Sparklehorse - Vivadixiesubmarinetransmissionplot (1995)

Die ken ik niet. Als jij een betere hebt, moet je het maar zeggen. Hombre Lobo is nochtans een toffe plaat vind ik.
Ik ben overigens deze vergeten: Perfume Genius - Put Your Back N 2 It (2012)

Beautiful Freak
Electro-Shock Blues

Het 1ste is toegankelijker dan het 2de maar zijn beide heel goed. Hombre Lobo is inderdaad een leuke plaat maar het betere werk van Eels is toch van in de beginjaren.

Alvast bedankt . Ik was vergeten te vermelden maar Beatiful Freak en Electro-Shock Blues kende ik als, ik kreeg deze plaat als tip van Jazper toen ik bij Beatiful Freak poste dat ik dat mooi vond!

Deze bespreking van Vivadixiesubmarinetransmissionplot is geen bespreking van Vivadixiesubmarinetransmissionplot, maar gaat over de zomer en vooral over alcohol. Er zijn namelijk weinig albums die ik qua sfeer met een roes associeer, of die ergens zelfs bijna een roes oproepen, als dit Sparklehorsedebuut, of het moet de derde van de Velvets zijn, waardoor ik me vaak ook al snel wat aangeschoten ga voelen. Vivadixie lijkt nergens over alcohol te gaan, maar ademt de veel te hete zomer van 2008, mijn mislukte date vlak daarvoor (op de terugweg zong ik ‘I left my baby on a Saturday highway/She just couldn’t see things my way’ om moed te blijven houden; ik wist niet dat het ‘Side of the highway’ was), de tequilaroezen van vorig jaar; eigenlijk elke zomer waarin ik me weer aan een sterke drang tot drinken overgeef.

Hoe dat er zo ingeslopen is weet ik niet, maar ik herinner me wel dat ik tijdens mijn eerste dronkenschap de openingsregels van ‘Weird Sisters’ zong. Misschien dat het daar door komt, maar misschien ook niet. Het kan zijn door die kloterige rotzon die me elke zomer weer vreselijk langzaam maakt, dat het grootste deel van de nummers doen denken aan met een dronken tequilakop op de bank liggen, maar dat een ander deel, het hardere deel zo u wilt, doet vermoeden dat de klei wel heel snel opgedroogd en hard geworden is door de zon die maar de godganselijke dag schijnt.

Bovendien zijn daar die teksten waar soms geen touw aan vast te knopen is. Er wordt wat Shakespeare aangehaald, Neil Young, maar auto’s vliegen, miljonairs die van de trap af donderen. Ergens moet ik dan ook een beetje aan het Spinvisdebuut denken, dat ik denk ik leerde kennen toen Vivadixie al een grote favoriet was. Ondanks de referenties aan alcohol is het net een iets mindere roesplaat dan dit, misschien een goede plaat om te draaien als je al gedronken hebt, maar dan heb je uiteindelijk nog alcohol nodig. Voor Vivadixiesubmarinetransmissionplot heb je dat niet nodig, maar het mag wel. Ik ga binnenkort maar weer een flink glas tequila inschenken, deze plaat draaien en wachten tot die benzinepaardjes me eens een keer mee zullen nemen.

Slowgaze die gedronken heeft moet wel de sloomste bedoeling op Aarde zijn

Grapje jochie. Leuke bespreking, al is het meer een column. Leuke columndinges

heb deze plaat ontdekt toen er op een bonuscd bij OOR het nummer spirit ditch stond; ik heb gelijk de cd gekocht waar dit nummer opstond. het bleek het beste nummer van de plaat te zijn zonder homecoming queen, weird sisters, rainmaker, tears on.., saturday, cow, hammering...,most beautiful.., heart..,someday..,sad &.. en gasoline te kort te doen. een prachtig en zeer afwisselend geheel. mark linkous had ook een prachtige stem;RIP MARK.

Éen van de drie favoriete albums aller tijden van Adam Wiltzie (Stars of the Lid, A Winged Victory for the Sullen): Skyline Reviews » De top drie van: A Winged Victory for the Sullen - skylinereviews.com

In eerste instantie dacht ik weer een geweldige plaat "ontdekt" te hebben, maar de meeste nummers gaan me tegenstaan/irriteren naar mate ik ze vaker hoor.
Alleen Heart of darkness blijft vooralsnog overeind.

Meer luisteren

Nog meer???

ja hoor, De intieme schoonheid van Sparklehorse zit hem in die rustige nummers als saturday, Spirit ditch of homecoming queen waar Mark zijn stem door niet meer dan zijn gitaar wordt gedragen. dan heb je nog Weird sisters (die tekst ) & Rainmaker die wat harder zijn. Hammering the cramps, someday i will treat you good....In mijn ogen is het niet mogelijk om hier een 2,5* voor te geven trek je de stem niet of vindt je het muzikaal maar irritant?

