menu

ANOHNI - Hopelessness (2016)

mijn stem
3,68 (166)
166 stemmen

Verenigde Staten
Electronic / Pop
Label: Rough Trade

  1. Drone Bomb Me (4:10)
  2. 4 Degrees (3:51)
  3. Watch Me (3:26)
  4. Execution (3:38)
  5. I Don't Love You Anymore (5:00)
  6. Obama (4:11)
  7. Violent Men (2:10)
  8. Why Did You Separate Me from the Earth? (3:36)
  9. Crisis (4:42)
  10. Hopelessness (3:54)
  11. Marrow (3:01)
totale tijdsduur: 41:39
zoeken in:
avatar van Johnny Marr
4,5
Word. Antony doet het weer. Trane in de oge, kippevel op de arme.

avatar van Johnny Marr
4,5
Kos schreef:
Obama is echt ongelooflijk kut zeg. My god.

Met grote voorsprong de plaat van het jaar tot nu toe dit zeg. My god.

avatar van Jessensei
2,5
Review Resident Advisor

Precies mijn probleem met deze plaat. Belangrijke thema's aansnijden maakt nog geen goede lyrics. Bovendien zijn de lyrics zo essentieel voor deze plaat dat ik zelfs niet meer van de beats kan genieten.

avatar van Mjuman
Jessensei schreef:
Review Resident Advisor

Precies mijn probleem met deze plaat. Belangrijke thema's aansnijden maakt nog geen goede lyrics. Bovendien zijn de lyrics zo essentieel voor deze plaat dat ik zelfs niet meer van de beats kan genieten.


Bijzonder sterk - een geleende pen gebruiken om je eigen onvrede ("probleem" mag ook) over/met dit album te ventileren.

Sinds wanneer zijn teksten het hoofdcriterium om een muziekalbum te beoordelen? En zo te lezen kunnen ze in de UK ook wel de zgn 'pisvliegen' plaatsen (point of focus in meer bedekte termen) om op te mikken, want deze recensent pist flink naast de pot.

Ik vond het een album dat me meesleepte en ik heb daarbij totaal geen last gehad van de teksten. Sterker nog - als teksten irritant zijn - veelal religieuze (Way over Yonder - Carole King, There Is a Reason - Alison Kraus & Union Station) wil ik wel eens afhaken, maar dat is hier nergens het geval. BTW: een recensie op RA is geschreven door een reviewer en als zodanig een afspiegeling van zijn individuele smaak - RA is absoluut niet zaligmakend; ze zitten er wel meer naast

avatar van Johnny Marr
4,5
Wat mijn homeboy Mjuman zegt. Zo denk ik er dus ook over. Je kan het niet eens zijn met de teksten maar muzikaal klopt het plaatje gewoon.

avatar van shaadiq haynes
Mjuman schreef:


Sinds wanneer zijn teksten het hoofdcriterium om een muziekalbum te beoordelen? En zo te lezen kunnen ze in de UK ook wel de zgn 'pisvliegen' plaatsen (point of focus in meer bedekte termen) om op te mikken, want deze recensent pist flink naast de pot.

Ik vond het een album dat me meesleepte en ik heb daarbij totaal geen last gehad van de teksten. Sterker nog - als teksten irritant zijn - veelal religieuze (Way over Yonder - Carole King, There Is a Reason - Alison Kraus & Union Station) wil ik wel eens afhaken, maar dat is hier nergens het geval. BTW: een recensie op RA is geschreven door een reviewer en als zodanig een afspiegeling van zijn individuele smaak - RA is absoluut niet zaligmakend; ze zitten er wel meer naast


Wat een debiele opmerking. Als er gezongen wordt op de plaat en je kan de teksten verstaan, dan kan je de inhoud toch niet zomaar negeren? Sinds wanneer mag je een belangrijk onderdeel van de plaat - Anohni koos er toch zélf voor om teksten te schrijven en deze over de muziek te draperen - zomaar negeren? Je kan het niet eens zijn met een recensie maar de recensent dan bevooroordeeld noemen is gewoon onnozel.

avatar van Jessensei
2,5
Mjuman schreef:
(quote)


Bijzonder sterk - een geleende pen gebruiken om je eigen onvrede ("probleem" mag ook) over/met dit album te ventileren.

