Mastodon - Blood Mountain (2006)

Helemaal mee eens. Vreselijk goed nr.

overdreven, oblivion is minstens zo goed , en de rest van die plaat helemaal

Dit album is echt geweldig en favoriete nummers zijn Bladecatcher en This Mortal Soil (dat gitaarriffje aan het begin Dit album opent hetzelfde als Leviathan, namelijk met een monsterlijke drumfill van Brann Dailor. Zou ook niet weten of Blood Mountain of Crack the Skye het beste Mastodon album is, Crack the Skye is epischer en heeft veel langere nummers.

Als kennismaking met Mastodon had ik Crack the Skye. Deze vond ik fantastisch. Als tweede volgt Blood Mountain.

Nog wat te vroeg om een stem te geven, maar de eerste dingen die opvallen in Blood Mountain zijn deze:

Vergeleken met Crack the Skye is dit heel wat kaler van geluid. Op zich zeker niet negatief, want dit komt heel goed uit. De songs zijn ook heel wat gevatter en korter (behalve die laatste dan ), en daarom ook gemakkelijker te herkennen dan op CtS. Eigenlijk is dit bijna een heel ander genre dan het opvolgende album, ze verschillen zo sterk.

Hier is er wel geen song die na de eerste luisterbeurt bleef hangen. (Nogmaals) even de vergelijking met CtS, daar vielen er meteen een paar nummers op. Na een tweede luisterbeurt was dit wel het geval. Het liedje dat toen opviel was Crystal Skull. Mooi nummer.

Voor de rest: haalt belange het niveau van zijn opvolger niet, maar dat was dan wel een pareltje. Misschien later zal dit nog wat verbeteren, wie weet.

Bij mij bleven bij de eerste luisterbeurt heel veel nummers hangen. Dat gitaarloopje in het begin van This Mortal Soil had ik zelfs nog tijdens het slapen in m´n hoofd.

Ik had ergens toch iets meer CtS verwacht misschien daarom dat er minder bleef hangen . Maar ik denk wel dat ik het goed zal vinden, want op het eerste gehoor waren er geen slechte nummers te bespeuren.

Wacht eigenlijk al twee - drie weken op iPod, dus er zal minder muziek geluisterd worden dan gewoonlijk. Maar als hij dan toch ooit eens binnenkomt, wordt het waarschijnlijk Mastodon dat de klok slaat!

Ik zie dat ik hier ooit 3,5* voor heb gegeven en dat is wat mij betreft te weinig. Ben met de tijd dit album toch meer gaan waarderen. Heerlijke gitaarrifs met ijzersterk drumwerk. Halfje erbij.

Geniaal album, hoewel de vocals in het begin wat wennen was. Speciale solo's, heerlijk drumwerk. The Wolf Is Loose is een sterke opener, Colony of Birchmen en Capillarian Crest zijn ook sterk.

De meeste songs op Blood Mountain halen simpelweg niet het niveau als de songs van Crack the Skye en van Leviathan. Het valt me wat dat betreft bepaald niet mee. Daarnaast is het ook veel minder een geheel dan die 2 albums: het komt nogal chaotisch over. Er zit veel minder samenhang tussen de nummers. Het heeft minder een eigen smoel.

Goede nummers staan er wel op. Dat zijn voor mij Crystall Skull, Capallarian Crest, Colony of Birchmen en Pendelous Skin. Siberian Divide en Mortal Soil zijn nog wel aardig, de rest vind ik matig tot slecht. Eigenlijk nog belangrijker is dat hier minder ijzersterke riffs en steengoede gitaarpartijen op staan als op alle andere Mastodon albums. Ze zijn vaak minder goed of anders verzuipen ze ook een beetje in de chaos van dit album. Natuurlijk hoor je wel het een en ander, maar naar mijn gevoel is het een stuk minder op dit Blood Mountain.
Een stap terug dus in vergelijking met Leviathan. Ik snap dan nu ook beter hun koerswijziging richting Crack the Skye. De "formule" tot nu toe was op dit derde album uitgewerkt: tijd voor iets nieuws.

Dit is mijn favoriet van Mastodon. Perfecte balans tussen Leviathan en Crack the Sky. De nummers klinken allemaal heerlijk strak en zuiver. Alleen de afsluiter is iets matig.

vet

‪Mastodon - Sleeping Giant [Official Music Video]‬‏ - YouTube

ken deze niet te goed maar denk datie heel goed gaat bevallen

Vind ik persoonlijk het beste nummer van deze plaat, al staat hier weinig verkeerds op.

Vond dit eerst ook een iets mindere plaat, maar de aanhouder wint! Heb hem een tijdje dagelijks gedraaid en dan is de sterkte toch nog boven gekomen. Al blijf ik Bladecatcher het lelijke eendje vinden.Het lijkt wel wat geinspireerd op dit nummer van Nocturnus

Bladecatcher is juist mijn favoriet van Blood Mountain, er gebeurt echt veel in dat nummer. Van een King Crimson-achtig intro naar die gekte daarna. Geweldig, jammer dat ze dat niet meer hebben gedaan.

