menu

Ritchie Blackmore's Rainbow - Ritchie Blackmore's Rainbow (1975)

mijn stem
3,78 (219)
219 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Polydor

  1. Man on the Silver Mountain (4:42)
  2. Self Portrait (3:17)
  3. Black Sheep of the Family (3:22)
  4. Catch the Rainbow (6:39)
  5. Snake Charmer (4:33)
  6. The Temple of the King (4:45)
  7. If You Don't Like Rock 'N' Roll (2:38)
  8. Sixteenth Century Greensleeves (3:31)
  9. Still I'm Sad (3:53)
totale tijdsduur: 37:20
zoeken in:
avatar van BlauweVla
4,0
Dit debuutalbum is niet zo heel spectaculair, maar zeker wel het luisteren waard, dankzij de zanger Ronnie James Dio bijvoorbeeld (ook de stem van de zingende kikker uit de videoclip van de Roger Glover hit "Love Is All"). ik denk dat als je Deep Purple's "Burn" goed vindt, wat meer richting Free en Bad Company gaat, je dit album ook wel kunt waarderen.

Down_By_Law
Het eerste Rainbow album is bijna net zo goed als zijn opvolger "Rainbow Rising", dat echt een van de mooiste albums ooit gemaakt is. "Ritchie Blackmore's Rainbow" is daarbij alsnog heel erg ondergewaardeerd, ondanks 1 of 2 mindere nummers ('If You Don't Like Rock 'N' Roll' en in mindere mate 'Black Sheep Of The Family'). 'Snake Charmer', 'Still I'm Sad' (instrumentaal), 'Sixteenth Century Greensleeves', 'Man On The Silver Mountain', 'Catch The Rainbow', 'Self Portrait' en met name 'Temple Of The King' zijn allemaal klassiekers. Dat is toch zeker wel 4.5/5 waard, niet dan? Ronnie James Dio zingt magistraal en Ritchie Blackmore speelt overdonderend goed, maar dat spreekt eigenlijk al voor zich!

miloz
Ik vind dit wel een goed album. Self Potrait is mijn favoriete nummer. If you don' t like rock and roll en vooral Black Sheep Of the Family vind ik weinig aan. Voor de rest een erg goed album.

avatar van Hans Brouwer
Ik vind dit debuut album van Ritchie Blackmore tevens zijn beste. "Black Sheep of the family" vind ik geweldig. Als puberende puisterige langharige tiener voelde ik mij destijds ook wel eens "het zwarte schaap van de familie" vandaar........ Die frustratie is nu overigens geheel over
Gelukkig is heer Blackmore later weer teruggekeerd naar Deep Purple waarmee hij toen nog héél aardige cd's heeft gemaakt!

avatar van Casartelli
3,0
Casartelli (moderator)
Hans Brouwer schreef:
Ik vind dit debuut album van Ritchie Blackmore tevens zijn beste.

Vind je deze wérkelijk beter dan Rainbow Rising??

avatar van Hans Brouwer
Tja Rising is inderdaad ook wel erg goed. Nou vooruit even goed dan

avatar van Casartelli
3,0
Casartelli (moderator)
Nou vooruit... net een acceptabel compromis

avatar van Hans Brouwer
Zijn we beiden toch tevreden!! Het belangrijkste is natuurlijk dat we beseffen dat we het hier hebben over Rainbow, het speeltje van de allerbeste gitarist op deze aardkloot

avatar van Rinus
3,5
Het debuutalbum van Rainbow, en voor de meesten de allereerste kennismaking met Ronnie James Dio, die eigenlijk uit de band Elf kwam, en uiteraard ook al had meegezongen op de megahit "Love is all"van Roger Clover. Op het album een paar Rainbow klassiekers, zoals "Man on the silver mountain", het prachtige "Catch the rainbow" en het even mooie "Temple of the king".

avatar van Jupilerman
4,0
Sixteenth Century Greensleeves

avatar van Bluebird
3,5
Mij is nooit helemaal duidelijk geworden wat nou precies het verschil was tussen de muziek van DP en Rainbow. Het moet beslist aan de persoonlijke verhoudingen gelegen hebben. Dit debuutalbum dat ik als 15 jarige aanschafte vond ik als DP fanaat te soft en ietwat tegenvallen maar later en zeker nu luister ik er weer met veel plezier naar. Het rommelige nummer Snake Charmer wat ik destijds oversloeg skip ik nog steeds. De rest klinkt als een klok.

avatar van Hans Brouwer
Bluebird schreef:
Mij is nooit helemaal duidelijk geworden wat nou precies het verschil was tussen de muziek van DP en Rainbow.

