Dire Straits - Money for Nothing (1988)

Them, er zijn van die artiesten waarvan je gewoon alles in huis wilt hebben . De nieuwe verzamelaar van Madonna "Celebration" is besteld. En toch heb ik zo 'n beetje alles van deze dame in huis .
Maar om "on topic" te blijven, als je alle reguliere albums van Dire Straits in huis hebt is "Money for Nothing (1988)" inderdaad absoluut overbodig.

Money for nothing is inderdaad overbodig als je alles van ze in huis hebt.
Maar het gaat niet om het aanschaffen maar om de muziek die op dit plaatje staat en daar is niks mis mee en gewoon heel erg goed.

Een best of is altijd onderwerp van discussie.

Wat zijn de best of?

Wat mij betreft horen Once Upon A Time In The West, Lady Writer, News en Your Latest Trick daar zeker bij.

Door Money for Nothing ben ik langzaam van de Dire Straits gaan houden en is de band lange tijd m'n meestgeluisterde artiest geweest (die positie delen ze nu met de Eagles).

Nu ik alle albums goed ken ben ik nog steeds van mening dat Money for Nothing een bijzonder goede verzamelaar is. Vooral de volgorde van nummers vind ik erg prettig, bijna op chronologische volgorde maar nét niet helemaal. Beginnen met 'Sultans of Swing', het Making Movies-tweeluik in het midden en afsluiten met 'Money for Nothing', direct gevolgd door de slottrack 'Brothers in Arms', dé ideale opbouw naar mijn mening. Zoals op elke verzamelaar missen er wat persoonlijke favorieten ('Lady Writer', 'Skateaway' en 'Your Latest Trick'), maar de meest essentiele nummers zijn allemaal aanwezig.

Ik ben in ieder geval blij dat het geen slap Brothers in Arms-aftreksel is geworden, aangevuld met een handvol andere nummers. Voor mij was dit dan ook de meest ideale instapper. Prettige live-versie van 'Telegraph Road', trouwens. En het meenemen van 'Where do You Think You're Going?', toch niet meteen hun grootste hit, was één van de beste keuzes die ze konden maken!

Sublieme verzamelaar waardoor ik deze band leerde kennen. Ben het verder absoluut met stephan2456 eens.

Prachtig album. Rockt van de begin tot einde en weinig op aan te merken. Klein overzichtje van hun beste nummers. Zo kan je het toch wel een beetje noemen.

Alle nummers kloppen gewoon en zijn goed. Verveelt nooit deze CD.

Dit album is alleen al het aanschaffen waard als DS-liefhebber om alle singleversies te hebben, en natuurlijk om Twisting by the Pool op cd te krijgen. Ook is de versie van Where Do You Think You're Going? een andere versie dan de albumversie.

Rudiger, deze versie van Twisting by the Pool is toch dezelfde als die als originele single en op de ExtendedDancEPlay was uitgebracht? Waarom staat hier dan Remix achter?

Inderdaad en eigenlijk vind ik die op dit album beter als op Communique. Verder een prima verzamelaar, waarbij ik er nog steeds niet achter ben gekomen wat er nu daadwerkelijk 'gemixed' is op Telegraph road.

Er is inderdaad weinig aan te merken op dit best of overzicht. Natuurlijk mis je altijd nummers als je 1 cd hebt, maar je krijgt een prima inzicht in de fraaie muziek die Dire Straits in de jaren heeft gemaakt. Je hoort de langere, meer epische nummers. En je hoort de kortere krachtige singles. Bloedserieuze teksten over het leven tot Twisting by the Pool. De muziek van de albums en de live tracks, want Dire Straits was natuurlijk een uitstekende live band.

Mijn epische favorieten zijn Telegraph Road en Tunnel of Love. Telegraph Road draaide ik echt weken achter elkaar toen het album Love over Gold uitkwam. Ik vind dat één van de mooiste nummers allertijden. Maar ook de singles Sultans of Swing, Private Investigations & Money for Nothing zijn geweldig. En wat is Romeo and Juliet toch een mooi liedje, net als Where Do You Think You're Going.

Naast deze prima verzamelaar, zou ik Alchemy Live willen aanraden en daarna de albums Dire Straits en Love over Gold. Als je 1 cd wilt hebben van Dire Straits, dan moet je deze hebben.

Dit is echt jeugdsentiment, al waren de heren toen ook al ouwe rockers. Een onwijs gaaf album om als geheel te luisteren met wat mij betreft hoogtepunten: Sultans of swing, Tunnel of love, Romeo and Juliet en Telegraph Road in een nooit vervelende live versie. Uiteraard is de korte versie van Brothers in arms een hele fijne afsluiter. De combinatie van rock, ballads, prachtig gitaarspel en de vele tempowisselingen maken dit album 1 van de beste ooit!

