menu

Israel Nash Gripka - Israel Nash's Silver Season (2015)

mijn stem
3,66 (51)
51 stemmen

Verenigde Staten
Roots
Label: Loose

  1. Willow (5:19)
  2. Parlour Song (5:54)
  3. The Fire & the Flood (5:00)
  4. LA Lately (6:42)
  5. Lavendula (4:30)
  6. Strangers (6:39)
  7. A Coat of Many Colors (5:43)
  8. Mariner’s Ode (4:37)
  9. The Rag & Bone Man (4:59)
totale tijdsduur: 49:23
zoeken in:
avatar van HugovdBos
4,0
Israel Nash heeft zich sinds zijn debuut in 2009 steeds meer in de kijker gespeeld van de liefhebbers van de muziek van Neil Young en David Crosby. Zijn kenmerkende countrymuziek van Barn Doors verruilde hij voor een psychedelisch en atmosferisch geluid op zijn voorgaande album Rain Plans. Israel Nash’s Silver Season nam hij samen met zijn live band op in zijn eigen studio in de Texaanse heuvels. In zijn zilveren jaren gaat hij in op de politieke omstandigheden van de huidige wereld en de periodes van toeren met zijn band.

Nash zijn dochter Willow speelt de hoofdrol in de gelijknamige openingstrack. De aanvangsklanken van de mellotron en het vervolg met de dromerige sound van de pedal steel gitaar brengen het Texaanse landschap in beeld. Op weg de wijde wereld in zoekt Nash naar de woorden om zijn dochter te laten weten dat hij er altijd voor haar zal zijn. De samenzang brengt ons terug naar de tijden van CSNY en hun aangename harmonieën. Naar aanleiding van de tragische schietpartij in Sandy Hook schreef Nash het aangrijpende Parlour Song. De marcherende klanken van de drums zetten de treurige herdenkingstocht in werking. Ieder persoon kan helpen om de wereld een stukje beter te maken, want voor je het weet is het te laat. Israel verpakt zijn boodschap in zijn meeslepende zang, die ons terugbrengt naar de tijden van Buffalo Springfield. De gitaren drijven in een breed klankenpalet door de psychedelische geluiden van de pedal steel, bespeeld door bandlid Eric Swanson. De echo van het verleden voert de boventoon op The Fire & the Flood. De veranderingen die we doormaken in het leven zorgen voor de vuurdoop en de pijnlijke overstromingen. Het sferische muzieklandschap van gitaren voert de mens verder in de moeizame beslissingen van het leven. Het nummer vindt daarbij zijn verbintenis in Neil Young’s Pocahontas.

De City of Angels speelt de hoofdrol in de ruwe gitaarklanken van LA Lately. De stad waar Nash zijn eerste grote optreden had wordt met al zijn magische ervaringen bezongen. De nachtelijke lichtstralen die de stad omhullen voeren je door de rit van en naar de stad. Het landschap met zijn eindeloze wegen verlaten, stappen we het stadse leven in. De gitaarsolo’s drijven daarbij op de wonderschone harmonieën van de mannen. Het winterseizoen vangt aan met de akoestische klanken van Lavendula. De gebroeders McClellan en Nash zorgen voor het verfijnde geluid van de gitaren om de verandering van het seizoen zijn kleur te geven. In de rustgevende klanken van Strangers zoek Nash de weg van de vreemdelingen die wij allen zijn. De mensen waar we geen connectie mee hebben worden als zielloze personen weggestopt, totdat iemand een vriend wordt. Het drumspel van Fleischmann zorgt voor de onderbrekingen van een vast patroon in het leven. De gitaren zetten hierbij een komen en gaan van vriendschappen in psychedelische klanken om. Het nummer drijft met het sferische geheel door een wereld waarin vrienden komen en gaan.

