menu

Johnny Cash - American V: A Hundred Highways (2006)

mijn stem
4,11 (441)
441 stemmen

Verenigde Staten
Country
Label: Lost Highway

  1. Help Me (2:51)
  2. God's Gonna Cut You Down (2:38)
  3. Like the 309 (4:35)
  4. If You Could Read My Mind (4:30)
  5. Further on Up the Road (3:25)
  6. On the Evening Train (4:17)
  7. I Came to Believe (3:44)
  8. Love's Been Good to Me (3:18)
  9. A Legend in My Time (2:37)
  10. Rose of My Heart (3:18)
  11. Four Strong Winds (4:34)
  12. I'm Free from the Chain Gang Now (3:00)
totale tijdsduur: 42:47
zoeken in:
avatar van MJ_DA_MAN
4,0
Wat een gevoel, wat een stem, wat een emotie.

4*

Father McKenzie
Het is zo moeilijk om zeggen welke uit de serie American Recordings nou de beste is... maar deze draai ik wel vaak, ik vind song na song echt van een ontzettend hoog niveau.
Wàt heeft Cash onder Rick Rubin's sobere producties echt nog hele mooie dingen opgenomen naar het einde van zijn turbulente leven toe.
Eerder schreef ik volumes 2 en 3 beter te vinden, maar ondertussen heb ik dit volume hier ook veel beter leren appreciëren, oh, wat een opgave..... er zit geen enkel zwak album tussen, uiteraard.

avatar van tommydevito
5,0
Ik vind dit een bijzonder album, al is het moeilijk onder woorden te brengen waarom precies. Het klinkt als een laatste prestatie van een stervende man die terugkijkt op zijn leven. Alsof dit het laatste is dat hij nog moest doen op deze wereld.


avatar van iggy
Ik heb nooit iets gevonden aan cash orgineels? werk. Ik hoorde en las echter veel goeds over deze american serie. En toch blijft er bij mij iets wringen. Het ene nummer vind ik van buiten gewone klasse en bij het andere nummer val ik in slaap. Hoewel de man een meer dan goede/gevoelige stem heeft de klasse druipt er vanaf. En nu ben ik een beetje gemeen geweest ha. Ik heb ze namelijk allemaal gehuurd op de laatste na die was toen nog niet uit. En heb er 1 cd van gebrand zo heb ik toch een over heerlijke cd van johnny.c in mijn collectie staan die regelmatig in mijn cd speler is terug te vinden. Nu ga ik natuurlijk ook niet stemmen op zijn amercans dat zou niet eerlijk zijn.

avatar van henk01
5,0
je kan de 6 cdees ook binnenhalen op mp3 en op 1 cd zetten, shuffle aan, heerlijk. komen ze allemaal voorbij.

avatar van BB King
4,0
met de American Recordings heeft hij zich ook voor een nieuwe generatie onsterfelijk gemaakt.

avatar van StanV
4,0
Een van mijn favorieten van Cash, if you could read my mind geeft me nog altijd kippevel.

avatar van AOVV
4,0
Zeker geen zwak broertje in de American Recordings-serie van Johnn Cash. Er staat niet echt een heel bekend nummer op dat hij covert, maar ach, dat maakt niet zoveel uit. Cash aan het eind van z'n Latijn, letterlijk; het is toch wel pakkend hoor.

3,5 sterren voor nu.

Stijn_Slayer
'Further on Up the Road' is toch wel één van de allerbekendste bluesnummers. 'Four Strong Winds' is ook erg bekend.

avatar van AOVV
4,0
Ik ben er niet zo bekend mee, met die nummers. Ik had het beter zo gesteld, denk ik.

avatar van Niek
4,0
Ik word maar niet vrolijk van die Americanserie. Zijn stem is mooi, maar ik heb het gevoel dat ie zo graag een sobere intieme sfeer wil neerzetten dat ie elke verhoging of verlaging probeer te voorkomen om maar geen opwinding te veroorzaken. Zodoende krijg hopelijk eentonig gezang voorgeschoteld. En ja, met zulke 'kale' muziek drukt saaie zang toch wel erg zwaar op het totale resultaat. Ik vraag me af wat de scores hier zouden zijn als iemand zonder Cash' geschiedenis deze muziek had gemaakt..
Geef mij maar Folsom en San Quentin.

avatar van rushanne
5,0
Stijn_Slayer schreef:
'Further on Up the Road' is toch wel één van de allerbekendste bluesnummers.