Welke halve zool gaat Brothers In Arms nou inkorten .
Vandaar al dat deze verzamelaar geen 5 sterren verdiend .
De enigste song die hierop staat en die nog wat toevoegd is Portobello Belle Live want dit nummer werd zelden live gespeeld .
Ik vind 3 sterren meer dan genoeg.

De halve zool die al deze klassiekers graag op één CD wil. Verder gaat het er niet om wat er NIET opstaat, maar juist wat er WEL opstaat.

Precies en wat er wel op staat is een ingekorte BIA .

En dat maakt wat uit? De enige verzamelaar waar het volledige Brothers In Arms staat, geef je ook een 3,0*...

Opvallend dat een fan pur sang zoals rudiger 3 sterren geeft, terwijl er toch wel wat bijzonder materiaal opstaat: where do you think... (nooit eerder in deze versie uitgebracht), portobello belle, Tunnel of love en Telegraph road in full version en daarnaast nog eens Twisting in een remix-versie.

Tuurlijk is het vrij irritant dat de complete versie van Brothers er niet opstaat (er was immers nog plaats genoeg), maar om nou meteen te piepen en maar 3 sterren te geven? De overige 10 nummers zijn jouw inziens dus totaal bagger?

Ieder zijn stem natuurlijk... , maar klopt niet helemaal als je inderdaad de verzamelaar uit '98 hetzelfde aantal sterren geeft. Hangt het dus toch niet op een ingekorte versie

Natuurlijk zijn de overige 10 nummers geen bagger .
Maar al de nummers die hierop staan heb ik vele en vele malen al in bezit en in betere uitvoeringen . Gezien de kwaliteit van de songs is het wel 5 waard . Ik zou zelf deze anders samengesteld hebben .

Ik heb deze cd ook in huis. Gekocht op een rommelmarkt, met de nadruk op rommel. De enige aanvaardbare track voor mij is Down to the Waterline. Sultans of Swing is kapotgedraaid en de rest vind ik slaapverwekkend of muziek voor saaie feestjes, met Walk of Life als absoluut dieptepunt.

U bent geen liefhebber .
Probeer deze eens .

Dire Straits & Mark Knopfler - The Best of Dire Straits & Mark Knopfler (2005)

Dan zullen ze me toch eerst vast moeten binden

Ook voor mij was dit de eerste cd die ik kocht van Dire Straits. Achteraf gezien had ik zo'n beetje al hun beste werk in één keer in huis. Natuurlijk; je mist altijd een aantal nummers. Voor mij zijn dat Solid gold, Lady writer, Love over gold, So far away en Skateaway maar buiten dat is dit een verrekte fijne verzamelaar. Typisch trouwens dat wat mij betreft de live nummers de show stelen op dit album. Typsich omdat; Dire Straits studio en live: een wereld van verschil!

De Fade-Out op Telegraph Road, dat kan toch echt niet zeg.

Mooiste albumhoes allertijden!

Door deze cd kwam ik in aanraking met Dire Straits. CD is overigens niet meer te koop in de reguliere verkoop.

Prachtig mooie verzamelaar van DS, alle krakers staan hier wel zo'n beetje op denk ik. Heb dit album op mijn sd kaartje in de auto zitten en geniet er regelmatig met volle teugen van. Het nummer Twisting By The Pool heb ik niet kunnen ontdekken op een regulier album, of is dat nummer alleen maar als single uitgebracht? Pracht nummer vind ik met een lekkere sfeer. Vooral het hoge rock en roll gehalte erin spreekt mij enorm aan.

Maar het beste van het nummer BIA hebben ze wel gebruikt toch hopelijk?

Natuurlijk, intro en outro is ingekort. Outro van de albumversie is wel fenomenaal. Op deze CD is de outro 'gewoon erg goed' Zeker de albumversie even luisteren dus!

En Twisting by the Pool is afkomstig van de EP "Extended Dance Play"

Een album die mijn vader al vanaf mijn geboorte in huis had, en een aantal jaar geleden heb ik me er maar eens in verdiept.
Erg goed, alle goede nummers van Dire Straits staan er wel op. Vind hem beter dan elk van hun 'gewone' albums.
Vooral Where do you think you're going is een onverwacht pareltje, met die versnelling zo op het eind!

Een ijzersterk album , het beste verzamelalbum wat de straits ooit hebben uitgebracht.
Geen enkel nummer is overbodig.
Alleen 1 minpunt ze moeten Brothers in arms niet inkorten.
Dat is een nummer daar moet je vanaf blijven , dat moet gewoon de volle versie zijn.

Dat maakt het dat het beste verzamelalbum van de Straits nog moet komen?

En dat geldt dus ook en nog meer voor Telegraph Road. Ingekorte nummers om maar zoveel mogelijk op een verzamelaar te proppen daar walg ik van