menu

Sparklehorse - Vivadixiesubmarinetransmissionplot (1995)

mijn stem
4,09 (450)
450 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Capitol

  1. Homecoming Queen (3:36)
  2. Weird Sisters (5:00)
  3. 850 Double Pumper Holly (0:37)
  4. Rainmaker (3:47)
  5. Spirit Ditch (3:23)
  6. Tears on Fresh Fruit (2:08)
  7. Saturday (2:27)
  8. Cow (7:13)
  9. Little Bastard Choo Choo (0:39)
  10. Hammering the Cramps (2:50)
  11. Most Beautiful Widow in Town (3:18)
  12. Heart of Darkness (1:52)
  13. Ballad of a Cold Lost Marble (0:47)
  14. Someday I Will Treat You Good (3:41)
  15. Sad & Beautiful World (3:33)
  16. Gasoline Horseys (2:40)
totale tijdsduur: 47:31
zoeken in:
avatar van Ataloona
4,0
A horse, a horse, my kingdom for a horse

Zo opent Sparklehorse - de eenmansband van Mark Linkous - dit fenomenele album. Een album wat ik alweer een hele tijd lief heb, wat ik na de eerste woorden van het album al gelijk wilde aanschaffen en wat ik altijd zal blijven draaien. Soms draai ik dit album om in een betere gemoed toestand te komen. Vreemd, zou je kunnen denken, maar het ligt toch anders en daar is wat geschiedenis over Mark Linkous voor nodig.

Een geschiedenis waar ik altijd weer treurig bij wordt. Een veelbelovende jongeman die zijn hele leven eigenlijk al problemen had. Hij ging om met de verkeerde vrienden nadat zijn ouders scheidden, hij kwam meerdere keren in aanraking met justitie en begon steeds vaker aan depressies te lijden. Hij koos dankzij het Tom Waits album Swordfishtrombones om weer helemaal opnieuw te beginnen, wel te verstaan in New York. Na eigenlijk een beetje gefaald te hebben om bandjes te vormen en te houden begon hij in zijn eentje. Zijn enige wapenfeitje in een band, was met The Johnson Family en dat ging later onder een andere naam ten onder. Wel met veel inspiratie voor Linkous die samen met heel wat muzikanten zijn meesterwerk opging nemen: Vivadixiesubmarinetransmissionplot. Hij nam zijn liedjes altijd op in de nacht, wat ook goed te horen valt eigenlijk als je erover nadenkt. Het album verkocht voor geen meter, maar had een grote impact op musici en critici. Sparklehorse kwam zelfs terecht in het voorprogramma van de grote ''rising band'' Radiohead! Echter aan dat ''geluk'' kwam een eind. Mark was niet gelukkig, hij nam een overdosis en werd zelfs al voor dood verklaard, iets waar Mark later nog sarcastisch grappen over zou maken. Hij had een zwaar revalidatieproces en belandde zelfs tijdelijk in een rolstoel. Daarna maakt hij het sterke Good Morning Spider met grote namen als PJ Harvey en Tom Waits. Echter, door de overdosis (iets waarmee journalisten hem mee bleven achtervolgen) kreeg hij last van zware migraine en in combinatie van zijn depressies ondernam hij vorig jaar zijn laatste poging, een poging die helaas lukte...

Als je dan de geschiedenis weet achter zo'n plaat, dan word ik maar droef. Ware het dat mijn gemoed toestand wat beter word, alleen maar door de tragiek van deze man met zijn depressies.

De depressies waaraan hij leedt zijn ook te horen in dit album, de treurigheid en breekbaarheid in zijn stem, het lo-fi geluid, alles maakt dit tot een zeer zwaar album. De harmonie in Homecoming Queen aan het begin lijkt nog mooi en vreedzaam, maar nu denk ik daar toch anders over.

