menu

Anathema - A Natural Disaster (2003)

mijn stem
4,01 (370)
370 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Music for Nations

  1. Harmonium (5:28)
  2. Balance (3:58)
  3. Closer (6:20)
  4. Are You There? (4:59)
  5. Childhood Dream (2:10)
  6. Pulled Under at 2000 Metres a Second (5:23)
  7. A Natural Disaster (6:27)
  8. Flying (5:57)
  9. Electricity (3:51)
  10. Violence (10:45)
totale tijdsduur: 55:18
zoeken in:
voltazy
Snappy schreef:
(quote)


Nooit een verband kunnen leggen (uberhaupt nooit aan gedacht), ik ga direct Sheep van PF draaien.


heb ik ook meteen maar gedaan, ik zie (hoor dus) het nog niet zo eigenlijk

avatar van Kasperbert
4,5
Jochempie schreef:
Ik heb het net gepost bij Judgement, maar heeft iemand ook door gehad dat bnij het nummer Pulled under at.... de exactly zanglijn van Pink Floyd's sheep wordt gebruikt. Echt zo'n hele lange gave zangmelodie.


Als er een band is waar Anathema door beinvloed is, dan is het wel Pink Floyd. Maar dit is nou net een van de dingen die ik eigenlijk helemaal niet kan horen en ik ken beide nummers zo ongeveer uit m'n kop.....

Grappig trouwens dat dit ook op de Wikipedia staat...

voltazy
Fianosther schreef:
Er zitten een hele berg PF-achtige dingen in de muziek van anathema. Het zou ook raar zijn om te zeggen dat bands als Anathema en Riverside ook maar op enige manier origineel bezig zijn.


zou je daar 'geheel' orgineel van willen maken.
tevens zit in bijna elke muziek wel invloeden van andere bands dus zou het bijna onmogelijk zijn totaal orginele muziek te maken. Zo is jou nummer 1 in je top 10 duidelijk beinvloed door een band als dream theater

avatar van Kasperbert
4,5
Nou dat is ook niet waar Pain of Salvation heeft invloeden, maar de link met Dream Theater zie ik nog niet zo snel. Al helemaal niet bij Be, dan zou ik eerder nog invloeden gaan zoeken binnen de folk (!) dan bij Dream Theater.

Maar er zitten zeer zeker invloeden van andere bands op Be. Overigens zou ik bands bijzonder knap vinden als ze compleet onafhankelijk van invloeden iets uit de grond weten te stampen. Ook Pink Floyd is wel beinvloed door andere dingen. Als we steeds zo terug gaan kijken komen we uiteindelijk in de prehistorie uit.

voltazy
Kasperbert schreef:
(quote)


Nou dat is ook niet waar Pain of Salvation heeft invloeden, maar de link met Dream Theater zie ik nog niet zo snel. Al helemaal niet bij Be, dan zou ik eerder nog invloeden gaan zoeken binnen de folk (!) dan bij Dream Theater.


bij Be valt het nog wel mee, maar op andere POS albums vind ik de invloeden erg groot als er gekeken word naar songstructuren en de gelaagdheid. Op Be zijn er dan nog enkele nummers over waar dit het geval is. Ook de sfeer van de nummers komt aardig overeen, POS lijkt binnen de progressieve metal nogal op DT, dat is zoals ik het zie.

Omayyad
Fianosther schreef:
Er zitten een hele berg PF-achtige dingen in de muziek van anathema. Het zou ook raar zijn om te zeggen dat bands als Anathema en Riverside ook maar op enige manier origineel bezig zijn.

Zou jij zo vriendelijk willen zijn de namen van deze twee bands niet meer in één zin te gebruiken?

Buiten dat ben ik het niet helemaal met jouw bewering eens dat Anathema niet origineel zou zijn. Ik denk dat veel bands best jaloers mogen zijn op de manier waarop deze band zich heeft ontwikkeld door de jaren heen. Dat de band hier en daar wat invloeden oppikt, zie ik dan ook bij Anathema niet als een probleem.

