menu

Dinosaur Jr. - Bug (1988)

mijn stem
3,88 (196)
196 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: SST

  1. Freak Scene (3:35)
  2. No Bones (3:42)
  3. They Always Come (4:25)
  4. Yeah We Know (5:30)
  5. Let It Ride (3:34)
  6. Pond Song (2:54)
  7. Budge (2:29)
  8. The Post (3:36)
  9. Don't (5:39)
  10. Keep the Glove * (2:52)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 35:24 (38:16)
zoeken in:
5,0
De beste van Dinosaur. Negen kippenvelmomenten.

5,0
Wat mij betreft niet de beste, dat is wat mij betreft You're Living All Over Me... Maar desalniettemin een ontzettend goed album met inderdaad 9 hoogtepunten...

Bij mij staat hier trouwens nog als tiende nummer 'Keep The Glove' (geweldig nummer !!!) en nog de video's van Freak Scene en No Bones op...
Een reissue uit 2005...... Wel duur, maar zeer de moeite waard.... !

avatar van levenvergeten
3,0
Dat laatste nummer is bizar. Keihard gefreak, instrumenten waarmee dingen worden uitgehaald waar je met je nuchtere kop niet bijkunt. Het doet me bijna een beetje denken aan The Velvet Underground's European Son, het is ook bijna net zo geniaal.

avatar van Lexicon Devil
4,5
Mijn favoriete plaat van de heren. Op Yeah we know ben ik gewoon verliefd.

avatar van Ducoz
4,5
Lekkeere plaat, ik heb hem nog met Keep the Glove en 2 video's

avatar van Ernie
4,0
"Pond song" en "they always come zijn heerlijk
schitterend album met een prachtige productie van geluid
zelden klonk lawaai zo goed in de oren

avatar van dj maus
2,0
Tja, ik ben best een fan, maar deze plaat heb ik blijkbaar toch nooit begrepen. Ik vind de helft echt bagger.

En dat terwijl You're Living All Over Me een van de beste platen aller tijden is.

Voor mij is het verschil tussen die twee hemelsbreed.

avatar van Schizophrenia
4,5
Dit is nummer twee van het grote tweeluik!
Ik beschouw Your'e living & Bug altijd als een. Het begint met de intro van Little Furry Things en eindigd met don't wat natuurlijk dan ook de perfecte afsluiter is voor deze twee albums.

Als ik het over een groot twee luik heb dan bedoel ik er ook mee te zeggen dat beide albums de zelfde constante kwaliteit hebben, en dat er ook met deze nummers niks mis is.

avatar van Obscure Thing
4,0
Heerlijk album pas ontdekt en luister ze nu helemaal kapot!
en ik hoorde dat de voorganger nog iets beter was!

vooral de eerste helft vind ik super, bij don't had dat geschreeuw niet de hele tijd gehoeven! Had echt de uitsmijter kunnen zijn zonder 5 minutenlang geschreeuw want intstrumentaal is ie prachtig!

avatar van gemaster
4,0
Niet zo goed als zijn voorganger, maar toch een erg fijne plaat. 'Freak Scene' is de geweldige opener die zich nog kan meten met alles op het vorige album. Daarna daalt het niveau toch wel. Ik mis een beetje de energie en gekte van 'You're Living All Over Me'.

Maargoed, zoals gezegd is dit echt geen slechte plaat. 'Yeah We Know' heb ik als tweede favoriet aangevinkt, maar het hadden ook de andere 8 nummers kunnen zijn. De plaat is erg constant.

