T8T schreef:
Lang naar de LP uitvoering gezocht. Een CD vond ik blijkbaar te gemakkelijk.
Eindelijk heruitgebracht, dus eindelijk dat favoriete liedje voor altijd.
Spotify is nog makkelijker, maar als ik iets erg goed vindt dan wil ik het wel op een geluidsdrager.
Dat liedje waarover ik het in de eerste alinea had, is die met die lange titel.
Ik vindt de videoclip ook supergoed.
Mijn eerste Tafkap aankoop moest voor mezelf een speciale zijn, dus goud eerlijk, puur goud.
Nou zijn de 2 LP’s niet van goud vinyl, maar zwart vinyl.
Prince heeft me altijd wel geboeid, maar ik had eigenlijk nooit een album of een single gekocht van de legende. Controversy had ik als download gekocht, en eens in de jaren 80 Sign on the times gehuurd bij de plaatselijke videotheek.
Ik was vrijvroeg in de ban geraakt van hardrock, dus daar kocht ik het meeste van, vooral ben ik dol op Motörhead dat wel enorm contrastreerd met Tafkap cq Prince.
Zo ook nog eens Laibach en Rammstein, al ben ik muziekaal gezien vrij breed geörieënteerd tot klassieke muziek aan toe.
Eigenlijk is Tafkap niet echt mijn ding, maar ik hou ervan om mezelf iets op te leggen waar ik me normaliter niet aan waag. Het vreemde proeven, om de verandering te ervaren.
Nu moet ik zeggen dat The Gold Experience een voor mij onverwachte ervaring is.
Geen Purple Rain, geen 1999, geen Batdance, geen Diamonds and Pearls, Kiss etc, The Gold Experience is Tafkap. The symbol zonder Wendy and Lisa, is andere muziek. NPG is geen Revolution, maar meer soul and r&b lijkt het. Het is typisch zo’n album dat ik nu niet begrijp, maar als ik het vaker heb gehoord, dan kan ik niet meer zonder.
Update:
Gekregen December vorig jaar. Na een dikke maand en wat luistersessies verder ben ik eruit.
Hij blijft erin!
Het eerste deel is echter een diamant heb ik ervaren.
Het tweede deel nikkel.
Het tweede deel heb ik weggelegd, en het eerste deel als hoofd LP een mooi plaatsje gegeven in mijn Norstone LP rack.
Ik ken de tracks van het eerste deel ook veel beter nu, en om de paar dagen wil ik ze echt horen, want het is lekker spul dat erop staat.
Even geleend van een fan website, Endorphine Machine was vaak zijn openings track, en over het mooiste meisje ter wereld nog maar niet te zwijgen.
P Control en We March maken mijn moves zichtbaar, niet rustig te krijgen, zelden dat stilzitten zo moeilijk was.
Ik ga nu plaatsen, want ik ben nu een vrij nieuwe LP van Sweet aan het luisteren die ik pas aangeschaft heb.
Uiteraard heb ik the gold experience vandaag ook genoten.