Eigenlijk is dit album nooit voor mij afgezwakt. Het nieuwere werk vind ik maar matigjes.

Ik heb het album de afgelopen maanden regelmatig beluisterd, naarmate ik hem vaker beluisterde ging het "smurfenstemmetje" in sommige nummers me meer en meer tegenstaan.

Gewoon nooit meer beluisteren en je meer richten op muziek, die je wel ligt. Simple as that! Lage waarderingen met zo'n uitleg zijn voor mijn een beetje zielig.

Ik blijf het een intrigerend fenomeen vinden: als je een plaat fantastisch vindt, mag je alles schrijven wat je wilt, maar als een plaat je niet aanspreekt moet dat helder uitgelegd worden. Waarom is dat eigenlijk?
Kennelijk houdt Wilbur niet van zijn stem. Moet je daar verder iets aan uitleggen? De stem van een zanger is voor mij ook allesbepalend: iemand kan nog zo zijn best doen, als de stem me niet aanspreekt, komt de muziek bij mij niet binnen.

Ik snap nooit zo goed dat mensen , als ze niet van een stem of de muziek houden dat zonodig laag gaan waarderen. Ik ben het met AdrieMeijer eens dat je dan zomaar met een opmerking komt van "smurfenstemmentje". Onderbouw je mening duidelijker of reageer dan maar niet!

Volgens mij begrip je AdrieMeijer precies verkeerd, Ad. Hij stelt juist dat je ineens iets uit te leggen hebt als je iets niet goed vindt, terwijl niemand klaagt wanneer je een album de hemel in prijst. Dat vindt Adrie een intrigerend fenomeen. En, zo denk ik te begrijpen, ook een onterechte tendens.

Intrigerende persoonlijkheden kunnen ook i.m.o. verkeerde muziek, maar Mark Linkous is nou eenmaal met Sparklehorse verbonden. Hij was nl. Sparklehorse.
Als je niet van die stem houdt dan jou je . volgens mij niet van Sparklehorse. Of zie ik dat verkeerd. Ik heb nl. al zijn albums en ze zijn allen goed tot zéér goed, volgens mij.

OP basis van de vele positieve berichten ben ik deze plaat gaan beluisteren.
Een half jaar en vele luisterbeurten later kom ik tot de conclusie dat ik me irriteer aan de korte instrumentale stukjes en het vervormde stemgebruik. Dit heb ik in mijn eerste stukje geschreven.
Daarom kom ik niet hoger dan een twee en een half.

Dit album is het voor mij net niet.

Dat kan, wilbur, smaak niet? Ik blijf het eigenlijk de beste van Mark vinden.

Heb je destijds nog naar In Het Uur Van De Wolf (VPRO) gekeken. Dat was een mooie documentaire van Mark Linkous. En zeker ook heel intrigerend.

Oh ja en live was hij ook goed. Toen had hij de overdosis overleeft. Hij moest toen wel in een stoel zijn kunsten vertonen.

Aaaarghhhh, wat een mooie plaat is dit zeg!

Zo, dat is eruit.

Klopt! En het zou alleen nog maar beter worden...

Neen, hierna ging het bergafwaarts; de platen staan chronologisch gezien ook gelijk in volgorde van kwaliteit. Soit, ze zijn geen van alle ondermaats en van behoorlijke kwaliteit, maar het debuut en Good Morning Spider, in iets mindere mate, zijn van buitencategorie.

Prachtige plaat! Prachtig! "Spirit Ditch" doet me een heel klein beetje denken aan "Manchild" van EELS. Ook zo'n gesproken telefoonstem (lijkt haast wel dezelfde mevrouw die aan de lijn is...).

Blijft een waanzinnig goede plaat.
Jaren geleden op vinyl gekocht voor ik meen 50 euro via Ebay, iets wat ik niet vaak doe (pas opnieuw uitgebracht maar dat wist ik toen niet en had ik ook niet op willen wachten)
Grijs gedraaid (eerst op cd), elk nummer is raak. Persoonlijk vind ik dit mooier dan de live optredens die ik gezien heb.
De 2 hierna zijn ook erg mooi maar deze is me het meest dierbaar:
"I want my records back" zo breekbaar, zo mooi

Dank je Mark

Ik ben van plan om een willekeurige begrafenis binnen te stormen en dan keihard Most Beautiful Widow in Town te draaien op m'n boombox. Dat wordt mijn serenade. Wie gaat er mee?

Strak plan! Ik doe mee

Als je alleen gaat ben je natuurlijk zeker dat die weduwe enkel voor jou oog heeft...

Ik heb getuigen nodig.

Bij een willekeurige begrafenis is de kans op een weduwe toch niet zo groot.

Dat laat ik aan het toeval over.

Vandaag eerste kennismaking met dit album. Dit past wel in mijn straatje....