De akoestische gitaar doet zijn werk in in het spirituele A Coat of Many Colors. De kleuren die de wereld vullen met zijn verschillende culturen en geloven. Gesprekken met de mensen in verschillende landen voeren zich door tot in het spirituele binnenste van de mens. De pedal steel gitaar zorgt voor het muzieklandschap, waarbinnen de wereld voortleeft. Mariner’s Ode zoekt zijn weg in de reislustige mens. Plekken worden ontdekt en nieuwe indrukken opgedaan. Zoekend naar je persoonlijke drive voert het nummer je langs de mooie plaatsen uit je verleden. Met The Rag & Bone Man gaat Nash verder in zijn weg naar de schoonheid van het leven. Op weg naar de schat die op ons ligt te wachten in de vorm van het plezier en de vriendschappen in het leven.

Israel Nash weet in zijn Silver Season door te groeien in zijn wonderschone muzieklandschappen en poëtische teksten. De harmonieën voeren je terug naar de jaren zeventig en laten de Amerikaanse sferen in de muziek toetreden. De psychedelische impact van de pedal steel gitaar en mellotron worden afgewisseld met de schoonheid van de country met Nash op zijn akoestische gitaar. Een herhaling van zetten is het album nergens, want Nash weet zich meer dan tevoren te voeden met zijn warme zang en diepgaande muziekstructuren.

4*

Afkomstig van Platendraaier.

Hoogtepunten: Parlour Song, Strangers en The Fire & the Flood

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Israel Nash - Israel Nash's Silver Season - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Israel Nash (Gripka) maakte een kleine twee jaar geleden diepe indruk met een plaat die heel letterlijk citeerde uit de archieven van de jaren 70, maar toch overeind bleef.

Bij beluistering van Israel Nash's Rain Plans had ik meerdere malen het idee dat ik naar het luisteren was van een vergeten meesterwerk van Crosby, Stills, Nash & Young of een ingetogen prachtplaat van Neil Young met zijn Crazy Horse.

Nu zijn dit inspiratiebronnen die veel vaker opduiken en in de meeste gevallen grijp ik na een paar keer horen toch weer terug op de originelen. Israel Nash's Rain Plans van Israel Nash was echter een blijvertje.

Het is een predicaat dat ook weer van toepassing is op de man’s nieuwe plaat Israel Nash’s Silver Season, want wat klinkt het weer lekker.

Israel Nash vindt zijn inspiratie nog steeds in de countryrock uit de vroege jaren 70 en pakt ook direct wat invloeden uit de psychedelica mee. Ook Israel Nash’s Silver Season doet weer sterk aan de muziek van alle gedaanten van Neil Young denken, maar het is muziek die Neil Young zelf al heel lang niet meer maakt.

Vergeleken met de vorige plaat klinkt de muziek van Israel Nash nog wat gepolijster en lomer. De liefhebber van de man’s vroege platen zal het daarom misschien wat zouteloos of gezapig vinden, maar ik vind Israel Nash’s Silver Season een plaat waarvan je eindeloos kunt genieten.

Leun lekker achterover, draai de volumeknop open en Israel Nash neemt je een aantal decennia mee terug in de tijd. Terug naar de tijd van melodieus en meeslepend gitaarspel, uitgesponnen songs die best 6 minuten mogen duren en natuurlijk prachtige harmonieën. Het is een kunstje dat vaker is vertoond, maar deze Israel Nash beheerst het kunstje wel heel erg goed. Heerlijke plaat. Erwin Zijleman

avatar van harm1985
4,0
Halfje erbij. Maar dat blijft het bij. Prima album, kwalitatief niet minder dan de voorganger, maar er zit een bak tape hiss doorheen waar je eng van wordt. Zeker door de koptelefoon valt het erg op. Leuk hoor dat artiesten zo nodig analoog hun spullen moeten opnemen maar dit gaat nergens over. Neem het volgende keer maar gewoon digitaal op, meneer Gripka, heb je nog beter dynamisch bereik ook. Die misvatting dat vinyl superieur zou zijn aan cd is allang weerlegd.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:55 uur

geplaatst: vandaag om 18:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.