Helaas, dit is niet dat bekende bluesnummer. Dit is het nummer van Bruce Springsteen, origineel is te vinden op "The Rising". Overigens ook een geweldig nummer dit.

Stijn_Slayer
Aha. Heb een hekel aan Springsteen en dit is de enige uit de Americanserie die ik nog niet ken, vandaar. Binnenkort maar eens verandering in brengen.

avatar van vielip
rushanne schreef:
(quote)


Helaas, dit is niet dat bekende bluesnummer. Dit is het nummer van Bruce Springsteen, origineel is te vinden op "The Rising". Overigens ook een geweldig nummer dit.


Aha, daar hoopte ik al op! Zijn versies van Bruce klassiekers als Johnny 99 en Highway patrolman vind ik ook erg mooi. Deze dus ook maar eens opzoeken

avatar van frolunda
4,0
Niet de sterkste in de serie maar toch;Een prima album van deze grootheid.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Indrukwekkend afscheid van The Man In Black met If You Could Read My Mind als grote favoriet.
Ook Rose Of My Heart is een emotioneel nummer met dito tekst zeker met in je achterhoofd het wegvallen van zijn vrouw June Carter.
Tevens vind ik On The Evening Train een bloedstollend mooi nummer met breekbare stem gezongen.

avatar van west
5,0
In een mooi toelichting bij de LP schrijft producer Rick Rubin dat hij en Johnny Cash sinds het overlijden van zijn vrouw June Carter elkaar iedere dag belden. Wat deze mannen samen tot stand brachten met deze oh zo mooie American Recordings serie is echt buitengewoon. En het beste daarvan vind je op de delen III, IV en dit deel V: A Hundred Highways.

Rick Rubin schijft ook dat hij iedere dag aan de stem van Johnny Cash kon horen hoe het met hem ging. Dan was die stem breekbaar, dan weer meer vastberaden. En dat hoor je terug op deze emotionele plaat. Die gevoelige stem van die tegelijk stoere Johnny Cash, die oh zo mooi de verhalen van de verschillende songs kan vertellen.

Net als bij die andere platen is ook hier side A van de LP van een eenzaam hoog niveau. Mijn absolute favorieten daarvan weer zijn Like the 309, het werkelijk subliem gebrachte If You Could Read My Mind, het Springsteen nummer over ondermeer depressie: Further Up On The Road & On the Evening Train. De dood komt meerdere malen terug als onderwerp, alsof Johnny al aanvoelde dat hij zijn geliefde snel zou volgen. Een indrukwekkend en emotioneel document.

avatar van nlkink
4,0
Niek zei:
Ik word maar niet vrolijk van die Americanserie. Zijn stem is mooi, maar ik heb het gevoel dat ie zo graag een sobere intieme sfeer wil neerzetten dat ie elke verhoging of verlaging probeer te voorkomen om maar geen opwinding te veroorzaken. Zodoende krijg hopelijk eentonig gezang voorgeschoteld. En ja, met zulke 'kale' muziek drukt saaie zang toch wel erg zwaar op het totale resultaat.
De man kampte met vele kwalen. Hij had doorlopend pijn in zijn gezicht, ondanks, of misschien dankzij!?! diverse ingrepen. Op 'American V' en 'American VI' kun je hem zelfs af en toe horen lispelen. Ook werd hij steeds zwakker. Hij had diabetes. Door verkeerde behandeling van een longontsteking waren zijn longen beschadigd. Dit allemaal opschrijvend groeit mijn bewondering voor de man alleen maar. Mij raakte deze muziek vanaf de allereerste keer dat ik het allereerste liedje van de serie hoorde. Dat was op een dinsdagmiddag. Henk Westbroek draaide toen van 'American Recordings IV', dat toen net uit was, het liedje 'I Hung My Head'. Een klap in mijn gezicht was het. Ik zal het nooit vergeten.

avatar van MDRAIJER
4,0
Klopt het dat God's Gonna Cut You Down alleen op dit album staat?

avatar van Niek
4,0
MDRAIJER schreef:
Klopt het dat God's Gonna Cut You Down alleen op dit album staat?

Nee, er staan nog 11 andere nummers op.

