menu

EL VY - Return to the Moon (2015)

mijn stem
3,71 (268)
268 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: 4AD

  1. Return to the Moon (Political Song for Didi Bloome to Sing, with Crescendo) (4:13)
  2. I'm the Man to Be (4:33)
  3. Paul Is Alive (3:30)
  4. Need a Friend (3:20)
  5. Silent Ivy Hotel (4:11)
  6. No Time to Crank the Sun (5:12)
  7. It's a Game (4:04)
  8. Sleepin' Light (3:43)

    met Ural Thomas

  9. Sad Case (3:30)
  10. Happiness, Missouri (2:01)
  11. Careless (3:21)
totale tijdsduur: 41:38
zoeken in:
avatar van JVT
4,0
JVT
Wat een fantastische plaat is dit toch. Een soort The National maar dan met mer meer schwung en af en toe wat hardere gitaren. Vooral het 2e deel vd plaat is heel erg sterk, en dat terwijl ik al gek was van de al vooraf bekende nummers (nrs 1 t.e.m.3). Voor mij een kanshebber voor album v/h jaar. Muziek zoals ik het graag hoor. Hopelijk pikken fans van The national op dit album in want het verdient die aandacht absoluut.
4,5*

avatar van johanfcu
Ik heb mij uiterst vermaakt met de eerste drie songs, stuk voor stuk toppers. Niet alleen is het lekkere muziek om naar te luisteren, de lyrics geven nog nét dat beetje extra. Neem bijvoorbeeld "I'm the man to be":

I couldn't get ahold of my big sister
When I tried to call her just to tell her that I missed her
I called and cried to room service instead
I'm drinkin' Malin and Goetz under the bed


Hoe verzint hij het. Uiterst vermakelijk om enkele uren in de week aandachtig te luisteren naar de muziek.

Inmiddels heb ik ook het album ook op mijn mp3 staan: dat wordt lekker veel luisteren de komende dagen. Afgaande op jullie reacties zal ik niet teleurgesteld worden.

avatar van peterjames777
4,0
Ja dit is heel fijn! Mijn enthousiasme was na I´m the man to be and Paul is Alive wat getemperd. Prima nummertjes maar niet geweldig (vooral eerstgenoemde vind ik de zwakke broeder van het stel). Maar door de rest ben ik behoorlijk verrast. Complimenten ook naar Brent Knopf, die waarschijnlijk eindelijk de eer krijgt die hem toekomt. Net zoals in zijn vorige werk weet hij melancholie en ´quirky-ness´ heel goed samen te voegen in zijn piano, synth riedeltjes en gitaarriffs. Qua geluid klinkt dit dan ook meer als een Ramona Falls album. Alleen met een fijnere zanger. Win win.
Need a Friend ("This is heartbreaking!!!") , Sleeping Light en Sad Case zijn favorieten hier.

avatar van SOAD
3,0
Nog maar even wachten tot hij op spotify gezet word. Ben zeer benieuwd.

avatar van Lexcoaster
De eerste drie liedjes klinken veel belovend.

3,5
Mijn eerste (en tweede) indruk zijn goed. Ik vind dit project goed passen naast The National. Waar de krachtige stem van Matt ook goed tot zijn recht komt in het minder melancholische werk. Productietechnisch zit het dik in orde in mekaar. Verder zal tijd uitwijzen wat voor mij de waarde is van EL VY.

avatar van GrafGantz
3,0
Het gaat hier alleen maar over de link met The National zo te lezen. Mijn interesse is juist gewekt door de link met Menomena, aangezien dat een veel leukere band is

avatar van Mjuman
GrafGantz schreef:
Het gaat hier alleen maar over de link met The National zo te lezen. Mijn interesse is juist gewekt door de link met Menomena, aangezien dat een veel leukere band is


Kan dat gevoel wel delen. Begon onbevangen hiernaar te luisteren - het verscheen zo vaak bij 'aanbevelingen' van amazon - en dit klonk wel aardig. Had ik van de National-link geweten, vooraf, was er zeker 50% kans geweest dat ik album links had laten liggen, gelaten had voor wat het was. Tuurlijk herken in die stem - maar dit klinkt frisser, leuker en meer indie dan The National.