Sinds wanneer zijn teksten het hoofdcriterium om een muziekalbum te beoordelen?


Nog nooit meegemaakt dat iemand anders jouw gevoel beter kon verwoorden dan jij zelf?

Ik heb ook nooit beweerd dat reviews van eender welke site zaligmakend zijn. Die 9.0 van Pitchfork zal wel als enige objectief zijn zeker?

Niet voor alle albums/artiesten zijn de lyrics essentieel, maar je gaat me nu toch niet proberen wijsmaken dat dit album niet om the message draait. Zonder de boodschap heeft dit album geen bestaansreden, want dan kan je gewoon naar de laatste HudMo, Flume of OPN teruggrijpen om van goeie elektronica te genieten. Het album werd zelfs vermarkt als het eerste 'subversive dance album'.

Lyrics zijn (in mijn beleving alleszins) voor Antony/ANOHNI wat grooves voor BadBadNotGood zijn, of samples voor Kanye. Of stel je voor dat je een popalbum niet kan meeneuriën omdat er geen onweerstaanbare melodieën op staan.

De boodschap is trouwens goed, geweldig zelfs, maar ook wel erg stating the obvious. Nergens kan ze mij dingen vanuit een ander perspectief doen benaderen. Andere woordkunstenaars zetten me op het verkeerde been of doen me nieuwe inzichten krijgen.

Ik ben blij dat jullie die mindset kunnen uitzetten en wel kunnen genieten van het album.

avatar van Mjuman
shaadiq haynes schreef:
Wat een debiele opmerking. Als er gezongen wordt op de plaat en je kan de teksten verstaan, dan kan je de inhoud toch niet zomaar negeren? Sinds wanneer mag je een belangrijk onderdeel van de plaat - Anohni koos er toch zélf voor om teksten te schrijven en deze over de muziek te draperen - zomaar negeren? Je kan het niet eens zijn met een recensie maar de recensent dan bevooroordeeld noemen is gewoon onnozel.


Hou toch op man, met je "debiel" - het is echt heel simpel om een direct verband te leggen tussen "teksten verstaan" en de "inhoud niet zomaar negeren". Misschien moet je het hoofdstuk in 31 Songs van Nick Hornby (over rap eens lezen). Anders vrees ik voor de veiligheid van je vriendin als je ooit The Prodigy gaat draaien - Smack My Bitch Up

Tussen horen, begrijpen, verwerken en evt reageren zitten heel wat stappen die je niet alle noodzakelijkerwijs hoef af te leggen - moet ik dat nog uitleggen?

Jessensei Antony of Anohni raakt me al op een vóórtalig niveau en ik vind het helemaal niet nodig om die teksten loud and clear voor me uitgespeld te krijgen. IK geloof dat ik wel weet uit welke hoek de wind wait.

En ja ik ben een 'trouwe klant' van RA - ik heb een abonnement op Fabric releases en kijk regelmatig naar de waarderingen/besprekingen op RA; ben het ongeveer net zo vaak met hen eens als niet - en als je eenmaal de invalshoek van een recensent kent, weet je wat er komen gaat, net als bij Pitchfork trouwens. Ik gebruik gewoon mijn eigen oren en gevoel, én ook mijn eigen teksten - al ben ik niet zo van de uitgebreid fabulerende dan wel analytische besprekingen van muziek.

En Kanye West vind ik idd een sprekend voorbeeld van een postmodern (pop)artiest. Flume onlangs paar maal gehoord; vind ik wel aardig, meer niet

avatar van Jessensei
2,5
Mjuman schreef:
Jessensei Antony of Anohni raakt me al op een vóórtalig niveau en ik vind het helemaal niet nodig om die teksten loud and clear voor me uitgespeld te krijgen.


't Is all good, man . Jij houdt ervan, ik niet. We praten erover. Daar draait dit forum om.

