En weer flikten de broers het : in hetzelfde jaar waarop hun onvolprezen Kimono my house het daglicht zag komen ze met een album dat daar absoluut niet voor onder doet, integendeel!
Ook hier verdiend de hoes een vermelding, geweldig de gimmicks die ze iedere keer weten te verzinnen...voorop worden ze ontvoerd per speedboot, achterop gekneveld in een auto...
En dan de muziek, die is in een woord PRACHTIG. Onvoorstelbaar gave teksten, originele vondsten, prachtige opbouw van de nummers, frisse en heldere coupletten en zeer catchy refreinen die na enkele luisterbeurten je hoofd niet meer uitwillen.
Russel zing beheerst en kalmer dan op KMH, alhoewel bij spetterende opener en Something for the girl with everything.....lijkt hij in acute ademnood te komen. Ik heb nog nooit eerder iemand zo snel horen zingen....
Uitschieters: de accapella opener met direct daaraan vastgeplakt At Home at work At play, dit nummer heb ik in 1974 ongelofelijk vaak gedraaid en het verveeld mij tot op de dag van vandaag nog steeds niet.
Thanks nut no thanks, er wordt hier mooi "door" gezongen .
Don't leave me alone with her, wat een super refrein heeft dit nummer, Russel zet hier de toon.
En dan het moment suprême: Never turn your back on mother earth (een titel om in te lijsten) het meest rustige nummer dat Sparks ooit heeft opgenomen en wat een beauty, luister en huiver!
Gevolgd door het nerveuze Something for the girl..... ik moest wennen maar na enkel draaidbeurten schreeuwden mijn broers en zus en ik het allemaal vrolijk mee. Op het einde wanneer Russel nog even een keer echtra de hoogte in gaat, is het vocaal trapezewerk....
En ook op dit album een prachtige afsluiter: Bon Voyage.
Ook het gebruik van de drums wil ik hier nog noemen, die nemen een prominente plaats in...
Een album om een leven lang van te houden!