Met voorganger
Point of Entry kon ik helemaal niks, maar Judas Priest revancheerde zich in de zomer van 1982 met
Screaming for Vengeance, dat perfect paste in de New wave of British heavy metal. Over de hele linie bovendien consistenter dan
British Steel, dat twee jaar eerder verscheen.
De A-kant beviel het beste, met het monumentale
The Hellion als binnenkomer, gevolgd door het snelle
Electric Eye. De stem van Rob Halford is hier sterk getimed: hij begint laag en dreigend, om vervolgens in kracht te groeien: heel effectief. Het gitaarduel in
Riding on the Wind was eveneens van klasse, waarbij Halford zijn hoge registers inzet.
Blood Stone is net iets minder maar nog altijd fraai, waarna
(Take These) Chains klein begint om vervolgens in een heerlijk uptempo deel terecht te komen met bovendien een sterke melodie.
Pain and Pleasure sluit de A-kant wat saai af.
De B-kant start niet onverwacht maar wel lekker met het snelle titellied, dat mag er zijn met z’n snelle riffs. Dan de single
You’ve Got another Thing Coming, die uiteraard in Nederland niets deed maar niet onaardig was. Met de laatste twee nummers van de plaat kon ik niet zoveel.
Zeven sterke nummers en drie mindere, dat is een aardige score. Ik miste de monotonie van
Rapid Fire en
Steeler van
British Steel, maar waar dat album op andere plaatsen te feestachtig en meezingerig is, komen we dat hier niet tegen.
Op streaming staat de speciale editie uit 2012, met daarop enkele opnamen van de tournee waarmee de groep definitief de Verenigde Staten veroverde, zoals gelijktijdig ook Scorpions en Iron Maiden lukte. Studionummer
Prisoner of your Eyes is een prima bonusslot, een powerballad met heerlijk gierende gitaarsolo.
Opvallend toch dat het in Amerika niet lukte met
Point of Entry, nochtans nadrukkelijk voor die markt geschreven en in dezelfde studio met dezelfde producer opgenomen.
Screaming is echter qua energie en composities veel overtuigender: voor mij klinkt Judas Priest hier op z’n best, namelijk zoals tv-typetje
Vyvyan Basterd in de comedyserie The Young Ones op de achterkant van zijn spijkerjas had staan: 'Very Metal'.