Ik moet zeggen dat ik er momenteel weinig aan vind, maar dan lees ik net een review op El Vy :: Return To The Moon - enola. Ofwel hoor ik het niet, ofwel moet ik die review als handleiding gebruiken en staat me er nog veels moois te wachten. Of is het gewoon overdreven wat daar staat geschreven. Nog even wachten met stemmen dus.

avatar van HugovdBos
3,5
De eerste ontmoeting tussen The National’s frontman Matt Berninger en Ramona Falls’ Brent Knopf dateert alweer uit het jaar 2003. Echter duurde het nog jaren voordat hun samenwerking vaste vormen begon aan te nemen. Na het vele toeren na National’s album Trouble Will Find Me vond Matt eindelijk de tijd om de muziekscene van zijn jeugdjaren in Cincinnati in beeld te brengen. Inspiratie haalde hij uit het werk van Minutemen, waar de personages in Return to the Moon op twee van de bandleden gebaseerd zijn. De muzikale setting stelt zich wat breder op met de honderden ideeën die Brent Knopf’s voorschotelde aan Matt. Het album kan daarbij op de hulp rekenen van Matt’s onderliggende humor, die in de teksten van de nummers ruimschoots aanwezig is.

Return to the Moon voert met zijn melodieuze baslijn en keyboardspel het leven van Cincinnati in. Waar Matt met zijn bariton zangstem de wereld van zijn jeugdjaren bezingt. De zonnige klanken van de gitaren en synths zoeken steun in de achtergrondzang in het refrein. Na de terugkomst in zijn thuisstad voert I’m the Man to Be zich door de funky klanken van de gitaren en het ritmische drumspel heen. Het trage spel brengt Matt als rocker terug naar zijn eenzame hotelkamer, waarbinnen de groene kleuren in het klokkenspel tot uiting komen. Met Paul Is Alive zijn het de Beatlemania waar zijn moeder haar gedachtegang mee vormde en Matt’s muzikale helden die de toon van het nummer zetten. Op muzikaal vlak leunt het nummer tegen de synthpop aan met zijn melodielijnen die gevormd worden door de gitaren, keyboards en percussie.

I had a sugar-coated childhood,
The stars were in my soup.
But given the opportunity,
I’d start over and change it all.


Need a Friend kent zijn klank in de harmonieën in zang en de terugkeer van de popmuziek. De vriendschap die ontbreekt in het nummer wordt gevormd door het eenzaam roken van wiet en wandelingen langs de rivier. Waar Matt zich kenmerkt in zijn vocale werk zijn het de klanken van gitaren en keyboards die Knopf in het zonlicht zetten. Op Silent Ivy Hotel weten de kermisklanken van het orgel zich te vermengen met het gebrek aan liefde. De liefde die zich vormt door geluidsloze momenten, waarin de stilte zich als het kwaad over de personen heenbuigt. Het pianospel van No Time to Crank the Sun voert zich meer het arrangement van The National in, al liggen de opbeurende klanken nog altijd op de loer. Waar de emoties de overhand krijgen weet Knopf het positieve naar voren te toveren in zijn palet aan instrumenten. In het nummer staat hij Matt bij in zijn vocale werk, waarin de warme gevoelens zich langzaam aan loslaten. Op It’s a Game sleept de akoestische gitaar zich door een samenkomen van synths en percussie heen. De eenzaamheid versterkt zich wanneer Matt leest dat de Minutemen voor dood zijn verklaard. Zijn jeugd volstrekt zich in het gemis van zijn muzikale helden en het gebrek aan de benodigde vriendschap.