Omayyad
voltazy schreef:
bij Be valt het nog wel mee, maar op andere POS albums vind ik de invloeden erg groot als er gekeken word naar songstructuren en de gelaagdheid. Op Be zijn er dan nog enkele nummers over waar dit het geval is. Ook de sfeer van de nummers komt aardig overeen, POS lijkt binnen de progressieve metal nogal op DT, dat is zoals ik het zie.

De enige overeenkomst tussen Dream Theater en Pain Of Salvation is dat ze allebei progressieve metal maken. PoS is namelijk vrijwel door dezelfde bands beïnvloed als DT... en dat is eigenlijk ook een overeenkomst...

avatar van Fianosther
4,5
Omayyad schreef:
(quote)

Zou jij zo vriendelijk willen zijn de namen van deze twee bands niet meer in één zin te gebruiken?

Buiten dat ben ik het niet helemaal met jouw bewering eens dat Anathema niet origineel zou zijn. Ik denk dat veel bands best jaloers mogen zijn op de manier waarop deze band zich heeft ontwikkeld door de jaren heen. Dat de band hier en daar wat invloeden oppikt, zie ik dan ook bij Anathema niet als een probleem.


Ik heb niks tegen Anathema, ik vind de muziek absoluut geweldig. Alleen origineel vind ik ze absoluut niet, het meeste heb ik toch weleens eerder gehoord. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor Porcupine Tree en Pain of Salvation.

avatar van Jochempie
4,0
Kasperbert schreef:
(quote)


Als er een band is waar Anathema door beinvloed is, dan is het wel Pink Floyd. Maar dit is nou net een van de dingen die ik eigenlijk helemaal niet kan horen en ik ken beide nummers zo ongeveer uit m'n kop.....

Grappig trouwens dat dit ook op de Wikipedia staat...


Ik ben gelijk gaan kijken en inderdaad. Maar ik heb het echt zelf gehoord hoor, ik ga niet een beetje interresant lopen doen met een Wiki feitje

Maar het is wel erg duidelijk te herkennen.
Luister bij Anathema van minuut 2:09 tot 2:16 en bij Pink Floyd rond de 7 minuut 30 en dan hoor je het zeker wel.

voltazy
ik zal beide nummers weer eens opzetten op die tijden

voltazy
verek, ik kan het ook herkennen nu

basketballerke
Ben echt omvergeblazen door dit. Echt een geweldige plaat met allemaal uitstekende nummers, vooral A Natural Disaster en Violence zijn erg goed. Voorlopig geef ik dit 4,5*en misschien kan er nog ooit een top 10 plek uitkomen.

DonDijk
halve punt verhoogd, hoewel ik de overeenkomst met Pink Floyd nog niet te pakken heb.

avatar van Pruut
5,0
Vandaag voelde ik mij opeens geinspireerd om iets bij mijn favoriete album te schrijven, dus bij deze heb ik mijn best gedaan iets te vertellen over dit meesterwerk. Ik ben geen schrijver als andere befaamde MuMe-users, maar ik vind het toch leuk om mijn bijdrage te doen

