menu

Blackfield - V (2017)

mijn stem
3,52 (122)
122 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Kscope

  1. A Drop in the Ocean (1:36)
  2. Family Man (3:39)
  3. How Was Your Ride? (3:58)
  4. We'll Never Be Apart (2:55)
  5. Sorrys (3:08)
  6. Life Is an Ocean (3:27)
  7. Lately (3:25)
  8. October (3:31)
  9. The Jackal (3:56)
  10. Salt Water (2:40)
  11. Undercover Heart (4:02)
  12. Lonely Soul (3:50)
  13. From 44 to 48 (4:31)
totale tijdsduur: 44:38
zoeken in:
avatar van codex
3,0
Ik blijf me verschrikkelijk ergeren aan de stem van Aviv Geffen. Paar jaar geleden live gezien in Paradiso op hun " afscheidstour" en man, wat een afknapper. Vals, verschrikkelijk accent en ver in de schaduw van Wilson. Op Blackfield I en II kon ik er nog doorheenluisteren, maar daarna wordt het tenenkrommend. Teksten zijn over het algemeen wel te pruimen, maar wel als Wilson ze zingt. Om die reden heb ik na zeer matig deel III (Welcome to my DNA) deel IV laten staan. Fijn dat het nu weer een gezamenlijk project is, maar na de eerste 5 nummers is het mij duidelijk; dit wordt gereduceerd tot een playlist van niet meer dan een paar (door Wilson gezongen) nummers.

Aan de andere kant, misschien is wel het een kwestie van uithoudingsvermogen; ik heb er ook 10 jaar over gedaan om aan Wilson's stem te wennen...

Anyway, laat maar komen dat nieuwe solo-album.

avatar van Marco van Lochem
5,0
Het nieuwe album van de band Blackfield is het vijfde studio album, vandaar de simpele titel “V”. Het is de opvolger van “BLACKFIELD IV” dat een vreemde plaat in de reeks van albums van de band van de Engelsman Steven Wilson en de Israëliër Aviv Geffen was. Op dat album was de rol van multi-intrumentalist Wilson zeer minimaal, wat voor een minder goed ontvangen plaat gezorgd heeft. Op “V” wordt de sfeer van het debuut “BLACKFIELD” uit 2004 en “BLACKFIELD II” uit 2007. Prachtige, relatief korte liedjes met veel aandacht voor de sfeer en teksten. Die zijn vaak sober en soms zelf somber van aard, maar door de prachtige melodieën wordt de muziek niet depressief. In tegendeel zelfs, het is een genot voor het gehoor om naar de tracks te luisteren die het tweetal deze keer weer op ons loslaten. De wat rauwere tracks “FAMILY MAN” en “LATELY” worden afgewisseld met melodieuze songs als “HOW WAS THE RIDE”, “UNDERCOVER HEART” en “FROM 44 TO 48” en kleine minimalistische songs als “SORRYS” en “OCTOBER”. De vervelende jeugd die Geffen heeft ervaren komt in veel tracks terug en het is iets waar hij onuitputtelijk inspiratie kan uit halen, maar geeft het geheel geen “Klaagmuur” gevoel. Gelukkig, want dat zou de muziek niet ten goede komen. Met “V” heeft Blackfield weer een juweeltje toegevoegd aan hun oeuvre en daar mogen we blij mee…wat een prachtige plaat!

avatar van codex
3,0
Hmmm valt toch wel mee. Maar 4 nummers met Aviv in de hoofdrol. Blijven er toch nog 9 luisterbare nummers over. Ik zal er de komende tijd eens goed voor gaan zitten.

avatar van dynamo d
5,0
Schitterend album Van Blackfield. V biedt progressive prog-poprock van de bovenste plank. Family Man, gecomponeerd en geproduceerd door Aviv Geffen, is prachtig met een gitaarriff van Steven Wilson die doordringt en me wat doet denken aan het slotakkoord van The Raven Refused to Sing. From 44 to 48, gecomponeerd en geproduceerd door Steven Wilson, is wonderschoon - zowel tekstueel als muzikaal.

Gehele album luistert van begin tot eind heerlijk weg, en verveelt niet wanneer ik het een aantal keer na elkaar opzet. Ook de dts 5.1 klinkt als een klok maar wat wil je ook als nummers worden geproduceerd door Steven Wilson en een drietal door Alan Parsons (How Was Your Ride? We'll Never Be Apart en The Jackal). Dat gezegd hebbende verdient ook Aviv Geffen alle lof want hij maakt gewoonweg mooie liedjes. Wellicht niet altijd zo complex als Steven Wilson maar wel heel mooi.

avatar van Erikpol
3,5
Ik ben toch wel fan van het catcy "lonely soul" hoor.

avatar van El Stepperiño
3,0
Zeker niet slecht hoor, maar mij grijpt het helaas nergens. Jammer, wel een hele mooie hoes!

avatar van Jake Bugg
3,5
Ik had er veel meer van verwacht, er staan echt goede nummers op zoals een wondermooi 'From 44 to 48'
Toch merk ik dat ik mijn aandacht er niet altijd kan bijhouden. Vooral de nummers waar Aviv de vocale leiding heeft heb ik moeite.

Steven Wilson heeft een project als Blackfield eigenlijk niet nodig. Laat m maar gewoon zelf zijn ding doen.

3,5*

avatar van bommel
4,0
Jake Bugg schreef:
Ik had er veel meer van verwacht, er staan echt goede nummers op zoals een wondermooi 'From 44 to 48'
Toch merk ik dat ik mijn aandacht er niet altijd kan bijhouden. Vooral de nummers waar Aviv de vocale leiding heeft heb ik moeite.