Absoluut een speciaal nummer en helemaal niet verkeerd. Het is niet echt mijn favoriet en ik beschouw het meer als een intermezzo, maar het is wel leuk om horen. Het breekt de plaat en brengt een chaos die toch weer wat beheerst is. Live is het ook wel heel grappig met een krijsende en fluitende Brent.

Vandaag de nummers Hunters of the Sky en Hand of Stone wat beter leren appreciëren. Dat waren eerst skippers bij mij. Ze beginnen niet zo uitnodigend maar eens je erin zit merk je een echt opzwepende drive/groove die de nummers omhoog tillen. This Mortal Soil volgt daar perfect op.

Wat ik ook een grandioos goed stukje vind...
vind je in het nummer Capillarian en wel na 3 minuten luisteren! dan krijg je zo'n geweldig (alles los!) stukje heerlijk gewoon..

De voorgangers vind ik beter, wat ik vooral jammer vind is het concept van deze plaat, deze weet mij jammer genoeg niet te pakken.

The Sleeping Giant

Damn! Na die nieuwe maar even teruggegrepen op hun oudere albums.. En als The Hunter en Once More Round The Sun de 4 krijgen die ze wel waard zijn.. Moet deze toch echt omhoog naar de 4,5!

Zit even alles van de band te herbeluisteren om me wat voor te bereiden op de nieuwe plaat en om het Mastodongehalte in mijn muziekmap wat op te krikken.

Waardoor het mij opnieuw opvalt dat dit voor mij het breekpunt was bij deze band. Dat het kwaliteit is, staat natuurlijk buiten kijf. Maar ik mis het loodzware gehalte van Remission, hoe cliché en bekrompen het ook klinkt. Leviathan bevatte dan meer experiment, maar had ook nog de ijzersterke nummers. Dat zijn ze hier uit het oog verloren.

Natuurlijk is het niet al kommer en kwel. Zo is dit een lekker intense luisterervaring en bevat de opener alles wat een Mastodon-track moet hebben. Maar ik voel het hier niet meer, zoals dat heet. Toch een 3,5, maar meer kan ik dit jammer genoeg niet geven.

Ik wil graag even zeggen dat Bennerd de verkeerde score gegeven heeft.

Zoals wel vaker

zal ik hem er maar in koppen ?... Ja hij is zo tegendraads als zo vaak..
Deze plaat een 3 sterren geven is een 'schande'...
iedereen mag vrij stemmen maar volgens mij weet Bennerd niet precies waar hij staat als het om muziek gaat. En eerlijk is eerlijk uit emotie en beleving geef ik vaak hogere scores...

Dank voor de rake analyse.

Mag ik je even vragen waar dat vandaan komt? Volgens mij is dat de tweede maal dat je mij voor zoiets op het matje roept. Beteuterd omdat ik een lagere score geef aan een van je favoriete bandjes?

Ik hoop dat dit sarcasme is, anders ben je een enorme droeftoeter.

Ja, bennerd, waar sta jij eigenlijk als het om muziek gaat?

Ik weet het niet, ik ben nog zoekende. Dat is toch duidelijk te zien aan mijn stemgedrag?

bennerd Ik was in mijn vorig bericht inderdaad wat te vel..
Het was ook sarcasme en je mag stemmen wat je wil...
Maar soms denk ik wel eens hoe kun je het zo laag geven.

Op basis van het artwork (vooral in het lyricsboekje) trok ik de conclusie dat dit wel eens een conceptalbum zou kunnen zijn. Ik ben dit album net aan het ontdekken en heb me nog niet in de teksten verdiept, maar Genius.com bevestigt mijn vermoeden:
Het is dat Mastodon wat krediet bij me heeft opgebouwd met Leviathan, maar dit concept klinkt toch vrij lachwekkend.

The Wolf Is Loose gaat verder op dezelfde voet als Leviathan: Heerlijk complex, maar verpakt in een zeer compact liedje. Het zijn drie zeer intense minuten, waarin waanzinnig veel gebeurt. Zo hoor ik Mastodon het liefst! De rest van het album is wat wisselender van kwaliteit dan de voorganger was.

Sommige nummers of delen daarvan staan me tegen of vind ik bijna irritant. Het refrein van Hand of Stone en de stemvervormingen in Circle of Cysquatch trek ik heel slecht en ook de zanglijnen van Josh Homme in Colony of Birchmen liggen me totaal niet.

Gelukkig kent het album ook een aantal zeer fijne uitschieters naar boven, zoals het knallende The Wolf Is Loose, het meeslepende This Mortal Soil en het chaotische en tegendraadse Capillarian Crest. Hoogtepuntje van het hele album is misschien wel het loodzware SHAAAAAME OOOOON, dat Troy Sanders uit zijn stembanden perst in Sleeping Giant.

Blood Muntain is wat wisselvallig, maar de beste nummers zijn om je vingers bij af te likken.