Ja, want dat is het; wer-ke-lijk geniaal. Alle nummers staan stuk voor stuk onwijs sterk en in tegenstelling tot zijn voorganger vormt A Natural Disaster een overkoepelend geheel. Het album start met Harmonium, een nummer met een langzame opbouw waardoor je helemaal in de sfeer van het album komt. Niet gelijk het beste van AND maar zeker mooi nummer. Dan komen we bij de eerste toetstonen van Balance. Wederom een nummer dat rustig naar zijn climax rijst. De zang van Vincent brengt je steeds verder en verder naar het hoogtepunt. Kedeng! De eerste klap voor je kop. Op naar de volgende: Closer is een nummer waarbij de vocoder uit de kast is getrokken. Het nummer past helemaal in de sfeer van de voorgaande nummers en beland uiteindelijk in een instrumentale climax . Geen woorden voor...
Na dit gitaargeweld ben je eigenlijk wel toe aan een pauze, en die krijg je ook. Are You There? is een rustig nummer met op de achtergrond een keyboard/synth dat samen met achtergrondzang van een zangeres een heerlijk rustige sfeer geeft; 1 van mijn persoonlijke favoriete nummers. Dan volgt er nog een intermezzo als ik het zo mag noemen met Childhood Dream: Melodieus gitaargetokkel terwijl het zoontje van 1 van de bandleden onverstaanbaar wat aan het brabbelen is.
Mocht je nu een beetje ingedut zijn, geen probleem! Anathema gooit er een stevig stukje muziek tegen aan waar je wel wakker van moet worden. Persoonlijk vind ik het perfect in de plaat passen, ondanks dat de dynamiek onwijs verschilt van de andere nummers past Pulled Under... perfect in het plaatje.
Zoals gebruikelijk is op de meeste Anathema-albums zingt de zus van John ook een nummertje in, dit maal is het het titelnummer A Natural Disaster. Wat kan zij toch mooi zingen! Het eerste nummer van de cd waar ik helemaal weg van was. Daarna volgt er nog een nummer in het zelfde straatje, Flying, maar dan met de zang van Vincent die ook tergend mooi is. Qua structuur niet het sterktste nummer, maar daarom niet minder mooi.
Dan komt denk ik wel het meest emotionele nummer van de plaat; Electricity. Door het hele nummer klinkt de vrij simpele piano-noot, maar door deze basis, samen met de prachtige zang en mooie climax op de achtergrond vind ik dit misschien wel het beste nummer van de plaat.
Als toetje krijgen we dan nog Violence. Waarom heet dit nummer Violence denk je dan als je het begin hoort; instrumentaal pianospel... Maar langzamerhand groeit de druk en komt het spel samen in een geweldige climax, waarna de plaat afsluit met lieflijk pianospel.

Wauw, dacht ik in de platenzaak toen ik dit voor het eerst luisterde. Wauw, denk ik nu nog steeds, nu ik dat nogmaals luister om dit stukje te schrijven. Vandaar met afstand mijn nummer 1! Knappe artiest die hem daar ooit nog vanaf kan stoten.

avatar van Flipper
4,0
Pruut schreef:
Ik ben geen schrijver als andere befaamde MuMe-users, maar ik vind het toch leuk om mijn bijdrage te doen



Nou dat 'geen schrijver' dat valt heel erg mee

Mooi stukje over een geniaal album

voltazy
mee eens

4,0
Idem

Het is inderdaad een fantastisch album. Niet alleen de verschillende songs, maar vooral het geheel laat bij mij een ongelooflijke indruk achter. Ik heb dit album leren kennen via een goeie vriendin van me, en het blijft het enige album van Anathema waar ik naar luister.

avatar van rafke pafke
3,5
Ik ben nu ongeveer 11 jaar een vrij hevige Anathema fan. Ik moet zeggen dat ik AND ook lang als mijn favoriete Anathema plaat beschouwd heb.

Maar als ik nu al hun albums overloop denk ik dat ik uiteindelijk toch AFDTE of Judgment als mijn favoriet album beschouw.

Persoonlijk vind ik Harmonium and Balance een minder begin van de plaat. Vooral Balance heb altijd uiterst irritant gevonden omwille van de Thom Yorke-achtige zanglijn.

Closer is mooi, maar na bijna 4 jaar is het zijn impact wel kwijt.

Are you there blijft voor mij één van hun allerbeste nummers! Met Danny op zang klinkt dit erg ingetogen, maar oh zo mooi! Het aaneensluitende instrumentaaltje houdt de magie nog even in leven.

Dan volgt Pulled under... Hun hardste nummer sinds jaren, maar dit blijft één van mijn favorieten op AND.

Het titelnummer vind ik muzikaal heel mooi maar de vrouwelijk zang vind ik spijtig genoeg erbarmelijk slecht. De backings die ze deed (kan nu even niet op haar naam komen) op enkele nummers van AFDTE vond ik heel mooi. Maar iets als AND hoeft voor mij niet meer herhaald te worden.

Flying was na het uitkomen van dit album mijn absolute favoriet. Ik hoor het nog steeds graag, hoewel ik nu vind dat de zanglijn net iets te veel overhelt naar melig/zagerig.

Electricity, opnieuw met Danny op zang, is een rustig luisterliedje dat ik nog steeds heel erg goed vind.