Echter kan het niet zo zijn dat het gevoel het hele album bepaald, de kwaliteit heeft ook een grote rol, en die rol word machtig door Sparklehorse vervuld. Het lome en zware geluid in Weird Sisters of de ruige indierock in Rainmaker. Mark Linkous is niet alleen multi-instrumentalist, maar ook multi-stylist. Sparklehorse waagt zich met succes in meerdere stylen en genres. De teksten samen met de droevige en breekbare stem en eveneens droevige muziek zorgen ervoor dat ik het nauwelijks kan drooghouden. Helemaal op Spirit Ditch. Wat ook mooi is, is de afwisseling van korte gevoelige nummers zoals Saturdays (mijn absolute favoriet), korte ruige nummers, en de lange onbeschrijfbare nummers zoals Cow. Of het gevoelige The Most Beautiful Widow In Town, eenzaamheid in de diepste vorm. Indrukwekkend en lo-fi country op zijn best.

Ja, dat dit album een eenzaam plekje in mijn hart heeft, dat moge zeker zijn. Lukk0 vertelde het al eigenlijk - dat hij eigenlijk wel blij was dat er een cult ontstaat om Sparklehorse - en daar heeft hij helemaal gelijk in, nu ook de jeugd (waaronder ik) dit album ontdekt. Maar toch blijf ik mij afvragen wat Mark Linkous nog meer had kunnen doen: It's a sad and beautiful world...

En daarom kan ik eigenlijk alleen maar afsluiten met het begin en einde van Mark Linkous.

A horse, a horse, my kingdom for a horse

avatar van Eveningguard
4,0
Een krakende stoel
Uitzicht op het boeren land
Drankje
Pissen waar je pissen kan
Huizen met varanda's
Rommel in de tuin
Rustig leven


Avond valt
Vrouw heeft gekookt
Geen auto komt langs
Nog een drankje
Of tien
Eten van de groente uit de tuin
Maskers overal
Iedereen kent elkaar
De bakker en de slager
Alleen is er geen bloemist


Ochtend
Wakker worden
De ramen open
Rommel in de tuin
Glimlachen
Yes!
De wereld van Sparklehorse is van mij

avatar van ArthurDZ
4,5
De Arthur-Recensies, deel 3:

Dus als ik het goed begrijp: getormenteerde ziel Mark Linkous neemt met een aantal leden van de band Cracker onder de naam Sparklehorse het album Vivadixiesubmarinetransmissionplot op in het voorjaar van 1995. het wordt een kritisch succes en commercieel doet het album het ook niet slecht. Een tour met Radiohead volgt, maar Linkous vindt nooit innerlijke rust en pleegt uiteindelijk zelfmoord in 2010.

Bijna per definitie nemen interessante mensen interessante albums op. Ze hebben tenminste iets te zeggen en durven van de platgereden paden af te wijken. Mark Linkous lijkt zo’n persoon. Maar nu staat ‘interessant’ niet meteen gelijk aan ‘goed’ of zelfs ‘geniaal’, en de absurde, nogal interessantdoenerige albumtitel voorspelde eigenlijk niet veel goeds…

Maar kijk, ik had me vergist. Dat wist ik eigenlijk al na tien seconden. De sfeer zit er namelijk meteen in en ik kan ze bijna proeven: het is een zonnige dag, iedereen is vrolijk en de wereld lijkt op die dag even een mooie plaats. Maar niet voor Mark, die zit in zijn muffe garage annex opnamestudio aan deze plaat te sleutelen. Dat meen ik te horen in de muziek: het klinkt warm, maar ook een beetje muf. Niet dat deze plaat stoffig of gedateerd klinkt, maar dit album roept meteen een hele wereld op, een warme muffe in dit geval. En ik hou ervan als een album zo’n wereld weet op te roepen.

Tijdens de eerste luisterbeurt vond ik dat de plaat nog net iets te lang duurde, toen de tweede luisterbeurt er op zat had ik eigenlijk meteen zin ‘m nog eens te draaien. Elk nummer, ook al duren sommigen nog geen twee minuutjes, trekt je dieper de wereld van Vivadixiesubmarinetransmissionplot in. Met als absoluut hoogtepunt Someday I Will Treat You Good. Wat een fenomenaal nummer is me dat zeg! Andere favorieten zijn Rainmaker, Cow en Most Beautiful Widow In Town. Dit is echter geen album met een paar hoogtepunten en verder wat vulsel: het is een enorm coherente plaat wat de hoogtepunten des te indrukwekkend maakt, een gevoel van “Deed hij er nu zojuist alweer een schepje bovenop?”

