Rewire 2017: net Slowdive achter de kiezen en de betovering door Rachel Goswell verbroken met een glas wit bier - niets zo goed om te onttoveren als bier, daardoor moet je op een gegeven moment gaan wateren en niets is aarders dan de kleine boodschap (of het zou de grote moeten zijn).
Welaan, naar Blanck Mass (getipt); daar ca 25 minuten volgehouden en daar blijkt dan gewoon dat een laptop++ act zonder goede Visuals toch niet echt kan boeien. Bibio had dat - bij een van de eerdere edities van Le Guesswho heel goed door. Grootmeester wat dat betreft is Tobim, met zijn live performance van ISAM.
Ok, dan op de spotifiets gestapt en dit album laten passeren. Dat viel niet mee, wat mij betreft is het teveel van dezelfde bollen-beat die ook Fuck Buttons (Tarot Sport) kenmerkt en gewoon te weinig variatie heeft. Tarot Sport draai ik 1-2 keer/jaar en daarna moet ik altijd afdraaien, mijn hartslag is opgelopen zonder dat ik me heb ingespand. Misschien ben ik meer van R.E.M - rustige elektronische muziek - maar ja de tijd dat ik ge(hyper)activeerd werd door dit soort muziek ligt al weer 1-2 decennia achter me.
Ben ik dan zo sloom geworden nou nee, maar als ik ergens behoefte aan heb, is het meer afwisseling, variatie, contemplatie (intelligentie?) en dat is hier gewoon heel ver te zoeken, voor mij teveel Sjonnie & Anita-beat. Momenteel gaat de spotifiets langs
Shed - The Final Experiment (2017) en dat bevalt me stukken beter.
Al snap ik best wel dat binnen de doelgroep voldoende lieden zijn die dit graag trekken (hogelijks waarderen) en er een bibrozalo van krijgen; dat gun ik hun