En tenslotte is er Violence, een lang instrumentaal nummer. Persoonlijk hou ik meer van songs dan van louter instrumentale muziek, maar dit is toch echt wel super! Net als Sentient op Eternity vind ik dit top qua sfeerschepping. Wat Danny met een feedbackende gitaar kan doen vind ik echt ongeloofelijk.

Voila, misschien dat ik door het lange wachten op het nieuwe album te veel naar AND heb geluisterd en dat daardoor mijn mening nu wat minder positief is als vroeger. Maar goed dit is nog altijd beter dan de tientallen bands die iedere maand weer op TMF en dergelijke gezwierd worden.

avatar van Rinus
4,0
Weer een fantastisch album. Anathema kan alleen maar kwalitatief hoogstaande albums maken, en dat brengt het gevaar, dat je soms te veel van de band verwacht. Maar dit is weer een juweeltje in mijn collectie.

avatar van Kasperbert
4,5
Om de een of andere reden lijkt dit album me steeds minder te kunnen bekoren. Ik hoor toch steeds vaker foutjes en de composities zijn eigenlijk lang niet zo origineel als ze lijken. Het raakt me wel (heel erg zelfs), maar echt een hoge plek in mijn top 10 vind ik het niet meer waardig. Misschien dat ik Judgement of A Fine Day To Exit misschien zelfs wel beter begin te vinden. Voorlopig even een flinke verlaging in mijn top 10 en we zien wel waar het schip uiteindelijk strandt. Ik hoop dat dit gevoel tijdelijk is.

avatar van wouter8
5,0
Als het goed is moet hij nu in de top 250 staan, ik heb het net even nageteld en ik kom op 122

Bobiej
Ik heb net mijn eerste kennismaking gehad met 't 2e deel uit Anathema's carrière, met een live versie van het intense 'Closer'...

Your dreamworld is a very scary place, your dreamworld is a very scary place...

Echt een nummer waar bij je je helemaal inleeft, vooral als het donker is, dan komt het opbouwende zweverige gedeelte en dan de harde inval ( I know, i know I'm closer!) zó gruwelijk over.

4,0
'Closer' is inderdaad een prachtig nummer . Ik vind dit album na mijn eerste luisterbeurt toch wel wat beter klinken dan 'Judgement'.

voltazy
judgement heeft wat langer tijd nodig, daar zit de kracht naar mijn mening ook vooral in de emotie. Bij a natural disaster zit de kracht meer in de sterke nummers met meer gevoel voor ruimte. Terwijl judgement gelaagder is.

avatar van Nightrider
5,0
Belhifet schreef:
'Closer' is inderdaad een prachtig nummer . Ik vind dit album na mijn eerste luisterbeurt toch wel wat beter klinken dan 'Judgement'.


A Natural Disaster en A Fine Day to Exit vind ik veruit de beste Anathema-albums! Niet dat de andere slecht zijn, maar de sfeer die ze op bijvoorbeeld dit album neerzetten overtreft al hun eerdere werk wat mij betreft. Dit album heeft niet voor niets een tijdje in m'n top 10 gestaan.

avatar van Joy4ever
3,5
Ik vind dit album een stuk minder dan Judgement (en Alternative 4). De nummers zijn een stuk minder spannend en de zang blijft ook iets achter. Het kan natuurlijk ook de sfeer zijn die me niet zo aanstaat. Kan gebeuren

voltazy
en je was nog wel zo goed bezig met judgement en alternative 4

avatar van Joy4ever
3,5
Violence is het mooiste instrumentale nummer dat ik tot dusver gehoord heb. IJzingwekkend mooi.

avatar van Cloud
4,5
Nu ik veel pink floyd luister, hoor ik veel gelijkenissen tussen de muziek van anathema en PF.
Dat met sheep merkte ik ook al.

avatar van wouter8
5,0
Na mijn ervaringsverslag bij dit album, plaats ik er nu eentje bij mijn favo album allertijden: A Natural Disaster.


