Dire Straits - Money for Nothing (1988)

Één van mijn eerste platen die ik niet grijs maar doorzichtig gedraaid heb (zo versleten dat je er doorheen kan kijken).
Portobello Belle,Tunnel of Love,Romeo and Juliet,Private Investigations en de klapper Telegraph Road, stuk voor stuk pareltjes. De aparte pluk-stijl van knopfler is echt een lust voor het oor. Sindsdien nagenoeg alle Dire Straits albums geconsumeerd. Moet wel zeggen dat ik na een jaar of 5 wel helemaal klaar was met de monotone sound, wat eigenlijk toch wel een fors minpunt was/is van deze band. (en dan bedoel ik niet saai he). Desalniettemin vind ik dit album nog steeds een klassieker van formaat.

Uitstekende best of verzameling met alle klassieke singles, al was één schijfje eigenlijk niet voldoende. Inclusief de grootste hits, maar een aantal klassiekers ontbreken (Lady Writer, Once Upon A Time In The West, Your Latest Trick, enz.) Wel een geweldige live uitvoering van Telegraph Road. Destijds uitgebracht om de creatieve impasse na Brothers In Arms op te vangen. Dit was mijn allereerste CD! (CD, niet LP)

Door Money for Nothing ben ik langzaam van de Dire Straits gaan houden en is de band lange tijd m'n meestgeluisterde artiest geweest (die positie delen ze nu met de Eagles).

Nu ik alle albums goed ken ben ik nog steeds van mening dat Money for Nothing een bijzonder goede verzamelaar is. Vooral de volgorde van nummers vind ik erg prettig, bijna op chronologische volgorde maar nét niet helemaal. Beginnen met 'Sultans of Swing', het Making Movies-tweeluik in het midden en afsluiten met 'Money for Nothing', direct gevolgd door de slottrack 'Brothers in Arms', dé ideale opbouw naar mijn mening. Zoals op elke verzamelaar missen er wat persoonlijke favorieten ('Lady Writer', 'Skateaway' en 'Your Latest Trick'), maar de meest essentiele nummers zijn allemaal aanwezig.

Ik ben in ieder geval blij dat het geen slap Brothers in Arms-aftreksel is geworden, aangevuld met een handvol andere nummers. Voor mij was dit dan ook de meest ideale instapper. Prettige live-versie van 'Telegraph Road', trouwens. En het meenemen van 'Where do You Think You're Going?', toch niet meteen hun grootste hit, was één van de beste keuzes die ze konden maken!

Er is inderdaad weinig aan te merken op dit best of overzicht. Natuurlijk mis je altijd nummers als je 1 cd hebt, maar je krijgt een prima inzicht in de fraaie muziek die Dire Straits in de jaren heeft gemaakt. Je hoort de langere, meer epische nummers. En je hoort de kortere krachtige singles. Bloedserieuze teksten over het leven tot Twisting by the Pool. De muziek van de albums en de live tracks, want Dire Straits was natuurlijk een uitstekende live band.

Mijn epische favorieten zijn Telegraph Road en Tunnel of Love. Telegraph Road draaide ik echt weken achter elkaar toen het album Love over Gold uitkwam. Ik vind dat één van de mooiste nummers allertijden. Maar ook de singles Sultans of Swing, Private Investigations & Money for Nothing zijn geweldig. En wat is Romeo and Juliet toch een mooi liedje, net als Where Do You Think You're Going.

Naast deze prima verzamelaar, zou ik Alchemy Live willen aanraden en daarna de albums Dire Straits en Love over Gold. Als je 1 cd wilt hebben van Dire Straits, dan moet je deze hebben.

Een verzamel-CD van Dire Straits uit 1988...
De beginjaren van de CD.
Natuurlijk heb je deze niet nodig als je alle reguliere albums al hebt.
Maar wel als je die allemaal wel op LP al had en niet geld genoeg om deze voor 40 gulden per stuk door een CD te gaan vervangen.
Voor de jongere lezertjes : Dit is 18 Euro 20 (exlusief inflatie !).
Dan was dit dus een goed alternatief.