Didi, I just saw the wildest thing
Watched the sun just walk into the ocean
Nothing I could do
Gone before I knew


Waar de bellen en keyboards zich herenigen weet Sleepin’ Light je met zijn trage ritme in slaap te sussen. Berninger voert zich bij vlagen af van zijn volle stemgeluid om alle eenzaamheid van tafel te wissen. De muzikale samenhang ontbreekt echter bij vlagen door de melodielijnen die zich kruisen in het nummer. Sad Case weet zich in toenemende mate te onthullen in de gitaarpartijen en het hevige drumspel. Het nummer ontwricht wanneer niemand Matt en zijn vrouw in de stad van hun jeugd herkent. Vergeten herinneringen doemen op en laten de emoties los wanneer het krachtige klankenspel zich ontvouwd. De doorgang wordt gevonden naar Happiness, Missouri waar de vervreemde gitaarklanken en herhalende teksten de vrolijkheid al snel in een ontspoorde gedachtegang omzetten. Het nummer weet zich echter in al zijn hevigheid los te maken van de muziekstructuren waar de mannen in hun bands sterk door zijn omringt. Het slotstuk wakkert de emoties aan met zijn akoestische gitaarklanken waarbinnen The National niet ver weg is. De vriendschap die zich vormt door een jarenlange samenwerking stuwt zich de angsten in wanneer de wegen zich splitsen. Het gitaarspel vindt hierbij de hulp van de orgelklanken en synths, je achterlatend in twijfel over de toekomst.

Didi, are you lost?
A Cadillac for your thoughts
Where do you go?
I don’t wanna know


Op Return to the Moon van EL VY ontwikkelen de karakters zich sterk in hun vriendschapsvormen en emotionele jeugdherinneringen. Waar Matt Berninger in zijn vocale werk veelvuldig met warmte en bezieling zijn verhalen tentoonspreid wordt de muzikale ondergrond van Brent Knopf af en toe te breed opgezet. Verdieping is er echter genoeg met de gitaarpartijen, keyboards, orgels en percussie en zijn muzikale talent voert dan ook meermaals de melodielijnen aan. De potentie als duo is zeker aanwezig, maar de blikken staan nog teveel naar hun huidige projecten gericht. Met genoeg materiaal voor handen zou een tweede album zomaar eens het samenzijn doen versmelten tot grootse muzikale paden.

3,5*

Afkomstig van Platendraaier.

Hoogtepunten: Return to the Moon, No Time to Crank the Sun en Happiness, Missouri.

3,5
llorando schreef:
Ik moet zeggen dat ik er momenteel weinig aan vind, maar dan lees ik net een review op El Vy :: Return To The Moon - enola. Ofwel hoor ik het niet, ofwel moet ik die review als handleiding gebruiken en staat me er nog veels moois te wachten. Of is het gewoon overdreven wat daar staat geschreven. Nog even wachten met stemmen dus.

Ik kan het goed vinden in de review van Enola, vooral ook omdat track 1 en 2 geen archetypes zijn voor de rest van de plaat. Sterker nog, het staat haaks op de recht van de plaat en voelt wat gimmick-y aan. Al heeft dit er ook toe geleid dat ik geen kaarten heb gekocht voor hun Melkweg concert, waar ik nu lichtelijk spijt van heb.

avatar van overmars89
3,5
Hoewel de singles van deze plaat in het begin van het album staan vind ik eigenlijk de 2e helft van het album veel sterker. Bij die eerste paar tracks voel ik niet echt de chemie tussen Matt Berninger en Brent Knopf, maar bij de laatste tracks wel met als uitschieter Careless. Verreweg het mooiste nummer van het album, naar mij inzien.

avatar van Johnny Marr
4,0
Sad Case - Happiness, Missouri is een prachtig tweeluik, maar ik vraag me af waarom ze het niet gewoon tot één song hebben samengebracht?

FRIPI
Na aanleiding van de goede berichten dit eens geprobeerd maar dit is niet aan mij besteed.

avatar van coldwarkids
3,5
I'm The Man To Be is een draak van een nummer. Jammer dat het tweede deel van het album niet het eerste deel is.

avatar van frolunda
4,0
Één van de leukste en mooiste popplaten die ik dit jaar gehoord heb.De sound is lekker laidback en ook nog eens behoorlijk inventief.Vooral het titelnummer,Paul is alive en Happiness,Missouri vind ik erg goed en de rest doet er niet veel voor onder.Wist nog geeneens dat Matt Berninger van the National hier mede verantwoordelijk voor was dus zal ik die ook maar weer eens wat meer gaan beluisteren.Voorlopig zal Return to the moon echter nog flink wat draaibeurten in m'n cd speler maken.Erg goed.

avatar van Casartelli
3,5
Casartelli (moderator)
coldwarkids schreef:
Jammer dat het tweede deel van het album niet het eerste deel is.