4,5
Indrukwekkend optreden op Down the Rabbit Hole. Live leeft deze muziek nog meer. Half puntje erbij.

avatar van Cor
3,5
Cor
Het spreekt een hoop mensen aan, als ik zo alle commentaren en kritieken lees, maar ik kan maar niet wennen aan de combinatie van die prachtige warme stem, die zo mooi emotioneel kan binnenkomen, in combinatie met de kille, op elektronische beats, gestoelde muziek. Het is echt geen slechte plaat geworden en ik waardeer het enorm als artiesten niet steeds op herhaling gaan, maar dit album pakt me niet bij mn lurven (zoals ANOHNI als Antony wel deed).

avatar van LucM
3,5
Antony is nu een vrouw geworden en gaat onder de naam Anohni verder. Nochtans klinkt de zang mannelijker dat de albums van Antony, zeker in het nummer Obama waar ze vocaal uit de bocht gaat en ik verreweg het minste nummer op dit album vind. Naast de naamsverandering is er stilistisch en tekstueel een koerswijziging: elektronische begeleiding en maatschappijkritische of politiek getinte teksten die bij momenten aangrijpend zijn. Niettemin weet het album in zijn geheel minder te bekoren dan de Antony-albums, ik heb liever een warme orkestrale begeleiding dan kille elektronische beats (die te contrasterend zijn met de warme, emotionele zang) al waardeer ik de koeswijziging. Bovendien zijn niet alle songs geslaagd (zoals het eerder vernoemde Obama).

avatar van Mausie
3,5
Mausie (crew)
Ik lees hierboven meerdere malen 'kille elektronische beats'. Vinden jullie dat in het algemeen van elektronische beats of deze specifiek? Wat mij betreft zijn de producties op dit album in ieder geval verre van kil. Misschien moet ik mij maar eens gaan verdiepen in de discografieën van Hudson Mohawke en Oneohtrix Point Never, want wat ze hier laten zien is van hoog niveau. Al weet ik niet in hoeverre het hun werk is en niet die van Anohni, misschien kunnen andere MuMe leden mij daarin wijzer maken. Qua lyrics ben ik er trouwens ook niet ondersteboven van. Gelukkig boeien lyrics mij niet zo, gaat mij meer om de klanken

avatar van kobe bryant fan
4,0
Mausie, muzikaal heeft Anohni hier volgens mij weinig mee te maken. Hudson zijn solo werk is eerder beat gericht met hip-hop en trap invloeden en grootse drums (zoals in 4 Degrees).
Oneohtrix Point Never heeft zoals Autechre het verwoord vaporwave binnenstebuiten gekeerd. Fragmentarische, gevarieerde klanktapijten dus.

avatar van Lontanovicolo
4,0
Blijf dit een zeer mooi album vinden, zelfs één van de betere albums van 2016.

avatar van popstranger
4,5
Anohni heeft met deze plaat het roer zo succesvol omgegooid dat het zelfs niet erg zou zijn als zij vanaf nu alleen maar dit soort albums zou uitbrengen. Stuk voor stuk mooie platen van Antony & The Johnsons en er konden er gerust nog volgen zonder dat er fans afhaakten maar deze plaat is een dappere zet, meer nog: dit is gewoon een essentiële plaat geworden. Weg van de persoonlijke beslommeringen en vooral de wereld van vandaag op de korrel nemend. Topnummer is 4 Degrees waarin de opwarming van onze planeet op een sarcastische manier wordt bezongen, beelden van dieren die vluchten in brandende bomen maken duidelijk dat er hier niet met de softe blik wordt gekeken.
Watch Me is de overheid die ons doen en laten kort op de voet volgt, het gaat dus ook over de vrijheid die we met elke stap richting ‘vooruitgang’ steeds meer en meer opgeven.
Drone Bomb Me vanuit het standpunt van een Afghaans meisje dat heel haar familie zag weggeblazen en in Crisis lijkt de piloot aan de stuurknuppel achteraf geteisterd worden door nachtmerries.
Laat ons wel wezen, ook al wijkt het thematisch af van alle vorige platen, het is hier vooral muzikaal dat er een koerswijziging plaatsvind. Hudson Mohawke en Oneohtrix Point Never zorgen voor de gepaste elektronische begeleiding, meestal donker maar hier en daar ook subtiel.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:55 uur

geplaatst: vandaag om 00:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.