Tja, ik had het album al een tijdje niet meer gehoord en kort voor de 2 optredens afgelopen week toch maar weer eens gedraaid en toen viel uiteindelijk weer het kwartje: dit album is eigenlijk een update van de begin jaren 80 neoprog. Op die albums had je een mengeling van echte progtracks en wat toegankelijker materiaal. En dat is wat we hier ook krijgen voorgeschoteld.
Ik was ontzettend benieuwd (lees: sceptisch
hoe dit live zou uitpakken en ik was ontzettend aangenaam verrast. Jem Godfrey had aangegeven dat hij erg veel tijd had gestoken in het programmeren van zijn keyboard en ik was dus bang dat het veel knopjes drukken zou worden. Nou, vergeet het maar. Dat programmeren was bedoeld om het goede geluid op het goede moment te krijgen. Alle solo's kwamen gewoon echt uit zijn vingers en hij is daadwerkelijk zo vingervlug als op de plaat.
Ik had al op zijn blog gelezen dat ze het album en het live spelen als iets totaal anders zien en dat ze daarom ook alle stukken echt bijna weer vanaf de bodem hebben opgebouwd om te zien wat nu de essentiele onderdelen zijn. De plaat zit propvol met details die live toch nooit uit de verf zouden komen. En dat opnieuw opbouwen kan ik niet anders dan erg geslaagd noemen.
En wat betreft de zang: ik had altijd het idee dat al die zangeffecten er waren om te verbloemen dat Godfrey een zwakke zanger is. Nou, niet dus want live bracht hij het er uitstekend van af zonder al die hulpmiddeltjes. Al met al, live meer dan de moeite waard. Najaar 2007 komt er waarschijnlijk een wat uitgebreidere toer met een langere set.