Harmonium begin heerlijk dromerig en rustig. De tekst kan ik onderhand wel dromen, maar is niet minder goed. Erg sterk aan het nummer vindt ik dat, ondanks het zo rustig is en zich vaak herhaalt, niet gaat vervelen. De bas in het nummer maakt het allemaal erg mooi. De perfecte opener van dit album, aangezien je zo wordt in geleid in de sfeer en het climax gevoel, hoewel het dromerige erg abrupt wordt onderbroken. Dit vindt ik gelijk het beste aspect van dit album. Ik heb altijd het gevoel dat in ieder nummer een climax zit verwerkt, maar dat het album zelf ook een geheel met climax is. Erg speciaal

Balance begin met zo een heerlijke intro waar je weer erg rustig van wordt. De stem van vindt ik hier zo heerlijk passen, het geeft me een gevoel van rust. En dan komen de gitaren, heerijk! krijg op dit moment altijd kippenvel en wordt weer helemaal gelukkig. Het nummer eindigt vrij plotseling, maar precies op het juiste moment.

Closer begint natuurlijk weer erg rustig. Maar ik weet niet goed wat ik met dit nummer aanmoet. De begin riff, gaat over en weer door mijn koptelefoon, waardoor ik altijd erg verward wordt en ik niet goed weet of dit nu aan mijn ligt of aan de muziek. De electronische stem past precies in de sfeer die hier gecreeërd wordt. Waar ik Harmonium en Balance nog een beetje beschouwde als inkomertjes, is dit een prachtig nummer, wat ongemerkt steeds harder wordt totdat je aan het einde van het nummer er ineens achterkomt dát het harder wordt (jammer genoeg, is dat effect na 50 luisterbeurten een beetje, maar dat kun je Anathema niet kwalijk nemen). Verder steekt het nummer perfect in elkaar, omdat je niet eens merkt, dat er eigenlijk continu wel hetzelfde wordt gespeeld, of in ieder geval is wat er op lijkt. En na het hoogtepunt van de climax deint het nummer weer lekker rustig uit met een of ander luchtalarm of iets dergelijks, erg cool gedaan.

Are You There, is mijns inziens het enige 'normale' nummer op de cd, maar daarom zeker niet het minste! Het is zelfs een tijd mijn favoriet op het album geweest (misschien kwam dit ook doordat ik het album toen nog niet zo goed kende). De zang vindt ik erg mooi, en de effecten die erachter 'spelen' passen precies in de sfeer. En dan, die gitaar heerlijk!
Meezingen kan ik niet laten en ik wordt voor het eerst weer echt de wereld van dit prachtige album in gezogen en krijg meteen weer de neiging op het op repeat te zetten. Het beste aspect van dit nummer vindt ik dat de stem/zang erg veel ruimte krijgt. Een hele simpel achtergrond van muziek en that's it. Meer is ook niet nodig en zou het nummer alleen maar minder maken.

Childhood Dream begin harstikke leuk met die kinderstem, alleen ken ik jammer genoeg niet de gedachte erachter. Ik gok dat Anathema hier gewoon een droom van een kind wilde audioseren (is dat een woord?). Wel erg aangenaam na Are you There, lekker rustig, het enige rustpunt op de cd, mijns inziens. En zelfs nu ontdek ik nog steeds nieuwe dingen in het nummer!

Dan, Pulled Under, het agressiefste nummer op het album. Begin lekker onheilspellend en voor het eerst vindt ik de grunts/screams zelfs mooi en passend. Heerlijk dit nummer, en Anathema laat zien dat ze ondanks de dromerige sfeer van het album ook nog kunnen rocken, en hoe! Ik weet nog steeds niet precies hoe het nummer ritmisch precies in elkaar steekt, maar dat maakt het alleen nog maar heerlijker, ik laat me iedere keer weer verassen. De climax is hier natuurlijk ook weer duidelijk aanwezig, hoewel hij deze erg vroeg (niet negatief!) komt, waarna het nummer, wat afzwakt maar net op het moment dat het wil gaan vervelen, terugkomt met prachtig gitaarspel en electronische geluiden. Heerlijk!