Nou, dan zou ik me pas echt bekocht voelen...

avatar van coldwarkids
3,5
Casartelli schreef:
(quote)

Nou, dan zou ik me pas echt bekocht voelen...


Want? Je wilt toch niet zeggen dat nummers 2 t/m 4 goede nummers zijn? Ik heb inderdaad ook liever dat heel het album gevuld staat met nummers als we op het tweede deel horen.

avatar van coldwarkids
3,5
frolunda schreef:
Wist nog geeneens dat Matt Berninger van the National hier mede verantwoordelijk voor was.


Dan ken je The National inderdaad niet goed genoeg.

avatar van JVT
4,0
JVT
Dat vind jij dus. Ik vind 2tot en met 4 toppers! Zeker Paul is alive en Need a friend. Behoren tot de hoogtepunten van het album.

4,5
Wauw de eerste luisterbeurt komt lekker binnen

avatar van coldwarkids
3,5
JVT schreef:
Dat vind jij dus. Ik vind 2tot en met 4 toppers! Zeker Paul is alive en Need a friend. Behoren tot de hoogtepunten van het album.
Dat vind jij dus

avatar van JVT
4,0
JVT
Ja dat staat er, 'ik vind'. Knap opgemerkt

avatar van Mark17
4,0
I'm the Man to Be zou zo door Alex Turner ingezongen kunnen zijn. Ik vind de hele plaat eigenlijk wel een Arctic Monkeys-vibe hebben. En dat door Matt Berninger van The National. Ongelofelijk...
Klinkt heerlijk!

Mr.Badmouth
Wat een slechte review door Pitchfork zeg. Iets wat ik niet snap. Dit is een prachtige plaat met erg goede teksten van Berninger. Knopf heeft prachtige lagen in de mix gelegd.
Favorieten zijn I'm the man to be en Paul is Alive.

I'll be the one in the lobby in the collared fuck me shirt
The green one

avatar van chevy93
3,5
Inderdaad minder neerslachtig dan The National en bij vlagen bijzonder catchy. Een heerlijke en bovenal lekker diverse popplaat.

avatar van iHateDolphins
3,5
als deze plaat onder de naam van The National was uitgekomen dan had iedereen dat natuurlijk ook geloofd. Dit is gewoon The National die uit z'n depressie is gekomen.

Maakt het er niet minder leuk op. Nee zeker niet minder leuk, wel ietsjes minder goed. The National is natuurlijk wel gewoon een stuk beter, maar dit is zeker nog gewoon een hele leuke plaat. Voor mij is ook het tweede gedeelte leuker dan het eerste gedeelte. 3,5* voor nu.

avatar van kruder
4,5
JVT schreef:
Dat vind jij dus. Ik vind 2tot en met 4 toppers! Zeker Paul is alive en Need a friend. Behoren tot de hoogtepunten van het album.


absoluut mee eens, prachtalbum verder, mooi.

avatar van Maartenn
3,5
Maartenn (crew)
Grappig om de stem van Matt Berninger op popmuziek te horen. Dat werkt verrassend goed moet ik zeggen.

Ik heb de mp3's die bij het vinyl horen inmiddels gedownload en deze staat op de lijst om vaak mee op reis te gaan de komende tijd.

Ik begin met een 3,5*

avatar van Sparks
3,5
Johnny Marr schreef:
Sad Case - Happiness, Missouri is een prachtig tweeluik, maar ik vraag me af waarom ze het niet gewoon tot één song hebben samengebracht?


Mee eens, had een behoorlijke synergie kunnen zijn tussen die twee nummers. Als geheel waren beide nummers beter beoordeeld denk ik.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:13 uur

geplaatst: vandaag om 11:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.