Album heeft vanaf oktober 1988 t/m februari 1992 onafgebroken in de LP-lijst gestaan in Nederland.
Er zijn er dus nogal wat van verkocht.

Ook bij mij heeft ie heel wat rondjes gedraaid, deze hoorde bij mijn vroegste CD's. Heb er toen de volle mep voor bepaald, iets wat ik bijna nooit doe en deed.
Toch is hij niet helemaal standaard wegens een live-versie van Portobelle Belle, een remix van Twisting By The Pool en een ingekorte live-remix van Telegraph Road. Dat laatste is natuurlijk niet zo leuk, de volledige versie had er makkelijk op gekund.
Maar in 1988 maakten ze de CD's nog bijna nooit 80 minuten vol, wegens waarschijnlijk teveel waar voor je geld.

Niettemin is dit 66 minuten uitstekende muziek, waarvan Brothers In Arms, Tunnel Of Love (dat begin!) , Sultans Of Swing en Telegraph Road (liever de originele natuurlijk) mij nog altijd kippevel bezorgen en de rest gewoon goed tot erg goed is.

Waarom ik deze verzamelaar überhaupt gekocht heb weet ik eigenlijk niet, ik heb alle studio albums van deze band. Geeft niet, het is zeer fraaie muziek natuurlijk, geen straf om uit te zitten. Maar ik zet eerder hun albums op. Ook zijn de fade-out's op Telegraph Road en Brothers In Arms doodzonde, en onbegrijpelijk, gezien er nog genoeg tijd over was op de CD. Niet de beste verzamelaar dus, maar de nummers zijn natuurlijk nog steeds uitstekend. Wel leuk dat Twisting By The Pool er op staat.

Jammer van de onnodig ingekorte versies van Money For Nothing en Brothers In Arms; verder is dit een prima verzamelaar. Voor een ieder wat wils, met songs van alle albums. Persoonlijk had ik zonder de flauwe tracks Twisting By The Pool en Walk Of Life gekund, maar vooruit. Er staan ook genoeg hele mooie nummers op.

Zelf ben ik altijd meer het type persoon geweest die voor een livealbum gaat in plaats van een verzamelaar indien hij kennis wil maken met een groep of artiest, maar mijn vader volgde die logica niet. Hij had veel verzamelaars in huis en deze Money for Nothing was er daar één van. Ondertussen heb ik zelf alle studioalbums in huis (en zelfs die ExtendeDancEPlay EP), maar toch grijp ik hier best vaak naar terug. Is het omdat die hoes - een still uit de Money for Nothing videoclip - me als kind zo enorm fascineerde, is het omdat het mijn eerste kennismaking met de band was of is er nog een andere reden? Ik weet het niet, maar op zich is dit ook wel een goed opgezette verzamelaar die een mooie dwarsdoorsnede van de band brengt. Je krijgt namelijk van elk studioalbum wel minstens 1 nummer voorgeschoteld en verder zitten hier nog een paar speciale gevallen tussen: Twisting by the Pool (een nummer dat enkel op de ExtendeDancEPlay is terug te vinden) en Portobello Belle (een live versie uit één van de twee Alchemy concerten dat om een onbegrijpelijke reden niet op de officiële release is te vinden). Het is wel jammer dat Brothers in Arms wordt ingekort - het nummer moet altijd in zijn volledigheid worden gehoord - maar ik vind het ergens dan ook wel tof dat hier weer de single versie van Money for Nothing op staat. Vandaag de dag is deze verzamelaar misschien wat voorbijgestreefd door de Sultans of Swing verzamelaar die 10 jaar later uitkwam (vooral ook omdat die ook nog nummers van On Every Street bevat, dat was bij Money for Nothing niet mogelijk), maar ik heb hier stiekem toch nog altijd een erg groot zwak voor. Zelfs al mis ik nummers als Lady Writer, maar dan zet ik wel eens een studioalbum op als ik die wil horen.