Rainbow is een rockband zoals er zo veel zijn Leuk, goed, maar niet meer dan dat. Wat betreft DP. Luister naar de DP albums, gemaakt door de Mark II bezetting, en je weet wat het verschil is .

avatar van Bluebird
3,5
Ik weet het hoor, ik was er al vroeg bij en mijn eerste DP album was ooit Made In Japan, gevolgd door In Rock, Fireball, Machine Head, WDWTWA, Burn en Stormbringer. Het laatste Mk.III album was voor Blackmore de druppel en de reden dat hij op zijn eigen manier wou rocken i.p.v. de soul en funk van het duo Hughes/Coverdale te moeten dienen.

Als je dan het eerdere DP Mk.II werk gaat vergelijken vind ik de stijl van Rainbow toch niet zo heel erg veel anders. En de latere DP Mk.II reunie cd's zouden zelfs zo van Rainbow zelf kunnen zijn. Zo kun je toch zien hoeveel invloed deze man heeft gehad op het totale groepsgeluid. En daar moesten vele leden maar al te vaak voor wijken.

avatar van Hans Brouwer
Bluebird schreef:
Zo kun je toch zien hoeveel invloed deze man heeft gehad op het totale groepsgeluid. En daar moesten vele leden maar al te vaak voor wijken.

Bluebird, ik ben het helemaal met je eens . Zonder Blackmore is Deep Purple niet meer wat het geweest is . En dat is verdomde jammer .

avatar van Bluebird
3,5
Het lijkt me sterk dat het er ooit nog weer van gaat komen. Als het aan Ian Gillan ligt, nevermore. Hij is zeer in zijn nopjes met de huidige DP line-up. Lord is inmiddels al enige jaren met pensioen. Een Rainbow reunie lijkt waarschijnlijker, temeer omdat de echte Blackmore liefhebbers zijn middeleeuwse sprookjesmuzak behoorlijk zat aan het worden zijn.

avatar van rudiger
Spuugzat.

3,5
Als ik de interviews mag geloven zal mr. Blackmore zich daar precies nul komma nul van aantrekken. Waarom zou hij ook? Wie zijn tegenwoordige getokkel niet lust heeft een ruime keuze aan schitterende hardrockregistraties. Kan Blackmore toch niet meer overtreffen.
Dus jongens, zet nog eens een CD of DVD op en laat Blackmore maar doen waar hij zin in heeft.
Deze schijf - RB's R - is sinds On Stage een tikje overbodig.

avatar van Bluebird
3,5
M.Nieuweboer schreef:
Deze schijf - RB's R - is sinds On Stage een tikje overbodig.

Zou ik niet geheel kunnen stellen. *On Stage* geven met name de subtielere tracks een heel ander karakter dan op deze plaat. Catch The Rainbow en Temple Of The King worden live behoorlijk uit elkaar getrokken waardoor er met alle intermezzo's en crescendo's vandien een heel ander nummer ontstaat. Zo overbodig vind ik het debuutalbum dus niet. Bovendien staan hier de originele basisuitvoeringen op die op zich erg mooi zijn.

avatar van Hans Brouwer
M.Nieuweboer schreef:
Deze schijf - RB's R - is sinds On Stage een tikje overbodig.

Natuurlijk niet . Met "Ritchie Blackmore's Rainbow (1975)" is het toch allemaal begonnen . Zonder "Ritchie Blackmore's Rainbow (1975)" zou "On Stage" nooit hebben bestaan . Nee, ik ben en blijf gelukkig met het debuutalbum van Rainbow. En nogmaals, ik vind het eerlijk gezegd ook het beste album van Rainbow .

avatar van Bluebird
3,5
Bluebird schreef:
Catch The Rainbow en Temple Of The King worden live behoorlijk uit elkaar getrokken waardoor er met alle intermezzo's en crescendo's vandien een heel ander nummer ontstaat.

Uiteraard komt Temple Of The King niet voor op *On Stage* maar op de Rainbow reunie liveregistratie uit '96 is dit nummer bijna niet meer te herkennen door de veel te heavy aanpak. Het lijkt me wel bij uitstek een track die nog wel eens opnieuw op een Blackmore's Night cd zou kunnen verschijnen. Met Self Portrait en Sixteenth Century Greensleeves is dat al het geval geweest. Het debuutalbum blijft dus van grote betekenis. En Catch The Rainbow in de studioversie is een schoonheid op zich. De tot hemelse hoogten reikende Blackmore (slide?)solo, gedragen door het mystieke keyboardtapijt, uiteindelijk wegglijdend in de fade-out is een magisch moment.

avatar van Honkie
3,5
Tof album alhoewel niet zo briljant als Rising.

avatar van Gert P
3,5
Paar aardig nummers staan hier op, snap niet dat de dubbele 2cd verzamelaar hier nog niet op MuMe staat, heb je alle goede songs op 2 cd verzameld.

avatar van Hans Brouwer
Honkie schreef:
Tof album alhoewel niet zo briljant als Rising.

"Ritchie Blackmore's Rainbow (1975)" is het eerste en tevens allerbeste album van Rainbow .

avatar van Germ
4,0
Germ (crew)
Het debuut van een naar mijn idee flink onderschatte band. De eerste 3 platen met Dio zijn geweldig.

