van kaztor
4,5
Tell Me Some schreef:
Volgens mij hebben deze 2 nooit samen op de woensdagmiddag gezeten in één show. Volgens mij heb je gelijk dat Theo Stokkink veel interviews en specials had met bands / artiesten. Maar mooie tijden op de radio. Maandagavond Ad Visser met Supercleandreammachine, dinsdag De Verrukkelijke 15 en daarna het Betonuur. Met daarin de eerste maal dat Rush gedraaid werd op de nederlandse radio. Om maar weer on topic te blijven natuurlijk.


Vergelijk zoiets eens met de eindeloze diepe put dat zich 'radio' mag noemen dezer dagen...

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Wat een rare plaat is dit toch. Eerst een briljante rocker, dan een ondefinieerbaar tegendraads nummer dat veel mensen hier tegen de haren in strijkt, dan een mooie kwetsbare ballade, en dan een epos dat qua lengte als het hoogtepunt van het album bedoeld zou kunnen zijn maar dat vervolgens gevolgd wordt door een nog veel langer nummer dat in z'n eentje een hele plaatkant beslaat (een jaar vóórdat ze hun eerste officiële klassieker zouden afleveren met het eveneens een hele plaatkant vullende titelnummer van hun volgende plaat 2112). Die onconventionele opeenvolging van nummers maakt van Caress of steel een ongrijpbaar en grillig album dat je onevenwichtig zou kunnen noemen als het niet zo inventief en rijk was. Elke keer als ik hem gedraaid heb denk ik: wat heb ik nou eigenlijk precies gehoord? en dan druk ik maar weer op de play-toets – en dan begínt me daar toch weer een intro...
 

Gast
geplaatst: vandaag om 16:59 uur

geplaatst: vandaag om 16:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.