Van der Graaf Generator - Still Life (1976)

zonder twijfel (onderzoek loopt nog) de meest gedraaide VDG, dus als je ergens wilt beginnen, begin in my room.

Yeah, ook Still Life is kritisch beluistert en klaar voor een beoordeling.

De beoordeling zit meer dan goed hier, want de opvolger van Godbluff is eveneens een parel.
Een verzorgd, perfect uitgewerkt album die eigenlijk niet onderdoet voor Godbluff.
Godbluff is wellicht wat verrassender, maar dat komt waarschijnlijk ook omdat dit album een tikkie in dezelfde lijn zit.
Niet helemaal, er wordt hier wat meer gebruik gemaakt van het orgel (Hugh Banton) en daardoor zijn de songs ietsjes rechtlijniger. Het krijgt door die stevigheid een prettige rockfeel mee.
Iets wat op de formidabele opener Pilgrims al gaande is ( al is de opening erg beheerst.)
Is dit de groep's meest persoonlijke album ? Kennelijk wel.
Peter Hammill zat in een dipje door relatie problemen en die pijn hoor je wel terug.
Een journalist die de plaat destijds beoordeelde maakte het af met: '' Heb je problemen ?
luister naar Peter Hammill op dit album, en alles valt dan mee'' .
Het is dan ook wederom een wat zware plaat, maar met genoeg genietbaars.
La Rossa is weer zo'n song waar de gekwelde Hammill weer helemaal los gaat in cynisme en venijn. De man kan van relax ineens een woede aanval krijgen, zo lijkt het.
Prijsnummer voor mij is echter My Room (waiting for wonderland.)
Een klein nummer met een prachtig verloop. Gedomineerd door een heerlijke luie saxpartij en het wat dromerige voordragen van Mr. Hammill.
De zin van het leven wordt aan de kaak gesteld in de indrukwekkende afsluiter.
12 minuten wordt er weer flink uitgepakt met aparte verrassende wendingen, en muzikale hoogstandjes.
Prima te volgen en een meer dan prima einde van Still Life.

Uitstekend album derhalve, en een waardige opvolger van Godbluff.

Leuk om te lezen

Dank je wel. Als een album je bevalt, is het ook leuk om over te schrijven.

Ik ben overigens blij dat ik deze band ontdekt heb. (vanaf vorige week dus.)

Nog steeds keert dit nummer terug in setlists op Hammill concerten. Ook solo zeer de moeite, je moet het doen zonder de sax, maar gevoel is er op en top aanwezig.

Je kunt de band op 24 juni 2013 live zien in de Melkweg! Kaartverkoop begint morgen.

Gecheckt ! Helaas verhindert...... Jammer, ik had deze band best eens live willen meemaken.

De band nu is wel anders dan de band toen. Maar zeker niet minder. En ze gaan 'exclusief' lange stukken spelen volgens de Hammill-website. Zie dit bericht hier: Van der Graaf Generator

"Vroeger" vond ik alleen La Rossa leuk van dit album. Inmiddels merk ik dat ik destijds ietwat kortzichtig ben geweest. Het hele album bevat alleen maar goede nummers. Hoewel de opening van Still Life altijd een beetje een tegenvaller blijft na het einde van Pilgrims, inmiddels is Pilgrims samen met My Room (Waiting for Wonderland) mijn favoriete nummer.

bikkel2 zegt: Deze plaat fundeert inderdaad het cliché dat een kunstenaar moet lijden om tot grote hoogte te komen. Misschien wel de allerbeste Hammill/VDG ooit, vanwege dat persoonlijke gehalte en dito intensiteit. Voor mij is dit deel van mijn platencollectie ook een dierbare herinnering aan mijn vriendschap met een neef van de betreurde sportverslaggever Theo Koomen. Westfriese droogkloot en allergrootste Hammill-fan ooit. Was het niet door zijn missiewerk -want bij Hammill is het wel even doorbijten- dan had ik dit mogelijk nooit ontdekt. Tsja, dan mis je wel even wat!