4*

avatar van deric raven
3,5
Ik vind Don't erg goed. Mij stoort het geschreeuw helemaal niet. Niet in nummer om 's avonds te luisteren als je met een MP3 speler op door het bos aan het hardlopen bent.
Huiveringwekkend.

avatar van bone machine
4,0
bone machine (crew)
Yeah we know is toch een meesterlijk nummer, misschien wel het beste wat ze ooit gemaakt hebben.

avatar van Tompie
Wat ik me net afvraag: zou Dinosaur Jr. geen enorme invloed gehad hebben op Nirvana?

avatar van Ernie
4,0
dinosaur jr heeft een enorme grote invloed gehad op de sound van Nirvana. vooral de overgangen tussen de harde en luide stukken heeft kurt cobain van hen afgekeken. ook de pixies hebben hun dinosaur jr invloeden Er is zelfs een documentaire gemaakt van een gezamenlijke tour met daarbij the ramones, Nirvana, sonic youth, dinosaur jr zelf en babes in toyland genaamd :

the year punk broke : 1991



YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 1

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 2

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 3

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 4

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 5

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 6

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 7

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 8

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 9

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 10

YouTube - 1991: The Year Punk Broke - Part 11

avatar van herman
3,5
Interessant, dan gaan we binnenkort eens voor zitten.

Je kon die beter bij een van de J albums zetten . Want ze spelen the wagon.

De film zelfs is wel een must see voor iedere nirvana of sonic youth fan.

jeko
Voor zover ik weet nooit op dvd uitgebracht! Maar alleen op VHS !

De dvd(die extra scene's gaat bevatten en nog veel meer) wordt geblockt door Country Love voor een of andere vage reden. Omdat zij nog steeds recht heeft op een deel van de nirvana rechten(Krist en Dave zijn erg voor de release van de DVD). Maar ja Thruston Moore heeft hem al gezien en heeft zelfs gezegd 'this thing needs to get out to the massive, even if that means I need to bootleg it'.

avatar van Schizophrenia
4,5
D-ark schreef:
Je kon die beter bij een van de J albums zetten . Want ze spelen the wagon.

De film zelfs is wel een must see voor iedere nirvana of sonic youth fan.


Ja inderdaad, de Dinosaur Songs zijn niet zo heel interessant. Freakscene staat er trouwens ook op.

Nihilisme
Dinosaur Jr. is natuurlijk gelukkig wel tig keer interessanter dan Nirvana.

Goede plaat dit overigens, kan zich met vlagen meten met het epische You're Living All Over Me.

Stijn_Slayer
Nadat You're Living All over Me mij zo goed beviel heb ik ook deze opvolger eens grondig beluisterd.

Beslist geen slechte plaat, maar toch een stuk minder dan You're Living All over Me. Meer nadruk op punk en ik hoor eigenlijk geen echte uitblinkers. Qua niveau vergelijkbaar met de tweede helft van z'n voorganger (waar ik het niveau vond dalen).

'Budge' en 'Don't' vind ik wel twee missers.

Ook een aardig verzonnen verhaaltje rondom 'Don't', maar dat 'ie na afloop bloed ophoestte geloof ik natuurlijk niets van.

Raymond.
Niet lullig bedoeld, en het heeft ook niet te maken met de score die je hier uitdeelt. Maar hoe kan jij in twee dagen 11 nieuwe albums luisteren en beoordelen. Ik doe daar normaal een maand over. Maar misschien als jij me verteld hoe je dat doet dan ik het snap. Je bent trouwens niet de enige User waarbij me het opvalt.

Stijn_Slayer
De albums van The Faces, Blind Willie Johnson en Shania Twain zijn albums die ik al langer kende, maar nog nooit op gestemd had. Als ik die dan per toeval tegenkom op de site dan stem ik daar alsnog.

Bij Black Sabbath zit er een verhoging tussen, en ook een album dat ik al kende (Dehumanizer). La Monte Young heb ik langere periode over gedaan, die duurt namelijk 5 uur. Naar aanleiding van dat album heb ik Riley beluisterd.

De afgelopen 2 dagen heb ik wel de albums van Terrey Riley, YCDTOS1 van Zappa en Born Again van Black Sabbath gedraaid.

Maar, ik draai vrijwel de hele dag muziek, en er ligt vrijwel constant een stapel cd's op de deurmat. Alleen een cd'tje 's avonds laat moet ik niet aan denken.

Gallow
Stijn_Slayer schreef:
'Budge' en 'Don't' vind ik wel twee missers.