Later werd Rainbow een pop-band, die zelfs nog top 40 hits scoorde, met die vreselijke Joe Lynn Turner. Met z'n zonnebank hoofd en geföhnde kapsel.

avatar van Bluebird
3,5
De enige Rainbow top 40 hits in mijn herinnering zijn All Night Long en Since You've Been Gone. Niet met Turner maar met de nog vreselijker Graham Bonnet.

avatar van James Douglas
'Man on the Silver Mountain' en 'Catch the Rainbow' zijn prachtige songs die zich met het beste van Deep Purple(je moet ze toch ergens mee vergelijken) kunnen meten. Voor de rest vind ik het allemaal wat matjes maar het is alweer een tijd geleden dat ik deze plaat heb gehoord. Dio zingt natuurlijk iedereen naar huis maar de hieropvolgende albums met Ronnie James zijn steviger en daarom ook beter.

avatar van Germ
4,0
Germ (crew)
@Bluebird: Was I Surrender hier geen hit?

avatar van Bluebird
3,5
@Germ: Na het geflopte *Can't Happen Here* was die destijds inderdaad met enige regelmaat op de radio te horen maar heeft het niet verder geschopt dan een tipnotering danwel een kortstondig verblijf in de hitlijsten dacht ik. Met de door die vreselijke Turner gezongen radiohitjes werden de meeste suc6en in de States gescoord, wat ook de doelgroep was.

Ik ben het met je eens dat het hitmachineavontuur duidelijk afbreuk heeft gedaan aan de geloofwaardigheid van de muzikale integriteit van het Rainbow ensemble. Natuurlijk hebben ook de eerste 3 Rainbow albums hun singles gehad die vooral door Alfred Lagarde werden gepromoot, maar in ons kikkerland (knipoog naar Roger Glover) was daar altijd weinig ruimte voor.

3,5
Bluebird schreef:

Met de door die vreselijke Turner gezongen radiohitjes werden de meeste suc6en in de States gescoord, wat ook de doelgroep was.

Wat Blackmore ooit in Turner heeft gezien heb ik ook nooit begrepen. T is verreweg de slechtste zanger met wie B in zijn lange carrière heeft gewerkt.
Bonnet kan ik wel waarderen. Ik heb een paar bootlegopnamen van Monsters of Rock (1980) en dat doet Bonnet heel goed in feite - beter dan sommige (maar lang niet alle!) Dio-optredens.
Toch vermoed ik dat Germ inderdaad Bonnet bedoelt, als ik zijn beschrijving van zonnebril en kapsel lees.
Dio - om terug te keren naar het debuutalbum - heeft natuurlijk een enorme scheur, maar is ook een tikje eenzijdig. Catch the Rainbow is hem op het lijf geschreven, maar blues ligt hem niet zo.

Bluebird schreef:

Ik ben het met je eens dat het hitmachineavontuur duidelijk afbreuk heeft gedaan aan de geloofwaardigheid van de muzikale integriteit van het Rainbow ensemble.

Niet echt, want van het topensemble van de jaren 76 en 77 waren er nog maar twee over. Cozy Powell was de andere en ook de had het snel gezien. Zeg liever datde geloofwaardigheid van Blackmore was aangetast. Dat besefte hij zelf blijkbaar ook, toen hij besloot in de moederschoot van DP terug te keren.

avatar van Bluebird
3,5
Ik vermoed dat Germ toch wel degelijk Turner bedoelt. De bleke Bonnet heb ik met zijn immer korte kapsel in en zelfs na de Rainbow periode (o.a. in Alcatrazz) nog nooit met een gefohnd zonnebankhoofd gezien. Hij is/was daar sowieso geen type voor. De met een enorme gestyleerde haardos uitgedosteTurner is een tikkie ijdeler en heeft zelfs met commercials nog geprobeerd de kost te verdienen. De omschrijving van Germ wijst dus vooral in zijn richting.

En inderdaad was Blackmore het spoor volledig bijster na alle Rainbow peroneelswisselingen met bijbehorende geflopte platen. Het ensemble niet te na gesproken. Toch zie ik in Turner een grotere analogie met Dio dan Bonnet die met zijn gelooide gravelstembanden een veel meer op zichzelfstaand karakter bezit. Ik hoor hem dan ook niet zo snel het subtielere Rainbow materiaal beter benaderen dan een Turner die daar dan toch net iets meer nuance in weet te leggen.

Bonnet werd door Blackmore ontslagen vanwege een onmogelijke samenwerking door zijn overmatige alcoholgebruik. Turner was stukken gedisciplineerder en de verhoudingen tussen deze en de ''man in black'' waren en zijn dan ook nog steeds zeer goed. Dio blijft natuurlijk de enige echte Rainbow voorman die met dit debuutalbum samen met Blackmore de aftrap heeft gegeven voor een aantal indrukwekkende albums die nooit meer zijn overtroffen.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:12 uur

geplaatst: vandaag om 11:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.