Kon het niet laten

avatar van MJ_DA_MAN
4,0
MDRAIJER schreef:
Klopt het dat God's Gonna Cut You Down alleen op dit album staat?
Waar zou het nog meer op moeten/kunnen staan?

avatar van nlkink
4,0
Misschien op een film soundtrack. Staat me vaag iets van bij......

avatar van MDRAIJER
4,0
MJ_DA_MAN schreef:
(quote)
Waar zou het nog meer op moeten/kunnen staan?
Misschien op een film soundtrack, zoals nlkink zegt.
Ik heb zo'n idee dat ik hem een keer op een ander album heb zien staan.

avatar van nlkink
4,0
In 2012 is God's Gonna Cut You Down in een aflevering van Dallas gebruikt.

Hier is de link naar de IMDB pagina:
Johnny Cash - IMDb

Kan zijn dat je 'm voorbij hebt horen komen......

avatar van trebremmit
4,0
MDRAIJER schreef:
(quote)
Misschien op een film soundtrack, zoals nlkink zegt.
Ik heb zo'n idee dat ik hem een keer op een ander album heb zien staan.


Wel gebruikt in de trailer van de film True Grit (2010).

avatar van MDRAIJER
4,0
trebremmit schreef:
(quote)


Wel gebruikt in de trailer van de film True Grit (2010).


Ja! Ik heb hem ergens in een trailer gehoord, maar niet van True Grit, maar van een serie geloof ik. Ik ga even zoeken.

Bedankt!

avatar van Jake Bugg
5,0
Ook al zijn het vooral covers op deze, Johnny heeft ze helemaal eigen gemaakt.
Een plaat vol kippenvelmomenten hoort logischerwijs thuis in mijn top 10.

5*

avatar van Sir Spamalot
4,0
Postuum uitgekomen na zijn overlijden in 2003 is dit het vijfde album in de serie en aanvankelijk was ik erg wantrouwig over dit album, dat zit nu eenmaal in mijn karakter maar enkel idioten veranderen nooit van mening.

Dit is opnieuw mooi maar ingetogener dan delen III en IV dat de nodige absolute hoogtepunten kende. Introspectiever, misschien nog breekbaarder door de omstandigheden in de eindfase van zijn leven zijn dit opnieuw beklijvende opnames over zijn geloof en de liefde van zijn leven.

Love's Been Good to Me en een bloedmooie Rose of My Heart zijn hierop mijn favorieten op een album dat voor mij de afsluiting van deze serie had mogen zijn maar vier jaren later kwam nog zo'n kort album uit. Het slotnummer zorgt voor kleine rillingen.

Arbeidsdeskundige
Further on Up the Road, On the Evening Train en Rose of My Heart zijn mijn favoriete nummers op dit briljante album.

avatar van Tonio
4,5
Ik ben de American Recordings opnieuw aan het beluisteren, in chronologische volgorde. Opvallende dingen: ik vind ze nog net zo goed als destijds. Ook de onderlinge kwaliteitsverschillen blijven wat mij betreft gelijk.

Na het mindere "IV" revancheert het duo Cash/Rubin zich flink. Niet het beste album, maar een stevige subtopper in deze reeks.

avatar van AOVV
4,0
De liner notes bij dit album, de eerste postuum uitgebrachte plaat uit de American Recordings-reeks van Johnny Cash, werden geschreven door producer Rick Rubin. Hij heeft het over het moment dat hij hoorde van Cash' verscheiden op 12 september 2003 en de innige band die zij sinds hun samenwerking hadden opgebouwd. Op zich weinig opzienbarend, al blijven volgende woorden me wel bij:

"Sometimes he booms and other times he sounds weaker and more vulnerable, but in the end his ability to convey words in a way the listener can truly feel and believe them is amazingly consistent."

Daar kan ik me slechts voor de volle honderd procent bij aansluiten.

Op de sobere zwart-witte hoes zien we een stokoud ogende, in zichzelf gekeerde en mijmerende Johnny Cash. Ik kan me goed voorstellen dat hij daar een tekst aan het bestuderen is, peinzend over hoe hij die het beste kan brengen. Cash ten voeten uit. Deze plaat was zijn eerste nummer 1 in 37 jaar. Een beetje bitter dat dit pas bij een postume uitgave gebeurt na zo lang, maar ach, zo gaat dat wel vaker zeker?