Je noemt (met name Don't) gelijk 2 van de uitschieters van deze plaat, en dan bedoel ik positief uitschieten


Ook een aardig verzonnen verhaaltje rondom 'Don't', maar dat 'ie na afloop bloed ophoestte geloof ik natuurlijk niets van.


Want? Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat je met dat nummer flinke beschadigingen aan je stembanden toebrengt. Het is lang niet de eerste keer dat zangers bloed ophoesten na het zingen van een schreeuwerig nummer.

avatar van deric raven
3,5
Gruwelen.
Lekker aan het wandelen.
Netjes binnen de paden.
Een dichtgegroeid bosrijke omgeving.
Plotseling het geschreeuw.
Een mannelijke stem die roept.
Waarom hou je niet van mij.
Doorgeslagen echtgenoot.
Bedrog afrekenend.
Wat moet je doen.
Kijken wat er aan de hand is?
Hulp bieden.
Geen risico lopen.
Doen alsof je neus bloed.
Morgen in de krant op zoek naar bloederige details.
Of zelf als slachtoffer vermeld staan.

Don’t van Dinosaur Jr is samen met Johnny Teardrop het meest angstaanjagende nummer wat ik ooit heb gehoord.
Bug is verder een vrolijk klinkende gitaarplaat.
In het verlengde van Lemonheads.
Al is het gitaarspel net wat ruiger.
Op gevoelige momenten raakvlakken met The Afghan Whigs.
Dus dan verwacht je geen angstkreten.
Het effect komt daardoor juist hard aan.
Opkomen van spontane misselijkheid.
Braaksel al in je keel omhoog voelen komen.
Toch steeds weer dat nummer willen draaien.
Omdat het gewoon geniaal klinkt.

avatar van SpaceLee
de dvd waar hierboven over gesproken wordt, is intussen wel beschikbaar: bol.com | 1991 - The Year Punk Broke, Various Artists | Dvd - heerlijke tourfilm in home-video stijl.

Arbeidsdeskundige
Dit is een overdonderend album dankzij meesterlijke vocale uithalen en heerlijk gitaargeweld. Goudeerlijke en pure muziek.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
De eerste plaat van Dinosaur Jr die ik leerde kennen, en hoewel ik dit niet (meer) hun beste vind heeft hij altijd een warm plaatsje in mijn hart gehouden. Ik weet zelfs nog precies op welk moment het kwartje viel: het intro van No bones, die korte hoge fluittoon, dan de riff van de ritmegitaar, en dan (daar gebeurde het) dat loopje van vijf noten dat dwars door mijn ziel sneed, de ultieme noise-melancholie, even later nog gesteund door de zware bas, en wie goed luistert hoort op de achtergrond een akoestische gitaar die een subtiele "zachte" laag aanbrengt... Verderop in het nummer neemt een zware solo het over, en als coda horen we dan (min of meer) het steeds herhaalde loopje onder een bak noise en een zware baspartij terwijl Murph onverstoorbaar verder gaat en Mascis nog maar eens treurt om "the vast expanses" (voor zover ik het tenminste kan verstaan).
        De rest van de plaat doet daar weinig voor onder, en als tweede favoriet heb ik The post aangekruist, ook weer dankzij zo'n structuur die precies raak is: een aarzelend couplet ("paste it, traced it, erased it...") gevolgd door een scheurend refrein waarin Mascis zijn eigen onvermogen uitbrult: "She's my post to lean on, and I just cut her down..." Maar nee, hij brúlt het eigenlijk niet, het is meer een fluister op hoog volume, want hoe hard en gewelddadig de muziek soms ook is, de algemene indruk blijft er toch een van ingekeerdheid, introspectie en kwetsbaarheid, mede dankzij die stem. "Sometimes I don't thrill you / Sometimes I think I"ll kill you / Just don't let me fuck up will you / 'Cause when I need a friend it's still you... what a mess..."

avatar van Ernie
4,0
Humo nam dit ooit op in het lijstje van overated platen. Daar waren ze mij kwijt.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:46 uur

geplaatst: vandaag om 12:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.