Eens

avatar van notsub
3,0
De lat van de eerste twee albums ligt zo hoog, dat het keer op keer onbegonnen werk bleek dat te opnieuw te evenaren. Ook op het vijfde album van het duo komen ze niet in de buurt van die magie. Sporadisch hoor je wel de klasse, maar dit album neigt regelmatig naar goedkope popmuziek. Daarbij profileert Lonely Soul zich als absoluut dieptepunt. Pluspunt: IV was nog slechter. Blackfield lijkt dat speciale gewoon niet meer te hebben.

avatar van namsaap
3,5
Aanvankelijk was ik erg enthousiast over het nieuwe album van Blackfield. Misschien wilde ik ook wel erg graag dat de hernieuwde samenwerking tussen Geffen en Wilson tot de magie van weleer zou leiden.

Naarmate ik het album vaker luister merk ik echter dat het enthousasme wegebt. De stem van Geffen begint me steeds meer tegen te staan en een nummer als We'll Never Be Apart sla ik steevast over. Geffen heeft bewezen prachtige pop/rockliedjes te kunnen schrijven, maar het is dankzij Steven Wilson dat de uitvoering niet door de ondergrens zakt en beter scoort dan het vorige album. Maar ook Wilson blijkt geen koning Midas. De eerste twee albums blijven op eenzame hoogte staan.....

avatar van Jake Bugg
3,5
Deze draai ik nog maar zelden, er staan echt wel goede nummers op dus daar ligt het niet aan.
Ik vergeet m gewoon...

avatar van Alicia
4,5
En ik draai deze mooie, niet al te opdringerige muziek nu juist weer wat vaker.

avatar van Alicia
4,5
Weer een halfje erbij!

Hoewel Geffen, met of zonder hulp van Wilson, zeker niet tot de beste zangers behoort, zijn de meeste liedjes op dit album zijn toch wel erg fraai en bovenal prachtig uitgevoerd. Zoals ik hierboven reeds heb geschreven, is dit dus een alles behalve opdringerig album. Het geluid laat zelfs de kopjes en schotels met rust. Er is werkelijk geen rimpeltje te bespeuren in de mok dampende thee op tafel en dát hoeft van mij ook niet altijd. Het past in elk geval perfect op mijn stapeltje mooie, melodieuze pop-progrock met exponenten als dé ontdekking van dit jaar: Cosmograf en die van vorig jaar: The Pineapple Thief.


En nu... speciaal voor een hele stemmige decembermaand ga ik in galop achter een hi-res, dts 5.1, elpee i.o.d. aan en gaat de mp3 eindelijk de prullenbak in en zelfs dat klonk al erg goed!

avatar van Broem
3,5
Mmhhh Alicia Zie zo even niet je score bij de andere Blackfield albums (ben lui, ik weet ‘t) Maar 4,5* in vergelijk met het debuutalbum en nummer 2? Met name die 2 vind ik ontzettend goed vergeleken met V. Voor mij toch teveel een popalbum. Zo maar een mening

avatar van Alicia
4,5
Ga ik ook nog luisteren, Broem! Wie weet stel ik mijn mening nog wel bij. Maar ik hou ook van popalbums, mits goed gemaakt.

avatar van Ste*
Als je weet waar Wilson tegenwoordig solo toe in staat is vraag je je af wat dit nog voor meerwaarde heeft. Zowel voor hemzelf als voor de luisteraar. Simpele deuntjes, nergens echt spannend en kan totaal niet tippen aan zijn solowerk of wat hij deed met Porcupine Tree.

Parlotones
Vooral From 44 to 48 is prachtig.

avatar van jorro
3,5
Hoezeer dit ook meer pop is als rock, toch klinkt Blackfield op dit album een stuk aangenamer dan op de voorgaande twee albums. Dat geldt in ieder geval voor de eerste 6 nummers. Het daarop volgende Lately vind ik dan weer wat minder. October en The Jackal staan weer wel in mijn playlist net als Salt Water. De volgende 2 tracks vallen me dan weer wat tegen. Afsluiter From 44 to 48 tenslotte is weer OK.
Een lekker ontspannen album na een dag hard werken.

avatar van BoyOnHeavenHill
2,5
Zoals wel meer mensen hier begon ik aan dit album omdat dit weer meer een samenwerking was, en aangezien ik duidelijk meer affiniteit met Steven Wilson dan met Aviv Geffen heb hoopte ik hier weer iets van de magie van het vroege werk van dit duo terug te vinden. Helaas blijkt het leeuwendeel van de composities van de hand van Geffen te zijn, hetgeen betekent dat ik hier getrakteerd word op veel middelmatige en dus net niet bijzondere composities met af en toe tenenkrommende teksten ("No it's not a shame to be a family man", "Your dad was always away", "You losing grip on bleeding low", "How can I notice when a true love comes? How?"), en als die dan ook nog eens door hemzelf gezongen worden haak ik bijna meteen af, want ik ben steeds meer moeite gaan krijgen met die stem van een verongelijkte gothic-puber met afschuwelijk accent ("I've got to geau to the valley beleau"). Afijn, hierin blijk ik niet alleen te staan, en net als veel anderen luister ik hier vooral naar vanwege de stem van Steven Wilson.
        Toch een paar hoogtepunten: How was your ride? (best mooi), October (met een overdadige pianopartij van Mike Garson [!!!] en idem strijkers, maar prachtig gezongen) en Wilsons superbe slotnummer dat bijna alles wat voorafging in de schaduw zet. En ik moet bekennen dat ik niet per se dol ben op strijkers, maar op dít album halen ze de nummers toch af en toe behoorlijk op. (Ik ben er echter nog niet uit of dat nou aan de mooie strijkers ligt of de matige composities.)

Gast
geplaatst: vandaag om 07:49 uur

geplaatst: vandaag om 07:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.