De opnames die op deze plaat staan, dateren allemaal van de periode mei-augustus 2003, helemaal aan het eind van Cash' rijkgevulde leven. Help Me is de gospelopener van de plaat (Cash nam deze reeds in 1973 op voor het album The Gospel Road. Hierop borduurt de tweede song, zij het wat duisterder, op voort; een schitterende vertolking van de traditional God's Gonna Cut You Down. Haunting, noemt men dat in het Engels.

Like the 309 is de eerste van 2 eigen songs op dit album. Het ritme is opzwepend, Cash zingt opvallend levendig en energiek op dit nummer, wat er dan ook bij past, want de 309 in dit liedje verwijst naar een trein. Naar verluidt was dit het laatste nummer dat hij ooit schreef. Het is dan ook markant dat de song opent met de regels "It should be a while before I see doctor Death; So it would sure be nice if I could get my breath".

Op Gordon Lightfoot's If You Could Read My Mind klinkt Cash dan weer uitermate kwetsbaar en broos, al lijkt er gaandeweg wat meer hoop in zijn stem te sluimeren. Further on Up the Road in een prachtige cover van Bruce Springsteen (The Boss bracht de song in 2002 uit op zijn succesplaat The Rising). De song past Cash alweer als gegoten, hij weet er net het juiste gevoel van avontuur, mysterie en verlangen in te stoppen.

Dan krijgen we een aandoenlijke versie van Hank Williams' On the Evening Train. Naar verluidt waren treinen Cash' favoriete topic om songs over te schrijven, na paarden. Hij coverde dan ook wel wat songs met één of meerdere treinen als onderwerp. I Came to Believe is een song die Cash reeds in de jaren '80 schreef, en deel uitmaakte van opnames die hij toen maakte, en die in 2014 zouden resulteren in het album Out Among the Stars. Deze versie werd evenwel in 2003 opgenomen, met o.a. een uitmuntende Benmont Tench op klavecimbel als ik me niet vergis. Het geeft de statige gospelsong nog wat meer aanzien, als je 't mij vraagt.

Love's Been Good to Me is een song van Rod McKuen, een wat vergeten singer-songwriter die in 2015 overleed. De song kende ik voorheen niet, maar aangezien Johnny's June in mei 2003 overleed, kan ik er zeker inkomen waarom Cash net die song coverde. Cash maakte er dan ook een mooi en aangrijpend relaas van.

Dan een heel wat bekender nummer, A Legend in My Time! Het origineel van Don Gibson is me niet onbekend (fijn!), en eerder deze week hoorde ik nog de versie van Roy Orbison, maar aan deze interpretatie kan alweer niet veel tippen wat mij betreft. Cash brengt die song zo waardig, krachtig en kwetsbaar tegelijk, en dat terwijl de tekst eigenlijk best een beetje zielig en triest is. Toont eens te meer aan hoe goed Cash een song kon brengen!

Rose of My Heart is gewoon een mooi liedje, maar veel meer kan ik er doorgaans niet van maken. Daarna volgt echter Four Strong Winds van Ian Tyson, bekend van het jaren '60-folkduo Ian & Sylvia. Waar Neil Young er in 1978 een rijker klinkende versie (met Nicolette Larson en fiddle) van maakte, is dit net een erg ingetogen versie. Enfin, ik vind ze beiden ongeveer even mooi.

Afsluiter I'm Free from the Chain Gang Now nam Cash al 'ns op voor zijn album The Sound of Johnny Cash uit 1962. Als ik beide vergelijk, vind ik deze versie superieur; er zit ongeveer 40 jaar tussen beide opnames, en ik hoor in deze versie een berustende Cash. Wellicht voelde hij het einde al wel naderen ondanks de (ironische?) openingsregels van Like the 309, en is dit ook een metafoor voor het Spel van Leven & Dood.

Er zullen vast initieel wel wat twijfels geweest zijn om dit uit te brengen (het gebeurde ook pas in 2006), maar ik ben erg blij dat deze opnames niet op de plank zijn blijven liggen, en Rubin en zijn er team er nog een coherente plaat van hebben kunnen smeden ook. Ook deze telg uit de American Recordings-reeks is er eentje om te koesteren.

4 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 19:54 uur

geplaatst: vandaag om 19:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.