A Natural Disaster is weer een topnummer, waar ook dat zelfde gevoel terugkomt, als bij closer, die verwarring. Vooral wanneer je een vrouwenstem hoort, dat was het laatste wat ik had verwacht toen ik dit album voor het eerst hoorde, maar nu past het perfect in het plaatje. Ook hier ontdek ik nog steeds nieuwe dingen in. En weer kan ik het meezingen niet laten en wordt ik voor de zoveelste keer meesleurd in een wereld van rust en acceptatie. Want daar gaat de tekst tenslotte over, tenminste dat in mijn interpretatie. De gitaar is hier best aanwezig, maar dat mag ook zeker en vooral op de manier waarop die bespeeld wordt. Rillingen!! Nog één keer het refrein, voor in hoeverre dat er dan ook mag zijn, voordat het nummer langzaam maar zeker heerlijk uitdeint (vooral de mannelijke stem(men) ertussen is er mooi) en we weer terug komen in de normale wereld voor het volgende nummer namelijk;

Flying
Het beste nummer van de cd, vind ik. Heerlijk sfeervol, en ik wordt er echt altijd rustig van. Hier komt de zang wat mij betreft het beste tot zijn recht, mede door de tekst die gezongen wordt, 'It feels like I'm Flyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyying, aboooooooooooooooove you'. Geweldig! Nu ik het weer luister (ik heb het album lange tijd niet meer beluisterd) weet ik weer waarom het mijn nummer 1 is, geen twijfel mogelijk. De solo, daar zijn geen woorden voor, ik wordt gedwongen door mezelf om luchtgitaar te spelen en verkeer in een soort roes (heb zelf nooit drugs gebruikt, dus ik weet niet of dat hetzelfde is) waar ik niet uit wil. Nog even genieten en dan;

Electricity, ja wat moet ik hier over zeggen. Ik vind het het minste nummer van het album, samen met balance. Niet dat ze slecht zijn, dat zeker niet, integendeel zelfs. Maar me echt mee slepen zoals de andere nummers dat doen, nee dat is hier niet het geval. Het lijkt wel het laatste rustpunt voor het slotnummer, maar echt nodig is dat niet. Zoals ik net al zei, het is een goed nummer, mooie opbouw, heerlijk pianospel en lekker rustig. Maar de sfeer die in de rest van het album zit, kan het niet over brengen. Het mist iets.

Ja, over Vviolence is natuurlijk zo veel te zeggen. Dit nummer is gewoon briljant. De piano leidt alles mooi in, waarna er je denkt, nu mag er wel eens wat gebeuren. Maar terwijl ik dit denk, wordt ik er eigenlijk aan herinnerd dat dit gewoon heerlijk is, en ik eigenlijk helemaal niets anders wil. Die rust keert weer terug en die staat me wel aan. Niet dat er niets gebeurt, integendeel, maar en spreekt allemaal zo voor zich. De gitaar brengt dan een beetje leven in de brouwerij en werkt zich toe naar de climax die continu lijkt te worden uitgesteld. De drums maken dan het geheel iets sneller en naar mijn mening helemaal af. Vervolgens wordt het geluid weer minder en keren we weer terug naar het rustige, zo wordt het album ook uitgeleid met prachtig pianospel. Waarnaar je met een gevoel van rust en innerlijke vrede achterblijft. Hier zijn gewoon geen woorden voor.

Dit album is voor mij duidelijk de nummer 1. Simpelweg omdat het me altijd weet te boeien, hoevaak ik het ook heb geluisterd. Waar A Love Of The Sea (mijn nummer 2) misschien iets te veel een thema heeft, is dit album veelzijdiger en je kunt merken dat de muziekanten meer ervaring hebben, zo weten ze je te boeien, je mee te zuigen in de muziek en je met een gevoel van rust en innerlijke vrede achter te laten. Ik kan er echt niet meer van maken, omdat er gewoon niet meer is. Het enige wat ik kan doen is, zeggen dat iedereen die dit nog niet geluisterd heeft, dit album snel moet gaan luisteren om hopelijk hetzelfde te ervaringen, als ik. Dit album staat niet op nummer 1 omdat ik de songstructuur goed vindt, of omdat het diep teksten heeft, nee het doet iets met me en het brengt me naar een andere wereld. Ik hoop dat iedereen ooit een album (het hoeft echt niet dit album te zijn) vindt waarop hij hetzelfde voelt, want dat is onbeschrijflijk.

5***** en met afstand een 1ste plaats in mijn top 10!!!

Gast
geplaatst: vandaag om 08:20 uur

geplaatst: vandaag om 08:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.