Een dikke vette 5, dat is wat deze plaat verdiend!

avatar van Timmie
4,0
Ik moet zeggen ik ben echt aangenaam verast van dit emotionele album met erg mooie gitaar melodieën. Ik ben bezig met het ontdekken van rock muziek en kreeg deze als tip van Jazper. Vroeger luisterde ik veel Hip-Hop maar ik ben langzaam afgedwaald via electronic bij Rock uitgekomen. Het is een mooi album met niet te harde zang, daar houd ik wel van! In "Cow" hoor je een heerlijk verweven geluid van allerlei instrumenten, het is mooi dat er niet zo veel gezongen word vind ik. Perfecte muziek voor de storm waar ik nu in zit. vanmiddag was ik in de zon nog aan het luisteren naar harde beats van Jurassic 5...

Verder wil ik nog zeggen da ik Sparklehorse een mooie naam vind. Dat ik de stem van de zanger mooi vind omdat deze niet hard en laag is. Dat ik de album cover mooi vind. Dat ik "Balled Off A Cold Lost Marble" maar vervelend vind. Dat ik verder over "tears on fresh fruit" niks te zeggen heb. Dat ik "Homecoming Queen" de perfecte intro track vind. En dat ik graag tips ontvang van soort gelijke albums waar iemand misschien van denkt dat ik dat wel iets vind.
"Sad And Beautiful World"
"Gasoline Horseys"

avatar van Slowgaze
5,0
Deze bespreking van Vivadixiesubmarinetransmissionplot is geen bespreking van Vivadixiesubmarinetransmissionplot, maar gaat over de zomer en vooral over alcohol. Er zijn namelijk weinig albums die ik qua sfeer met een roes associeer, of die ergens zelfs bijna een roes oproepen, als dit Sparklehorsedebuut, of het moet de derde van de Velvets zijn, waardoor ik me vaak ook al snel wat aangeschoten ga voelen. Vivadixie lijkt nergens over alcohol te gaan, maar ademt de veel te hete zomer van 2008, mijn mislukte date vlak daarvoor (op de terugweg zong ik ‘I left my baby on a Saturday highway/She just couldn’t see things my way’ om moed te blijven houden; ik wist niet dat het ‘Side of the highway’ was), de tequilaroezen van vorig jaar; eigenlijk elke zomer waarin ik me weer aan een sterke drang tot drinken overgeef.

Hoe dat er zo ingeslopen is weet ik niet, maar ik herinner me wel dat ik tijdens mijn eerste dronkenschap de openingsregels van ‘Weird Sisters’ zong. Misschien dat het daar door komt, maar misschien ook niet. Het kan zijn door die kloterige rotzon die me elke zomer weer vreselijk langzaam maakt, dat het grootste deel van de nummers doen denken aan met een dronken tequilakop op de bank liggen, maar dat een ander deel, het hardere deel zo u wilt, doet vermoeden dat de klei wel heel snel opgedroogd en hard geworden is door de zon die maar de godganselijke dag schijnt.

Bovendien zijn daar die teksten waar soms geen touw aan vast te knopen is. Er wordt wat Shakespeare aangehaald, Neil Young, maar auto’s vliegen, miljonairs die van de trap af donderen. Ergens moet ik dan ook een beetje aan het Spinvisdebuut denken, dat ik denk ik leerde kennen toen Vivadixie al een grote favoriet was. Ondanks de referenties aan alcohol is het net een iets mindere roesplaat dan dit, misschien een goede plaat om te draaien als je al gedronken hebt, maar dan heb je uiteindelijk nog alcohol nodig. Voor Vivadixiesubmarinetransmissionplot heb je dat niet nodig, maar het mag wel. Ik ga binnenkort maar weer een flink glas tequila inschenken, deze plaat draaien en wachten tot die benzinepaardjes me eens een keer mee zullen nemen.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:26 uur

geplaatst: vandaag om 13:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.